Ούτε στο Αγρίνιο, ούτε πουθενα…

 

Αφίσα που κυκλοφόρησε από το Ιό Αταξίας το 2007 σχετικά με την υπόθεση συμπλοκής συντρόφων με παρακρατικούς φασίστες και μπράβους της Χ.Α και του Λ.Α.Ο.Σ στη πλατεία Δημοκρατίας στις 04/09/07. 

 

securedownload

 

 

Διαβάστε επίσης:

Ενημερωτικό κείμενο από τους/ τις «Αντιφασίστες/τριες από Αγρίνιο» (Μάρτιος 2013)

Σχετικά με την υπόθεση συμπλοκής συντρόφων με παρακρατικούς φασίστες και μπράβους της Χ.Α και του Λ.Α.Ο.Σ στη πλατεία Δημοκρατίας στις 04/09/07.

 

Ενημερωτικό κείμενο από τους/ τις «Αντιφασίστες/τριες από Αγρίνιο»

 

Τα ξημερώματα της Δευτέρας 04/09/2007 εφτά-οκτώ σύντροφοι & αντιφασίστες καθόταν στη κεντρική πλατεία της πόλης του Αγρινίου (πλατεία Δημοκρατίας). Η περίοδος ήταν προεκλογική μιας και στις 17/09 θα ακολουθούσαν οι εκλογές και για αυτό το λόγο είχαν τοποθετηθεί κομματικά προεκλογικά περίπτερα στο κέντρο της πόλης και πάνω στη πλατεία. Αντιφασίστας που κοίταζε προς το περίπτερο του Λ.Α.Ο.Σ που βρισκόταν στο κάτω μέρος της πλατείας δέχεται επίθεση από τρία μέλη-στελέχη του ακροδεξιού κόμματος του Λ.Α.Ο.Σ (λίγες ώρες πριν είχε προηγηθεί αφισοκόλληση του Λ.Α.Ο.Σ). Τέσσερις- πέντε σύντροφοι αντιδρούν στη θρασύδειλη αυτή επίθεση ζητώντας το λόγο & ακολουθεί μικροσυμπλοκή. Ο ελληναράς τραμπούκος, μπράβος και χούλιγκαν της Α.Ε.Κ Θανάσης Σταθόπουλος (γνωστός & ως «Γιδόπουλος») εκτελώντας εκείνη τη στιγμή χρέη προστάτη ή μπράβου του Λ.Α.Ο.Σ (ο πατέρας του ήταν υποψήφιος στο νομό Αιτ/νίας τη περίοδο εκείνη) χτύπησε με τασάκι που είχε κρυμμένο στη τσέπη του παντελονιού το σύντροφο Γ.Κ. Λίγο μετά από αυτό & με το τέλος της συμπλοκής οι φασίστες αποχωρούν,  κάποιοι από αυτούς βρίζοντας (ανάμεσα σε αυτούς & παρών στο σκηνικό του τραυματισμού του συντρόφου ήταν & ο ίδιος ο υποψήφιος, ο ηλικιωμένος Σπυρίδωνας Σταθόπουλος, γνωστό παλιό στέλεχος της Ε.Π.Ε.Ν και συνεργάτης των συνταγματαρχών της χούντας). Οι υπόλοιποι φασίστες συμμετέχοντες στην επίθεση ήταν ο Λεωνίδας Σταθόπουλος (πρόεδρος τότε της Τ.Ο του Λ.Α.Ο.Σ και τώρα υποψήφιος με τη Χ.Α) & ο Γιάννης Παπαγεωργίου (γραμματέας τότε της Ν.Ε Αιτ/νίας του Λ.Α.Ο.Σ).

 

Ο σύντροφος μεταφέρεται στο νοσοκομείο Αγρινίου & στη συνέχεια εσπευσμένα στην εντατική μονάδα του νοσοκομείου στο Ρίο, με το χτυπημένο του μάτι να έχει γεμίσει σπασμένα γυαλιά από το τασάκι που χρησιμοποιήθηκε εναντίον του κατά τη διάρκεια της επίθεσης. Πραγματοποιείται εγχείρηση & στη συνέχεια μεταφέρεται στην Αθήνα όπου και ακολουθούν άλλες δυο επεμβάσεις. Η ζημιά που προκλήθηκε στο μάτι του είναι πολύ μεγάλη με αποτέλεσμα την απώλεια του μεγαλύτερου μέρους της όρασης του από το αριστερό μάτι. Μες στο επόμενο 48ωρο οι μπάτσοι προβαίνουν σε αυτεπάγγελτη μήνυση. Μήνυση καταθέτει και ο πατέρας του συντρόφου κατά του υποψήφιου του Λ.Α.Ο.Σ  Σπ. Σταθόπουλο καθώς και κατά του γιου του, Θαν. Σταθόπουλο, που χτύπησε το σύντροφο.

 

Τέσσερις ημέρες μετά το περιστατικό & το τραυματισμό του συντρόφου πραγματοποιείται αντιφασιστική διαδήλωση από συντρόφους/ισες και αντιφασίστες/τριες  στην οποία συμμετέχουν περίπου 300 άτομα τόσο από το Αγρίνιο & τα περίχωρα του όσο και από άλλες περιοχές της Ελλάδας. Μια βδομάδα μετά ο σύντροφος Γ.Κ καταθέτει μήνυση κατά του Θαν. Σταθόπουλου μέσα από το νοσοκομείο στο οποίο νοσηλεύονταν ακόμη.

 

Περίπου ένα χρόνο μετά & αφού έχουν προηγηθεί οι καταθέσεις υπεράσπισης & αλληλεγγύης των συντρόφων & φίλων του Γ.Κ, ο Σπ. Σταθόπουλος προχωρεί σε μήνυση κατά του Γ.Κ καθώς & κατά άλλων εφτά ατόμων (μέσα σε αυτά φίλοι & σύντροφοι του Γ.Κ) για επίθεση, πρόκληση απλών σωματικών βλαβών, εξύβριση κτλ. Πέντε & πλέον χρόνια μετά το περιστατικό & ενώ έχουν μεσολαβήσει αρκετές αναβολές η δίκη έχει οριστεί για τη Πέμπτη 28/03/13 στις 9 το πρωί στο Δικαστικό Μέγαρο Αγρινίου.

 

Αυτή ήταν η πρώτη φασιστική επίθεση που συνέβη τα τελευταία χρόνια στη πόλη του Αγρινίου ενώ μερικούς μήνες μετά έκαναν την εμφάνιση τους & οι λιγοστοί νεοναζί της Χ.Α με αρχηγό και ιδεολογικό ηγέτη τον Λεωνίδα Σταθόπουλο.

 

Όπως αναφέρθηκε και πιο πάνω, η δίκη έχει οριστεί για τις 28 Μαρτίου και ήδη έχει ξεκινήσει εδώ και αρκετό καιρό μια προσπάθεια ανεύρεσης του χρηματικού ποσού που αναλογεί στα δικαστικά έξοδα το οποίο και ανέρχεται περίπου στα 2000€. Δεδομένου τα χαρακτηριστικά των εποχών που βιώνουμε (κρίση του κεφαλαίου, ανεργία κτλ) η οικονομική ενίσχυση και υποστήριξη από άτομα και συλλογικότητες θα ήταν ευπρόσδεκτη. Μες στις επόμενες μέρες θα γνωστοποιηθεί αριθμός τραπεζικού λογαριασμού για όσους/ες θελήσουν να συνεισφέρουν στην συγκέντρωση του ποσού των δικαστικών εξόδων.

 

Μάρτιος 2013

Αντιφασίστες/τριες από Αγρίνιο

ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ…

 

 

 

Για την αντιφασιστική δράση, τον κοινωνικό και πολιτικό αποκλεισμό των φασιστών στο Αγρίνιο

 

Η Χρυσή Αυγή Αιτ/νίας στις 30/12/12 επιχείρησε να μοιράσει τρόφιμα μονό για έλληνες στη συνοικία του Αγίου Κωνσταντίνου στο Αγρίνιο. Αρχικά, στην ανακοίνωσή της γνωστοποιούσε ότι το μοίρασμα θα γινόταν στην πλ. Δημάδη στο κέντρο του Αγρίνιου. Ακολούθησε ανακοίνωση από τον Δήμο Αγρινίου, που ξεκαθάριζε ότι δεν θα δώσει άδεια στην Χ.Α. για την συγκεκριμένη εκδήλωση. Η Χ.Α, διά στόματος Μπαρμπαρούση, διαβεβαίωσε πως το μοίρασμα τροφίμων θα γίνει, με ή χωρίς άδεια, κανονικά στην Δημάδη. Ακολούθως, βγαίνει κείμενο-ανακοίνωση από «αντιφασίστες και αντιφασίστριες», όπου καλούσε σε αντιφασιστική συγκέντρωση από τις 9 το πρωί στην Πλ. Δημάδη. Το κείμενο προέτρεπε την τοπική κοινωνία να μην δεχτεί τα «μαγαρισμένα τρόφιμα από τα τσογλάνια της Χ.Α». Ένα απόγευμα πριν ξαφνικά η ΧΑ  αλλάζει ώρα και μέρος της εκδήλωσης και από «Πλ. Δημάδη και ώρα 12» μετατρέπεται σε «πλατεία Αγ. Κωνσταντινού και ώρα 11». Ώρα που συνέπιπτε με το σχόλασμα της εκκλησίας που βρίσκεται πάνω στην πλατεία.

 

Τι συνέβη τελικά;

 

Στην Πλατεία Δημάδη, από τις 8 το πρωί συγκεντρώθηκαν 40 περίπου αντιφασίστες και αντιφασίστριες. Όσο περνούσε η ώρα, ο αριθμός αυξάνονταν. Στις 11 το πρωί, 150 με 200 άτομα βρίσκονταν στην πλατεία, όπου μοίραζαν κείμενα, ενώ παράλληλα υπήρχε και μικροφωνική. Τελικά, η συγκέντρωση ολοκληρώθηκε με μια πορεία σε περιφερειακούς και κεντρικούς δρόμους του Αγρινίου.

 

Στον Αγ. Κωνσταντίνο μερικές δεκάδες φασιστών (με μια δεκάδα – το πολύ!- ντόπιων φασιστών) από διάφορες περιοχές της Δ. Ελλάδας, «ετοιμοπόλεμοι», με στρατιωτική περιβολή και με 3 διμοιρίες ΜΑΤ, ΟΠΚΕ και πλήθος ασφαλιτών να τους φυλάνε, είχαν μετατραπεί σε περίγελο και αντικείμενο χλεύης από τους αγιοκωνσταντινιώτες. Γιατί, όπως και να το κάνουμε, ένας πάγκος με πορτοκάλια και πατάτες, περιστοιχισμένος από ΜΑΤ και ασπιδοφόρους φασίστες είναι ένα γελοίο θέαμα από μόνο του. Αλλά τί αντιμετώπιση περίμεναν οι φασίστες από τους κατοίκους μιας προσφυγικής συνοικίας; Περίμεναν από αυτές που έφεραν την καλή μαγειρική από την Μ. Ασία, να δεχτούν τα μαγαρισμένα τρόφιμά τους; Ή μήπως περίμεναν από αυτούς που είναι γνωστοί για τις «ίσες»και «ξηγημένες» κουβέντες, να δεχτούν μια υποκριτική ελεημοσύνη από ένα φασιστικό κόμμα;

 

Έτσι περίμεναν πίσω από το πάγκο τους. Αλλά κανείς δεν ανταποκρίνονταν. Κάποιοι φασίστες έμπαιναν και στα καφενεία και ζητούσαν τους θαμώνες να πάνε και πάρουν τρόφιμα. Τίποτα. Η μοναδική απόκριση ήταν γελάκια και απαξίωση. Όταν κάποιος εξαθλιωμένος κάτοικος ανταποκρίθηκε και πλησίασε τον πάγκο, οι φασίστες δεν πείστηκαν για την ελληνικότητα του αίματος του και του ζήτησαν να ξανάρθει με ταυτότητα. Οι συμπολίτες του όμως δεν τον άφησαν να επιστρέψει προσφέροντας του εκείνοι ότι χρειαζόταν. Το άγαλμα της πλατείας –φόρος τιμής στους πρόσφυγες- περιφρουρούνταν από κατοίκους της περιοχής προτρέποντας τους φασίστες να γυρίσουν από κει που ήρθαν. «Γιατί όσο πιο φασίστες είστε εσείς, τόσο πιο τρελές γινόμαστε εμείς» έλεγαν.

 

Τελικά, αφού γελοιοποιήθηκαν τα μέλη της βίαιης αντρικής αδελφότητας της Χ.Α, μάζεψαν τα μπογαλάκια τους και με σκυμμένο το κεφάλι πήραν το δρόμο της επιστροφής, πίσω στις τρύπες τους.

 

 

Το τελευταίο διάστημα η λέξη «αλληλεγγύη» έχει βουτηχτεί στο βούρκο των κομμάτων, των θεσμικών φορέων, των μμε, των μκο και τόσων ακόμα για να κρυφτεί από πίσω ένας σωρός από πολιτικές και οικονομικές σκοπιμότητες.. Και η Χ.Α., με εργαλειακό τρόπο, χρησιμοποίει μια κατ’ επίφαση αλληλεγγύη για να διχάσει τους εκμεταλλευομένους. Όμως, η αλληλεγγύη δεν είναι φιλανθρωπία. Η αλληλεγγύη ενώνει και δυναμώνει. Ασφυκτιά στα στόματα των φασιστών, των μπάτσων, των παπάδων, των αφεντικών, των κομματόσκυλων. Ωστόσο, η έννοια της αλληλεγγύης δεν μπορεί να αντιστραφεί τόσο εύκολα. Είναι κοινωνική και πολιτική σχέση που έχει τις ρίζες της βαθιά στην ιστορία της ανθρωπότητας.

 

Οι φασισμός είναι μια πολιτική συμπεριφορά που χαρακτηρίζεται από μια άκριτη ενασχόληση με την κοινωνική δυσαρέσκεια και μια προσήλωση σε μια στρατιωτικού τύπου πειθαρχία και ενεργητικότητα (τυφλός ζήλος του πιστού οπαδού). Οι φασίστες βρίσκονται σε μια δήθεν «ταραχώδη» και «αντισυστημική» αλλά πάντα αποτελεσματική συνεργασία με τις παραδοσιακές ελίτ του κράτους και του κεφαλαίου. Επιδιώκουν να πραγματοποιήσουν εσωτερικές εκκαθαρίσεις και να επεκταθούν εξωτερικά, πολεμώντας κάθε μορφή ελευθερίας ή δικαιώματος, χωρίς ηθικούς ή πολιτικούς περιορισμούς. Όταν τα νόμιμα μέσα που διαθέτει το κράτος και το κεφάλαιο αποδειχτούν ανεπαρκή για να καθυποτάξουν τους αγωνιζόμενους, τότε δράση αναλαμβάνουν οι φασίστες.

 

Εν κατακλείδι:

 

Η Χρυσή Αυγή είναι τα κοινά καθάρματα που θέλουν να αναλάβουν την εξουσία. Και σαν κοινά καθάρματα τους αντιμετωπίζουμε. Είναι δειλοί. Δε μας φοβίζουν. Συνεχίζουμε…

 

 

ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ

ΑΠΟΔΟΜΗΣΗ ΤΩΝ ΦΑΣΙΣΤΙΚΩΝ ΟΜΑΔΩΝ ΚΡΟΥΣΗΣ

ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΟΜΕΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΕΝΔΥΝΑΜΩΣΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΚΑΙ ΤΑΞΙΚΩΝ ΑΓΩΝΩΝ

 

 

Αγρίνιο, 4 Γενάρη 2012

Έντυπο δρόμου «Παροξυσμός»

 

ΥΓ1: Αντιφασιστικούς χαιρετισμούς στις παρέες αντιφασιστών που το προηγούμενο βράδυ, τσάκωσαν μια δεκάδα φασιστών που ήθελαν να «τσιμπολογήσουν κατιτίς» στο  ψητοπωλείο «Πλάτανος», αλλά τελικά έφαγαν ξύλο. Όσο για τις μικροφθορές στο μαγαζί, την ευθύνη φέρουν οι χρυσαυγίτες που υπάρχουν και περιφέρονται με τα μαύρα μπλουζάκια τους.

 

ΥΓ2: Παραθέτουμε και κάποιες φωτογραφίες. Η μία δανεισμένη από τα χαριστικά παζάρια που οργάνωσε η κατάληψη Apertus πριν από ένα χρόνο στην πλατεία του Αγίου Κωνσταντίνου. Η άλλη, στην ίδια πλατεία, από την εν λόγω ανεπιτυχή προσπάθεια διανομής τροφίμων από τη Χρυσή Αυγή που για ώρα περίμεναν τους Έλληνες που ποτέ δεν ήρθαν…

 

(Φωτογραφία δανεισμένη από τα χαριστικά παζάρια που οργάνωσε η κατάληψη Apertus πριν από ένα χρόνο στην πλατεία του Αγίου Κωνσταντίνου)

 

(Φωτογραφία από την ίδια πλατεία, από την εν λόγω ανεπιτυχή προσπάθεια διανομής τροφίμων από τη Χρυσή Αυγή που για ώρα περίμεναν τους Έλληνες που ποτέ δεν ήρθαν…)

Ούτε βήμα πίσω!!

 

Η Χρυσή Αυγή Αιτ/νιας με ανακοίνωσή της δηλώνει ότι την Κυριακή 30/12 θα διοργανώσει διανομή τροφίμων μόνο για Έλληνες στην πλατεία Δημάδη.

 

Η Χρυσή Αυγή, για ακόμη μια φορά, φοράει το φιλανθρωπικό προσωπείο της και παίζοντας το ρόλο του καλού Σαμαρείτη, διεκδικεί χώρο στη πόλη του Αγρινίου. Ο πραγματικός της, όμως, στόχος είναι να καταφέρει να αποκτήσει έλεγχο και εξουσία πάνω στην κοινωνία. Κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα, όταν γκρέμιζαν πάγκους μικροπωλητών μεταναστών στη Γαβαλού Μακρυνείας. Αύριο, θα είναι αυτοί που θα ξυλοκοπούν απεργούς ή θα τραμπουκίζουν καταστηματάρχες που αδυνατούν να πληρώσουν την εφορία. Γιατί έτσι είναι οι χρυσαυγίτες: το παίζουν καμπόσοι μόνο στους αδύναμους.

 

Εμείς που γράφουμε αυτό το κείμενο- εργάτες, άνεργοι, μαθητές και φοιτητές- βιώνουμε, όπως και το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, τις συνέπειες της κρίσης. Προτιμούμε όμως να πεινάσουμε ή να φάμε από τα σκουπίδια, παρά να δεχτούμε φαγητό μαγαρισμένο από χέρια χρυσαυγιτών. Καλούμε, λοιπόν, τη τοπική κοινωνία να τους γυρίσει την πλάτη. Να μην δεχθεί κανένας να μπει στην ουρά σαν το κακομοίρη για να λάβει την ελεημοσύνη από τα τσογλάνια της Χ.Α. Είναι ζήτημα αξιοπρέπειας. Μπορεί να είμαστε φτωχοί, αλλά φασίστες δε θα γίνουμε. Εξάλλου ποτέ καμία φιλανθρωπία δεν βοήθησε συνολικά την κοινωνία.

 

Αυτό που μπορεί να μας κρατήσει όρθιους και όρθιες είναι η συλλογικότητα, η αλληλεγγύη, οι σχέσεις αλληλοβοήθειας, η κοινοκτημοσύνη και ο αγώνας ενάντια σε ό,τι μας καταδυναστεύει τη ζωή. Εμείς από τη πλευρά μας θα κάνουμε ό,τι μας αναλογεί ώστε να μην επιτρέψουμε τη Χ. Α. να βρωμίσει με την παρουσία της την πλατεία Δημάδη και την πόλη μας.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

 

ΥΓ: Πολύ ενδιαφέρουσα από άποψη συμβολισμού η επιλογή των φασιστών να καλέσουν το πανηγύρι τους στην πλατεία Δημάδη. Η Μαρία Δημάδη ήταν μια αγρινιώτισσα ηρωίδα της αντίστασης, που η προσφορά της στον αγώνα ήταν τεράστια καθώς μετέφερε πληροφορίες από τους Ναζί στους αγωνιζόμενους. Για αυτό το λόγο και εκτελέστηκε από τους γερμανούς ναζιστές ομοϊδεάτες των τωρινών σύγχρονων ταγματασφαλιτών της Χρυσής Αυγής. Εξίσου ενδιαφέρουσα και η επιλογή να μοιράσουν κοτόπουλα, μιας και οι ίδιοι έφτιαξαν τα γραφεία τους σαν κοτέτσι, κολλητά από το Α.Τ. Αγρινίου.

 

Αντιφασίστες – αντιφασίστριες

Αγρίνιο 29/12/12

Συγκέντρωση Κυριακή 30 Δεκεμβρίου ώρα 9:00 το πρωί Πλατεία Δημάδη

Φώτο και σχόλιο για την ΧΑ στην Αιτωλοακαρνανία

 

Οι κότες στο κοτέτσι τους!

 

 

 

(Κάντε κλικ στην φωτογραφία  για μεγέθυνση)

 

 

Οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής θέλουν να πλασάρουν για τους εαυτούς την εικόνα των «αήττητων». Των αήττητων, που αν πας από κοντά τους θα ανήκεις κάπου, θα σε προστατεύσουν, θα σε βοηθήσουν στην ανάγκη. Το ίδιο παραμύθι έχαψαν αρκετοί όταν τους χτυπούσε φιλικά στην πλάτη ο φουσκωτός μπράβος του κλαμπ. «Έχω το τηλέφωνο του τάδε φουσκωτού, τον παίρνω ένα τηλέφωνο και καθαρίζει για την πάρτι μου» ξεστόμιζαν με τόση αφέλεια μερικοί. Σαφώς και ο «φουσκωτός» ποτέ δεν «ξηγήθηκε» σε κανέναν παρά μόνο στον εαυτό του. Έτσι κάνουν όλοι αυτοί που αυτοανακηρύσσονται προστάτες: ζητούν πάντα ανταλλάγματα και κάποια στιγμή, αν δεν τους κάνεις τα χατίρια, θα τους έχεις απέναντι σου.

 

«Αήττητοι» λοιπόν και οι χρυσαυγίτες. Τόσο αήττητοι, που χρειάζονται να είναι δέκα άτομα με όπλα, ρόπαλα και καπνογόνα να την πέσουν σε τρεις λιπόσαρκους πακιστανούς, όπως έγινε στις 9 Οκτωβρίου στο Παναιτώλιο Αγρινίου.

 

Τόσο αήττητοι, που έπρεπε να σκάσουν 20 άτομα με συνοδεία μπάτσων για να αναποδογυρίσουν τους χάρτινους πάγκους των μεταναστών μικροπωλητών στην Γαβαλού της Μακρυνείας του δήμου Αγρινίου στις 8 Σεπτεμβρίου.

 

Τόσο αήττητοι που για μια αιμοδοσία κινητοποιήθηκε ολόκληρος ο αστυνομικός μηχανισμός στο Νοσοκομείο Αγρινίου, για να μπορέσουν να δώσουν με την ησυχία τους συνολικά …17 φιάλες αίμα! (στις λιποθυμίες τους ας μην αναφερθούμε).

 

Τόσο αήττητοι, που κυκλοφορούν μόνο στα χωριά εκμεταλλευόμενοι τον συντηρητισμό και τις κοινωνικές δυστροπίες που εμφανίζει μια μερίδα κατοίκων αυτών των περιοχών.

 

Τόσο αήττητοι και «αντισυστημικοι», που η μοναδική τους πρεμούρα είναι να αποτελούν μέρος της πιο δοκιμασμένης και αγαπημένης παρέας: Κεφάλαιο, Κράτος, Παρακράτος.

 

Τόσο αήττητοι, που ούτε καν το σκέφτονται να ανοίξουν γραφεία μέσα στην πόλη του Αγρινίου, ύστερα από την ήττα που υπέστησαν πριν ένα χρόνο περίπου, όταν αντιφασίστριες και αντιφασίστες απογευματιάτικα, ανέβηκαν στα υπό κατασκευή γραφεία τους και τους πέταξαν τα έπιπλα στο κενό…

 

Τόσο αήττητοι, τόσο «άντρες με μεγάλα αρχίδια» και τόσο μάγκες, που το Αναψυκτήριον «Η Χρυσή Αυγή» άνοιξε έξω από την πόλη σε κάτι χωράφια.  Και το περίφραξαν με ένα σιδερένιο φράχτη  ύψους 4 μέτρων. Και εντελώς τυχαία απέναντι (στα 5 μέτρα!) βρίσκεται τη Αστυνομική Διεύθυνση Ακαρνανίας (κοινώς το Μπατσομέγαρο). Τί σύμπτωση! (Και μιλάμε για «Αναψυκτήριο» διότι δεν προβλέπεται άδεια λειτουργίας Πολιτικών Γραφείων σε ισόγεια).

 

Τέλος, είναι τόσο ετοιμοπόλεμοι και μαχητές, που όταν της 7 Οκτωβρίου το απόγευμα που πραγματοποιήθηκε αυθόρμητη αντιφασιστική συγκέντρωση στο κέντρο του Αγρινίου από 30- 40 άτομα, αυτοί οχυρωθήκαν για να προστατεύσουν το Αναψυκτήριό τους, λες και δεν τους έφτανε ο φράχτης, λες και δεν τους έφτανε η διμοιρία που ήταν ακριβώς δίπλα τους στο stand by, λες και δεν τους έφτανε ολόκληρο Μπατσομεγαρο στα 5 μέτρα! Αλλά αυτοί εκεί, νόμιζαν ότι περιφρουρούσαν το «στέκι» τους! Τρομάρα τους! Αλλά αφού έχουν το 7% της ελληνικής κοινωνίας τι φοβούνται; Που είναι όλοι αυτοί; Μήπως τελικά έχουν μόνο ψηφοφόρους και όχι ενεργά πολιτικά υποκείμενα;

 

Όλοι  ξέρουμε λίγο πολύ πως είναι τα κοτέτσια… Ακριβώς έτσι μοιάζει και το Αναψυκτήριον «Η Χρυσή Αυγή»!  Σαν κοτέτσι! Που μέσα, φυσικά, έχει κότες! Κότες που το παίζουν αητοί! Που όταν θυμώσουν μας αρχίζουν τα «καλαμποκίσια»…

 

Οι χρυσαυγίτες μπορεί να το παίζουν, αλλά δεν είναι αήττητοι. Αντίθετα είναι δειλοί. Είναι δειλοί για αυτό και κάποιοι κουβαλάν μαχαίρια. Παλιότερα υπήρχαν οι λεγόμενοι Παλικαράδες, μετά ήρθαν οι «μπράβοι» και οι «φουσκωτοί» και ως φυσική εξέλιξη ήρθε η Χρυσή Αυγή. Τα γλυφτρόνια που κρύβονται πίσω από τους μπάτσους!. Δεν θέλουμε άλλους νταήδες να το παίζουν οι «γαμάω» της γειτονιάς! Πήξαμε από δαύτους! Θα μας ξαναβρούν μπροστά τους! Θα μας ξαναβρούν, όχι με τους δικούς τους πατριαρχικούς όρους «ανδροπρέπειας», αλλά όπως πάντα με τους δικούς μας συλλογικούς όρους ισότητας, αξιοπρέπειας και αλληλεγγύης.

 

ΕΧΟΥΜΕ ΠΟΛΕΜΟ!

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ!

 

Έντυπο δρόμου Παροξυσμός

 

ΥΓ1: Στο κείμενο αυτό δεν γίνεται μια συνολική ανάλυση για το ζήτημα του φασισμού. Στέκεται κυρίως στην κατασκευασμένη και προβαλλόμενη εικόνα που πλασάρεται για την Χ.Α. Επίσης το κείμενο αυτό, δεν εκπροσωπεί κανέναν και καμία πέραν του συγκεκριμένου εντύπου. Το αντιφασιστικό μέτωπο είναι διάχυτο και ως εστίες έχει διάφορα σημεία του κοινωνικού και πολιτικού πεδίου της πόλης. Με αυτήν την έννοια δεν μπορεί να οριστεί μονοσήμαντα.

ΥΓ2: Οι χρυσαυγίτες πολλές φορές χρησιμοποιούν το ιντερνέτ να εκτοξεύσουν απειλές δεξιά και αριστερά. Ας μην μπαίνουμε στην διαδικασία να κάνουμε διαδικτυακό διάλογο μαζί τους!

Μαθητική Γροθιά στο Αγρίνιο!

 

 

ΠΛΑΙΣΙΟ ΜΑΘΗΤΙΚΗΣ ΓΡΟΘΙΑΣ

 

Η Μαθητική Γροθιά αποτελεί μια συλλογικότητα μαθητών από διάφορα σχολεία της πόλης του Αγρινίου. Σαν συλλογικότητα προϋπήρχε πριν περίπου 7-8 χρόνια. Ορίζουμε,έτσι, ένα νέο ξεκίνημα αυτης της συλλογικότητας, δρώντας και διαμορφώνοντας σύμφωνα με τα άτομα που την απαρτίζουν,τα οποία είναι μαθητές Γυμνασίου και Λυκείου. Στεκόμαστε όλοι ως ισοι προς ισους, μακρια απο ιεραρχίες ,κόμματα και αυθεντίες. Λειτουργούμε μεσα απο τις ανοιχτες αμεσοδημοκρατικες συνελευσεις μας αφηνοντας απ έξω κάθε εθνικιστική, σεξιστική, ομοφοβικη και ρατσιστικη συμπεριφορα καθως επισης ειμαστε πολέμιοι καθε φασιστικης ιδεολογιας.

ΣΚΟΠΟΙ

Σκοπός και στόχος της Μαθητικής Γροθιάς ειναι η ενημέρωση και αφύπνιση των μαθητων ,μιας και το σχολειο που αναμφιβολλα ειναι ενας ακομη καταπιεστικος θεσμος μεσα απο την καθημερινη πλυση εγκεφαλου, προσπαθει να διαγραψει απο το DNA μας καθε εννοια συλλογικότητας, αλληλεγγύης και ισοτητας, προωθώντας εντεχνα την ρουφιανια, τον ανταγωνισμο,τ ο γλυψιμο και την τυφλη υπακοη. Θεωρουμε πως η κοινωνια που ονειρευομαστε, μια κοινωνια απαλαγμενη απο εξουσιαστες και φασιστικά στοιχεια ξεκιναει μεσα απο το εκπαιδευτικο συστημα. Πρωταρχικος στοχος μας ειναι η καθιερωση ανοιχτων γενικών συνελευσεων σε καθε σχολειο και και η κατάργηση των 15μελών για την προώθηση της ισονομίας στα σχολεια μας. Ετσι θα μάθουμε ολοι μας να λειτουργούμε αυτόνομα μακριά απο ιεραρχικους καταπιεστικους θεσμους.

 

Οι συνελεύσεις γίνονται κάθε Τρίτη στις 16:00 και Σάββατο στις 18:30 στον χώρο της Κατάληψης Apertus (Καλυβίων 70,πίσω από τα δικαστήρια).

 MΑΘΗΤΙΚΗ ΓΡΟΘΙΑ

 

 

 


Μ’ ένα κλικ… όλα μέλι – γάλα!

 

Δεν χρειάζονται συστάσεις για τον γνωστό Απλό Λαϊκό Ήρωα Μπαρμπαρούση που όταν δεν επιδίδεται σε καταστροφές πάγκων μικροπωλητών σε λαϊκές αγορές, δίνει το Ελληνικό του Αίμα μόνο για Έλληνες (εκτός βέβαια αν λιποθυμήσει κατά την διάρκεια της αιμοδοσίας).  

 

Θα θέλαμε πολύ να τον πετυχουμε κάποια στιγμή στους δρόμους της πόλης μας, έτσι να τα πούμε και από κοντά… Αλλά που χρόνο το Παλικάρι για βόλτες και χαζολογήματα… Λίγο η βουλή, λίγο η οργάνωση, λίγο να βρει τον φίλο του και συναγωνιστή Έλληνα Εθνικιστή Roberto Chaidi, λίγο το ξύλο που θα φάει…

 

Οι ανυπόμονοι ας κάνουν ένα κλικ πάνω στην φωτογραφία και όλα θα πάνε μέλι – γάλα…

 

(κάντε κλικ πάνω στην φωτογραφία και όλα θα πάνε μέλι – γάλα)

Σεξισμός, ομοφοβία, ρατσισμός: τρία σε ένα

 

«Τι σόι άντρας είναι αυτός που χτυπά μια γυναίκα;». «Είναι γυναίκα η Κανέλη;» Όταν ο αντρισμός, η θηλυπρέπεια και τα πουσταριά προσκαλούν τον φασισμό σε τσάι.

[ του Δημήτρη Αγγελίδη, αναδημοσίευση από το περιοδικό 10%]

 

 

(…)

Και μόνο το επεισόδιο του τηλεοπτικού ξυλοδαρμού της Κανέλη από τον Κασιδιάρη φτάνει για να μας δείξει πώς χρησιμοποιούνται σήμερα η σεξουαλικότητα και το φύλο για να διαχωρίσουν το κοινωνικό σώμα και να επιβάλουν αποκλεισμούς στο πολιτικό και στο οικονομικό πεδίο. Οι συζητήσεις που ακολούθησαν το επεισόδιο επικεντρώθηκαν σε δύο ερωτήματα: «τι σόι άντρας είναι αυτός που χτυπά μια γυναίκα;» και «είναι γυναίκα η Κανέλη;».

 

Όσο τα κέρδη του παγκόσμιου κεφαλαίου πολλαπλασιάζονται και η πίτα συρρικνώνεται για τους πολλούς, πρέπει να συρρικνωθεί το κοινωνικό σώμα που διεκδικεί μερίδιο.

 

Το πρώτο ερώτημα, παρά τον αποτροπιασμό που εκφράζει για τον ξυλοδαρμό, αναπαράγει τον ορισμό της γυναίκας ως ασθενούς φύλου και ερμηνεύει το επεισόδιο σαν μια εξαίρεση, σαν μια ατυχή και στιγμιαία παραβίαση των κανόνων του ιπποτικού σαβουάρ βιβρ. Και όμως, ο άντρας που χτυπά γυναίκες (όπως και οποιονδήποτε θεωρεί ο άντρας πως αμφισβητεί την κυριαρχία του) δεν είναι εξαίρεση, αλλά ο ίδιος ο κανόνας της μάτσο αρρενωπότητας. Το κρίσιμο σημείο που ξεχωρίζει τον αληθινό άντρα είναι η δυνατότητα που έχει να καταφεύγει στη βία. Μας το δείχνουν οι λαϊκές φράσεις που συμπυκνώνουν τη μυθολογία του αντρισμού: ο άντρας ο πολλά βαρύς, ο άντρας που γαμάει και δέρνει. Στο σύμπαν της ετεροκανονικότητας, ο άντρας, σαν το κράτος, έχει το μονοπώλιο της βίας. Γι'αυτό και από το επεισόδιο του τηλεοπτικού ξυλοδαρμού ο Κασιδιάρης βγήκε αναβαπτισμένος στην κολυμπήθρα του αντρισμού. Αν ο άντρας φαίνεται στις πράξεις κι όχι στα λόγια, ο Κασιδιάρης έδειξε με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο πως είναι άντρας. Απέκτησε έτσι εχέγγυα αξιοπιστίας που του επέτρεψαν να ισχυριστεί με πειστικότητα, για το ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται, πως είναι ικανός να αλλάξει την Ελλάδα, όπως έλεγε στις διαφημίσεις της Χρυσής Αυγής που βγήκαν στον αέρα αμέσως μετά το επεισόδιο.

 

Το δεύτερο ερώτημα ξεκαθαρίζει τα πράγματα και από την αντίστροφη πλευρά, αυτήν του θύματος του επεισοδίου. Μια γυναίκα δεν θεωρείται γυναίκα (και άρα τοποθετείται στο περιθώριο των αναγνωρίσιμων φύλων, στην επικράτεια του αλλόκοτου) όταν δεν επιτελεί τον αποδεκτό έμφυλο ρόλο της, είτε επειδή τα βάζει στα ίσα με τους άντρες στο προπύργιο του αντρισμού, την πολιτική, είτε επειδή θεωρείται λεσβία, εξ ορισμού απαξιωμένη και απόβλητη. Μας το λέει ξεκάθαρα το χρυσαυγίτικο σύνθημα εκείνων των ημερών «ρίξε Ηλία ξύλο στη λεσβία». Να λοιπόν που το ερώτημα «δεν είμαι 'γώ γυναίκα;» που απηύθυνε η μαύρη σκλάβα και αγωνίστρια Sojourner Truth στο συνέδριο για τα γυναικεία δικαιώματα στο Οχάιο το 1851 επανέρχεται σήμερα επιτακτικά στην Ελλάδα της κρίσης, κι ας μην το ρώτησε η ίδια η Κανέλη. Το γεγονός ότι, αντιθέτως, η ίδια αποσιώπησε την έμφυλη και σεξουαλική διάσταση του χτυπήματος και μάλιστα, τη στιγμή που νόμιζε ότι δεν έγραφαν οι κάμερες, χαρακτήρισε «πουσταριά» τους Χρυσαυγίτες, δείχνει πώς το φύλο και η σεξουαλικότητα περνούν στον πολιτικό λόγο, είτε μέσα από όσα λέγονται γι'αυτά, είτε μέσα από όσα δεν λέγονται και αποσιωπούνται.

 

Στο σύμπαν της ετεροκανονικότητας, ο άντρας, σαν το κράτος, έχει το μονοπώλιο της βίας.

 

Ας μη γελιόμαστε. Στη σημερινή κατά μέτωπο ταξική επίθεση, ο έμφυλος και σεξουαλικός διαχωρισμός του κοινωνικού σώματος εντείνεται, όπως εντείνονται και άλλοι διαχωρισμοί, που τοποθετούν τα ανθρώπινα σώματα στη ζώνη του αλλόκοτου, της αβίωτης ζωής, της επισφάλειας. Οι μη άντρες, οι μη ετεροφυλόφιλοι, οι μη γηγενείς, οι μη κατέχοντες, οι μη υγιείς, οι μη αρτιμελείς, οι άστεγοι, τοποθετούνται σήμερα με δριμύτητα στην απέναντι όχθη, σε ένα είδος Σπιναλόγκας, εκεί που τους ενέταξε εξαρχής η νεωτερικότητα, έστω κι αν κάποια στιγμή κατάφεραν να διεκδικήσουν το πέρασμά τους στην πλευρά του κανονικού.

 

Στην απέναντι όχθη, οι ζωές των ανθρώπων δεν έχουν σημασία ο θάνατός τους δεν πενθείται. Τι άλλο είναι τα διαμελισμένα σώματα των αλλοδαπών που έχουν βρεθεί σε κάδους απορριμάτων της Αττικής, χωρίς κανείς να τα αναζητήσει, να τα μνημονεύσει, να τα πενθήσει, να εξεγερθεί γι' αυτά, να ερευνήσει τις συνθήκες του θανάτου τους, εκτός ίσως από κάποια επίμονη δημοσιογράφο με ειδικές ευαισθησίες; Τι άλλο είναι τα διαπομπευμένα και φυλακισμένα σώματα των τοξικοεξαρτημένων και οροθετικών ιερόδουλων, σώματα για τα οποία παύει αίφνης να ισχύει το περίφημο αξιακό και δικαιικό οπλοστάσιο της νεωτερικότητας; Τι άλλο είναι τα σκορπισμένα στο πεζοδρόμιο σώματα των επαιτών και των εθισμένων στην πρέζα και στη σίσα, τα σώματα των σκηνιτών Τσιγγάνων που μεγαλώνουν τα παιδιά τους δίπλα στα ποντίκια, τα σώματα των μεταναστών που τρέχουν πανικόβλητοι και πανικόβλητες να ξεφύγουν από τη γροθιά και το μαχαίρι Ελλήνων; Σ'αυτά τα σώματα βλέπουμε τα αποτελέσματα χρόνων συστηματικών διαχωρισμών και απαξίωσης.

 

Ο στόχος είναι πια εμφανής, αν δεν θέλουμε να εθελοτυφλούμε. Όσο τα κέρδη του παγκόσμιου κεφαλαίου πολλαπλασιάζονται και η πίτα συρρικνώνεται για τους πολλούς, πρέπει να συρρικνωθεί το κοινωνικό σώμα που διεκδικεί μερίδιο. Τα ολοένα και λιγότερα ψίχουλα που αφήνει η ιδιοποίηση της εργασίας από το κεφάλαιο δεν φτάνουν πια η επιβίωση κάποιων περνά μέσα από το θάνατο άλλων. Ας μην ξεχνάμε ότι η εξόντωση των Εβραίων συνοδεύτηκε από τη λεηλασία των περιουσιών τους προς όφελος άλλων. Στόχος λοιπόν είναι να μείνουν όσο το δυνατόν περισσότερα στρώματα του πληθυσμού οριακά εκτός της νομής του πλούτου, να εξασφαλίζουν τόσα μόνο όσα είναι απαραίτητο για να αναπαράγεται η φτηνή τους εργατική δύναμη κι αν δεν μπορούν πια ούτε αυτό, να η έξοδος: απέλαση, εγκλεισμός, θάνατος. Σ'αυτό το πλαίσιο πρέπει να δούμε την πρόσφατη συζήτηση για την επιβάρυνση του συστήματος υγείας και της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης από τους μετανάστες, την προ των πυλών συρρίκνωση των επιδομάτων αναπηρίας ώστε να δίνονται μόνο σ' όσους βρίσκονται στο όριο της επιβίωσης, αλλά και τις συνεχιζόμενες διακρίσεις στην αγορά εργασίας σε βάρος των διαφορετικών.

 

Στρατηγικός στόχος για να επιτευχθεί ο αποκλεισμός είναι αφενός να περάσει ως φυσικός και αυτονόητος, κάτι που επιτυγχάνεται κατεξοχήν με τα τερτίπια της γλώσσας (χαρακτηριστικό παράδειγμα το ίδιο το ερώτημα «είναι γυναίκα η Κανέλη;» και ο τρόπος με τον οποίο μιλάμε για ολόκληρες κοινωνικές ομάδες: «οι πούστηδες», «οι γύφτοι», «τα πρεζάκια», «οι πουτάνες», «οι άπλυτοι», «οι άρρωστοι», «οι Πάκι», «οι κωλοαλβανοί»), και αφετέρου να καμφθεί κάθε απόπειρα οργάνωσης των θιγόμενων σε ομάδες συλλογικής διεκδίκησης των συμφερόντων τους. Ο φασισμός είναι το τελευταίο ανάχωμα του καπιταλισμού ενάντια στις κινήσεις αποσταθεροποίησής του.

 

 

(…)

Στο όνομα του έθνους, της σεξουαλικότητας, του φύλου, της υγείας, της αρτιμέλειας, της τάξης, το σύστημα εξουσίας εντείνει σήμερα την τακτική των διαιρέσεων που εφάρμοζε ανέκαθεν, προκειμένου να βασιλεύει και να πολλαπλασιάζει τα κέρδη του. Απέναντι σ'αυτή την ιδιότυπη αριθμητική του φασισμού, το μόνο που μας μένει είναι να απαντήσουμε με πρόσθεση: να ενώσουμε τη φωνή μας και τα σώματά μας όλοι όσοι και όσες βρισκόμαστε, ή κινδυνεύουμε να βρεθούμε, στην απένταντι όχθη. Και να οργανώσουμε, όλοι και όλες μαζί, ένα σχέδιο που πρώτο στρατηγικό στόχο θα έχει την ήττα του φασισμού, πριν να είναι πολύ αργά, και δεύτερο τη δημιουργία εκείνων των κοινωνικών συνθηκών που θα νοηματοδοτούν αλλιώς τα σώματα και τη ζωή μας, ως σώματα και ζωές με σημασία.


Την εποχή που οι δολοφονίες, οι ληστείες και οι βιασμοί γίνονται ρατσιστικά λάφυρα…

 

 

Αναδημοσίευση από το site της Κατάληψης Σινιάλο στο Αιγάλεω


1.

 

Δεν μπορεί παρά να είναι επιθετικός σαρκασμός από μεριάς του κράτους τόσο η ονομασία «Ξένιος Ζευς» όσο και η ημερομηνία της 4η Αυγούστου που επιλέχθηκαν για να εξαπολυθεί το νέο ρατσιστικό πογκρόμ επί «δικαίων και αδίκων» στους δρόμους της Αθήνας. Τα βασανιστήρια που ακολούθησαν στο μεταγωγών, εδώ δίπλα στη γειτονιά μας στην Πέτρου Ράλλη, ήταν φυσικό παρεπόμενο με αδιαμφισβήτητους φυσικούς φορείς ποιους άλλους; Μα… αστυνομικούς ψηφοφόρους της ΧΑ φυσικά.

 

Η Ιστορία έχει επανειλημμένως αποφανθεί ότι τα πογκρόμ δεν αποτελούν καμία λύση κανενός προβλήματος αλλά συνιστούν μήνυμα καταστολής και ελέγχου προς ολόκληρη την κοινωνία. Η υπόθεση της μετανάστευσης δεν προσεγγίζεται με πνεύμα διαχείρισης αλλά με πνεύμα λύσης. Οι μηχανισμοί της εξουσίας προσπαθούν να πείσουν τώρα τους έλληνες υπηκόους  ότι τα πογκρόμ αποτελούσαν από πάντα μία λύση την οποία δεν δρομολογούσαν στο παρελθόν λόγω πολιτικού κόστους ή «ανθρωπιστικής υπεραξίας»… Όσα πογκρόμ όμως και να εξαπολύεις, τα εκατομμύρια των ανθρώπων της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας που μαστίζονται από την ανελέητη επιθετικότητα των παγκόσμιων κυρίαρχων για να εξασφαλίσουν την ενεργειακή τους υπεροπλία, θα συντρίβουν κάθε είδος συνόρων, θα διεμβολίζουν κάθε αντιμεταναστευτική πολιτική, θα ξεπερνούν κάθε φόβο για να ζήσουν! Ας κατανοήσουμε επιτέλους ότι τα πογκρόμ απευθύνονται στις υποτελείς και επικίνδυνες τάξεις της επικράτειας…

 

Πριν οι ελληνόψυχοι αναρωτηθούν  «τι δουλειά έχουν οι «λαθρο»μετανάστες στη ελλάδα» ας απαντήσουν πρώτα στην ερώτηση «τι δουλειά έχει ο ελληνικός στρατός σε 16 χώρες του κόσμου αυτή τη στιγμή που μιλάμε»…

 

2.

 

Το ρατσιστικό πογκρόμ όμως εξελίχθηκε σε ένα πολύ ενισχυτικό ξενοφοβικό κλίμα.  Η τραγική ιστορία της 15χρονης στην Πάρο που βρίσκεται στην εντατική με συντριμμένο το πρόσωπο και κακώσεις σε ολόκληρο το σώμα γίνεται ένα ακόμη ρατσιστικό λάφυρο. Ο απεχθής και απάνθρωπος δράστης, όποιος κι αν είναι, ανεξαρτήτως δέρματος, θρησκείας και γλώσσας,  χρήζει της αντίστοιχης αντιμετώπισης από μια κοινωνία που υπερασπίζεται τον εαυτό της άτομο προς άτομο. Ομολόγησε λοιπόν ένας 21χρονος πακιστανός και η αφορμή, σύμφωνα με δήλωσή του που κοινοποίησε η αστυνομία, ήταν η κλοπή ενός κινητού που εξελίχθηκε σε μια άνευ προηγουμένου βαρβαρότητα. Η δίκη του 21χρονου δεν έχει γίνει ακόμη αλλά με δεδομένη την ομολογία του και την ταυτοποίηση του DNA η καταδίκη είναι προδιαγεγραμμένη.

 

Δικαιολογεί, όμως, όλο αυτό ένα γενικευμένο πογκρόμ ενάντια σε ό,τι μελαμψό κυκλοφορεί; Μήπως ξεχνάμε ότι το έγκλημα δεν έχει πατρίδα, ότι η ανθρώπινη φύση ξεδιπλώνει τις σκοτεινές της πλευρές χωρίς να τεκμαίρεται κάποια «φυλετική επιλεκτικότητα» όπου γης; Μήπως ξεχνάνε οι ημεδαποί τον ημεδαπό από την Σαντορίνη που έκοψε το κεφάλι της γυναίκας του και το περιέφερε στους δρόμους επί ώρες; Μήπως ξεχνάνε οι ημεδαποί τον γυμναστή από την Κρήτη που βίαζε σωρηδόν τους έφηβους μαθητές του; Και πόσα χιλιάδες άλλα που με ευκολία κάποιοι άλλοι αλλοδαποί εθνικιστές θα μπορούσαν να χρεώσουν στην «ελληνική φυλή»… Ας αφήσουμε δε τελευταίο αυτό που όλα τα ΜΜΕ προσπέρασαν: ότι μετανάστες ήταν αυτοί που βοήθησαν να βρεθεί ο δράστης.

 

3.

 

Η καταιγιστική ρατσιστική προπαγάνδα όμως σύσσωμων των καναλιών είχε μεγάλη ατζέντα χτες. Μάθαμε ότι τσιγγάνοι τη νύχτα της Παρασκευής πυροβόλησαν και τραυμάτισαν 3 άτομα, τον ένα σοβαρά, σε επεισόδια που διαδραματίστηκαν στο Αιτωλικό, μια κωμόπολη κοντά στο Μεσολόγγι. Οι τσιγγάνοι αποτελούν ένα νομαδικό λαό με τον οποίο οι πολιτικοί διαχειριστές των εθνοκεντρικών χωρών της δυτικής Ευρώπης διατηρούν μια σχέση μίσους και αντιπαλότητας. Δεν είναι επί του παρόντος να ερμηνεύσουμε αυτή την αντιπαλότητα αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτονόητο να αποδεχτούμε ένα κυρίαρχο κλίμα «ανεπιθύμητου», ως απότοκο της ιδεολογία της κυριαρχίας,  που αντιμετωπίζουν οι τσιγγάνικοι καταυλισμοί.  Αυτή η αντιπαλότητα που εκφράζεται με κοινωνικό αποκλεισμό από τον ισχυρό εθνοκεντρικό πόλο απαντιέται με παραβατικότητα (συντριπτικά «χαμηλού χαρακτήρα», σύμφωνα με τους όρους της ποινικολογίας) από τον αδύναμο πόλο, τους τσιγγάνους.

 

Στο Αιτωλικό λοιπόν, με αφορμή ένα κοινότυπο επεισόδιο με τσιγγανάκια, το «ποτήρι» ξεχείλισε και 200 κάτοικοι ενισχυμένοι με «διμοιρία» της ΧΑ και επικεφαλής βουλευτή-διμοιρίτη της επιτέθηκαν στον καταυλισμό. Η απάντηση που δέχτηκαν ήταν απόρροια μιας χρόνιας αντιπαλότητας που ξέσπασε και αυτή τη φορά με μια ευκαιριακή αντιστροφή της ισχύος του αδύναμου πόλου προς τον «ισχυρό»: τα όπλα. Τα ξημερώματα του Σαββάτου η αστυνομία αποκατέστησε την κυρίαρχη υπεροπλία εξαπολύοντας ένα πογκρόμ στον καταυλισμό «δια την αποκατάστασιν της Τάξεως»…

 

Όμως, αυτοί που οργανώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό είναι υπεύθυνοι για τα απότοκά του. Ως δια «μαγείας», αυτοί εμφανίζονται εκ των υστέρων ως δυνάμεις της λογικής και ως δημοκράτες απέναντι στους εξοργισμένους γηγενείς που, μετά από τόνους επιμελημένης ρατσιστικής προπαγάνδας, ζητούν μια «τελική λύση» για τους τσιγγάνους. Είναι αυτοί που κρατάνε ζωντανή την κουλτούρα του εθνοκεντρισμού αναπαράγοντας την αντιπαλότητα με έναν λαό-παρία, αναπαράγοντας τον πολιτισμό του κοινωνικού αποκλεισμού, αναπαράγοντας την συνθήκη του διάχυτου φόβου για να γίνει «παλλαϊκή» απαίτηση ο κοινωνικός έλεγχος και η κρατική καταστολή. Τα πογκρόμ επιδιώκουν να γίνουν καθημερινότητά μας.

 

Στο Αιτωλικό οι κάτοικοι και οι τσιγγάνοι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Το ότι δεν έχουν τρόπο «να τα βρούν», τόσα χρόνια που συνυπάρχουν, αποτελεί επιβεβαίωση των συμφερόντων που φροντίζουν γι’ αυτό. Οι 3 τραυματίες του Αιτωλικού δεν είναι παρά 3 ακόμη ρατσιστικά λάφυρα.

 

4.

 

Μετά από όλα αυτά, η είδηση, 4η σωρηδόν, για έναν αλγερινό που στη Γλυφάδα έκλεψε 19 τσάντες από λουόμενους δεν είχε άλλο σκοπό παρά να οριοθετήσει συναισθηματικά την οργισμένη ρατσιστική κατοχή της μικροαστικής συνείδησης. Λίγη σημασία έχει το γεγονός ότι αν ήταν έλληνας ο κλέφτης (οι ημεδαποί δεν υστερούν στην χαμηλή παραβατικότητα)  δεν θα είχε καν αναφερθεί ως συμβάν και μάλιστα με την συγκεκριμένη σειρά στη ροή των «ειδήσεων»…

 

5.

 

Είναι γνωστή η «ατράνταχτη» εναντιωματική επιχειρηματολογία: «αν σκότωναν το δικό σου παιδί, αν σε έκλεβαν, αν σε βίαζαν… τα ίδια θα έλεγες;»

 

Δεν γνωριζόμαστε… Μπορούμε όμως να αποδίδουμε τις ευθύνες εκεί που αναλογούν, σε πρόσωπα, κι όχι σε φυλές, έθνη και άλλα ευτράπελα της ιστορίας. Να μην ξεχνάμε τη γυναίκα του Καντάρη (του ανθρώπου που δολοφονήθηκε στυγνά από τρεις αφγανούς στο κέντρο της Αθήνας πέρσι την άνοιξη) που δεν δέχτηκε τα λουλούδια της Χρυσής Αυγής θεωρώντας ότι κάνουν ρατσιστική πολιτική με το πτώμα του άντρα της. Είναι μια τρανταχτή απάντηση…

 

Έρχονται κι άλλες!

 

 

 

 κατάληψη Σινιάλο

 

 

  • Και μια αφίσα που κολλήθηκε στο Αγρίνιο (πέρυσι τέτοια εποχή) και που εκδόθηκε από ομάδες και μέσα αντιπληροφόρησης  που δραστηριοποιούνται σε διάφορες πόλεις του ελλαδικού χώρου. Ανάμεσα σε αυτά τα μέσα και ο Παροξυσμός.

 

 

(κάντε κλικ  για μεγέθυνση)

 

 

Επειδή δε γεννηθήκαμε χθες, αλλά έχουμε μνήμη, επειδή φτύνουμε κατάμουτρα την προπαγάνδα των καθεστωτικών media…

 

Επειδή κι εμείς, είτε γεννηθήκαμε εδώ είτε όχι, ζούμε και περπατάμε σ' αυτούς εδώ τους δρόμους,γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά πως:

 

ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ

–μαζικά κιόλας– στο Αφγανιστάν, στη Σομαλία και όπου αλλού πατάει η μπότα του ελληνικού στρατού, όπως δολοφονούσε χθες στη Σρεμπρένιτσα και θα συνεχίσει να δολοφονεί όπου υπάρχειανάγκη να προστατευτούν τα «εθνικά οικονομικά συμφέροντα».

 

ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΙΑΖΟΥΝ

κορίτσια και αγόρια από την Αφρική, την ανατολική Ευρώπη και από παντού, χρόνια τώρα στα μπουρδέλα της πρωτεύουσας και στα κωλόμπαρα της επαρχίας, στα αστυνομικά τμήματα των γειτονιών μας. Άλλη μια απτή απόδειξη της παραδοσιακής τους παλικαριάς, ενισχυμένης απ' τη –δανεική–  συνθήκη του οικονομικά «ισχυρού έλληνα».

 

ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΗΣΤΕΥΟΥΝ

έλληνες τραπεζίτες, εφοπλιστές, αφεντικάνοι, επιχειρηματίες μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς, αρχιμανδρίτες και πολιτικοί, τίμιοι δικαστές και αδιάφθοροι αστυνομικοί. Στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια και όπου αλλού επεκτείνουν τις βρόμικες μπίζνες τους…

 

Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΑΤΗ

που θέλει να δίνει την ψευδαίσθηση σ' εμάς τους «από τα κάτω» ότι έχουμε κοινά συμφέροντα μ' αυτούς που ληστεύουν τις τσέπες μας, βιάζουν την προσωπικότητά μας, μ' αυτούς που θέλουν να μας ξεζουμίσουν πριν μας δολοφονήσουν σ' ένα κάτεργο, μια φυλακή, ένα τρελάδικο.

 

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΝΕΤΑΙ

ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΤΣΑΚΙΣΕΙ

 

ΟΜΑΔΕΣ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΘΙΑΣΩΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ  ΚΑΙ ΑΠΟΛΟΓΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

 

Ενημέρωση από αντιφασιστική πορεία

 

 

Ενημέρωση από την Κατάληψη Apertus

Ενημέρωση και σχόλια από το site του Ανατόπια 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ APERTUS ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΟΥ ΔΕΧΤΗΚΕ


Το βράδυ της Τρίτης  11 Ιουλίου, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ο ελεύθερος κοινωνικός χώρος της Κατάληψης Apertus, δέχτηκε επίθεση με εκρηκτικό-εμπρηστικό μηχανισμό, με αποτέλεσμα να προκληθούν φθορές. Παράλληλα, εκδηλώθηκε φωτιά στο προαύλιο χώρο της κατάληψης. Ο χώρος εκείνη την ώρα ήταν άδειος και δεν υπήρξε κανένας τραυματίας. Η έκρηξη ακούστηκε σε όλη την περιοχή του Αγίου Δημητρίου. Γείτονες από την περιοχή έσπευσαν και έσβησαν την φωτιά και αμέσως ειδοποίησαν άτομα από την συνέλευση της κατάληψης.

 

Η κατάληψη Apertus, αποτελεί εδώ και δυο χρόνια, ένα χώρο πολιτικής συνάντησης και συλλογικοποίησης, που σκοπός του δεν είναι απλά η λειτουργία του, αλλά το χτίσιμο δομών κοινωνικής αλληλεγγύης και η κυκλοφορία των αγώνων μέσα στην πόλη. Για αυτό εκτός από πολιτικές εκδηλώσεις, συζητήσεις, παρουσιάσεις βιβλίων, προβολών, συλλογικών γιορτών κτλ στο χώρο της κατάληψης, διοργανώνονται και μέσα στην πόλη χαριστικά παζάρια,  θεατρικές παραστάσεις κτλ. Το κύριο μέλημα μας  και επιδίωξη παραμένει η σύνδεση μας με την τοπική κοινωνία και τους  κοινωνικούς αγώνες της.

 

Δεν χρειάζεται να έχουμε  γνώσεις κατασκοπίας για να καταλάβουμε πως αυτό το συμμορίτικο χτύπημα μπορεί να προέρχεται μόνο από το χώρο της νεοναζιστικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Μια οργάνωση που σέρνεται σα φίδι στο κοινωνικό πεδίο της πόλης χύνοντας ρατσιστικό δηλητήριο στο διάβα της, που με τις εθνικιστικές της ιδεοληψίες προσπαθεί να σπείρει ζιζάνια ανάμεσα στους καταπιεσμένους, που αποτελεί μια άτυπη εφεδρεία καταστολής του κράτους… Μια οργάνωση, προσποιούμενη την «αντισυστημική», «φιλανθρωπική», «αντιμνημονιακή», προσπαθεί να καλύψει το πραγματικό της ρόλο που δεν είναι άλλος από την διαχείριση του καπιταλισμού σε κρίση. Οι απανταχού χρυσαυγίτες, λοιπόν, υπόσχονται σε όσους τους ακολουθήσουν ότι θα τους βοηθήσουν να λύσουν τα προβλήματά τους, να βρουν δουλεία, να μπορούν χωρίς φόβο, όπως λένε,  να πηγαίνουν για ψώνια… Στην ευρύτερη περιοχή του Αγρινίου μοιράζουν υποσχέσεις να λύσουν μια και καλή το «πρόβλημα με την εγκληματικότητα των Ρομά», οραματιζόμενοι στην πραγματικότητα ένα πογκρόμ που παραπέμπει απευθείας στο φασισμό του Χίτλερ. Και ενώ διατυμπανίζουν ότι επιτελούν κοινωνικό έργο και νόμιμη πολιτική δράση στο παρασκήνιο μαχαιρώνουν μετανάστες, τοποθετούν εμπρηστικούς μηχανισμούς σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους. Έτσι στο Αγρίνιο επιβεβαίωση αυτού του πράγματος αποτελούν η επίθεση στη Κατάληψη Apertus καθώς και το σκηνικό επίθεσης στους Ρομά που έστησαν στο Παναιτώλιο. Αναβιώνοντας έτσι ένα σύγχρονο απαρτχάιντ , ευθύνες για το όποιο έχουν και κάποια τοπικά ΜΜΕ που εδώ και καιρό δημιουργούν το κατάλληλο κλίμα.

 

Όμως τα προβλήματα  μέσα στις κοινωνίες προκύπτουν από την φύση του καπιταλιστικού συστήματος και από τις κοινωνικές σχέσεις που αυτό δημιουργεί. Κανένας δεν πρόκειται να βοηθηθεί συνολικά παίρνοντας απλά ένα «τηλέφωνο την Χρυσή Αυγή». Αυτοί οι τενεκέδες της Χρυσής Αυγής που σήμερα προφέρουν απλόχερα την βοήθεια τους, αύριο θα ζητούν ανταλλάγματα, όπως κάνουν οι νταβατζήδες και οι προστάτες. Έτσι και αλλιώς η ιδέα τους για δημιουργία  σωμάτων περιπολίας σε γειτονιές μοιάζει με πολύ καλή μπίζνα. Καλούμε την τοπική κοινωνία, να μην χάψουν τα ψέματα από  τις φαιδρές προσωπικότητες που αποτελούν τον  τοπικό πυρήνα της φασιστοοργάνωσης, να μην επιτρέψουν την φασιστομούρη των χρυσαυγιτών να χωθεί στην καθημερινότητα και στη ζωή τους. Να γυρίσουν την πλάτη σε κάθε επίδοξο προστάτη των κοινωνικών συμφερόντων.

 

Η ιστορικότητα της κρίσης δείχνει πως αυτή οδηγεί στην εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης, την εξαθλίωση και στον κοινωνικό εκφασισμό. Η έξοδος από την κρίση δεν θα έρθει ούτε από το κράτος, ούτε από το παρακράτος, ούτε από τις συμμορίες. Η άμυνα μας απέναντι στην κρίση είναι οι σχέσεις αλληλοβοήθειας και αλληλουποστήριξης, η αυτοοργάνωση, οι κοινωνικές δομές, η συντροφικότητα και η αλληλεγγύη. Μόνο έτσι μπορούμε να σταθούμε στα πόδια μας και  διαφυλάξουμε την αξιοπρέπεια μας.

 

Τα «επεισόδια» (όπως απαξιωτικά αναφέρονται από τον τοπικό αστικό τύπο) που ξεκίνησαν με τις απόπειρες παρουσίας της Χρυσής Αυγής στο Αγρίνιο,  δεν είναι μια «βεντέτα» μεταξύ κάποιων άκρων. Προκύπτουν από την ίδια την ιστορία του Αγρινίου… Η κοινωνία μιας πόλης με βαθιά αγωνιστική διαδρομή, με αιματηρές μνήμες από εργατικούς αγώνες, με μαζικές εκτελέσεις και δημόσιους απαγχονισμούς, δεν μπορεί να αφήσει τους απογόνους των χαφιέδων, των δοσίλογων και των γερμανοτσολιάδων να περιφέρονται προσποιούμενοι τους σωτήρες στους δρόμους, τα σοκάκια και τα χωράφια της.

 

Η απάντηση μας είναι πολιτική και κινηματική!

Ούτε βήμα πίσω!

Ούτε στο Αγρίνιο, ούτε πουθενά

Τσακιστέ τους φασίστες σε πόλεις και χωριά

 

 

11 Ιουλίου 2012

Κατάληψη Apertus

Καλυβίων 70, Αγρίνιο

 

Το κείμενο μεταφρασμένο σε Αγγλικά, Ιταλικά και Γερμανικά απο το Contra Info:

 

Agrinio, Greece: Apertus squat attacked by fascists


Agrinio, Grecia: L’occupazione Apertus attaccato dai fascisti


Agrinio, Griechenland: Apertus Squat von Faschos angegriffen

…και τότε ρίξανε τον κλήρο να δούνε ποιος θα φαγωθεί…«για να ξεβρωμίσει ο τόπος»

 

Aναδημοσίευση από το blog της ομάδας  cladestina


Μια προσπάθεια ερμηνείας ενός στημένου παιχνιδιού

με περισσευάμενους, αναλώσιμους, μετανάστες και φασίστες

 

Στις 26 Μαρτίου ο υπουργός «προστασίας του πολίτη» Χρυσοχοΐδης ανακοινώνει την ίδρυση 30 κέντρων κράτησης μεταναστών, συνολικής χωρητικότητας 30.000 κρατουμένων (αριθμός υπερδιπλάσιος των φυλακισμένων στο ήδη υπερκορεσμένο «σωφρονιστικό» σύστημα στην Ελλάδα).

Στις 31 Μαρτίου ο υπουργός υγείας Λοβέρδος αναφέρεται σε υγειονομική βόμβα (η ίδια έκφραση που είχε χρησιμοποιήσει και στην απεργία πείνας των 300 μεταναστών εργατών) και ανακοινώνει την κράτηση επ’ αόριστον των μεταναστών που αποτελούν «δημόσιο κίνδυνο».



Τα επιχειρήματα τα γνωστά:


·        Η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη λόγω «απουσίας μεταναστευτικής πολιτικής».

·        Η Ελλάδα δεν χωράει τόσους μετανάστες.

·        Οι μετανάστες αποτελούν απειλή για τη δημόσια υγεία.

·        Οι μετανάστες αυξάνουν την εγκληματικότητα, καθώς προέρχονται από χώρες όπου «η ανθρώπινη ζωή δεν έχει τόση αξία όσο στην πολιτισμένη Δύση».

·        Οι μετανάστες καταστρέφουν το κέντρο της Αθήνας.

 

 Για κάποιες μέρες η δημόσια συζήτηση μονοπωλείται από τις εξαγγελίες των δύο υπουργών και τις αντιδράσεις των κατοίκων των περιοχών για τις οποίες εξαγγέλθηκε η κατασκευή των κέντρων κράτησης, αφού «δεν θέλουν οι περιοχές τους να γίνουν χωματερές για τα σκουπίδια της Αθήνας


Tο κλίμα άλλαξε για λίγο με την αυτοκτονία του 77χρονου συνταξιούχου Δημήτρη Χριστούλα μπροστά στο ελληνικό κοινοβούλιο και τον βαρύ τραυματισμό του Μάριου Λώλου, προέδρου της ένωσης φωτορεπόρτερ, από επίθεση των ΜΑΤ κατά τη διάρκεια κινητοποιήσεων διαμαρτυρίας που καταστάλθηκαν βίαια. Ωστόσο το θέμα επανέρχεται, καθώς η (νεοναζιστική) ακροδεξιά πλασσάρεται επίμονα στο δημόσιο λόγο ως «λύση στην οποία καταφεύγουν οι κάτοικοι γειτονιών της Αθήνας» οι οποίοι «αντιμετωπίζουν αξεπέραστα προβλήματα εξαιτίας της παρουσίας των μεταναστών» και «δεν έχουν σε ποιον άλλο να στραφούν» αφού «η αστυνομία απουσιάζει» και η μόνη διέξοδος είναι οι περιπολίες των νεοναζί. Τελικά η δημόσια συζήτηση μετατοπίζεται προς την ακροδεξιά «αφού πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα για να αποτραπεί η άνοδος της ακροδεξιάς».

Οι αιτιάσεις περί «υγειονομικής βόμβας» απαντήθηκαν άμεσα από το (κρατικό) ΚΕΕΛΠΝΟ, ενώ το ανεφάρμοστο και αναποτελεσματικό (ως προς τους διακηρυγμένους στόχους του) του μεγαλόπνοου σχεδίου Χρυσοχοΐδη-Λοβέρδου καταδείχθηκε από ανακοινώσεις της Διεθνούς Αμνηστίας, μελών της Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, ακόμα και από αξιωματούχους της Ε.Ε.

 

Πολλοί μίλησαν για ένα προεκλογικό τρυκ. Στο κείμενο που ακολουθεί θα καταδείξουμε ότι όχι απλά δεν έχουμε να κάνουμε με «απουσία μεταναστευτικής πολιτικής» αλλά αντιθέτως πρόκειται για μια στοχευμένη πολιτική επιλογή, στο πλαίσιο της «δημιουργικής καταστροφής» και της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης.

Συγκεκριμένα, θα επιχειρηματολογήσουμε για το ότι αυτή η κρατική επιλογή:

·        αχρηστεύει εργατικό δυναμικό

·        θέτει τους μετανάστες σε καθεστώς ομηρίας από τις μαφίες

·        παράγει απόγνωση σε γειτονιές της Αθήνας

·        διοχετεύει συνολικά στη χώρα τη δυσαρέσκεια από την οικονομική κατάσταση σε ιδεολογίες μισαλλοδοξίας

·        γεννάει φασιστικές πολιτοφυλακές με κοινωνική υποστήριξη

·        τελικά διαμορφώνει μια μόνιμη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, στο πλαίσιο της οποίας οι Έλληνες έχουν να χάσουν πολύ περισσότερα από ό,τι οι μετανάστες.

 

Επίσης θα επιχειρήσουμε μια απάντηση στα (παρα)κρατικά επιχειρήματα («δεν χωράνε», «είναι εκατομμύρια», «Δουβλίνο ΙΙ», «έλλειψη ευρωπαΐκής αλληλεγγύης», «παρεμπόριο», «εγκληματικότητα») και θα διατυπώσουμε παρατηρήσεις για τις στάσεις όσων βρίσκονται από την πλευρά της κοινωνικής δικαιοσύνης και απελευθέρωσης.

 

Εισαγωγικές παρατηρήσεις

 

Για αρκετές ημέρες βομβαρδιστήκαμε με μια αληθοφανή επιχειρηματολογία διανθισμένη με χονδροειδέστατα ψέματα. Ο δημόσιος λόγος δεν έθεσε κανένα από τα ερωτήματα που είναι απαραίτητα για να αναλυθεί το «πρόβλημα»: Γιατί στοιβάζονται τόσοι άνθρωποι στην Αθήνα; Ποιοι είναι υπεύθυνοι; Ποιοι επωφελούνται; Ποιές πολιτικές επιλογές εξυπηρετεί αυτή η συσσώρευση; Ποιες κοινωνικές μεταβολές προωθούνται; Η προπαγάνδα πάντα απευθύνεται στο θυμικό και όχι στη λογική, πρέπει να φαντάζει ως η μόνη αλήθεια και όσοι αντιπαρατίθενται σε αυτή να παρουσιάζονται ως μη ρεαλιστές.

 

Το λεγόμενο μεταναστευτικό πρόβλημα προβλήθηκε με τον ίδιο παράλογο τρόπο με τον οποίο όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα παρουσιάστηκαν όχι ως αποτέλεσμα της δομικής αναδιάρθρωσης που επιβάλεται στην Ελλάδα-πειραματόζωο, αλλά επειδή οι Έλληνες είναι τεμπέληδες, έχουμε 1.500.000 δημόσιους υπάλληλους, οι πολιτικοί είναι κλέφτες, το σύστημα υγείας ξοδεύει πολλά για να περιθάλπτει τους μετανάστες κλπ.Έτσι, όπως ένας εκπρόσωπος του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου επελέγη ως πρωθυπουργός για να μας σώσει από τις επιθέσεις του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, μια παρακρατική οργάνωση με κυπατζίδικο παρελθόν και συμμετοχή σε μαφιόζικες συμμορίες και «δουλειές της νύχτας» παρουσιάζεται ως σωτήρας από τις μαφιόζικες συμμορίες και την εγκληματικότητα.

 

Το γεγονός ότι συνταξιούχοι ωθούνται στην αυτοκτονία και η ευκολία με την οποία τα ΜΑΤ ανοίγουν κεφάλια φωτορεπόρτερ έχει άμεση σχέση με τη δημαγωγία για το μεταναστευτικό, την οποία διαδέχθηκε η δημαγωγία για την «εντυπωσιακή αύξηση της δημόσιας απεύθυνσης των νεοναζί».Εμπροσθοφυλακή αυτής της λαθροχειρίας ήταν τα ΜΜΕ, τα οποία επιδόθηκαν σε μια κλασική ρητορική κατασκευής εξιλαστήριων θυμάτων.


Οι μετανάστες, τα «καθάρματα»…

 

Στην Αρχαία Αθήνα, κατά τον εορτασμό των Θαργηλίων εκδίωχναν από την πόλη μετά από δημόσια διαπόμπευση τους «φαρμακούς» ή αλλιώς τα «καθάρματα», δύο άντρες (ο ένας μεταμφιεσμένος σε γυναίκα) που χρησίμευαν ως συμπυκνωμένη αναπαράσταση του κακού. Η τελετουργική εκδίωξη των «καθαρμάτων» θα επέφερε τη θεραπεία της πόλης, την «κάθαρση» (ή το «ξεβρώμισμα», όπως το λένε σήμερα). Σε μια κοινωνία που ρυθμιζόταν μέσω θεατρικών συμβολισμών, αυτή ήταν μια αναίμακτη τελετή, η οποία όμως έφερε τις μνήμες πραγματικών ανθρωποθυσιών του παρελθόντος. Στον ιουδαϊκό κόσμο είχαμε τους αποδιοπομπαίους τράγους, στη Ρώμη τον «homo sacer», η χριστιανική Ευρώπη μεταχειρίστηκε τους διωγμούς των αιρετικών ενώ στις απαρχές του καπιταλισμού το κυνήγι των μαγισσών ήταν επίσημη κρατική πολιτική. Τα αντισημιτικά πογκρόμ των ναζί είναι η πιο πρόσφατη έκφραση μιας αρχέγονης αιματηρής τελετουργίας η οποία συνενώνει την κοινωνία θυσιάζοντας τα «καθάρματα».


Ως σύγχρονοι φαρμακοί, γιατρειά για την ελληνική κοινωνία που βρίσκεται σε κρίση, καταδεικνύονται οι μετανάστες και ποιος θα ήταν καταλληλότερος για το ρόλο της θεραπαινίδας του υπουργού προστασίας του πολίτη από τον υπουργό υγείας; Στο πλευρό τους οι θιασώτες των εκκαθαρίσεων και της «τελικής λύσης» που παρατάσσουν τους αγκυλωτούς σταυρούς μαζί με τα μικρόφωνα των δημοσιογράφων.Το πάντρεμα της «προστασίας» και της «υγείας» δημιουργεί το πλαίσιο όπου ανθεί το αίτημα «να ξεβρωμίσει ο τόπος», να καθαρθεί, να ξεφορτωθούμε τους υπανθρώπους, τα «καθάρματα».


Το πολιτικό κατεστημένο παίρνει το ρίσκο να δημιουργήσει φασιστικό κίνημα προκειμένου να εξασφαλίσει τον κοινωνικό έλεγχο και τη διασφάλιση της τάξης εν όψει των ακόμη χειρότερων ημερών που έρχονται. Ο φασισμός μπορεί να έχει χαρακτηριστικά κινήματος (ενίοτε ανεξέλεγκτου) τελικά όμως κάνει τη δουλειά των αφεντικών. Του καπιταλισμού.


Για τη συνέχεια του κειμένου πατήστε εδώ