Από την παρέμβαση του κινήματος πολιτών Αγρινίου «ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ»

 

Παρέμβαση σε ΔΕΗ, ΔΕΥΑ και τράπεζες με διανομη φυλλαδίων και ενημέρωση.

Αναδημοσίευση απο Δικαίωμα στη Ζωή

 

 img_8491

 

1920437_10152322816069273_769233624_n

Aλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Μ. Τόλη!

 

23-afisa-stratodikeio-tolis-michalis-14-03-2014

 

Το κέιμενο της συλλογικής δήλωσης ολικής άρνησης εδώ.

 

Δήλωση διωκόμενων Ολικών Αρνητών Στράτευσης σχετικά με τα αυτόφωρα

Σε περίπτωση που νομίζατε ότι κάτι καταφέρατε…

(προς στρατολόγους, στρατοδίκες, μιλιταριστές και πάσης φύσεως εξουσιαστές)

 

Επειδή γενικά δε συμπαθούμε τους μονολόγους και σίγουρα απεχθανόμαστε όταν η εξουσία νομίζει ότι μπορεί να μιλά μοναχή της, είναι (ξανά) καιρός να πούμε κι απ’ τη μεριά μας 2 κουβέντες.

 

Τον τελευταίο χρόνο αποφασίσατε πως είμαστε αρκετά ενοχλητικοί κι έπρεπε να μας κάνετε πέρα, να κυνηγήσετε δειγματοληπτικά εμάς, μήπως τρομάξουν κι οι άλλοι. Μας στείλατε κλήσεις για δικαστήρια και μας καταδικάσατε, φροντίσατε να μας καλέσετε για στράτευση όσες φορές γινόταν, νομίζοντας ότι η πίεση αυτή θα αποδώσει και θα έχετε το πάνω χέρι, μας επιδώσατε ραβασάκια με πρόστιμα που θα τα έλεγε οποιοσδήποτε παράλογα ακόμα και σε εποχές παχιών αγελάδων. Αφού όλα αυτά δε βγήκαν, το φτάσατε στα άκρα, εισβάλατε στην καθημερινότητά μας και μας αρπάξατε βίαια από αυτήν, μας δέσατε, μας προφυλακίσατε και μας περνάτε αυτόφωρα.

 

Φυσικά ήσασταν σίγουροι πως όλα αυτά θα ήταν αρκετά, πως κάπου θα σπάγαμε, πως θα έπεφταν οικογένειες, φίλοι, συνάδελφοι να μας συνετίσουν και να μας πουν ότι όλο αυτό είναι μια “νεανική τρέλα” ή οτιδήποτε άλλο ακίνδυνο για εσάς, την εξουσία, το μιλιταρισμό σας και την υπόσχεση απόλυτης τάξης και πειθαρχίας που θέλετε μέσα κι έξω από το στρατό σας.

 

Ξέρετε ήδη ότι πέσατε έξω.

 

Πέσατε έξω, γιατί δεν εκτιμήσατε σωστά – αφού ποτέ δεν είχατε την τύχη να τη μάθετε- τη δύναμη του συλλογικού αγώνα, ακόμα κι αν όλες αυτές οι διώξεις μοιάζουν καθαρά εξατομικευμένες. Δε μάθατε από το παρελθόν πως η δύναμη της επίθεσής σας γυρνάει πίσω και μας πεισμώνει κι έτσι, κάθε φορά που μας χτυπάτε, είναι για εμάς και τους/τις συντρόφους/ισσές μας μια υπέροχη ευκαιρία να διαδώσουμε πλατύτερα και να ζυμώσουμε βαθύτερα τις ιδέες μας.

 

Πέσατε έξω, γιατί φυσικά και δε γνωρίζετε τι σημαίνει αλληλεγγύη, πώς κρατάει έναν άνθρωπο όρθιο, όταν φαίνεται μόνος απέναντι στην εξουσία, πώς μπορεί κανείς όταν τη δέχεται, να νιώθει ότι στο εδώλιο στέκεται με χιλιάδες μαζί, στο κελί έχει όλους/ες του τους/τις συντρόφους/ισσες. Γιατί δεν έτυχε ποτέ να μάθετε πως η μεγαλύτερη αλληλεγγύη για εμάς είναι να συμμερίζονται και να συμμετέχουν κι άλλοι στον αγώνα μας κι έτσι αναρωτιέστε πώς γίνεται, ενώ προσπαθείτε να μας εξαφανίσετε να γινόμαστε περισσότεροι.

 

Πέσατε έξω, γιατί μας υποτιμήσατε, γιατί θεωρήσατε πως μόνο στο πόδι και στα καφενεία λέγονται αυτά, σάμπως δεν ξέρατε πως πάντα υπάρχουν άνθρωποι που εννοούν βαθιά το καθετί που λένε δημόσια. Γιατί δεν καταλάβατε λέξη από όσα έχουμε πει τόσες φορές και θα ξαναπούμε άλλη μία: η επιλογή της ολικής άρνησης στράτευσης δεν είναι συγκυριακή, δεν είναι τυχαία, δεν είναι παιχνίδι. Είναι συνειδητή πολιτική απόφαση και διαρκής στάση ζωής. Είναι επιλογή που μας την ορίζει η πολιτική και κοινωνική μας συγκρότηση, οι αξίες και η συνείδησή μας. Και γι’ αυτό αποτελεί για εμάς υποχρέωση πολύ βαθύτερη και πιο επιτακτική από τους νόμους σας, το στρατό σας και τους καταναγκασμούς που προσπαθείτε με κάθε τρόπο να επιβάλλετε.

 

Δεν αισθανόμαστε θύματα μιας αναβαθμισμένης καταστολής σε μια περίοδο πλατιάς κοινωνικής κατάρρευσης, εκφασισμού κοινωνίας και εξουσίας και αυταρχικής διακυβέρνησης. Καταλαβαίνουμε, όμως, πια ότι ο στρατός, οι μιλιταριστές και η εξουσία μας αναγνωρίζουν ως αντιπάλους κι εχθρούς. Χαιρόμαστε γι’ αυτό, γιατί ακριβώς έτσι είναι.

 

Δεν πρόκειται να κρυφτούμε, να αλλάξουμε δρόμο ή να τρελαθούμε (όσο πολύ κι αν το θέλετε). Θα κρατηθούμε ακέραιοι και θα συνεχίσουμε, εμείς μαζί με τόσους άλλους, μέχρι την κατάργηση της υποχρεωτικής θητείας, μέχρι την κατάργηση συνόρων και στρατών. Κι αν μας προτιμάτε στα στρατοδικεία σας, εμείς επιμένουμε να δίνουμε τα ραντεβού μας στους δρόμους και στους αγώνες.

 

Μενέλαος Εξίογλου – Μιχάλης Τόλης

18 Ιουνίου 2013

Σαλονίκη – Γιάννινα

 

ΥΓ. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να ειπωθεί κάποτε στον “ελληνικό λαό”, στο όνομα και για την ασφάλεια του οποίου γίνονται οι διώξεις μας, πόσο τελικά κοστίζει το κάθε αυτόφωρο show. Γιατί, με τόσους μπάτσους, οχήματα, διμοιρίες, ασφαλίτες, μεταγωγικά, παρατεταμένα αυτόματα, φύλακες στα κρατητήρια να ασχολούνται με την αφεντιά μας, πρόκειται σίγουρα για υπερπαραγωγή. Σε πόσες μέρες λειτουργίας ενός σχολείου που είναι για συγχώνευση ή ενός κέντρου υγείας που καταργείται αντιστοιχεί τελικά η επίδειξη πυγμής και εκδικητικότητάς σας;

 

ΥΓ2. Σε μια υπόθεση εργασίας, στην οποία αύριο καταργούνταν η υποχρέωση στράτευσης, πόσοι αλήθεια πιστεύετε ότι θα ήταν πρόθυμοι, πεισμένοι και με αρκετή “αγάπη για την πατρίδα τους” για να καταταχθούν εθελοντικά;

Ωχρά Σπειροχαίτη: Μπαλάντα για μια λυπημένη χώρα

 

gazi-istanbul-7-june

 

 

Μπαλάντα για μια λυπημένη χώρα 

Acı bir vatana balad

 

Οι μέρες είναι μαγικές
όταν μπορούμε και γελάμε δίχως φόβο
όταν δεν έχει θάνατο του πρωινού καφέ η κουβεντούλα
οι μέρες είναι φυλακές
όταν η νύχτα πλημμυρίζει βαθμοφόρους
οι μέρες είναι φυλακές
όταν χτυπάνε κάρτα οι βασανιστές

 

*Sidet buyuleyijidir sidet umutur
umut suz ve sesiz bir
Sesiz bir dunada

 

Ο χρόνος είναι μαγικός
όταν δεν κρύβονται χαφιέδες στα ρολόγια
όταν γερνάμε σίγουροι με το κεφάλι στο λαιμό μας
ο χρόνος είναι πανικός
όταν ανοίγουν τα ντοσιέ οι στρατοδίκες
ο χρόνος είναι πανικός
όταν μας ζώνει μια τεράστια διαταγή

 

*Sidet buyuleyijidir sidet umutur
umut suz ve sesiz bir
Sesiz bir dunada

 

Η πόλη είναι μαγική
όταν φιλιόμαστε στο πάρκο δίχως φόβο
όταν δε γίνονται έφοδοι στα καφενεία και στους σινεμάδες
η πόλη είναι ασφυκτική
όταν την πνίγουν τα εθνικά ιδεώδη
η πόλη είναι ασφυκτική
όταν ξυπνάμε με εμβατήρια χακί

 

Sidet buyuleyijidir sidet umutur
umut suz ve sesiz bir
Sesiz bir dunada

 

Ωχρά Σπειροχαίτη

 

600647_10201278373910859_704602741_n

Καμία δίωξη στον ολικό αρνητή στράτευσης Μ. Τόλη!

 

5DM0937

 

Στις 3 Ιούνη συνελήφθη στα Γιάννενα ο ολικός αρνητής στράτευσης Μιχάλης Τόλης. Η σύλληψή του έγινε με τη διαδικασία του αυτοφώρου για την κατηγορία της ανυποταξίας. Φαίνεται λοιπόν, ότι στρατός και αστυνομία σε συνεργασία, συνεχίζουν να εντείνουν την καταστολή απέναντι στους αρνητές στράτευσης με ενισχυμένη πλέον φαρέτρα: οικονομική εξόντωση μέσω του προστίμου των 6.000 ευρώ, συνεχείς κλητεύσεις για στράτευση, αντίστοιχα απανωτά στρατοδικεία (υπενθυμίζουμε ότι ο ολικός αρνητής Μ. Εξίογλου 5 μήνες μετά την πρώτη καταδίκη του ξαναδικάζεται στις 20 Ιούνη..) και σαν τελευταία τακτική η ενεργοποίηση της διαδικασίας του αυτοφώρου.

 

Το ελληνικό κράτος σε εποχή κρίσης και διεθνών ανακατατάξεων προσπαθεί να καταπνίξει κάθε φωνή αντίστασης στο εσωτερικό του, προκειμένου να εδραιώσει την κυριαρχία του εντός και εκτός συνόρων. Μας το έχουν κάνει σαφές αυτό, σε όλα τα πεδία των κοινωνικών ταξικών αγώνων της τελευταίας περιόδου, και έχουν παραπάνω λόγους να το κάουν ακόμα σαφέστερο όταν πρόκειται για τον στρατό τους. Δεν υπολογίζουν όμως ότι η καταστολή αυτή μόνο δυνατότερους μπορεί να μας κάνει, καθώς η άρνησή μας να γίνουμε κρέας για τις οβίδες τους δεν είναι κάποια τυχαία ή περιστασιακή επιλογή, αλλά πολιτική απόφαση σύμφωνη με την αγωνιστική και ταξική μας συνείδηση που διαμορφώνεται σε συλλογικό ριζοσπαστικό πρόταγμα.

 

Η επιπλέον ταλαιπωρία μέσω των κρατήσεων και των μεταγωγών μόνο επιπλέον πείσμα μας προκαλεί.. Έτσι κι αλλιώς για τα αφεντικά μας δεν θα πολεμήσουμε ποτέ, όσα στρατοδικεία κι αν στηθούν. Το αντίθετο μάλιστα, θα διαχέουμε πιο δυναμικά και όλο μαζικότερα την εναντίωση στο στρατό, όπως κάναμε και 2 εβδομάδες πριν με αφορμή το στρατοδικείο του ολικού αρνητή Δ.Νιώτη, όπου στήθηκε στην πόλη μας μια πολυήμερη γιορτή αλληλεγγύης και αντιμιλιταρισμού.

 

Δεν πάμε στο στρατό και αυτό το ξέρουν όλοι,

αλληλεγγύη (και) στον Μ. Τόλη!

 

https://xupolutotagma.squat.gr/

ΕΝΟΧΟΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΡΑΤΟΚΡΑΤΕΣ. ΑΘΩΟΣ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ/ΕΣ ΕΜΑΣ

 

 

 

Σχετικά με το Στρατοδικείο Κορωναίου 13-12-2011

 

 

Ο Γεράσιμος Κορωναίος καταδικάστηκε από το Στρατοδικείο Ιωαννίνων σε ποινή φυλάκισης 6 μηνών, με 3ετή αναστολή. Ποινή εφέσιμη και εξαγοράσιμη προς 10ευρώ για κάθε μέρα. Φυσικά, άσκησε έφεση και αφέθηκε ελεύθερος.

 

Η υπόθεση του Γ. Κορωναίου ήταν η πρώτη ανάλογη που δίκαζε το Στρατοδικείο Ιωαννίνων, για αυτό και τα αστυνομικά μέτρα έφτασαν σε θυσθεώρητα ύψη. Ήδη από την προηγούμενη μέρα είχε δημιουργηθεί κλίμα τρομοκράτησης των φαντάρων που υπηρετούν στα κτίρια των υπηρεσιών της 8ης Μεραρχίας, τα οποία στεγάζονται στο κέντρο της πόλης, με διαδιδόμενες φήμες για επίθεση αναρχικών προς τους απλούς φαντάρους και συνακόλουθες εντολές για επιφυλακή. Το πρωί της δίκης σκυλιά της αστυνομίας σκάλισαν όλο το κτίριο του Στρατοδικείου για τυχόν ύπαρξη εκρηκτικών μηχανισμών. Πάνω από 100 κρανοφόροι των ΜΑΤ είχαν παραταχθεί εμπρός και πέριξ του Στρατοδικείου, ενώ κάποιοι εξ’ αυτών είχαν στρατοπεδεύσει μέσα στον περίβολο της 8ης Μεραρχίας. Μέσα στην αίθουσα υπήρχε διμοιρία ΟΠΚΕ με τις ασπίδες και τα κράνη να περιμένουν στον προθάλαμο της αίθουσας. Φυσικά δε θα μπορούσε να λήψει το ασφαλιτομάνι. Πάνω από 10 ασφαλίτες βρισκόταν εντός της αίθουσας. Από την πλευρά μας, οι αλληλέγγυοι ξεπερνούσαν τα 100 άτομα, με στιγμές να αγγίζουν τους 120. Οι αλληλέγγυοι κατεύθασαν με πορεία στο Στρατοδικείο. Δυστυχώς μόνο περίπου 35 κατάφεραν να παρακολουθήσουν τη δίκη, αφού εξ’ αρχής ο επικεφαλής των ΜΑΤ δήλωνε πως μόνο 10 άτομα δικαιούνται να εισέλθουν.

 

Η δίκη, διάρκειας περίπου 4,5 ωρών, ξεκίνησε με ένα αίτημα και μια ένσταση. Το αίτημα αφορούσε στην απρόσκοπτη προσέλευση του κόσμου, για χάρη της διασφάλισης της δημοσιότητας και η ένσταση αφορούσε στην αναρμοδιότητα του δικαστηρίου να δικάσει έναν μη στρατιωτικό. Το αίτημα έγινε δεκτό ενώ η ένσταση όχι. Οι 3 μάρτυρες υπεράσπισης ανέπτυξαν το πολιτικό τους σκεπτικό σχετικά με την επιλογή Κορωναίου, κάνοντας εκτενή αναφορά σε θέματα όπως: η δομή, η ιδεολογία και οι λειτουργίες του στρατού, η ταξική θέση του προλετάριου Κορωναίου, η λειτουργία του στρατού ως προστάτη των οικονομικών συμφερόντων της αστικής τάξης και ως επικυρωτή  της ταξικής κυριαρχίας των αφεντικών, η ιστορικότητα των αρνήσεων του στρατού (λιποταξίες – ανυποταξίες), το πρόταγμα της Ολικής Άρνησης Στράτευσης, η κατάρριψη των επιχειρημάτων περί ειρηνόφιλου, μη επεκτατικού, που πάντα φυλάει τα σύνορα ελληνικού στρατού, οι θηριωδίες και οι επεμβάσεις στην πολιτική ζωή του ελληνικού στρατού, η κοσμοαντίληψη και συνείδηση του Κορωναίου ως αναρχικού, η διεθνιστική αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων, η νομική (διώξεις, φυλακίσεις, απεργίες πείνας) και οικονομική (διοικητικό πρόστιμο 6.000ευρώ για την ανυποταξία) καταστολή, η πολύχρονη συμμετοχή του σε πολιτικούς-εργατικούς-κοινωνικούς αγώνας. Ακολούθησε η απολογία Κορωναίου, που έκλεισε με χειροκροτήματα. Υπέροχες στιγμές της δίκης, ήταν αυτές που η αίθουσα κατακλυζότανε ταυτόχρονα από τα αντιμιλιταριστικά συνθήματα των έξω και από την πολεμική των μαρτύρων και του κατηγορουμένου ενάντια στους στρατοκράτες.

 

Όλες οι μαρτυρίες κατέτειναν στο εξής: μια οποιαδήποτε στράτευση του Κορωναίου ή μια ένταξή του στον στρατιωτικό σχεδιασμό του υπουργείου Αμύνης υπό τη μορφή εναλλακτικής θητείας, θα αποτελούσε για αυτόν σαφή προδοσία των αναρχικών του πεποιθήσεων και των αγώνων που προκύπτουν από την ταξική του θέση. Δεν έγινε καμιά επίκληση στα δημοκρατικά κατοχυρωμένα ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς για τον Κορωναίο κανένα δικαίωμα δεν μπορεί να σταθεί σε αυτό το σύστημα, από τη στιγμή που έχει αφαιρεθεί το πρωταρχικό δικαίωμα στην ελευθερία.

 

Από την πλευρά της η έδρα άφησε να ακουστούν όλα τα επιχειρήματα, προσπαθώντας να ενδυθεί το δημοκρατικό της προσωπείο. Πολλές φορές μπήκε στον πειρασμό μιας φιλοσοφικής και κοινωνιολογικής κουβέντας, ενώ άλλες τόσες ξεκαθάριζε πως κάθε άποψη είναι σεβαστή και πως όλα όσα λέγονται περιγράφουν στιγμές του ελληνικού στρατού που έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Διαρκώς σχετικοποιούσε την επιχειρηματολογία καταπιανόμενη με τα λιγότερο από τα αιχμηρά επιχειρήματα. Εξέφρασε μάλιστα την ευχή της να μπορούσαν να λυθούν τα προβλήματα δίχως βία… Επαναλαμβανόμενο ήταν το ερώτημα της έδρας σχετικά με την άρνηση του Κορωναίου να αναλάβει και εναλλακτική θητεία. Αλλά κάθε φορά η απάντηση ήταν ξεκάθαρη. Μάλιστα ο τρίτος μάρτυρας στιλίτευσε το φιλελεύθερο προφίλ της έδρας, λέγοντας ότι «προσπαθείτε να φτιάξετε μια ευχάριστη εικόνα, αλλά στο τέλος θα το ρίξετε το 18μηνο». Αλγεινή εντύπωση προκάλεσε η φράση που μουρμούρισε ο πρόεδρος του δικαστηρίου καθώς ο Κορωναίος αναφέρθηκε στην Αίγυπτο. Στο ρητορικό ερώτημα του Κορωναίου «ποιος μου εγγυάται ότι ο στρατός δε θα αναλάβει τα ηνία σε μια κοινωνική εξέγερση για να σώσει το σύστημα;», ο πρόεδρος ξεστόμισε «πολύ πιθανό να γίνει και αυτό».

 

 Η ποινή των 6 μηνών πρωτόδικα μόνο ως θετική μπορεί να εκληφθεί, από τη στιγμή που η ποινή του ολικού αρνητή Ε. Μιχαλόπουλου, πριν 2 χρόνια, ήταν 8 μήνες πρωτόδικα. Το πιο θετικό από όλα όμως είναι η πανελλαδική κινητοποίηση συντρόφων και συντροφισσών από όλες σχεδόν τις πόλεις της επικράτειας, για την ανάδειξη του θέματος. Αυτό το στοιχείο είναι το πιο σημαντικό που πρέπει να κρατήσουμε.

 

Η υπόθεση Κορωναίου να αποτελέσει τον επιταχυντή για την εξέλιξη των διεργασιών εντός του αναρχικού/αντιεξουσιαστικού χώρου, για μεγαλύτερη παραγωγή αντιμιλιταριστικού λόγου και δράσεων, περισσότερης εναντίωσης στο θεσμού του στρατού και ακόμα μαζικότερη παραγωγή δηλώσεων ολικής άρνησης στράτευσης (είτε ατομικών, είτε συλλογικών).

 

Είμαστε εργάτες δεν πάμε στο στρατό, δεν υπηρετούμε τον ταξικό εχθρό!

 (σύνθημα της συγκέντρωσης)

 

 

 

 

Αναδημοσίευση από το Ξυπόλητο Τάγμα

 

Αλληλεγγύη στον ολικό αρνητή στράτευσης Γεράσιμο Κορωναίο

 

Την Τρίτη 13/12/2011, ο αναρχικός Γεράσιμος Κορωναίος δικάζεται από το στρατοδικείο Ιωαννίνων, για την πολιτική του επιλογή να αρνηθεί να εκπληρώσει τη στρατιωτική του θητεία. Ήδη από τον Οκτώβρη του 2009 ο Γ. Κορωναίος κατέθεσε δημόσια το σκεπτικό που τον οδήγησε στην εναντίωση στη θητεία ειδικά και στο μιλιταρισμό γενικότερα.

 

Η στάση του αυτή δεν μπορεί παρά να μας βρει αλληλέγγυους.

 

Το Ξυπόλητο Τάγμα και η Πρωτοβουλία για την Ολική Άρνηση Στράτευσης διοργανώνει το Σάββατο 10 Δεκέμβρη και ώρα 19:00 μ.μ. εκδήλωση-συζήτηση με θέμα "Ο  στρατός, η συγκυρία, η ολική άρνηση στράτευσης και οι κοινωνικές αντιστάσεις".

 

Επίσης τη μερα της εκδίκασης της υπόθεσης (13/12/2011) στις 09:00 π.μ καλείται συγκέντρωση αλληλεγγύης στο Στρατοδικείο Ιωαννίνων (απέναντι από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη).

 

Αφίσα που κολλιέται και στην πόλη μας

 

 

 

Περισσότερα εδώ:

https://xupolutotagma.squat.gr/

Ξυπόλυτο Τάγμα: Συλλογική Δήλωση Ολικής Άρνησης Στράτευσης

 

 
Μας είπανε: «Πρέπει να εξακολουθήσουμε τον πόλεμο έως το τέλος, για να είναι αύριο η ειρήνη μας διαρκής». Ε, καλά, δεχόμαστε τα λόγια τους για δικά μας. Θα εξακολουθήσουμε τον κοινωνικό πόλεμο έως το τέλος, για να ‘ναι διαρκής η τελική ειρήνη, η συγχώνευση των τάξεων, η αληθινή ειρήνη ανάμεσα στον κόσμο.»
Ερρίκος Μπάρμπυς 
Εναρκτήριος λόγος στο Διεθνές Συνέδριο των Παλαιών Πολεμιστών και Θυμάτων Στρατού 
Γενεύη 3 Απριλίου και 1 και 2 Μαΐου 1920
 
 
 

Οι Άραβες δικτάτορες αρχίζουν τη μεγαλύτερη επιθεσή τους ενάντια στις μάζες



 

Η κατάσταση φαίνεται αρκετά ζοφερή για το μέλλον των αραβικών λαϊκών επαναστάσεων: η επίσημη μηχανή της καταστολής εκ μέρους των καθεστώτων έχει ήδη εξαπολυθεί σε αρκετές χώρες, απειλώντας να συντρίψει με κτηνώδη δύναμη τις εξεγέρσεις των λαών στη Λιβύη, το Μπαχρέιν και την Υεμένη. Η αλληλεγγύη μας με τη μορφή της δράσης χρειάζεται τώρα!

 

Λιβύη

 

Στη Λιβύη, οι δυνάμεις του καθεστώτος Καντάφι προελαύνουν προς τα ανατολικά προσβάλλοντας τη σθεναρή αντίσταση των ανταρτών μέσω της εκτεταμένης χρήσης βομβαρδιστικών από τη θάλασσα, τζετ από τον αέρα και πυραύλων εδάφους από την ξηρά. Η αμερικανική και μερικές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, που αρχικά έδειχαν ενθουσιασμό για το ενδεχόμενο μιας άμεσης στρατιωτικής επέμβασης, τώρα λένε ότι η δημιουργία μιας απαγορευτικής ζώνης στις πτήσεις πάνω από τις περιοχές των εξεγερμένων δεν είναι δυνατή. Αυτό μπορεί να γίνει κατανοητό μόνο υπό το φως της άρνησης των εξεγερμένων Λίβυων κάθε άμεσης εξωτερικής στρατιωτικής επέμβασης στη χώρα τους. Από κάθε πλευρά έχει γίνει τώρα ξεκάθαρο ότι η ελευθερία, η πραγματική ελευθερία του λιβυκού λαού, δεν είναι το ενδιαφέρον τους και έτσι οι λιβυκές μάζες πρέπει να εξαρτηθούν μόνο από τις δικές τους δυνάμεις και την αφοσίωση ενάντια στις ανώτερές τους δυνάμεις του καθεστώτος Καντάφι.

 

Ο Καντάφι θέτει στο λαό του το δίλημμα: σκλαβιά ή θάνατος. Οι ΗΠΑ, από την πλευρά τους, έκαναν ξεκάθαρο με τη στάση τους τον τρόπο με τον οποίο καταλαβαίνουν τη λύση στην κρίση: είτε ο Καντάφι είτε οι ΗΠΑ. Είναι βέβαιο ότι οι Λίβυοι αντάρτες διατηρούν παρ΄ όλα αυτά υψηλό ηθικό, αλλά είναι, επίσης, βέβαιο ότι η τύχη της επαναστάσης, μαζί και η τύχη κάθε Λίβυου που εξεγέρθηκε για την ελευθερία του/της, φαίνεται τώρα αβέβαιη.

 

Υεμένη

 

Στην Υεμένη δύο μέρες πριν, οι δυνάμεις του καθεστώτος εξαπέλυσαν μιας μεγάλης κλίμακας επίθεση ενάντια στους φοιτητές του Πανεπιστημίου της Σαναά στην πλατεία Taqeer (Πλατεία Αλλαγής) κοντά στο ίδρυμα. Επτά διαδηλωτές σκοτώθηκαν και αρκετοί άλλοι τραυματίστηκαν. Είναι αρκετά αποκαλυπτικό το ότι την ίδια μέρα, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ομπάμα, κάλεσε την αντιπολίτευση της Υεμένης να δεχθεί την πρόταση του δικτάτορα Ali Saleh να δώσει ένα τέρμα στην εξέγερση και να δεχθεί κάποιες μικρές αλλαγές στην πολιτική δομή του καθεστώτος. Την ίδια στιγμή, ο Saleh, υποσχέθηκε να προστατεύσει τη ζωή της εξεγερμένης νεολαίας, αλλά ξανά, την τελευταία νύχτα, τα καθάρματα (baltajia) του καθεστώτος Saleh επιτέθηκαν στον κόσμο. Ωστόσο, η πλατεία βρίσκεται ακόμα στον έλεγχο της εξεγερμένης νεολαίας.

 

Αρκετές αναφορές λένε τώρα ότι μεγάλη αστυνομική δύναμη και μπράβοι του καθεστώτος ετοιμάζονται για μεγάλης κλίμακας επίθεση στην πλατεία Taqeer, όπου για μια ακόμα φορά η νεολαία έχει ταχθεί με την υπεράσπιση της επανάστασης.

 

Μπαχρέιν

 

Τα τελευταία νέα από το Μπαχρέιν μιλούν για επέμβαση πάνω από 1000 στρατιωτών από τη γειτονική Σαουδική Αραβία και μερικές άλλες χώρες του Κόλπου σε υποστήριξη του καθεστώτος. Τι μπορούμε να περιμένουμε από αυτό το λουτρό αίματος; Η σαουδαραβική μοναρχία παίζει το ρόλο των πιο αντιδραστικών καθεστώτων ενάντια στις περιφερειακές εξεγέρσεις, όπως ακριβώς έκανε και η τσαρική τυραννία ή οι Πρώσσοι ενάντια στις ευρωπαϊκές επαναστάσεις του 19ου αιώνα, ενεργώντας ως μισθοφόροι… Ο Σαουδάραβας βασιλιάς, παρά την αρρώστεια του, κάλεσε τον πρόεδρο των ΗΠΑ Ομπάμα για να του  ασκήσει κριτική για το ότι άσκησε αυτός κριτική στο καθεστώς Μουμπάρακ και επειδή βοήθησε στο να τερματιστεί το καθεστώς του Αιγύπτιου δικτάτορα.

 

Στο Μπαχρέιν στεγάζεται μια από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ στην περιοχή και στον κόσμο, έτσι δεν υπάρχει κανείς να ισχυριστεί ότι η σαουδαραβική παρέμβαση γίνεται χωρίς την αμερικανική έγκριση. Η σημασία αυτού του γεγονότος είναι ότι τα καθεστώτα, οι δικτατορίες της περιοχής, έχουν σκοπό να ασκήσουν την πιο κτηνώδη και σκληρή καταστολή ενάντια στους λαούς τους που έχουν εξεγερθεί, για να δώσουν ένα τέλος στο κύμα αυτό των εξεγέρσεων και διαδηλώσεων που έχουν αιτήματα για ελευθερία, εργασία, ισότητα, πολιτική συμμετοχή, αξιοπρεπή ζωή και άλλα.

 

Καμιά εμπιστοσύνη σε ανατολικές και δυτικές δυνάμεις

 

Δεν υπάρχει λόγος να σχολιάσουμε τη στάση δυτικών και ανατολικών δυνάμεων που υποστηρίζουν είτε ανοιχτά είτε έμμεσα τις κτηνώδεις αυτές κατασταλτικές δικτατορίες. Είναι ξεκάθαρο ότι οι επαναστάσεις μπορεί είτε να νικήσουν είτε να ηττηθούν παρά την ευφορία των αρχικών νικών στην Τυνησία και την Αίγυπτο. Η ήττα τους είναι ο απώτερος στόχος όλων των ελίτ, των δικτατοριών, των καταστολέων και των εκμεταλλευτών, όχι μόνο στη Μέση Ανατολή ή τη Βόρεια Αφρική, αλλά παντού, από τις ΗΠΑ μέχρι την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας και τη Ρωσική Ομοσπονδία.

 

Είναι ξεκάθαρο ότι μερικές φορές εξαιτίας της κτηνωδίας της καταστολής εκ μέρους των καθεστώτων ή της αδυναμίας των λαών, δεν μπορούν οι επαναστάσεις να είναι νικηφόρες χωρίς τη διεθνή αλληλεγύη και υποστήριξη των μαζών παντού. Στην πραγματικότητα, ισχύει εδώ κάτι παραπάνω από ένα απλό κάλεσμα αλληλεγγύης ή προσωρινής υποστήριξης. Είναι το κάλεσμα για από κοινού δράσεις ενάντια στους ίδιους εχθρούς. Εάν αληθεύει ότι μερικές επαναστάσεις δεν μπορούν να είναι νικηφόρες εξαρτώμενες μόνο από τις τοπικές μάζες, τότε είναι, επίσης, αλήθεια ότι οι δικτατορίες αυτές δεν μπορούν να επιζήσουν ή να διατηρήσουν την καταστολή τους χωρίς την υποστήριξη των μεγάλων δυνάμεων του κόσμου, των κέντρων της παγκοσμιοποιημένης “νέας τάξης”, των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Είναι σύμμαχοι, έτσι είμαστε κι εμείς επίσης σύμμαχοι στους αγώνες μας, εμείς οι εκμεταλλευόμενες μάζες του κόσμου. Είναι ξεκάθαρο τώρα ότι οι λαοί μας αντιμετωπίζουν τους ίδιους εχθρούς και ότι έτσι ενδεχόμενη νίκη μας θα είναι και δική σας ή ενδεχόμενη ήττα μας θα είναι και δική σας.

 

Θυμόμαστε την αναταραχή με το αντιπολεμικό κίνημα κατά τη διάρκεια της εισβολής των ΗΠΑ και της Βρετανίας στο Ιράκ, αλλά αυτή δεν στάθηκε ικανή να αλλάξει την πορεία των γεγονότων που ακολούθησαν. Αυτό ήταν αλήθεια εν μέρει, κυρίως εξαιτίας της φύσης αυτών που αντιστέκονταν τότε στην ιμπεριαλιστική επίθεση. Δυστυχώς, αυτοί που αντιστέκονταν ήσαν το ίδιο το πρώην καταπιεστικό καθεστώς που ήταν μισητό από το λαό του και έτσι η ήττα του ήταν αναπόφευκτη δίνοντας ένα τέλος σ’ αυτή την αναταραχή. Τώρα, οι μάζες που αγωνίζονται έχουν διαφορετικό όραμα. Πρέπει να γνωρίζει κάποιος το κουράγιο και την αφοσίωση όλων αυτών που βγήκαν στους δρόμους ενάντια στις πιο κτηνώδεις και αιματοβαμένες δικτατορίες της γης, της Αιγύπτου, της Τυνησίας, της Λιβύης, της Υεμένης, του Μπαχρέιν, του Ιράκ και ακόμα των ανατολικών επαρχιών της Σαουδικής Αραβίας. Εκατοντάδες σκοτώθηκαν (χιλιάδες στη Λιβύη), χιλιάδες τραυματίστηκαν στον αγώνα αυτό, που συνεχίζεται σχεδόν παντού στην περιοχή. Ο λαός πάλεψε γενναία στους δρόμους, με γυμνά χέρια, με μολότοφ και με την αφοσίωσή του στη κατάκτηση της ελευθερίας του ενάντια σε πλήρως εξοπλισμένες αστυνομίες και μπράβους των κυβερνήσεων, ακόμα και το στρατό σε ορισμένες πριπτώσεις.

 

Κάλεσμα διεθνιστικής αλληλεγγύης και δράσης

 

Είναι σίγουρο ότι η αλληλεγγύη σας χρειάζεται περισσότερο από ποτέ, αλλά νομίζω ότι είναι η ώρα να περάσουμε σε πλατύτερες δράσεις και διαδηλώσεις σε υποστήριξη των εξεγερμένων λαών της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής. Οι διαδηλώσεις αυτές δεν πρέπει να γίνονται μόνο ενάντια στις τοπικές δικτατορίες, αλλά επίσης ενάντια στους πάτρωνές τους… Αυτό σημαίνει ακόμα ότι πρέπει να διαδηλώσουμε ενάντια στις πολιτικές μανούβρες των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, των ίδιων δυνάμεων που επιζητούν να αναγκάσουν τους εργάτες της Δύσης να πληρώσουν για την κρίση που δημιούργησε η δική τους απληστία.

 

Οι μάζες παντού είναι έτοιμες για μεγαλύτερους αγώνες, έναν αγώνα για την τύχη και την ελευθερία τους καθώς και για την απαρχή μιας αντεπίθεσης ενάντια στους εκμεταλλευτές τους. Νομίζω ότι όπως έγινε στην Τυνησία, την Αίγυπτο και αλλού στην περιοχή μας, ο κόσμος παντού έχει μπουχτίσει και έχει τη θέληση να αγωνιστεί πιο σκληρά από ποτέ. Επίσης, με τις απαιτούμενες δράσεις αλληλεγγύης σας ελπίζω ότι μπορείτε να αρχίσετε να παίρνετε πρωτοβουλίες διαδηλώσεων και διαμαρτυριών πιο μεγάλης κλίμακας και μορφών άμεσης δράσης, μεγαλύτερων από ό,τι πριν, ενάντια στους κοινούς μας εχθρούς για την υπεράσπιση των κοινών μας συμφερόντων.

 

Ανήκω στην ελευθερακή αριστερά, και είμαι βαθιά πεπεισμένος ότι ο συνεχιζόμενος αγώνας των μαζών στη Μέση Ανατολή έχει ξεκάθαρα ελευθεριακά χαρακτηριστικά, αλλά αυτή δεν είναι η ώρα για σεχταρισμούς από την πλευρά της επαναστατικής διεθνούς αριστεράς και των αντικαπιταλιστικών οργανώσεων και αγωνιστών. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι θα αντικαταστήσουμε τους ελευθεριακούς στόχους και τα μέσα αγώνα με εξουσιαστικά, αλλά πρέπει να δώσουμε αυτή τη μάχη από κοινού με όλες τις αντικαπιταλιστικές επαναστατικές δυνάμεις και αγωνιστές και, πάνω απ’ όλα, με βάση το κοινό επίπεδο των συμφερόντων των μαζών παντού. Καταλαβαίνω ότι οι επαναστάσεις σημαίνουν αγώνα και εκεί είτε μπορεί να νικήσουμε είτε να ηττηθούμε. Αλλά εκεί που οι νίκες στην Τυνησία και την Αίγυπτο φάνηκαν εύκολες τώρα βρισκόμαστε στην πιο δύσκολη φάση του αγώνα στην οποία έχει βρεθεί από την απαρχή του το εργατικό κίνημα, και ένας τέτοιος αγώνας πρέπει να αποβεί νικηφόρος σε διεθνές επίπεδο.

 

Ο συνεχιζόμενος αγώνας δεν αποτελεί εξαίρεση. Φυσικά, οι αγώνες αυτοί δεν είναι καθαρά προλεταριακοί και το τοπικό προλεταριάτο έπαιξε μέχρι τώρα μικρό ρόλο σ’ αυτούς. Αλλά η αλήθεια είναι ότι τέτοιοι αγώνες εμπεριέχουν μια πολύ μεγάλη δυνατότητα δημιουργίας μαζικού και δυναμικού ανεξάρτητου εργατικού κινήματος. Αυτή τη στιγμή, εν μέσω της στρατιωτικής σαουδαραβικής κατοχής, τα τοπικά συνδικάτα του Μπαχρέιν κάλεσαν σε γενική απεργία, ενώ διαδηλωτές μπλοκάρουν μεγάλους δρόμους σε μια τόσο μικρή χώρα. Εργάτες στην Τυνησία, στην πόλη των ορυχείων Metlaoui, συγκρούονται με την αστυνομία για τα αιτήματά τους και υπάρχουν ήδη δύο νεκροί εργάτες και η τυνησιακή κυβέρνηση κήρυξε το στρατιωτικό νόμο στην περιοχή. Τα πράγματα, επίσης, σκληραίνουν στην Σαναά στην πλατεία Taqeer στην Υεμένη και η δικτατορία φαίνεται ότι προετοιμάζεται για μακελειό μεγάλης κλίμακας.

 

Οι διαδηλωτές στη Λιβύη, την Υεμένη και το Μπαχρέιν, θα είναι πιο δυνατοί εάν μπορούν να αισθανθούν την αλληλεγγύη σας. Μόνο με αυτόν τον τρόπο μπορούμε να κάνουμε την πραγματική διαφορά αυτή την κρίσιμη στιγμή για τον αγώνα των αραβικών μαζών για την ελευθερία τους.

 

Mazen Kamalmaz

Σύρος αναρχικός

 

* Ελληνική μετάφραση “Ούτε Θεός-Ούτε Αφέντης”, 16 Μάρτη 2011.

Να γκρεμίσουμε τους εθνικούς μύθους!

 

 

Η εθνική «μας» ιστορία βρίθει από ψεύδη, αποσιωπήσεις και ουκ ολίγες είναι οι περιπτώσεις που τα γεγονότα αναστρέφονται ολοκληρωτικά. Η εθνική ιστορία έχει κλειδαμπαρώσει την πόρτα του σκοτεινού της υπογείου που βρίσκονται θαμμένες ιστορίες γενοκτονιών, σφαγών και φρικαλεοτήτων. Και παρ’ όλα αυτά οι παρελάσεις συνεχίζουν να παρελαύνουν, υπό την στήριξη των χειροκροτητών τους, ενώ τα μνημεία που δοξάζουν ιερά εγκλήματα και ενδόξους φονιάδες, στέκουν αγέχωρα στο τοπίο των πόλεων και των χωριών.

 

Στις 22 Σεπτεμβρίου 1821 ελληνικές δυνάμεις, με αρχηγό τον Θ. Κολοκοτρώνη, καταλαμβάνουν την Τριπολιτσά και επί τρεις μέρες εκτέλεσαν το «ιερό χρέος» τους, δηλαδή σφαγίασαν 32.000 αμάχους τούρκους και εβραίους -άντρες, γυναίκες, παιδιά και βρέφη.

 

Στον Ύμνο εις την Ελευθερίαν, ο Διονύσιος Σολωμός αφιέρωσε 39 κεντρικές στροφές ομολογώντας την σφαγή της Τριπολιτσάς.

Ιδού δύο από αυτές :

 

Κοίτα χέρια απελπισμένα

Πως θερίζουνε ζωές

Χάμου πέφτουνε κομμένα

Χέρια, πόδια, κεφαλιές, (στροφή 64η)

 

Και παλάσκες και σπαθία

Με ολοσκόρπιστα μυαλά,

Και με ολόσχιστα κρανία

Σωθικά λαχταριστά. (στροφή 65η)

 

 

Η παραχάραξη της ιστορίας είναι το μεγαλύτερο όπλο του εθνοφασισμού.

Δεν υπάρχουν «ιστορικές αναγκαιότητες», παρά μόνο εθνικοί στρατοί που εξοντώνουν μέχρι να αλληλοεξοντωθούν.

Δημόσια Δήλωση Ολικής Άρνησης

Στις 30-3-10, έλαβα το χαρτί που με καλεί να παρουσιαστώ στον ελληνικό στρατό, για το Μάιο 2010 με την Β/ΕΣΣΟ. Δηλώνω δημόσια την άρνησή μου να καταταγώ σε οποιονδήποτε εθνικό στρατό καθώς και σε οποιονδήποτε άλλο κρατικό μηχανισμό που στρέφεται ενάντια στην κοινωνία.

Συμφώνα με την ελληνική νομοθεσία είμαι υποχρεωμένος να υπηρετήσω για 3 μήνες (λόγο αλβανικής καταγωγής), σε ένα στρατό που πρώτα αυτός δε με θέλει -όλοι θυμόμαστε τα ρατσιστικά συνθήματα περήφανων ελλήνων φαντάρων στην παρέλαση την 25η Μαρτίου 2010- όχι βέβαια επειδή προσέβαλε κάποιο εθνικό μου φρόνημα, αλλά την ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

Εγώ που γνώρισα τον πόλεμο από μικρός και σημάδευσε τη ζωή μου, όπως και τη ζωή των οικείων μου και τόσων άλλων που εξαναγκάστηκαν στον ξεριζωμό από την επιθετικότητα της εξουσίας, αρνούμαι να δω ως εχθρό κάποιον που έτυχε να είναι πέρα από τα σύνορα, που έχουν στήσει τα αφεντικά για το διαχωρισμό των καταπιεσμένων. Για εμένα ο εχθρός βρίσκεται ¨εντός των τειχών¨ και είναι αυτός που απαξιώνει και σκυλεύει καθημερινά τη ζωή.

Ο στρατός που γεννά το ρατσισμό, προάγει την καθαρότητα, την ιεραρχία, την πειθαρχεία και τη δύναμη είναι μικρογραφία της κοινωνίας της ζούγκλας οπού επικρατεί το δίκαιο του ισχυρότερου. Ανήκω σε μια άλλη κοινωνία, σε αυτή που δεν παραιτείται από τον αγώνα για ζωή και ελευθερία και θεωρεί ότι μόνο μέσα από την αλληλεγγύη, τη συντροφικότητα και την αυτοοργάνωση, ο άνθρωπος μπορεί να ξαναβρεί την ανθρωπιά του.

Οι λόγοι για τους οποίους αρνούμαι να υπηρετήσω αλλά και που διάλεξα τον αγώνα ενάντια στην εξουσία είναι απλοί και κατανοητοί, για έναν ελεύθερα σκεπτόμενο άνθρωπο, αρκεί να κοιτάξει γύρω του, να δει την πραγματικότητα και η στοιχειώδης αξιοπρέπεια και συνείδηση να τον σπρώξει στην προσπάθεια να την αλλάξει.

Επίσης, γνωρίζω ότι ο στρατός είναι πολύ πιθανόν να βρεθεί εναντίον μου και εναντίον των συντρόφων μου στον κοινωνικό-ταξικό αγώνα, όπως και στο παρελθόν. Καθώς όταν στερείς την κριτική σκέψη από τον άνθρωπο τον μετατρέπεις σε ανδρείκελο. Ένα εκτελεστικό όργανο, χωρίς συνείδηση, θα κάνει όποιο έγκλημα του ζητηθεί απέναντι σε όποιον ¨εχθρό¨ παρουσιαστεί ως τέτοιος.

Θεωρώ ότι η μόνη βία είναι αυτή του κράτους και του κεφαλαίου, η βία των πολέμων, της εξαθλίωσης, της λεηλασίας της ζωής, της μισθωτής σκλαβιάς, της καταστολής, του ψέματος, η βία των φιλήσυχων, η βία της κανονικότητας. Από την άλλη η κοινωνική αντιβία, είναι η άμυνα μας και ένα εργαλείο -που δεν μας εκφράζει- αλλά οικειοποιούμαστε στον αγώνα για την καθολική ανατροπή του κόσμου της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.

Για έναν κόσμο χωρίς κράτη, σύνορα, πατρίδες, εκμετάλλευση…

Για την όξυνση του κοινωνικού και ταξικού ανταγωνισμού,

ΚΑΤΩ ΟΛΟΙ ΟΙ ΣΤΡΑΤΟΙ ΑΡΝΗΣΗ ΘΗΤΕΙΑΣ ΟΛΙΚΗ

Αγρίνιο, 10/5/2010

Σπύρος Ζαρκαλής