Tag: δρασεις

Δεν είναι μονό η εν ψυχρώ εκτέλεση του Αλέξη.
Είναι και οι εκατοντάδες εκτελέσεις ανώνυμων πάντα μεταναστών.
Οι δεκάδες εκκαθαρίσεις συντρόφων και αγωνιστών με ποικίλους τρόπους.
Είναι οι «αυτοκτονίες» στο στρατό και στις φυλακές.
Είναι τα ψυχιατρεία και τα φάρμακα τους.
Είναι τα σχολεία και τα πανεπιστήμια που διαδίδουν με βία την γλώσσα των κυρίαρχων ψεμάτων.
Είναι οι ρόλοι, τα πρότυπα, τα στερεότυπα που οδηγούν σε μια αβίωτη ζωή.
Είναι ο ατέρμονος εγκλεισμός σε χρόνια καταπίεση και εκμετάλλευση.
Έχουμε γεμίσει μπαρούτι μέχρι τα αυτιά και ο Αλέξης άναψε το φυτίλι.
Το Αγρίνιο, η μικρή μας πόλη, διαταράχτηκε.
Πάνε οι τράπεζες, πάει η εφορία, ο οτε, το δημαρχείο, το Α.Τ.
Καλοκαιρινά και τα γραφεία του ΛΑΟΣ.

Ας αφήσουμε λοιπόν τους δημοσιογράφους και τους οικονομολόγους να κλαίνε τα εκατομμύρια ευρώ που χάθηκαν σε όλη τη Ελλάδα πάνω στις στάχτες των καμένων τραπεζών και πολυκαταστημάτων. Ας αφήσουμε τους κοινωνιολόγους, τους αναλυτές και τους ψυχολόγους να τραβάνε τα μαλλιά τους για τα παιδιά που έχουν χάσει την πίστη τους στην πολιτική και στο σύστημα. Όλοι αυτοί που συγκρούονται ξέρουν καλύτερα. Ζούνε στο παρόν και έχουν καταλάβει το μέλλον που τους επιφυλάσσουν.Όσο για τα αριστερά δεκανίκια της εξουσίας, όλων των τάσεων και αποχρώσεων, που καταδικάζουν τη βία από όπου κι αν προέρχεται, που τόσο κόσμια και υπεύθυνα ξέρουν να διαδηλώνουν την υποταγή τους και να συνθηκολογούν, εξισώνοντας τη βία ενός συστήματος που λεηλατεί ζωές και σκοτώνει 15χρονα με τις σπασμένες βιτρίνες και τις μολότοφ στους μπάτσους, η πολιτική τους χρεοκοπία δεν έχει όρια. Μας θέλουν εκτεθειμένους στα χτυπήματα του εχθρού χωρίς ποτέ να απαντάμε «για να αποδείξουμε ότι εμείς δεν είμαστε σαν και αυτούς», τη στιγμή που η βία του συστήματος είναι παρών σε κάθε εντολή και καταναγκασμό που είμαστε υποχρεωμένοι να υπομένουμε στωικά κάθε μέρα, από το πρωινό ξύπνημα για το σχολείο και τη δουλεία μέχρι το αυταρχικό βλέμμα κάθε αφεντικού και μπάτσου. Οι ειρηνικές διαδηλώσεις νομιμοφροσύνης δεν μας αφορούν. Έχουμε εδώ και καιρό ξεμπερδέψει με την λεγόμενη παθητική αντίσταση. Δεν μας φτάνει να πέσει η κυβέρνηση, γιατί θα ήταν άστοχο -αν όχι ύποπτο- να πιστεύουμε πως αυτή η δολοφονία ήταν απλά μια παρέκκλιση της δημοκρατίας, ένας λάθος χειρισμός που θα διορθωθεί μόλις τον καταδείξουμε.

Το μόνο που επιζητούμε είναι η καθολική ανατροπή του συστήματος που γεννά, προωθεί και αναπαράγει την καταπίεση και την εκμετάλλευση.

Όλα τ’ άλλα είναι φλυαρίες.

Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες για τα γεγονότα οργής και αντίστασης με αφορμή την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

Σαν ένα ακόμα βήμα στην κατεύθυνση της όξυνσης του κοινωνικού αγώνα, στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όλους τους συλληφθέντες και τους διωκόμενους της εξέγερσης του Δεκέμβρη και σε όλους τους ομήρους του κράτους. Αντιλαμβανόμαστε την αλληλεγγύη ως συνέχιση του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση. Στο πλαίσιο αυτής της δράσης καταλαμβάνουμε το Δημαρχείο Αγρινίου από το πρωί της Τετάρτης 31 Δεκεμβρίου και απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων.

Η κατάληψη ως δράση και ως διαδικασία απελευθερώνει το κτίριο του Δημαρχείου από το θεσμικό του ρόλο. Διακόπτοντας την ομαλή λειτουργία του δημιουργούμε έναν ελεύθερο κοινωνικό χώρο που στοχεύει στην αντιπληροφόρηση έξω και ενάντια στην κρατική προπαγάνδα των ΜΜΕ. Θέλουμε να κάνουμε την κατάληψη αφετηρία δράσης που θα παραχθεί μέσα από την πολιτική ζύμωση και συνδιαμόρφωση.

Όλες οι αποφάσεις παίρνονται από την συνέλευση της κατάληψης που είναι ανοιχτή σε όλους. Λειτουργούμε αυτοοργανωμένα και συλλογικά, έχουμε όλοι λόγο και ισότητα στο λόγο, είμαστε ενάντια σε κάθε λογής κεντρικά όργανα, αρχηγούς, ιεραρχία, ηγετικές ομάδες, πρωτοπορίες, εφαρμόζοντας τις αρχές της άμεσης δημοκρατίας.

Αρνούμαστε να συμμετέχουμε σε γιορτές και άλλες τέτοιες αηδίες την στιγμή που ο Παλαιστινιακός λαός δέχεται μια νέα πρόστυχη επίθεση από τον μπάτσο της καπιταλιστικής κυριαρχίας στην περιοχή. Στους 350 έχουν φτάσει οι νεκροί και χιλιάδες οι τραυματίες. Δεν κρατάμε «πολιτική ίσων αποστάσεων», είμαστε ολόψυχα με την αντίσταση του παλαιστινιακού λαού και των αντικαθεστωτικών Ισραηλινών.

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ

Η Κωσταντίνα Κούνεβα, καθαρίστρια στην εταιρεία εργολαβιών καθαρισμού ΟΙΚΟΜΕΤ, δέχθηκε το βράδυ της Δευτέρας 22 Δεκεμβρίου επίθεση με βιτριόλι από αγνώστους . Η επίθεση έγινε τα μεσάνυχτα έξω από το σπίτι της στα Άνω Πετράλωνα την ώρα που επέστρεφε από τη δουλειά της. Οι συνάδελφοί της καταγγέλλουν ότι η επίθεση προέρχεται από κύκλους της εργοδοσίας, η οποία τρομοκρατούσε όλες τις εργαζόμενες, και ειδικότερα την Κούνεβα.
Και ο στόχος σαφώς δεν ήταν τυχαίος: Γυναίκα, μετανάστρια, δυναμική συνδικαλίστρια, μητέρα ανήλικου παιδιού -ότι πρέπει για μια δολοφονική επίθεση με χαρακτηριστικά εκδίκησης, ρατσισμού και παραδειγματισμού.

Στο χρονικό διάστημα που μαίνονταν άγριες συγκρούσεις, διαδηλώσεις, καταλήψεις σε σχολές και δημόσια κτίρια, λαϊκές συνελεύσεις σε γειτονιές, κινήσεις αλληλεγγύης προς όλους τους διωκόμενους της εξέγερσης, κάποιοι μέσα από τις σκιές θέλησαν να χτυπήσουν τον δυναμικό συνδικαλισμό που δεν συσχετίζεται με τους συμφεροντολόγους γραφειοκράτες και τους ξεπουλημένους εργατοπατέρες. Όμως, το βιτριόλι έπεσε σαν το λάδι στην φωτιά που άναψε στις καρδιές μας η εκτέλεση του Αλέξανδρου.

Η Κωνσταντίνα βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση, μιας και οι δράστες όχι μόνο την περίελουσαν με βιτριόλι (ισχυρό οξύ) -χάνοντας το ένα της μάτι- αλλά της έριξαν και στο στόμα με συνέπεια να προκληθούν σοβαρές και ίσως ανεπανόρθωτες βλάβες σε ζωτικά όργανα.

Η Κωσταντίνα εργάζεται χρόνια, μαζί με εκατοντάδες μετανάστριες, σαν καθαρίστρια σε καθεστώς υπενοικίασης. Είναι γενική γραμματέας της Παναττικής Ένωσης Καθαριστριών και Οικιακού Προσωπικού, δυναμική συνδικαλίστρια, γνωστή (και εκτεθειμένη) για τη στάση και τη δράση της στην εργοδοσία. Μόλις την προηγούμενη εβδομάδα πριν την επίθεση, είχε έρθει σε αντιπαράθεση με την εργοδοσία της εταιρείας ΟΙΚΟΜΕΤ διεκδικώντας τα δεδουλευμένα και ολόκληρο το δώρο των Χριστουγέννων γι’ αυτήν και τις συναδέλφισσές της και καταγγέλλοντας παρανομίες στη μισθοδοσία. Επίσης προσπαθούσε μέσα από κινήσεις να γίνει η ένταξη του κλάδου των καθαριστριών στα βαρέα και ανθυγιεινά. Είχε προηγηθεί η εκδικητική απόλυση της μητέρας της από την ίδια εταιρεία καθώς και δυσμενής μετάθεση της ίδιας στο Μαρούσι (μακριά από το τόπο κατοικίας της). Τα παραπάνω συνθέτουν το συνηθισμένο μα εφιαλτικό τοπίο της καθημερινής εκμετάλλευσης στον εν λόγω εργασιακό κάτεργο.

Χιλιάδες μετανάστες και μετανάστριες, μαζί με αυτούς και η Κωσταντίνα, ηρθαν στη Ελλάδα με την προοπτική ενός καλύτερου βιοτικού επιπέδου και μιας καλύτερης ζωής. Σίγουρα χωρίς αυταπάτες, μα με αρκετά όνειρα, σκέψεις και ελπίδες.
Όμως η μητρόπολη, οι πόλεις και τα χωριά της πρωτεύουσας των Βαλκανίων, δεν αφήνουν ζωτικό χώρο για κανέναν «ξένο» που θέλει ή αναγκάζεται να εισέλθει εντός των συνόρων τους. Στους «ξένους» αναγνωρίζουν μόνο την ταυτότητα του εργάτη που θα προσφέρει τα περισσότερα με τα λιγότερα χρήματα χωρίς κανενός είδους περιορισμό, επιβάρυνση ή δέσμευση για τα αφεντικά. Στην «χώρα της φιλοξενίας» με τα ωραία μάρμαρα και τις ηλιόλουστες παραλίες, φαίνεται πως στην περίπτωση των μεταναστών, ο Ξένιος Δίας κάνει τα στραβά ματιά…

Στην Ελλάδα, όπως και σε όλη την Ευρώπη, δεν είναι καθόλου τυχαίο πως αρκετοί κλάδοι ανέκαμψαν λόγω της μαύρης εργασίας των μεταναστών (πχ στο Αγρίνιο οι καπνοπαραγωγοί πλούτισαν με την υπερεκμετάλλευση των Αλβανών)

Πέραν τις απαιτήσεις, χωρίς την προσφορά κανενός είδους δικαιωμάτων, οι μετανάστες έχουν να αντιμετωπίσουν και την επιθετικότητα, τους εξευτελισμούς, τις χυδαιότητες, τους καθημερινούς βιασμούς του κάθε νταή, του κάθε ψευτομαγκα, του κάθε τραμπούκου, του κάθε θρασύδειλου κουλτουριάρη, του κάθε ελληνάρα, που όλοι του έχουν συσπειρωθεί πίσω από το πιο φρικτό καρκίνωμα της εποχής μας: το ρατσισμό. Ένας ρατσισμός όλων των ειδών και τάσεων, που γεννάται από τους θεσμούς και που προωθείται και αναπαράγεται μέσα από διάφορα κομμάτια της κοινωνίας.

Για μας κάθε μετανάστης και μετανάστρια είναι ο ταξικός μας σύμμαχος και η αλληλεγγύη μας πηγάζει από το γεγονός πως οι μηχανισμοί, οι συνθήκες και οι αιτίες που οδηγούν στην υποταγή σε μια αβίωτη ζωή είναι ίδιοι και για τους «ντόπιους» και για τους «ξένους» εργάτες, με τη διαφορά ότι στους δεύτερους εκφράζεται με τον πιο ειδεχθή τρόπο. Μια αλληλεγγύη που ξεπερνά τους πλαστούς εθνικούς διαχωρισμούς και συγκρούεται με κάθε είδους αφεντικό.

ΚΑΜΙΑ ΤΑΞΙΚΗ ΕΙΡΗΝΗ

ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗ ΚΩΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΟΥΝΕΒΑ

Ανοιχτή συνέλευση κοινωνικής παρέμβασης Αγρινίου

Σημείωση: Η «Ανοιχτή συνέλευση εξεγερμένων στο Αγρίνιο» και η «Ανοιχτή συνέλευση κοινωνικής παρέμβασης Αγρινίου» (συνέχεια της πρώτης) είναι σύνθεση ομάδων, πρωτοβουλιών και ατόμων που λειτουργούν και δρουν στο Αγρίνιο.

ΜΕΧΡΙ ΠΟΤΕ;
Δολοφονίες μεταναστών-στριών από σφαίρες συνοριοφυλάκων, νάρκες στα σύνορα και πνιγμούς στο Αιγαίο

Βασανισμοί στα κρατητήρια και επ’ αόριστον φυλακίσεις στα Κέντρα Υποδοχής-Στρατόπεδα Συγκέντρωσης

Οι τσιγγάνοι, σαν αιώνια μιάσματα, θα αντιμετωπίζουν τον κοινωνικό αποκλεισμό σε Λευκάδα Ναύπακτο και παντού

Οι δολοφόνοι θα εξακολουθούν να καυχιούνται στα καφενεία του Αγρινίου για τα εγκλήματά τους, αναπολώντας τις εποχές που ο αύλακας ξέβραζε πτώματα Αλβανών εργατών

Εκμετάλλευση, καταπίεση, εξευτελισμός

ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΜΑΣ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΔΕΚΤΕΣ ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΩΝ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΣΤΟΧΕΥΟΥΜΕ ΣΤΗΝ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΙΩΝ ΤΟΥΣΗΡΘΕ Ο ΚΑΙΡΟΣ ΝΑ ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΞΙΖΕΙΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΔΟΥΛΟΥΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ, ΧΩΡΙΣ ΚΡΑΤΗ ΚΑΙ ΠΑΤΡΙΔΕΣ