Eνημέρωση από την Πρωτοβουλία Κατοίκων Αγρινίου.


 

 

Το Νοέμβριο του 2011 κάτοικοι της πόλης μας, του Αγρινίου, πήραμε την πρωτοβουλία σύστασης ομάδας επανασύνδεσης του ηλεκτρικού ρεύματος. Αφορμή στάθηκε η απειλητική και συνάμα ληστρική διάθεση των κυβερνόντων να επιβάλουν χαράτσι σε όλους τους πολίτες της χώρας μέσω των ήδη πανάκριβων τιμολογίων της ΔΕΗ. Σε περίπτωση που δεν εξοφλούσαμε το χαράτσι απειλούμασταν με διακοπή του κοινωνικού αγαθού, του ηλεκτρικού ρεύματος. Η αιτία για τη σύσταση αυτής της ομάδας ήταν η ήδη άθλια οικονομική κατάσταση λόγω των περικοπών μισθών, συντάξεων, επιβολής αμέτρητων φόρων και φυσικά οι διακοπές ηλεκτροδότησης πριν ακόμα επιβληθεί το χαράτσι. Τα επίσημα στοιχεία της ΔΕΗ έδειχναν ότι από το 2010,το 1/3 των νοικοκυριών αδυνατούσε να εξοφλήσει τους λογαριασμούς.

 

Οργανώσαμε λοιπόν μία ανοιχτή εκδήλωση στο δημοτικό θέατρο της πόλης με σκοπό να ενημερώσουμε ο ένας τον άλλο και να φτιάξουμε την ομάδα. Η ομάδα έγινε!! Πολίτες που θέλαμε να βοηθήσουμε πήραμε τη κατάσταση στα χέρια μας. Κολλήσαμε αφίσες μοιράσαμε χαρτιά, αποκτήσαμε τηλεφωνικό νούμερο επαφής, φτιάξαμε site. Ορίσαμε συνέλευση της ομάδας κάθε Πέμπτη στο χώρο του παλιού σταθμού τρένου και ανταλλάσαμε στη αρχή πληροφορίες για την καλύτερη οργάνωση μας. Αργότερα άρχισαν σε μεγάλο βαθμό οι διακοπές ηλεκτροδότησης και η δική μας πρωτοβουλία πράξη!!!

 

Από το Μάρτιο κάνουμε συνέχεια επανασυνδέσεις!!! Σε πολύτεκνες οικογένειες, σε άνεργους, σε συνταξιούχους, σε άρρωστους… σε ανθρώπους που οι κυβερνώντες και η ΔΕΗ τους βλέπουν μόνο ως καταναλωτές, χρησιμοποιώντας όμως τον πλούτο που ανήκει σε όλους!!! και με σκοπό την ευημερία λίγων, τρομοκρατώντας και φυσικά χωρίς κοινωνική συνείδηση!!!

 

Θέλουμε συγκεκριμένα να αναφερθούμε σε μια επανασύνδεση που έγινε την Πέμπτη 14 Ιουνίου.


Η επανασύνδεση αφορά μια μητέρα Ρόμα 18 μόλις ετών με τρία ανήλικα  παιδιά (4, 2 χρονών και 10 μηνών  σήμερα), η οποία κατοικεί μέσα  στην πόλη του Αγρινίου και  συγκεκριμένα απέναντι από την κατοικία της Αγίας Τριάδας. Σε μια κοινωνία που βρωμάει ρατσισμό έως το μεδούλι της η συγκεκριμένη οικογένεια αφέθηκε χωρίς ρεύμα από το Δεκέμβριο ενώ ταυτόχρονα δήμαρχος, κοινωνικό παντοπωλείο, ενορία Αγίας Τριάδας και Αγίου Δημητρίου δεν δέχτηκαν να βοηθήσουν στη σίτιση της συγκεκριμένης οικογένειας. Η ΔΕΗ πέρα από το ότι προχώρησε στη διακοπή της ηλεκτροδότησης κατέστρεψε και τη χελώνα από το ρολόι κοροϊδεύοντας τη γυναίκα ότι τάχα θα της βάλουν καινούριο ρολόι. Έχοντας το ένα παιδί της σοβαρά προβλήματα υγείας, η μητέρα έκανε δύο φορές αιτήματα στον εισαγγελέα Πρωτοδικών Αγρινίου (13-12-2011 και 1-02-2012) μαζί με άλλα αιτήματα – καταγγελίες της συνοδευόμενα μάλιστα από ιατρικές γνωματεύσεις: του Δ/ντη της Παιδιατρικής Κλινικής του Νοσοκομείου Αγρινίου (12-12-2011: «…πάσχει από συχνές κρίσεις βρογχιοτίτιδας που έχει ανάγκη από 1) προσεκτική παρακολούθηση κατά την σίτιση και τη διάρκεια του ύπνου διότι ο βήχας προκαλεί εμετούς, 2) Συστηματική χορήγηση εισπνοών με συσκευές για θεραπεία της βρογχιολίτιδας με κορτικοειδή βρογχοδιασταλτικά φάρμακα.» και του «ΚΑΡΑΜΑΝΔΑΝΕΙΟΥ» νοσοκομείου Πατρών (15-09-2011) «γαστοοισοφαγική παλινδρόμηση».Η υπόθεση έχει φτάσει και μέχρι τη Διοίκηση της ΔΕΗ (κ. Ζερβός) και την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών, ως έδρα της ΔΕΗ  Α.Ε. Τελευταία ενέργεια ήταν ν’ αποσταλεί  ο φάκελος με τα στοιχεία – για  να είναι ενήμεροι οι πάντες – και  στους: α) Συνδικαλιστικό όργανο της  ΓΕΝΟΠ – ΔΕΗ, β) Εισαγγελία του  Αρείου Πάγου και γ) Συνήγορο του  πολίτη. Κοινοποιούνταν όλα μέχρι  τώρα για να γνωρίζουν την υπόθεση, εκτός της ΔΕΗ και τις εισαγγελικές Αρχές, στο δήμαρχο Αγρινίου, στη  Μητρόπολη, στην Κοινωνική Πρόνοια, στον Πρόεδρο του δημοτικού συμβουλίου και στο Σύλλογο Πολυτέκνων. Παρόλα αυτά την Παρασκευή 22 Ιούνη η ΔΕΗ ξαναπροχώρησε σε διακοπή της ηλεκτροδότησης, το όποιο όμως αμέσως επανασυνδέθηκε.

 

Να ξέρουν ότι θα συνεχίζουν να μας βρίσκουν μπροστά τους. Ας θέλουν μετά τις εκλογές οι θιασώτες της εξουσίας να σπείρουν προσδοκίες για μια "ομαλή έξοδο από την κρίση". Γνωρίζουμε καλά στο πετσί μας  ότι αυτό που θέλει το κεφάλαιο για να ξεπεράσει την κρίση είναι περισσότερο εκμετάλλευση, εξαθλίωση, βία και καταστολή εναντίων των πιο αδυνάτων. Μέσα σε αυτές τις συνθήκες υποτίμησης των ζωών μας, κοινωνικής εξαθλίωσης, κρατικής τρομοκράτησης, ανάδυσης φασισμού να δημιουργήσουμε δομές κοινωνικής αλληλεγγύης και να αναπτύξουμε σχέσεις αλληλοβοήθειας.


Πρωτοβουλία κατοίκων Αγρινίου ενάντια στα χαράτσια.



Αυτοκόλλητο της πρωτοβουλίας που κολλιέται στα ρολόγια κατά τις επανασυνδέσεις ρεύματος.

3ήμερο εκδηλώσεων για τα 2 χρόνια της Kατάληψης Apertus


2 χρόνια Κατάληψη Apertus

Δημιουργούμε κοινωνικές δομές και σχέσεις αλληλεγγύης

Οργανώνουμε τις αντιστάσεις μας μέσα από αδιαμεσολάβητους αγώνες

Ενάντια στον αναδυόμενο κοινωνικό εκφασισμό και στην υποτίμηση της ζωής μας,

να χαράξουμε το δρόμο προς την ελευθερία


 

Εκδήλωση – Παρουσίαση του νέου τεύχους του Παροξυσμού

 

Tρίτη17 Απρίλιου ώρα 8:00μμ

Στην Κατάληψη Apertus

(Καλυβίων 70 -Περιοχή Δικαστηρίων)

 ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ του 13ου τεύχους του έντυπου δρόμου Παροξυσμός

ΣΥΖΗΤΗΣΗ: «Είμαστε Όλοι Μετανάστες»: Θέσεις για το ρατσισμό και το μεταναστευτικό ζήτημα

Μετά την συζήτηση θα ακολουθήσει αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο

Δύο βραδιές στην κατάληψη…

 

 

Δύο βραδιές στην κατάληψη αλληλεγγύης και οικονομικής ενίσχυσης…

Δύο βραδιές μακριά από τις αγορασμένες ευφορίες των μαγαζιών και των καφετεριών…

Μακριά και από την γκρίνια, την πλήξη και τα γιορτινά χαλινάρια της οικογένειας…

 

Την Κυριακή 1 Γενάρη, μετά τις 9 το βράδυ, θα πραγματοποιηθεί πάρτι στην κατάληψη για την οικονομική ενίσχυση του απεργιακού ταμείου των εργατών της Ελληνικής Χαλυβουργίας

 

Τη Δευτέρα 2 Γενάρη, στις 9 (ακριβώς!), θα πραγματοποιηθεί συναυλία αλληλεγγύης και οικονομικής στήριξης των φυλακισμένων αγωνιστών, με τα τοπικά μουσικά σχήματα Αμόκ (πανκ-ροκ) και 45 (χιπ-χοπ). 

Ενημέρωση – Συζήτηση στην κατάληψη Αpertus

 

 

 

Επίσης, την ίδια μέρα, σύντροφοι από την συνέλευση της κατάληψης Αpertus, θα παραβρεθούν στην εκδήλωση της κατάληψης Δράκα στην Κέρκυρα, με θέμα «Το κίνημα στην επάρχία».

 

Κεφάλι αριστερά, φόλα στα κομματόσκυλα

 

Ενημέρωση από τις παρεμβάσεις στην παρέλαση της 28ής Οκτωβρίου.

 

 

Σήμερα, 28 Οκτωβρίου, η παρέλαση στο Αγρίνιο δεν έμοιαζε με καμία από αυτές των προηγουμένων ετών.


Αρχικά και κυρίως οι μαθητές αρνήθηκαν να στρέψουν το βλέμμα τους προς τα δεξιά, προς αυτούς που έχουν πλέον ξεγυμνωθεί από την «επίσημη» εικόνα τους. Οι μαθητές προτίμησαν να στρέψουν το βλέμμα τους προς τους «ανεπίσημους» που με μαύρες σημαίες βροντοφώναζαν για άλλη μια φορά πως η κυριαρχία δεν θα αποσπάσει από αυτούς την λεγόμενη κοινωνική συναίνεση: «Κεφάλι αριστερά, φόλα στα κομματόσκυλα», «Όπου γάμος και χαρά, κομματόσκυλα μπροστά», «Αέρα, αέρα, να φύγει η χολέρα»…


Οι ασφαλίτες δεν άργησαν να εμφανιστούν και μάλιστα αποπειράθηκαν να προσαγάγουν άτομο που προσπάθησε να προσεγγίσει την εξέδρα των «επισήμων». Ο παρευρισκόμενος κόσμος, όμως, φυσικά δεν επέτρεψε κάτι τέτοιο…


Όσοι από τους «επίσημους» παρευρέθηκαν (Δήμαρχος, αντιδήμαρχοι, διευθυντές, δεσποτάδες…) έστεκαν αμήχανα πάνω στην επίσημη εξέδρα τους. Αμήχανα χαμογελούσαν, αμήχανα έκαναν ότι δεν καταλάβαιναν, αμήχανα έβλεπαν τα «ελληνικά νιάτα» που τόσο πολύ έχουν επενδύσει εις βάρος τους, να αποστρέφουν αηδιασμένα τα βλέμματά τους. Ούτε να τους κοιτάξουν δεν ήθελαν.


Όταν τελείωσε η γελοιότητα της παρέλασης, αμήχανα οι «επίσημοι» κατέβηκαν από τις εξέδρες τους να πάνε προς το δημαρχείο, αλλά οι «ανεπίσημοι» τους ακολούθησαν με μια αυθόρμητα πορεία προς το δημαρχείο, όπου έκατσαν για λίγη ώρα συνεχίζοντας να φωνάζουν συνθήματα..


  

Πέρα από την απαξίωση των εκπροσώπων τη εξουσίας, δεν πρέπει να παραβλέπουμε την παρέλαση ως διαδικασία και θεσμό που εμπεριέχει, αναπαράγει και προωθεί την ιεραρχία, τον εθνικισμό, την «κανονικότητα»,τον μιλιταρισμό και τον ρατσισμό. Μια διαδικασία  που συντηρείται από ψέματα, μισές αλήθειες και μυθοπλασίες.


ΟΙ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΒΡΩΜΑΝΕ

ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ, ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

Για το Χαριστικό – Ανταλλακτικό Παζάρι της κατάληψης Apertus

 

 

Χθες το απόγευμα (30/09) πραγματοποιήθηκε το 1ο Χαριστικό – Ανταλλακτικό Παζάρι στην κεντρική πλατεία της συνοικίας του αγ. Κωνσταντίνου στο Αγρίνιο. Στόχος του παζαριού ήταν η συνεισφορά στο χτίσιμο δομών αλληλεγγύης μέσα στην κοινωνία και η δημιουργία σχέσεων αλληλοβοήθειας και αμοιβαίας εμπιστοσύνης, γιατί ο χειμώνας που έρχεται θα είναι βαρύς.

 

Από νωρίς άρχισε να μαζεύεται κόσμος για να στήσει πάγκους με ρούχα (παιδικά, γυναικεία, αντρικά), είδη οικιακής χρήσης, βιβλία, παιχνίδια, γραφική υλη κτλ.

 

Το παζάρι ήταν χαριστικό, αλλά αρκετοί κάτοικοι του αγ. Κων/νου, αντιλήφτηκαν και την ανταλλακτική του λογική και έφεραν αρκετό υλικό για το ενισχύσουν. Ήταν πρώτη φορά που στην πλατεία του αγ. Κων/νου έγινε εκδήλωση με τα χαρακτηριστικά της αυτοοργάνωσης, αδιαμεσολάβητα και αντιεμπορευματικά.

 

Η πρωτοβουλία διευρύνθηκε, το εγχείρημα άνοιξε κοινωνικά, ενώ αρκετοί κάτοικοι δεσμευτήκαν για επιπλέον ενίσχυση και στήριξη του παζαριού.

 

Συνεπώς, ετοιμαζόμαστε για το επόμενο…

 

 

 

 

 

 

 

Χαριστικό- Ανταλλακτικό Παζάρι από τη κατάληψη apertus

 

 

(Το παρακάτω κείμενο μοιράστηκε σε 400 αντίτυπα –με την μορφή τετρασέλιδου – στις γειτονιές του αγ. Κωνσταντίνου) 


1ο Χαριστικό- Ανταλλακτικό Παζάρι

Πάρτε ό,τι χρειάζεστε, φέρτε ότι δεν χρησιμοποιείτε.

Ο χειμώνας που έρχεται θα είναι βαρύς. Η φτώχεια και η ανέχεια θα ενταθούν και θα διευρυνθούν σε ακόμα περισσότερα κοινωνικά κομμάτια. Δεν περιμέναμε, όμως, κάτι διαφορετικό, από ένα σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση και την καταπίεση. Βέβαια, όλοι αυτοί, που αποτελούν την οικονομική και πολιτική εξουσία, μια χαρά θα συνεχίσουν να ζουν τη ζωούλα τους, προστάζοντάς μας να κάνουμε υπομονή, να πληρώνουμε χαράτσι και «φόρους αλληλεγγύης» και να «κάτσουμε στα αυγά μας».

 

Εμείς όμως από την πλευρά μας τι μπορούμε να κάνουμε;

Είμαστε πεπεισμένοι, πως για να αντιμετωπίσουμε αυτήν την ολομέτωπη επίθεση, οφείλουμε δημιουργήσουμε δομές μέσα στην κοινωνία που να βασίζονται στην αλληλεγγύη την αλληλοβοήθεια, την αυτοοργάνωση και την αμοιβαία εμπιστοσύνη.

Έτσι, λοιπόν, μια πρωτοβουλία ατόμων, που ζουν και κινούνται στην πόλη του Αγρινίου και των περιχώρων της, διοργανώνει το 1ο χαριστικό- Ανταλλακτικό Παζάρι στην κεντρική πλατεία της συνοικίας του αγ. Κωνσταντίνου. Η επιλογή της περιοχής έχει την σημασία της, μιας και η ιστορία της συνοικία αυτής, ξεκινάει μετά τη μικρασιατική καταστροφή, όταν εκεί δημιουργήθηκε ένας καταυλισμός για να στεγάσει τους πρόσφυγες από Μικρά Ασία.

 

Τί είναι όμως το Χαριστικό- Ανταλλακτικό Παζάρι;

 

Στον κόσμο των εμπορευμάτων, που οι έννοιες «τιμή» και «κέρδος» κουμαντάρουν τις ζωές μας, επιχειρούμε την πραγμάτωση εγχειρημάτων ανταλλαγής και ελεύθερης διάθεσης αγαθών. Στο παζάρι αυτό, θα υπάρχουν ρούχα (παιδικά, γυναικεία, αντρικά), βιβλία, cd, dvd, είδη οικιακής χρήσης κτλ, τα οποία θα προσφέρονται χωρίς αντίτιμο. Ένα μεγάλο μέρος των πραγμάτων είναι χρησιμοποιημένα, αλλά βρίσκονται σε καλή κατάσταση (πχ τα ρούχα είναι πλυμένα και καθαρά).

 

Και που βρέθηκαν όλα αυτά;

 

Όταν αποφασίσαμε να κάνουμε το παζάρι, ψάξαμε στις ντουλάπες και ράφια του σπιτιού μας, για πράγματα που ήταν σε καλή κατάσταση, αλλά δεν τα χρησιμοποιούσαμε πια. Το ίδιο ζητήσαμε να κάνουν και φίλοι, σύντροφοι, συνάδελφοι, συγγενείς… Συλλέξαμε όλα αυτό το υλικό, το ταξινομήσαμε, με στόχο να διατεθεί στο παζάρι στον αγ. Κωνσταντίνο. Επίσης για να μπορέσει να συνεχιστεί, αλλά και να ενισχυθεί αυτό το εγχείρημα, είναι απαραίτητη και η συνεισφορά όλων μας. Συνεπώς, όποιος και όποια θέλει,  μπορεί να πράξει ομοίως και να φέρει πράγματα στο τόπο του παζαριού, είτε για να διατεθεί επί τόπου, είτε για να κρατηθεί για το επόμενο παζάρι.

 

Και γα ποιο λόγο το κάνουμε;

 

Δεν ανήκουμε σε κάποιο κόμμα, άρα δεν επιζητούμε ψήφους. Ούτε σε κάποιο θρησκευτικό δόγμα, που γυρεύει «πιστούς» και ανταλλάγματα. Προάγουμε την αμφισβήτηση της κατανάλωσης και του τρόπου παραγωγής, χωρίς «φιλανθρωπίες» και «ελεημοσύνες». Συνεισφέρουμε στο χτίσιμο κοινωνικών δομών αλληλεγγύης και σχέσεων που βασίζονται στην αμοιβαία εμπιστοσύνη, μακριά από ρατσισμό και ξενοφοβία.

 

Απέναντι στον ατομισμό, προτάσσουμε την συλλογικότητα και την αλληλεγγύη

 

Για να ξανανιώσουμε τη ζεστασιά του μοιράσματος, της αλληλοβοήθειας και της επικοινωνίας.

 

1ο Χαριστικό- Ανταλλακτικό Παζάρι

Κεντρική πλατεία της συνοικίας του αγ. Κωνσταντίνου

Παρασκευή 30/09, ώρα 19:00 

 

κατάληψη Apertus

Για το κοινωνικό άσυλο και το ρόλο του πανεπιστημίου

 

Η ολομέτωπη επίθεση του κράτους και των αφεντικών, δεν χρειάζεται πλέον προσχήματα.


Διευρύνεται με κάθε τρόπο εντείνοντας ακόμη περισσότερο τον έλεγχο και την καταστολή. Η τριτοβάθμια εκπαίδευση δεν θα μπορούσε να μείνει απ΄ έξω. Με τις νέες διατάξεις, ακόμα και οι πιο τυπικές δεσμεύσεις για «δημόσια και δωρεάν παιδεία», εξανεμίστηκαν.

 


Ο νέος νόμος για την τριτοβάθμια εκπαίδευση περιγράφει την πλήρη ιδιωτικοποίηση της ανώτερης και ανώτατης εκπαίδευσης. Η διοίκηση των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ θα γίνεται από μάνατζερ, η κατάργηση των δωρεάν συγκραμάτων θα επιφέρει και τα δίδακτρα σπουδών, ενώ η επιστημονική έρευνα θα γίνεται συμφώνα με τις ανάγκες του κέρδους και όχι σύμφωνα με τις κοινωνικές ανάγκες. Ο νέος νόμος καταργεί επίσης την νομική υπόσταση του πανεπιστημιακού ασύλου.


 

Δεν τρέφαμε ποτέ αυταπάτες για το πανεπιστήμιο και την επίδραση του στην κοινωνία ως ένας ακόμη θεσμός που φέρει την καταστολή στην σκέψη για την δημιουργία ενός ρομποτοποιημένου τύπου ανθρώπου-γρανάζι στην καπιταλιστική μηχανή. Το πανεπιστήμιο είναι που αναπαράγει και προωθεί τον διαχωρισμό και τον έλεγχο απέναντι στην κοινωνία της εξειδίκευσης, της συστηματοποίησης, του μερικού και της αλλοτρίωσης της αστικής ιδεολογίας. Το πανεπιστήμιο, που αποτελεί ένα ακόμη μοχλό για την κυριαρχία της εξουσίας, εναρμονισμένο πλήρως με την τωρινή και μέλλουσα πραγματικότητας του κράτους και του κεφαλαίου, παραμένει με έναν χαρακτήρα επιλεκτικό: κάποιους θα αφήσει έξω, κάποιους θα πάρει μαζί του.


 

Παράλληλα, από την μία οι γονείς από κεκτημένη ταχύτητα πειθαναγκάζουν τα παιδία τους να μπουν σε κάποια σχόλη «για να έχουν ένα χαρτί», και από την άλλη οι φοιτητές επιθυμούν την «ανεμελιά της φοιτητικής ζωής», παρατείνοντας την εφηβεία τους για 5-6 χρόνια ακόμη «για να περάσουν καλά», μέχρι να μπουν με βλέψεις στην παραγωγή. Κάτι που απορρέει από την συνολική απαξίωση της συμμετοχής στην λήψη αποφάσεων, καθώς και την προώθηση της ιδέας του ατομικισμού και του βολέματός.


 

Το πανεπιστημιακό παρόν, δεν αποτελεί «όαση» και έτσι δεν θα διεκδικήσουμε την «επιστροφή στα παλιά». Ωστόσο, οι αλλαγές στην τριτοβάθμια επιφέρουν αλλαγές στο συνολικότερο κοινωνικό πεδίο και δεν μπορούν να μην εγγραφούν ιστορικά σε αυτό.


 

Το πανεπιστημιακό άσυλο μπορεί να καταργήθηκε θεσμικά. Όμως, οι κοινωνική νομιμοποίηση του παραμένει. Το κοινωνικό άσυλο, το οποίο πλαισιώθηκε «από τα κάτω», δεν στηρίζεται σε νόμους, αλλά μόνο σε σχέσεις των υποκειμένων που δραστηριοποιούνται εντός και εκτός του πανεπιστημίου. Εξέχουσα σημασία έχει, πως διάφοροι πανεπιστημιακοί χώροι αποτέλεσαν αιχμή αντιθεσμικών αγώνων και ξεπερνώντας τους πλαστούς διαχωρισμούς των ρόλων (όπως αυτούς του φοιτητή, καθηγητή, εργάτη, ανέργου κτλ), συνδέθηκαν με ευρύτερα κοινωνικά κομμάτια.  Το πανεπιστημιακό άσυλο αποτελεί μια διαχρονική κοινωνική κατοχύρωση. Η προάσπισή του είναι υπόθεση κοινωνική, όχι συντεχνιακή και οπωσδήποτε όχι κρατική. Η μοναδική αποτελεσματική διασφάλιση είναι αυτή που προκύπτει από τους κοινωνικούς συσχετισμούς. ( Όπως πχ και ένας κατειλημμένος κοινωνικός χώρος δεν καλύπτεται από κανένα νομικά κατοχυρωμένο άσυλο, αλλά εξαρτάται μόνο από εξωνομικούς παράγοντες  όπως κοινωνική απεύθυνση, συμπαράσταση, μαζικότητα κτλ)


 

Η Ραδιουργία FM, ως κοινωνικό ραδιόφωνο, θεμελιώνει την λειτουργία του στην κοινωνική δράση και την αντιπληροφόρηση. Επιδιώκει την σύνδεση της με κοινωνικές ομάδες και άτομα, έξω από το κρατικό, κομματικό και επιχειρησιακό μονοπώλιο. Προωθεί την δημιουργία σχέσεων αλληλοσυμπλήρωσης, εμπλουτισμού και σύνθεσης ανάμεσα στα διαφορετικά υποκείμενα. Με αυτήν την προοπτική δεν μπορεί παρά να σταθεί αλληλέγγυα στους αγώνες των φοιτητών –που αποδεσμεύονται από ρόλους και ετεροκαθορισμούς-και να προσφέρει όσο ραδιοφωνικό χρόνο χρειαστεί για να αρθρώσουν το δικό τους αυτόνομο λόγο και να προτάξουν τις δικές τους αυτοκαθοριζόμενες ανάγκες στα ερτζιανά της πόλης.


 

Η Ραδιουργία FM, ως αυτοοργανομένο συλλογικό εγχείρημα, που λειτουργεί στο κοινωνικό πεδίο της πόλης του Αγρινίου (συμπεριλαμβανομένου και του Πανεπιστημίου), προασπίζεται το κοινωνικό άσυλο που στηρίζεται στην συντροφικότητα, την αλληλεγγύη καθώς και την οικειοποίηση του πανεπιστημιακού χώρου.


 


Δεν χαρίζουμε κανένα κοινωνικό κατεκτημένο σε κανέναν.


 


ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ – ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ  – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ


  

Αυτοοργανωμένο Κοινωνικό Ραδιόφωνο Αγρινίου


Ραδιουργία 88FM

 

 ΕΚΔΗΛΩΣΗ

 

Προβολή Βίντεο

Συζήτηση: Οι νόμοι για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και η θεσμική κατάργηση του ασύλου

 

 

Παρασκευή 9/09, 8:30μμ

 

Στο χώρο της Πανεπιστημιακής Σχολής Αγρινίου

Προβολές στην κατάληψη Apertus

 

 

 

Λίγα λόγια για τις ταινίες

 Ο Άρχοντας των Μυγών

Μια ομάδα σχολιαρόπαιδων, μεταφέρεται αναγκάστηκα σε ένα έρημο νησί. Εκεί τα παιδία, επιδιώκουν να αυτοοργανωθούν και να επιβιώσουν.

Αρχικά, χωρίς την κηδεμονία και τις επιβολές των μεγάλων, απολαμβάνουν με χαρά την πρωτόγνωρη εμπειρία της επαφής με την φύση. Όμως, ο καιρός της αθωότητας, τελειώνει σύντομα…

Η τάση για επιβολή και ο φόβος μπροστά στο άγνωστο θα φέρουν ρήξεις, συγκρούσεις και διαχωρισμούς. Τα παιδία που ανήκουν στις ανώτερες κοινωνικά τάξεις, θα μετατραπούν σε κυνηγούς των πιο αδύναμων παιδιών. Τελικά το μίσος και η βία θα κυριαρχήσουν και η μικρή τους κοινωνία θα εκφυλιστεί σταδιακά σε αγέλη αγρίων. Τα παιδιά καταλήγουν να αναπαράγουν την συμπεριφορά και τα πρότυπα των μεγάλων, με τις σχέσεις που αναπτύσσουν να αποτελούν αντανάκλαση του πραγματικού κόσμου…

Μια αλληγορική ιστορία επιβίωσης και βιαιότητας, που περιστρέφεται γύρω από την προβληματική αναδιοργάνωση μιας κοινωνίας με τα ένστικτα στη θέση των άγραφων κανόνων, εξερευνά τον τρόμο που έρχεται με το χαμό κάθε ελπίδας, και περνά ένα ισχυρό αντιπολεμικό μήνυμα με το ξεσκέπασμα της ακατανίκητης επιθυμίας για επικράτηση.  Παράλληλα, γίνεται αναφορά και στην στρατηγική της επικράτησης του μεταφυσικού φόβου που διαδίδουν οι θρησκείες, μέσω ενός αρχέτυπου συμβολισμού.


 Στάσου Πλάι Μου

«I don’t shut up. I grow up. And when I look at you, I throw up»

Δεν έχει σημασία τι γλώσσα μιλάς, σε ποιο κομμάτι της Γης γεννήθηκες, αν είσαι αγόρι ή κορίτσι. Για να είναι το βλέμμα σου καθαρό, οφείλεις να  παλεύεις κάθε μέρα για να είσαι αξιοπρεπής.

Γιατί έτσι σίγουρα έχεις υπάρξει 12χρονο παιδί. Που, έστω και για μια φορά, έχει νοιώσει παρεξηγημένο, ανεπιθύμητο, ολομόναχο, εκτός τόπου και χρόνου, με μια φλογερή αλλά και τρομακτική επιθυμία φυγής. Σαν τον Κρις του φιλμ που εύχεται: «Μακάρι να μπορούσα να πάω κάποιου όπου κάνεις δεν με ξέρει. Υποθέτω όμως πως είμαι πολύ φοβητσιάρης, ε;». «Σε καμιά περίπτωση» είναι η απόλυτη απάντηση του φίλου του Γκόρντι. Οι δύο τους, παρέα με τους άλλους δύο κολλητούς τους, έχουν αφήσει πίσω τους τις προκαταλήψεις από γονείς, συγγενείς, συμμαθητές, δασκάλους… Αλογόκριτοι και μακριά από τον ενήλικο κυνισμό,  εξορμούν στην ανοχή της φύσης, αναζητώντας κάτι που τελικά θα τους μεγαλώσει απότομα. Μα σημασία, για μια ακόμη φορά, δεν έχει ο προορισμός, αλλά το ίδιο το ταξίδι. Ένα ταξίδι γλυκόπικρο και βίαιο. Το Στάσου Πλάι Μου, περιγράφει τα μετέωρα χρόνια μιας χαμένης παιδικής ηλικίας, ανάμεσα στον άγουρο και στον ώριμο εαυτό μας. Που ίσως να μην ήταν τα καλυτέρα: οι καταναγκασμοί, οι απειλές και οι επιβολές καιροφυλακτούσαν για να τσακίσουν τις χαρές των πρωτόγνωρων εμπειριών.  Αυτά τα χρόνια, ωστόσο, ήταν σίγουρα τα πιο καθαρά, γεμάτα δυνατότητες και υποσχέσεις. Τότε, όπως και τώρα, το μέλλον ήταν μπροστά μας, με την διαφορά ότι σήμερα στρέφουμε συνεχώς το βλέμμα πίσω σε εκείνα τα χρόνια. Ξανά και ξανά. Για να θυμηθούμε.

Προφανώς κάτι έχει χαθεί, κάτι λείπει.

Και ας μην προσποιούμαστε άγνοια.

Δεν μπορούμε να βρούμε αυτό που έχει χαθεί, αν ο καθένας είναι μόνος του.