ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΙΑΤΡΙΚΗΣ ΛΑΡΙΣΑΣ

Σήμερα Κυριακή 21 φλεβάρη αντιρατσιστές-ριες και αντιφασίστες-τριες αποφάσισαν να δώσουν απάντηση στο φασισμό , μετά από εμετικό δημοσίευμα σε τοπικές εφημερίδες , όπου ο πατριωτικός σύνδεσμος (που έχει βρεθεί πολλές φορές χέρι χέρι με την νεοναζιστική χρυσή αυγή )απειλούσε οποιονδήποτε θα βρισκόνταν στον δρόμο του .


Μέσα σε μια γενικότερη έξαρση φασιστικού κλίματος σε όλη την Ελλάδα με εμπρησμούς αυτοδιαχειριζομενων χώρων,σπιτιών αγωνιστών και τραυματισμών μεταναστών και αντιφρονούντων προσπαθούν να επιβάλουν και στην πόλη μας ένα κλίμα τρομοκρατίας. Συγκεκριμένα τα μέλη της παρακρατικής συμορίας του Πατριωτικού συνδέσμου μεταξύ άλλων έχουν επιτεθεί δολοφονικά σε συντρόφους στο δρόμο και έξω από τα σπίτια τους και έχουν προσπαθήσει να επιτεθούν στην ιατρική σχολή πέρσι στο τέλος της μεγαλιώδους πορείας ενάντια στον τρομονόμο με την απροκάλυπτη κάλυψη των ΜΑΤ. Ομως οι προκλήσεις τους δεν μας φοβίζουν αλλά αντίθετα μας εξοργίζουν.


Το πρωί πλήθος ανθρώπων που αντιτάσοονται στον φασισμό και στην τρομοκρατία από τα μέσα καταστολής κατέλαβαν την πλατεία Βησσαρίωνως όπου και βρίσκεται και το άγαλμα του Χίτη Γρίβα αρνούμενοι να επιτρέψουν στους νεους γερμανοτσολιάδες να διασπείρουν τις μισαλλόδοξες ιδέες τους σ την πόλη μας . Μετά από λίγη ώρα εμφανίστηκαν φασίστες στην πλατεία και ακολούθησε συμπλοκή μέτα από προκλήσεις τους. Στη συνέχεια εμφανίστηκε η αστυνομία με δυνάμεις των ΜΑΤ και για άλλη μια φορά έπαιξε τον ρόλο της υπερασπιζοντάς το παρακράτος . Απώθησαν τους αντιφασίστες προς την πλατεία Ταχυδρομείου κι εκεί μας περικυκλωσαν με σκόπο να μας κλείσουν στην ιατρική σχολή. Την ώρα αυτου του τεταμένου κλίματος βρήκαν ευκαιρία να προσαγάγουν τέσσερα άτομα και να ξυλοκοπήσουν άσχημα τον έναν από αυτούς.


Την στιγμή αυτή , οι προσαχθέντες βρίσκονται στην ασφάλεια της λάρισας ,ενώ έχουμε προχωρήσει σε κατάληψη της ιατρικής με σκοπό να αφεθούν οι προσαχθέντες.


Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΡΡΩΣΤΙΕΣ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΜΑΣ


Η ΣΙΩΠΗ ΕΙΝΑΙ ΣΥΝΕΝΟΧΗ


ΚΑΜΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΙΣ ΠΑΡΑΚΡΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΜΟΡΙΕΣ


ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟΥΣ 4 ΠΡΟΣΑΧΘΕΝΤΕΣ


ΚΑΝΕΝΑΣ ΟΜΗΡΟΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ


Στο κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι ξένοι…


Αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες βρέθηκαν για τρίτη φορά στο καταυλισμό στην Κατοχή για την στήριξη των μεταναστών και μεταναστριών από την Βουλγαρία που διαμένουν εκεί…


Η προσέγγιση αυτή δεν γίνεται με «ανθρωπιστικά» κριτήρια, που τις περισσότερες φορές σφύζουν από συναισθηματικές ιδιοτέλειες.


Η στήριξη αυτού του είδους αποτελεί συνιστώσα της έμπρακτης αλληλεγγύης στους μετανάστες και μετανάστριες και προέρχεται από την αντίληψη πως οι μηχανισμοί, οι συνθήκες και οι αιτίες που οδηγούν σε ένα καθεστώς ατέρμονης εκμετάλλευσης και καταπίεσης, είναι ίδιοι και για τους «ντόπιους» και για τους «ξένους», με τη διαφορά ότι στους δεύτερους εκφράζεται με τον πιο ειδεχθή τρόπο.




” Προς Θεού, δεν είμαστε και ρατσισταί! “

Οι κάμποι της παραχελωίτηδας έχουν την ιδιομορφία να μην είναι εύκολα προσβάσιμοι λόγω της άγριας διάταξης και της μεγάλης έκτασής τους. Το αποτέλεσμα είναι σε αυτούς να υπάρχουν πολλές άγνωστες πτυχές…

 

Τα τελευταία τρία χρόνια μετανάστες και μετανάστριες από την Βουλγαρία καταφθάνουν στον εύφορο κάμπο των εκβολών του Αχελώου προκειμένου με την εργασία τους (συλλογή της παραγωγής πορτοκαλιών της περιοχής) να καταφέρουν να επιβιώσουν στο τραχύ έδαφος των εκεί αγροτικών περιοχών.

 

Από τον Αύγουστο έως το Μάρτιο μένουν εκεί μόνιμα με τις οικογένειές τους. Πιο συγκεκριμένα διαμένουν σε έναν οικισμό που βρίσκεται στην περιοχή του δήμου Οινιάδων και ειδικότερα μερικές εκατοντάδες μέτρα από την Κατοχή.

 

Στους οικισμούς που διαμένουν φυσικά δεν υπάρχει ίχνος υποδομής (συνθήκες υγιεινής, νερό, ηλεκτρικό…) Ζουν σε εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα, σε αντίσκηνα, ενώ αρκετοί μένουν σε έναν πρόχειρο καταυλισμό που έχουν δημιουργήσει σε ερειπωμένο παλιό εργοτάξιο. Συχνά παρουσιάζονται προβλήματα υγείας (που τα αντιμετωπίζουν κυρίως τα παιδιά που υποσιτίζονται) κατά βάση λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος λόγω της αυξημένης υγρασίας, αλλά κυρίως λόγω των άθλιων συνθηκών διαβίωσης. Αυτοί οι μετανάστες αποτελούν το φτηνό εργατικό δυναμικό της περιοχής, που πραγματικά δουλεύει για ένα κομμάτι ψωμί.

Ο αριθμός αυτών των ανθρώπων, μέχρι σήμερα, υπολογίζεται γύρω στα 200 άτομα, σύμφωνα με τις τοπικές εφημερίδες και κάποιούς κατοίκους. Όμως σε δική μας επίσκεψη στο καταυλισμό στην Κατοχή, πληροφορηθήκαμε από τους ίδιους τους μετανάστες ότι ο οικισμός τους αριθμεί 38 άτομα, κάτι που το διαπιστώσαμε και εμείς.

Οι μετανάστες αυτοί δεν βρέθηκαν από επιλογή εκεί. Αυτοί, όπως και χιλιάδες άλλοι, ήρθαν στον περιφραγμένο με σύνορα και ναρκοθετημένες περιοχές γεωγραφικό χώρο της ελλάδας, με την προοπτική ενός καλύτερου βιοτικού επιπέδου και μιας καλύτερης ζωής. Σίγουρα χωρίς αυταπάτες, μα ίσως με αρκετά όνειρα, σκέψεις και ελπίδες.

 

Όμως η μητρόπολη, οι πόλεις και τα χωριά της «πρωτεύουσας των Βαλκανίων», δεν αφήνουν ζωτικό χώρο για κανέναν «ξένο» που θέλει ή αναγκάζεται να εισέλθει εντός των συνόρων τους. Στους «ξένους» αναγνωρίζουν στην καλύτερη περίπτωση μόνο την ταυτότητα του εργάτη που θα προσφέρει τα περισσότερα με τα λιγότερα χρήματα χωρίς κανενός είδους περιορισμό, επιβάρυνση ή δέσμευση για τα αφεντικά. Και λέμε «στην καλύτερη περίπτωση» γιατί συνήθως αντιμετωπίζονται ως «άθλιοι» και «μιαροί», φορείς εκνόμων και εγκληματικών πράξεων…

 

Πέραν τις απαιτήσεις, χωρίς την προσφορά κανενός είδους δικαιωμάτων, οι μετανάστες έχουν να αντιμετωπίσουν και την επιθετικότητα, τους εξευτελισμούς, τις χυδαιότητες, τους καθημερινούς βιασμούς… Έναν ρατσισμό όλων των ειδών και τάσεων, που γεννάται από τους θεσμούς και που προωθείται και αναπαράγεται μέσα από διάφορα κομμάτια της κοινωνίας.

 

Ο Δήμαρχος Οινιάδων σε δήλωση στην εφημερίδα Πολιτεία (11/11/09) τονίζει ότι «Με προσβάλει ανθρώπινα η εικόνα ανθρώπων που ψάχνουν στους κάδους απορριμμάτων για φαγητό». Με αυτόν τον τρόπο συμπαραδηλώνεται πως το ζήτημα δεν είναι η ζωή αυτών των ανθρώπων, που έχει εκπέσει στη χειρότερη μορφή επιβίωσης από τα ασταμάτητα γρανάζια του παγκόσμιου καπιταλισμού, αλλά το πώς θα διατηρηθεί το ανθρώπινο προσωπείο αυτού του κόσμου για μην θίγονται και προσβάλλονται οι εκάστοτε «τοπικοί άρχοντες». Και αυτή η δήλωση αποτελεί έναν ρατσισμό καλοπισμένο με ανθρωπιστικά προσχήματα.

 

Σε δημοσίευμα της εφημερίδας Παναιτωλική (14/01/10)οι κατοχιανοί καταγγέλλουν: «Δυστυχώς μια έκταση περίπου δέκα στρεμμάτων έχει μετατραπεί σε εστία μόλυνσης, όπου δεν νοείται να ζουν άνθρωποι. Λίγα μέτρα από το σημείο, βρίσκεται και το κεντρικό υδραγωγείο της Κατοχής και ο γύρω χώρος έχει γίνει υπαίθριο αποχωρητήριο. Σε καθημερινή βάση, κυκλοφορούν με τα κακοσυντηρημένα οχήματα τους, αρκετές φορές μεθυσμένοι και είναι θέμα χρόνου να προκληθεί νέο επεισόδιο ή κάποιο δυστύχημα». Σε αυτή την περίπτωση φαίνεται ξεκάθαρα το ζήτημα της υπεράσπισης του ζωτικού χώρου, λες και οι κάμποι της παραχελωίτηδας ανήκουν στους κατοχιανούς. Λες και τα οχήματα των εκεί κατοίκων είναι πάντα καλοσυντηρημένα και αυτοί δεν κυκλοφορούν ποτέ μεθυσμένοι.

 

Πίσω από το ρατσισμό, οχυρώνεται η έννοια της ιδιοκτησίας. Η αντίληψη της κατοχύρωσης του ζωτικού χώρου συμπορεύεται με μία ιδιαίτερη κουλτούρα «τιμής», που ενίοτε νομιμοποιεί την βία και αντιμετωπίζει τον «άλλο» σαν «εισβολέα» ή «παρείσακτό». Οι μετανάστες και τα παιδία τους αποτελούν το «υποδεέστερο Άλλο», ότι πρέπει για ασκήσεις μίσους και υπεροχής. Ο διάχυτός ρατσισμός είναι αυτός που με την πρώτη αφορμή μετατρέπει και τον πιο φιλήσυχο ιδιοκτήτη σε αδίστακτο και ετοιμοπόλεμο υπερασπιστή του ζωτικού του χώρου. Και τα περιστατικά τέτοιων ρατσιστικών αντιδράσεων δεν είναι και τα μοναδικά στην ευρύτερη περιοχή.

 

Πρόσφατα, ορισμένοι κάτοικοι του Μεσολογγίου φοβούμενοι μην απωλέσουν την «καθαρότητα» τους, προχωρούν σε καταγγελίες περί μαζικών μεταδημοτεύσεων τσιγγάνων στον δήμο, με χορηγήσεις βεβαιώσεων μονίμου κατοικίας κλπ. Ενδιαφέρουσα υπήρξε και η απάντηση του Δήμου Μεσολογγίου που καταδικάζει το γεγονός και η οποία καταλήγει : «οι θέσεις που διατυπώνουν (σ.σ. οι κάτοικοι που προέβησαν στις καταγγελίες) δεν απέχουν από τις αντίστοιχες των Ναζί…» Δεν είναι τυχαίο πως αυτές οι καταγγελίες εκδηλώθηκαν μερικούς μήνες μετά τις εκλογές, όπου κατά την διάρκεια τους, λειτούργησαν και προεκλογικά γραφεία της φασιστικής Χρυσής Αυγής στη πόλη του Μεσολογγίου.

 

Επίσης δεν ξεχνάμε και το περιστατικό στο Μεσολόγγι (8/11/09) με τον ξυλοδαρμό τεσσάρων γεωργιανών με λοστούς και καδρόνια από 15 άτομα επειδή ζήτησαν την καταβολή των δεδουλευμένων τους από τον ιδιοκτήτη των χωραφιών στα οποία δούλευαν.Ενώ, στις 17/01/10 βρέθηκε νεκρή 25χρονη μετανάστρια, αγνώστων λοιπών στοιχείων, σε ερημική περιοχή του Λιγοβιτσίου Σκουρτούς – Αστακού Αιτωλοακαρνανίας. Το πτώμα, το οποίο βρίσκονταν σε προχωρημένη αποσύνθεση, το εντόπισαν τυχαία τα σκυλιά κυνηγών της περιοχής. Η ιατροδικαστική εξέταση, δείχνει καθαρά δολοφονική ενέργεια. Όλο αυτό το καιρό κανείς δεν την είχε αναζητήσει. Άλλη μια ανώνυμη νεκρή μετανάστρια με άγνωστη ιστορία…

 

Αναφορικά με το ζήτημα της Κατοχής και σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα της εφημερίδας (Παναιτωλική 14/01/10) ένας κάτοικος της Κατοχής λέει: «Δεν θέλουμε κάποιοι να μας κατηγορήσουν για ρατσισμό, χρειάζεται έλεγχος», σημειώνει χαρακτηριστικά και ζητά «να δοθούν λύσεις, από τις αρμόδιες υπηρεσίες». Οι «αρμόδιες υπηρεσίες» όμως αυτό που μπορούν να «προσφέρουν» απλόχερα και σε αυτή την περίπτωση είναι απελάσεις, επιχειρήσεις σκούπα, στρατόπεδα συγκέντρωσης, εκκενώσεις κτηρίων (όπως έγινε στο κτήριο του παλιού εφετείου στην Αθήνα), εμπρησμούς καταυλισμών (όπως έγινε στο καταυλισμό της Πάτρας).

 

Έτσι αν κάποιος, που πετάει το μπαλάκι στις «αρμόδιες υπηρεσίες» που αποτελούν τα πραιτοριανά σώματα του θεσμιμένου ρατσισμού και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να του «αδειάσουν την γωνία» για να είναι και ο μοναδικός διαχειριστής των κάμπων και των λόφων, δεν είναι ρατσιστής, τότε τι ακριβώς μπορεί να είναι; Όλα τα παραπάνω δείχνουν πως η ξενοφοβία και ο ρατσισμός καλά κρατούν στην ευρύτερη περιοχή της Αιτωλοακαρνανίας, αποτελώντας για άλλη μια φορά αιχμή των κοινωνικών και πολιτικών ζητημάτων. Η σιωπή, η συναίνεση και η ανεκτικότητα οδηγούν συλλήβδην σε έξαρση τέτοιων φαινομένων με αιματηρές, πολλές φορές, συνέπειες.

 

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ

Ιός Αταξίας /Αγρίνιο 18/01/2010

 

 

ΥΓ: Κάποιες τοπικές φυλλάδες αναφέρθηκαν στους εν λόγω μετανάστες και μετανάστριες, ως οι «Άθλιοι της Παραχελωίτιδας», προφανώς θέλοντας να κάνουν μια άστοχη αναφορά στον Β. Ουγκό, περνώντας παράλληλα ένα μεταμήνυμα για το υποδεέστερο Άλλο. Άθελα τους ή όχι, πρόβαλλαν πως αυτοί οι άνθρωποι μόνο φιλανθρωπικά μπορούν να προσεγγισθούν. Αλληλέγγυοι και αλληλέγγυες, όμως που επισκέπτονται τον οικισμό τους βλέπουν ανθρώπους, ναι μεν ταλαιπωρημένους, αλλά με καθαρό βλέμμα και αξιοπρεπή συμπεριφορά.

 


 

 

 

 

Διόρθωση (28/01/10):

Σε σημείο στο κείμενο αναφέρεται η δολοφονία μια μετανάστριας. Η πληροφορία αυτή προήλθε από ανακοίνωση της αστυνομίας που έκαναν λόγω για «αλλοδαπή» και από μαρτυρίες των κυνηγών που εντόπισαν τυχαία το πτώμα. (οι κυνηγοί θεώρησαν πως το πτώμα ανήκει σε «αφρικανίδα» )

Τελικά όμως το πτώμα ανήκει σε «ελληνίδα» που δούλευε σε μπαρ της ευρύτερης περιοχής. Η γυναίκα ήταν 30χρονών, μητέρα 2 παιδιών.

Αντιρατσιστική διαδήλωση στα Γιάννενα

Την Τρίτη 26/01/2010 και ώρα 18:00, καλείται αντιρατσιστική διαδήλωση στην νομαρχία Ιωαννίνων από την ανοιχτή συνέλευση αναρχικών / αντιεξουσιαστών Ιωαννίνων, τις αυτόνομες παρεμβάσεις, την ΕΣΕ Ιωαννίνων, την Antifa [i] και συντρόφους και συντρόφισσες.



Χρόνια Πολλά σεξισμού και ρατσισμού…

 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ σεξισμού και ρατσισμού

από την ελληνορθόδοξη εκκλησιά

 

Το σκηνικό μεταφέρεται λίγο έξω από το Αγρίνιο, στο χωρίο Καινούργιο του Δήμου Θεστιέων της Αιτ/νιας. Εκεί, σε κεντρικό σημείο του χωριού υπάρχει ο ναός λατρείας του αγίου Δημητρίου με κεντρική αναπαράσταση τον εν λόγω άγιο έφιππο, που αντί να σκοτώνει ένα άνδρα όπως συνήθως αναπαρίσταται, τον άπιστο Λυαίο, σκοτώνει μια γυναίκα, η οποία ανήμπορη και σωριασμένη στο δρόμο, δέχεται πισώπλατα στο γυμνό της σώμα, την αιχμή του δόρατος του αγίου.

 

Προφανώς, για τους γενειοφόρους εμπνευστές αυτής τής αναπαράστασης, το κριτήριο δεν ήταν μόνο αισθητικό, αλλά πολιτικό, απροκάλυπτα ταυτισμένο με τα μεσαιωνικά ιδεολογήματα: η γυναικά συμβολίζει τους «άπιστους», τους «βάρβαρους», τους «μιαρούς αλλόθρησκους», τους «ανώμαλους» αυτού του κόσμου που χρειάζεται «κάθαρση».

 

Eκκλησία: βασικός θεσμός της εξουσίας, που με την πάροδο των αιώνων κατάφερε να δημιουργήσει την μεγαλύτερη ψυχολογική τρομοκρατία. Προορισμός της να σκλαβώνει μέσω της άγνοιας και του φόβου, προστάζοντας και επιβάλλοντας αξιωματικές αλήθειες και κώδικες ηθικής, τους οποίους παρουσιάζει ως θεόσταλτη εντολή. O πιο λυσσαλέος πολέμιος της, σύμφωνα με τους ταγούς του χριστιανισμού, η γυναικεία φύση. Μέσα από εικόνες, μύθους και σύμβολα προσπαθεί να καλλιεργήσει την υποταγή της γυναίκας στην εξουσία του άνδρα. Προσπαθεί να πείσει τη γυναίκα ότι η υποβαθμισμένη αυτή θέση της, αποτελεί τιμωρία για την ροπή της προς την αμαρτία.

 

Είναι οι γυναίκες που ευθύνονται για το προπατορικό αμάρτημα και αντιμετωπίζονται σαν ο ενοχλητικός πειρασμός, σαν σαλώμες, που με τους προκλητικούς τους χορούς σαγηνεύουν και αναγκάζουν τον κάθε Ηρώδη να σκοτώσει. Είναι η γυναίκα αυτή που αναμένει γονιμοποίηση, που το σώμα της δεν της ανήκει, που η ηδονή της είναι αμαρτία, που ανήκει στον άνδρα και που υποχρεούται να τον φοβάται. Παράγωγό αυτού του κώδικα χριστιανικής ηθικής, είναι γυναίκες επηρεασμένες από το δηλητήριο της, ποδοπατημένες, μιασμένες, ζωντανά πτώματα. Γυναίκες, που τελικά βρίσκονται στο πάτο της ηθικής διαστρωμάτωσης του κόσμου της πατριαρχίας.

 

Ας δούμε όμως τι λένε και οι ίδιοι πατέρες της εκκλησίας και τα επίσημα γραπτά τους: «Γενικά όμως είναι ένα σκουλήκι (η γυναίκα) που σέρνεται, η κόρη του ψεύδους, ο εχθρός της ειρήνης. Ο κατάλογος των αμαρτημάτων και των αδυναμιών της είναι ατελείωτος. Είναι ελαφρόμυαλη, φλύαρη και ακόλαστη. Αν δεν υπήρχε η σεξουαλική επιθυμία, κανένας άντρας με τα σωστά του δεν θα ήθελε να μοιράζεται το σπίτι του με μια γυναίκα και να υφίσταται τις επακόλουθες ζημιές, παρά τις οικιακές εργασίες που εκτελεί. Γι’ αυτό το λόγο ο Θεός, γνωρίζοντας την ελεεινή της φύση, την προίκισε με το όπλο της σεξουαλικότητας» ( Ιωάννης ο Χρυσόστομος) «Η γυναίκα δεν έχει την άδειαν να αφήνει τον άνδρα της, αλλά καν δέρνει αυτήν εκείνος, πρέπει να υπομένει κι όχι να χωρίζεται, καν την προίκα της ξοδεύει, καν εις άλλας γυναίκας πορνεύει, αυτή πρέπει να καρτερεί. (Κανόνας Θ' του Μεγάλου Βασίλειου )

Και ο κατάλογος των ομολογιών τους, δεν έχει τέλος…

 

Είναι, λοιπόν, αυτή η ελληνορθόδοξη εκκλησία που διαποτίζεται από ρατσισμό, σεξισμό, εθνικισμό, φασισμό και που προς τιμήν της πραγματοποιήθηκαν αναρίθμητές εκδηλώσεις βίας, μίσους, απειλής, φόβου, απαξίας, σωματικής και ψυχολογικής εξόντωσης, που δεν απέχουν καθόλου από την μπούργκα, την κλειτοριδεκτομή, τον λιθοβολισμό γυναικών σε άλλες θρησκείες. Είναι όλες αυτές οι θρησκείες, που ακόμα και σήμερα, απομονώνουν το γυναικείο σώμα και ολόκληρη την γυναικεία ύπαρξη σε εκείνο το ίδιο σκοτάδι, που το έχουν εξορίσει αιώνες ολόκληρους σεξομανιακής αισχύνης και πόθου λες και ήταν «αμάρτημα».

 

Όσο δεν εξαφανίζονται και τα τελευταία θρησκευτικά κατακάθια, θα πρέπει να το επαναλάβουμε: οι προαιώνιοι θρησκευτικοί μύθοι είναι οι εγγυητές που δικαιώνουν την επικυριαρχία ανθρώπου από άνθρωπο. Οι θεοί των εκάστοτε θρησκειών αποτελούν το δόγμα κάθε υποταγής, την νύχτα που νομιμοποιεί κάθε έγκλημα. Και αν ψυχικά ο άνθρωπος ανήκει στην εκάστοτε θρησκεία, σωματικά συνεχίζει ανήκει στον εκάστοτε ηγέτη.

 

Ενάντια σε κάθε «επουράνια» εξουσία και σε κάθε επίγειο προϊστάμενό της, να σταθούμε εμπόδιο στα δηλητήρια κάθε θρησκευτικής απάτης.

 

Σύντροφοι και συντρόφισσες από τον Παροξυσμό και τον Ιό Αταξίας

 

Παρακάτω παραθέτουμε και μερικές φωτογραφίες από το ναό, για να τονιστεί το γεγονός πως ο ναός δεν είναι κανένα  "γραφικό εκκλησάκι" αλλά ένα "μεγαλεπίβολό" μπαμπουλοειδές κατασκεύασμα στο κεντρικό σημείο του χωρίου.

 

αγ. Δημήτρίος

 

 

PC200004

 

 

Σημείωση 1:

Το θέμα του αγ. Δημητρίου είχε τεθεί πάλι από το παροξυσμό πριν 9 χρόνια (τεύχος καλοκαιριού 2001) και λίγο καιρό αργότερα από κάποιούς «εξοργισμένους» δημοσιογράφους του τηλεοπτικού σταθμού αντέννα, οι οποίοι μετά την δημοσίευση σίγησαν. Φαίνεται πως η εξουσία της ελληνορθόδοξης εκκλησίας είναι πιο πάνω από αυτή των δημοσιογράφων…

Σημείωση 2:

Άξιο απορίας είναι πως αφήνεται αυτή η αναπαράσταση να διεισδύει και  να επιβάλλεται στην συνείδηση των κατοίκων του χωρίου, αλλά και των περιχώρων του, ανενόχλητα μετά το πέρασμα τόσων ετών από την κατασκευή της.

Εκδήλωση / συζήτηση με θέμα: Η παρανομοποίηση της εργασίας ως κρατική στρατηγική

ΣΧΕΔΟΝ ΑΟΡΑΤΟΙ

H σημερινή κρατική στρατηγική σχετικά με την μετανάστευση, είναι να κρατά ένα τμήμα της εργατικής τάξης ανά πάσα στιγμή σε κατάσταση παρανομίας. Ταυτόχρονα κατασκευάζονται οι μηχανισμοί οι οποίοι δημιουργούν, επιβάλλουν και καρπώνονται τα οφέλη από αυτή την συνθήκη, εξασφαλίζοντας στα αφεντικά ένα μεγάλο ποσοστό της κοινωνικής εργασίας που διεξάγεται υπό συνθήκες δουλείας.

 

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΜΠΡΟΣΟΥΡΑΣ

«Η παρανομοποιηση της εργασίας ως κρατική στρατηγική»


ΣΑΒΒΑΤΟ 28 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ 2009 19:00

Στo ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ ΤΡΕΝΟΥ

(περιοχή παλιών τρένων, δίπλα στο 3ο λύκειο)

Η εκδήλωση – παρουσίαση διοργανώνεται από αυτόνομες ομάδες από Αθήνα και συντρόφους, συντρόφισσες από Αγρίνιο.

Αφίσα εκδήλωσης για την παρανομοποίση της εργασίας

 

[kaltura-widget wid=”7pwyiqyoc8″ width=”156″ height=”156″ addpermission=”” editpermission=”” align=”center” /]Πανό στη πλ. Δημάδη

 

 

Πανό τερμα Παπαστράτου στη Δημοτική Βιβλιοθήκη

Για το ξυλοδαρμό 4 μεταναστών από την Γεωργία στο Μεσολόγγι

Για το ξυλοδαρμό 4 μεταναστών στο Μεσολλόγγι


Η «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΦΙΛΟΞΕΝΙΑ»

ΚΡΑΤΑ ΛΟΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΚΑΔΡΟΝΙΑ

Στις 8 Νοεμβρίου τέσσερις μετανάστες από την Γεωργία που δούλευαν σε ελαιοκαλλιέργειες στο Μεσολόγγι, δέχτηκαν επίθεση και άγριο ξυλοδαρμό από 15 περίπου άτομα νεαρής ηλικίας με λοστούς και καδρόνια με συνέπεια να μεταφερθούν στα επείγοντα του νοσοκομείου του Μεσολογγίου.

Τι συνέβη;

Οι μετανάστες απαίτησαν την καταβολή των δεδουλευμένων από τον ιδιοκτήτη των χωραφιών στα οποία δούλευαν. Κατόπιν συνεννόησης με το αφεντικό, έδωσαν ραντεβού σε μια παλιά αποθήκη προκειμένου να πάρουν τα χρωστούμενα. Εκεί, όμως, διαπίστωσαν ότι ο ιδιοκτήτης και ο γιοςτους είχαν στήσει ενέδρα, όπου τους ξυλοκόπησαν τραυματίζοντάς τους σοβαρά.

Ο διάχυτος κοινωνικός ρατσισμός, συνεχίζει να έρπεται μέσα στις πόλεις, τα χωριά, τους δρόμους και τα χωράφια… Είναι αυτός που συναινώντας επιτρέπει να ορθώνονται συρματοπλέγματα, να τοποθετούνται νάρκες, να «εκπυρσοκροτούν» υπηρεσιακά, να οπλίζονται δίκαννα, να ορθώνονται ελληνορθόδοξα στιλέτα, να οργανώνονται ρατσιστικές και φασιστικές επιθέσεις, να μετατρέπεται ο κάθε φιλήσυχος ιδιοκτήτης σε αδίστακτο και ετοιμοπόλεμο υπερασπιστή του «ζωτικού χώρου» του.

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

σύνθεση αποκλινουσών συμπεριφορών, ιός αταξίας /Αγρίνιο 09

Από τη Βίλα Αμαλίας

ΤΙ ΝΟΜΙΖΕΤΕ ΠΩΣ ΘΑ ΠΕΤΥΧΕΤΕ

– Επίδοξοι εμπρηστές των κατειλημμένων χώρων, που έχουν για χρόνια δοκιμαστεί απέναντι σε πολύ ισχυρότερους αντιπάλους από σας;

– Φρεσκοβαμμένες πόρνες της ενημέρωσης που χαμογελάτε στους νέους σας προστάτες μιλώντας για αλλαγή στην στάση των δυνάμεων καταστολής τη στιγμή που όλοι οι «ενοχλητικοί» χώροι φρουρούνται υπό την απειλή αστυνομικών όπλων και τη λάσπη πιπεράτων ρεπορτάζ;

– Εσείς οι γεμάτοι έπαρση νέοι υπερασπιστές του νόμου και της τάξης όταν πλημμυρίζετε τους δρόμους της πόλης με ένοπλους μισθοφόρους, φρουρούς ενός κόσμου που σας εχθρεύεται και σύμμαχοι των οπαδών του ολοκληρωτισμού;

Η στάση μας δεν πρόκειται να αλλάξει.

Η νική σας δεν πρόκειται να έρθει.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 2/11, δέχτηκε εμπρηστική επίθεση με μολότωφ η κατάληψη Λέλας Καραγιάννη 37. Οι καταληψίες σβήνουν τις εστίες φωτιάς και βρίσκουν μιά σακούλα με μολότωφ και ίχνη αυτοπυρπόλυσης στο πεζοδρόμιο απέναντι από την κατάληψη.

Το απόγευμα τις ίδιας μέρας πραγματοποιείται αντιρατσιστική συναυλία στον Αγ. Παντελεήμονα με περιφρουρητική παρουσία της αστυνομίας(!) και θεαματικές αντεγκλίσεις με κάποιους από τους «αγανακτισμένους» κατοίκους και φασίστες.

Τα ξημερώματα της Τρίτης 3/11 είναι η σειρά της Villa Amalias να δεχτεί κάποιες μολότωφ. Και πάλι οι εστίες σβήνονται γρήγορα. Το δελτίο τύπου που δίνει η διεύθυνση ασφαλείας και αναπαράγουν οι δημοσιογράφοι, κάνει λόγο για πέντε δράστες. Κάτι θα ξέρουν …

Υ.Γ. Στις 9/11 δικάζονται οι 5 αγωνιστές που συνελήφθησαν μετά από παρέμβαση στην πλατεία του Αγ. Παντελεήμονα στις 9 Ιούνη και το άνοιγμα της πόρτας της παιδικής χαράς. Τα δικαστήρια στην Ευελπίδων είναι ο χώρος της αλληλεγγύης.

Αναδημοσιεύμενο απο τον ιστοχώρο http://www.villa-amalias.blogspot.com/

Πορεία ενάντια στη καταστολή στα Γιάννενα

ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΝΑ ΖΗΣΕΙ, ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΟΠΩΣ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΛΑΘΡΑΙΟ, ΟΥΤΕ ΝΟΜΙMΟ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ.

9 Οκτωβρίου και μια ακόμα κρατική δολοφονία είναι γεγονός. Ο Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ υποκύπτει στα τραύματα του σαν αποτέλεσμα του συνεχόμενου, άγριου ξυλοδαρμού του στο Α.Τ. Νίκαιας με γκλομπς, χειροπόδαρο δέσιμο καιηλεκτροσόκ σε χέρια και γόνατα. Όλα ξεκίνησαν στις 26/9 μετά την εισβολή 15 μπάτσων στο σπίτι πακιστανών εργατών με αφορμή αβάσιμη, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, κατηγορία για ξυλοδαρμό ανηλίκου. Ακολουθεί ο πολύωρος βασανισμός του και τελικά αφήνεται ελεύθερος χωρίς καμία κατηγορία (ο αδερφός του εξαναγκάζεται τρομοκρατημένος να υπογράψει πως δεν φέρει ούτε ένα μώλωπα ) για να καταλήξει νεκρός από τα τραύματα στο σπίτι του.

Το γεγονός αυτό έρχεται να προστεθεί σε μια μακρά λίστα με μετανάστες-θύματα κρατικής δολοφονικής βίας, είτε με εξαφανίσεις και ‘’τυχαίους’’ θανάτους από νάρκες στα σύνορα, είτε με επιχειρήσεις ‘’σκούπα’’ και στοίβαγμα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή ξυλοδαρμούς στα Α.Τ. ,είτε ακόμα και με τη διαρκή καθημερινή εξαθλίωση στα κάτεργα της οικονομικής ανάπτυξης χάριν της επίπλαστης δυτικής ευημερίας.

Στις 17/10 πραγματοποιείται πορεία οργής προς το Α.Τ. Νίκαιας όπου 300 άτομα αποφασίζουν πετώντας πέτρες και μπογιές να αναδείξουν τους δολοφόνους της ελ.ας, καθώς και την άρνηση τους το γεγονός να γίνει αντιληπτό ως ‘’μεμονωμένο περιστατικό’’. Ακολουθούν 11 προσαγωγές με 8 συλλήψεις σε 3 από τους οποίους απαγγέλθηκε η κατηγορία περί διατάραξης κοινής ειρήνης σε βαθμό πλημμελήματος, ενώ στους υπόλοιπους 5 η ίδια κατηγορία, εν μια νυκτί, αναβαθμίστηκε σε βαθμό κακουργήματος με την προσθήκη του ιδιωνύμου περί κουκούλας. Πρόκειται για την πρώτη απόπειρα εφαρμογής του κουκουλονόμου που ως ιδιώνυμο αδίκημα προτάθηκε από τα φασιστοειδή του ΛΑΟΣ δια στόματος καρατζαφέρη-με αφορμή επιθετική δράση αλληλεγγύης στο κολωνάκι μετά τον Δεκέμβρη-,παραλλαγμένο υιοθετήθηκε από τη ΝΔ και ψηφίστηκε, για να εφαρμοστεί τελικά από το ΠΑΣΟΚ. Πολύμορφες δράσεις αλληλεγγύης ξέσπασαν σε αρκετές πόλεις μετά τη σύλληψη των συντρόφων οδηγώντας σε δηλώσεις για απόσυρση του νόμου. Ο «προστάτης του πολίτη» Χρυσοχοΐδης μάζεψε άρον άρον το ιδιώνυμο από τη μια, και ζήτησε την παραίτηση του αρχηγού της ελ.ας από την άλλη, παρουσιάζοντας τη δρομολογημένη από την αλλαγή της κυβέρνησης αντικατάστασή του, ως εξυγίανση του σύγχρονου στρατού κατοχής της δημοκρατίας.

Το νομοθετικό εύρημα του ιδιωνύμου δεν είναι πρωτοφανές, πρώτος εμπνευστής του ήταν ο Βενιζέλος το 1928 που το χρησιμοποίησε για τη δίωξη όσων έφεραν κομμουνιστικές και άλλες ανατρεπτικές ιδέες και πρακτικές. Σήμερα το θεαματικό από  τα μ.μ.ε. κατασκεύασμα του κουκουλοφόρου-τρομοκράτη, εξυπηρετεί το ιδεολόγημα για τον εσωτερικό εχθρό και ‘’δικαιώνει’’ το δόγμα της ασφάλειας. Με την ποινικοποίηση της κουκούλας επιχειρείται το χτύπημα των ριζοσπαστικών κομματιών της κοινωνίας και κυρίως επιδιώκεται έμμεσα η αποïδεολογικοποίηση του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου   καθώς υπερτονίζεται ένα στοιχείο της αμφίεσης που ανάγεται σε φετίχ. Ταυτόχρονα με την απαγόρευση της παραποίησης χαρακτηριστικών του προσώπου, εξυπηρετείται η δουλειά των ρουφιάνων που βρίσκονται σε κάθε γωνία, των καμερών ασφαλείας -τη λειτουργικότητα των οποίων κάθε κουκούλα σαμποτάρει.

Ιδιώνυμο, τρομονόμος, καρτοκινητά, κάμερες, μπατσοκρατία (συμμορίες των ομάδων Δ) είναι τα εργαλεία του κράτους για την πραγμάτωση του δόγματος της μηδενικής ανοχής.  Στη χώρα του ανατέλλοντος σοσιαλιστικού ηλίου του μπατσοκ … η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται…. Στρατός κατοχής εγκαθίσταται στην ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων, πραγματοποιώντας δεκάδες εξακριβώσεις, σωματικές έρευνες, προσαγωγές και συλλήψεις περαστικών και κατοίκων, στοχοποιώντας μια ολόκληρη γειτονιά σαν άντρο εγκληματικότητας και τρομοκρατίας. Ταυτόχρονα το νέο υπουργείο καταστολής αλλάζει  θεαματικά τη δημόσια τάξη σε προστασία του πολίτη, όχι του κάθε πολίτη, αλλά του  φιλήσυχου νοικοκυραίου που κλεισμένος στο μικρόκοσμό του εξυπηρετεί την αναπαραγωγή του συστήματος.

Όσο το πλέγμα της καταστολής απλώνεται γύρω από τους κοινωνικούς αγώνες και τις ριζοσπαστικές πρακτικές, η αναζωπύρωση και η όξυνση  είναι μονόδρομος. Η σύγκρουση αυτή δεν μπορεί να αναχαιτιστεί με κανένα νόμο,  στρατό κατοχής ή επικύρηξη κεφαλών. Ένστολοι και μη κρατικοί δολοφόνοι να ξέρουν πως θα μας βρίσκουν μπροστά τους…

Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΡΑΦΕΙ ΕΝΑΝΤΙΑ Σ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ


ΟΤΑΝ ΟΙ  ΚΡΑΤΙΣΤΕΣ ΚΑΙ Τ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΙ ΘΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΜΑΣ

Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών Αντιεξουσιαστών Ιωαννίνων


ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΠΕΜΠΤΗ 5/11 18:00 ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ


Αφίσα για τις παρελάσεις

Για τις παρελάσεις από σύνθεση αποκλινουσών συμπεριφορών και ιό αταξίας

Οι παρελάσεις επιβλήθηκαν κατά  την περίοδο της δικτατορίας του μεταξά, ο οποίος είχε γοητευθεί από την πειθαρχημένη και ομογενοποιημένη νεολαία του χίτλερ. Σήμερα η ελλάδα αποτελεί την μόνη χώρα στην ευρώπη που πραγματοποιούνται μαθητικές παρελάσεις.

Οι παρέλασες μισούν την διαφορετικότητα και επιδιώκουν την ομοιομορφία.

Οι παρελάσεις είναι ο προθάλαμος για τις στρατιωτικές μονάδες και η προδιάθεση για την στρατιωτική πειθαρχία.

Οι παρελάσεις είναι οι τελετές βράβευσης των «έξυπνων», «όμορφων» και «ψηλών» και ταυτόχρονα η διαδικασία απόρριψης των «υπολοίπων».

Οι παρελάσεις  είναι η απροκάλυπτη προβολή μιας ιεραρχημένης κοινωνίας.

Οι παρελάσεις  υψώνουν σημαίες ποτισμένες με αίμα μειονοτήτων, εβραίων, μεταναστών, ρομά, «οχληρών»…

Οι παρελάσεις, παρελαύνουν ακόμα, συντηρούμενες από ψέματα, μισές αλήθειες και μυθοπλασίες.

ΟΙ ΠΑΡΕΛΑΣΕΙΣ ΒΡΩΜΑΝΕ

ΜΙΛΙΤΑΡΙΣΜΟ, ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

σύνθεση αποκλινουσών συμπεριφορών, ιός αταξίας

Ενημέρωση από το κάλεσμα της Συνέλευσης

Χθες Παρασκευή, μια μέρα πριν το κάλεσμα για την συγκέντρωση-πορεία, ενημερωθήκαμε πως οι 16 προσφυγές που κρατούνταν στο ΑΤ Αγρινίου, μετακινήθηκαν σε άγνωστο, προς το παρών, προορισμό. Πιθανό να μετακινήθηκαν στην Πάτρα ή και να αφεθηκαν «ελεύθεροι».
Συνεπώς, με τα νέα δεδομένα, μεταβλήθηκε και η στοχοθεσία του καλέσματος.


Πραγματοποιήθηκε, λοιπόν, συγκέντρωση με την συμμετοχή 40 περίπου ατόμων που διήρκεσε περίπου 3 ‘ώρες. Στην συγκέντρωση μοιράστηκαν κείμενα, ενώ είχαν αναρτηθεί και πανό που έγραφαν «ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ» και «ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ».

πανό συγκέντρωσης

Παρακάτω , παραθέτουμε , το κείμενο που μοιράστηκε στη συγκέντρωση, το οποίο συντάχτηκε μετά την γνωστοποίηση της μετακίνησης των 16 από το Α.Τ.:

ΚΑΘΕ ΣΗΜΕΙΟ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΤΩΝ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ
ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΕΝΟ ΑΠΟ ΒΙΑ, ΑΙΜΑ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟ

Μετά από περίπου 4 μήνες ιδιότυπου καθεστώτος κράτησης στα κρατητήρια όλης της περιφέρειας (ανάμεσά τους και το Α.Τ. Αγρινίου), δηλώθηκε η πρόθεση από το υπουργείο «Προστασίας» του Πολίτη, για την «άμεση απελευθέρωση 1.200 λαθρομεταναστών» . Παράλληλα, όπως ανακοινώθηκε, όλοι οι «παράνομα εισερχόμενοι» θα καταγράφονται, θα δακτυλοσκοπούνται και θα ταυτοποιούνται. Σύμφωνα μάλιστα με τον αστικό τύπο, η Ελλάδα σκοπεύει να φέρει το θέμα της παράνομης μετανάστευσης και της αντιμετώπισής της στο Συμβούλιο Κορυφής τον Δεκέμβρη. Μηδενική ανοχή, λοιπόν, από την πλευρά της εξουσίας για τα θέματα της «παράνομης μετανάστευσης».

Το «ανθρώπινο» και «ευαισθητοποιημένο» προσωπείο της εξουσίας, δεν πείθει. Και πως θα μπορούσε άλλωστε; Μετά από ένα βίαιο αντιμεταναστευτικό καλοκαίρι, μετά δεκάδες δολοφονίες μεταναστών στην Π. Ράλλη, τα σύνορα, τα τμήματα, το Αιγαίο και παντού, πως θα μπορούσε να γίνει πιστευτή μια «αλλαγή» την στιγμή που ξέρουμε πως η εξουσία παραμένει ίδια και το μόνο που αλλάζουν είναι τα πρόσωπα και οι διπλωματικοί τους ελιγμοί;

Μετά από  συλλήψεις, απελάσεις, παράνομες πολύμηνες κρατήσεις, βασανιστήρια, στρατόπεδα συγκέντρωσης, εξευτελισμούς και άλλα γεγονότα απαξίωσης της ανθρώπινης ζωής, πως θα μπορούσε να γίνει πιστευτό πως η εξουσία δεν θέλει κολαστήρια, πως «σκύβει πάνω από τα προβλήματα των μεταναστών», πως δεν τους θεωρεί «οχληρούς», την στιγμή μάλιστα που μιλά –τι φρικτή αντίφαση!- για εγκατάλειψη της χώρας «μας» από αυτούς μέσα σε τριάντα ημέρες.

Η εξουσία δεν αλλάζει φύση και ουσία από τον εκάστοτε φυσικό της εκπρόσωπο. Παραμένει αυτό που είναι, καταστέλλοντας, φυλακίζοντας και καταπιέζοντας όσους και όσες δεν της κάνουν. Η εξουσία μπορεί να κρατήσει την θέση και την επιρροή της μόνο με την βία είτε αμεσοέμμεση είτε δομική. Η νέα καταστολή, με το «σοσιαλιστικό» περιτύλιγμα, θα συνεχίσει να ακολουθεί όσα προστάζουν οι ντιρεκτίβες της Ευρώπης Φρούριο, στην οποία και μέλος είναι και σχετική επιρροή έχει.

Ο ρατσισμός, από την πλευρά του κράτους και των θεσμών θα συνεχίζει να υφίσταται το ίδιο άγρια και αδυσώπητα, γιατί πολύ απλά δεν έχει αλλάξει τίποτα. Πρόσφατο παράδειγμα η κρατική δολοφονία μετά από ανελέητο ξυλοδαρμό του μετανάστη Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ στις 9/10 στην Νίκαια.

Όπως επίσης και ο διάχυτος κοινωνικός ρατσισμός συνεχίζει να έρπεται μέσα στις πόλεις, τα χωριά, τους δρόμους και τα χωράφια…. Είναι αυτός που συναινώντας επιτρέπει να ορθώνονται συρματοπλέγματα, να τοποθετούνται νάρκες, να οπλίζονται δίκαννα, να «εκπυρσοκροτούν» υπηρεσιακά, να ορθώνονται ελληνορθόδοξα στιλέτα , να οργανώνονται φασιστικές επιθέσεις, να μετατρέπεται ο κάθε φιλήσυχος ιδιοκτήτης σε αδίστακτο και ετοιμοπόλεμο υπερασπιστή του «ζωτικού χώρου» του.

Η αλληλεγγύη στους μετανάστες και τις μετανάστριες ξεκινάει από την αντίληψη της ενσυναίσθησης, δηλαδή το να καταφέρνει κάποιος να μπαίνει στη θέση του Άλλου. Πως θα φαίνονταν σε κάποιον να βρίσκονταν σε μια χώρα με αδιάκοπο πόλεμο, να φεύγει από αυτή ταξιδεύοντας μέρες και μήνες, αντιμετωπίζοντας πνιγμούς, νάρκες και σφαίρες, για να καταλήξει ετοιμόρροπος σε κάποιο άγνωστο τόπο, έτοιμος να αντιμετωπίσει τη βία του ρατσισμού, των θεσμών, της εκμετάλλευσης και τελικά να βρεθεί ανώνυμος και στοιβαγμένος σε ένα κρατητήριο χωρίς καμιά προοπτική για κάτι καλύτερο; Κανένας μετανάστης και μετανάστρια δεν είχε ονειρευτεί όταν ήταν παιδί να αντιμετωπίζει τα ελληνορθόδοξα μαχαίρια των θλιβερών συμμαχιών παρακρατικών και «αγανακτισμένων πολιτών» στον Αγ. Παντελεήμονα ή να βρεθεί φυλακισμένος με άλλα 20 άτομα στα κρατητήρια του Α.Τ. Αγρινίου.

Η αλληλεγγύη, ξεπερνά τους πλαστούς εθνικούς και θρησκευτικούς διαχωρισμούς και τις προκαταλήψεις, αποτελεί μια βαθμίδα προς συνεύρεση και σύμπραξη και πηγάζει από το γεγονός πως οι μηχανισμοί, οι συνθήκες και οι αιτίες που οδηγούν στην υποταγή σε μια αβίωτη ζωή είναι ίδιοι και για τους «ντόπιους» και για τους «ξένους» καταπιεσμένους και εκμεταλλευόμενους, με τη διαφορά ότι στους δεύτερους εκφράζεται με τον πιο ειδεχθή τρόπο.

Μια αλληλεγγύη, που εκφράζεται διάχυτα και δεν γυρεύει πολιτικά ανταλλάγματα και ψήφους, που αποτελεί συνιστώσα του αγώνα των μεταναστών για αξιοπρέπεια και χειραφέτηση και ανοίγει μέτωπα με κάθε είδος ρατσισμού από όπου και αν αυτός πηγάζει ή προέρχεται.

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ


Συνέλευση Αναρχικών, αντιεξουσιαστών/τριών και αλληλέγγυων Αγρινίου

πανό συγκέντρωσης