| κριτική, δράση και αντιπληροφόρηση από Αγρίνιο |
Την Τρίτη 26/01/2010 και ώρα 18:00, καλείται αντιρατσιστική διαδήλωση στην νομαρχία Ιωαννίνων από την ανοιχτή συνέλευση αναρχικών / αντιεξουσιαστών Ιωαννίνων, τις αυτόνομες παρεμβάσεις, την ΕΣΕ Ιωαννίνων, την Antifa [i] και συντρόφους και συντρόφισσες.
Με κεντρικό σύνθημα
“Δε ζητάμε την καταδίκη του ενός μπάτσου αλλά την εξαφάνιση κάθε είδους μπάτσου από τις ζωές μας”
οι ανυπάκουοι μαθητές και οι αυτοοργανωμένες/νοι μαθήτριες/ες παραρτήματος καλούν σε πορεία από το παράρτημα την Τετάρτη 20 Γενάρη στις 12.30.
Για περισσότερα εδώ
Επίθεση στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο Ιωαννίνων
Την Κυριακή 6 Δεκέμβρη και ενώ στους δρόμους της πόλης είναι σε εξέλιξη μαζικότατη και μαχητική πορεία, τα ΜΑΤ περικυκλώνουν τον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο.
Παρά τις απειλές οι παρευρισκόμενοι αρνούνται να επιτρέψουν την είσοδο των μπάτσων στο χώρο. Στις επίμονες ερωτήσεις τους για το αν υπάρχει εισαγγελέας ή κάποιο νομιμοποιητικό έγγραφο αντιτάσσουν τον τσαμπουκά τους και προσπαθούν να σπάσουν την πόρτα και τις τζαμαρίες. Τελικά και χωρίς να τηρήσουν κανένα πρόσχημα νομιμότητας εισβάλουν στο χωρο από την πίσω πόρτα της πολυκατοικίας. Συγχρόνως εισβάλουν και σε διπλανά σπίτια τρομοκρατώντας όλη τη γειτονιά. Ακολουθεί κυνηγητό στο εσωτερικό της πολυκατοικίας και βίαιη απομάκρυνση του κόσμου εκτός του κτιρίου∙ ξυλοκοπούν, τραμπουκίζουν, βρίζουν και καταστρέφουν.
Ακολούθησε σωματική έρευνα, εξακρίβωση στοιχείων, έρευνα σε τσάντες και φωτογραφικές μηχανές. Ταυτόχρονα, στον άδειο από συντρόφους-ισσες χώρο, κουκουλοφόρος μπάτσος ερευνά το στέκι για περίπου μισή ώρα. Τα μόνα «ενοχοποιητικά στοιχεία» που βρήκαν ήταν έντυπο υλικό και αφίσες του κινήματος που κατά τη γνώμη τους ήταν αρκετά για να δικαιολογηθεί η εισβολή τους. Ακολουθούν απειλές για προσαγωγές οι οποίες τελικά δεν πραγματοποιούνται, αφού τα ΜΑΤ αποχωρούν μετά από επείγουσα κλήση για επέμβασή τους σε άλλο σημείο της πόλης.
Η παράνομη εισβολή στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο εντάσσεται στο γενικότερο κλίμα στοχοποίησης στεκιών και καταλήψεων και τρομοκράτησης αγωνιζόμενων ανθρώπων, που είδαμε να εντείνεται ενόψει των κινητοποιήσεων της 6ης Δεκέμβρη. Χαρακτηριστική είναι η εισβολή της αστυνομίας το Σάββατο 5 Δεκέμβρη στο στέκι Ρεσάλτο στο Κερατσίνι και η παραπομπή σε δίκη όσων βρισκόταν εκεί με βαριές κατηγορίες βασισμένες σε γελοία στοιχεία, αλλά και όσων τους στάθηκαν αλληλέγγυοι καταλαμβάνοντας το δημαρχείο Κερατσινίου.
Οι επιθέσεις στους χώρους μας, παράνομες και «νόμιμες», οι μαζικές προσαγωγές και συλλήψεις (στα Γιάννενα 39 προσαγωγές και μία σύλληψη στις 6 Δεκέμβρη) το κλίμα αστυνομοκρατίας καθώς και η πολιτική της μηδενικής ανοχής του Χρυσοχοϊδη, όσες «επιτυχίες» και αν έχουν, δε θα καταφέρουν να μας στείλουν στα σπίτια μας. Συνεχίζουμε όπως εδώ και τέσσερα χρόνια, ανοιχτά και δημόσια, με όπλα μας την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη, την πολύμορφη πολιτική και πολιτιστική παρέμβαση μας.
ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ Σ’ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ
ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ…
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ-ΠΟΡΕΙΑ
ΤΕΤΑΡΤΗ 16/12
6:00μμ στη Νομαρχία
Ανοικτή Διαχειριστική Συνέλευση
του Αυτοδιαχειριζόμενου Κοινωνικού Χώρου
Λίγες ώρες πρίν απο την έναρξη του προκαθορισμένου διημέρου, που σαν σκοπό έχει την γνωριμία του εγχειρήματος της κατάληψης με τους γείτονες και την ευρύτερη κοινωνία της Κέρκυρας, οι δυνάμεις καταστολής αποφάσισαν να “χτυπήσουν”.. Μια διμοιρία πάνοπλων Ο.Π.Κ.Ετζήδων συνοδευόμενη απο 6 ασφαλήτες εισέβαλαν στον χώρο της κατάληψης, μετά απο εντολή του εισαγγελέα, για την εκκένωση της.
Καθ’όλη την διάρκεια της εβδομάδας ο παντελώς ερειπωμένος – παρατημένος για πάνω απο δύο δεκαετίες χώρος απέκτησε ζωή, θέρμανση, καθαρίστηκε και τελικά έγινε βιόσιμος. Έτσι λοιπόν ένα ετερόκλητο πλήθος ανθρώπων, όπως τα παιδία της γειτονιάς αλλά και οι μεγαλύτεροι, αγκάλιασε το εγχείρημα συμμετέχοντας ενεργά στις καθημερινές συνελεύσεις αλλά και τις απαραίτητες εργασίες για την διαμόρφωση του χώρου.
Το πρόβλημα παρουσιάζεται ύστερα απο τις νομικές κινήσεις που έγιναν εκ μέρους του Ινστιτούτου ΕΛΑΙΑΣ, ενος οργανισμού χρόνια παρηκμασμένου που του έχει παραχωρηθεί η κυριότητα ενός μεγάλου δημόσιου κτήματος στο οποίο υπάρχει μια σειρά κτισμάτων που εδώ και πολύ καιρό ρημάζουν. Το μέλημα του Ινστιτούτου είναι να μας διώξει απο το κτήμα ένω αλλεπάληλες καταπατήσεις λαμβάνουν χώρο ¨κάτω απο την μύτη τους¨. Χαρακτηριστικό παράδειγμα της κατάστασης που περιγράφεται είναι η επίμονη παρουσία του κ. διαχειριστή – τσιφλικά του κτήματος, που ενώ ο ίδιος οικιοποιείται τον χώρο για τα δικά του προσωπικά συμφέροντα (τόπος βοσκής των ζώων του, μάζεμα ξυλείας για την εξασφάλιση της ζεστασιάς του), ταυτόχρονα αρνείται σε οποιονδήποτε άλλον να αξιοποιήσει τον χώρο.
Γιατί άραγε ο εν λόγο κύριος υπερβαίνει τα υπηρεσιακά του καθήκοντα και με απεριόριστο ζήλο διεκδικεί την κυριότητα του κτήματος;
Βέβαια απ’όλο αυτό το “πανηγύρι” δεν θα μπορούσαν να λείπουν τα τοπικά καθεστωτικά Μ.Μ.Ε, με δύο δημοσιεύματα λασπολογικού χαρακτήρα και “Πουλημένων” συμφερόντων, ο τοπικός τύπος στην προσπάθειά του να δυσφημίσει τις ενέργειες – δραστηριότητές μας, εκτήθεται κατα την γνώμη μας στα μάτια της κοινωνίας.
Όλα τα παραπάνω δεν μας πτοούν, βρισκόμαστε αντιμέτωποι και συνεχίζουμε με ακόμα μεγαλύτερη θέληση την προσπάθεια να παραμείνει χώρος ανοιχτός, και να αποτελέσει ένα ζωντανό κύτταρο για την κοινωνία της Κέρκυρας. Γι’αυτό και σύσσωμη η συνέλευση της κατάληψης αποφάσισε την συνέχιση και κανονική λειτουργία της.
Δεν υποχωρούμε σπιθαμή μπροστά σε τέτοιου είδους τρομοκρατικές και κατασταλτικές τακτικές.
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ
ΚΑΙ
ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ
Κατάληψη ΕΛΑΙΑ
απελευθερωμένος κοινωνικός χώρος
28/11/2009
Για περισσότερα εδώ:
Αναδημοσιεύουμε το κείμενο για την κατάληψη που ξεκίνησαν οι συντρόφισσες και οι σύντροφοι της συλλογικότητας Δράση / Απόδραση από την Κέρκυρα.
Σύντροφοι / ισσες καλή αρχή στο νεο σας εγχείρημα στα δύσβατα μονοπάτια που κρύβονται στις επαρχιακές πόλεις.
Ο ασφυκτικός χαρακτήρας της σύγχρονης πόλης οριοθετεί τις ανάγκες, τις επιθυμίες και τις επιλογές των ανθρώπων που την κατοικούν.
Τα σύμβολά της:…εμπορικοί δρόμοι, φωτεινές επιγραφές, τράπεζες, διαφημίσεις, πολυεθνικές, άνθρωποι και εμπορεύματα σε μια φρενήρη κούρσα ανταγωνισμού και καταναλωτικής σχιζοφρένειας.
Ο πολιτισμός της:…μουσεία – καθρέφτες σάπιου πολιτισμού και εθνικής έπαρσης, ναοί – κέντρα πνευματικής χειραγώγησης και οικονομικής εξουσίας, σχολεία – εργαστήρια κατασκευής υπηκόων, χώροι εργασίας- σύγχρονα κάτεργα απομύζησης της ανθρώπινης δύναμης και δημιουργικότητας, αστυνομικά τμήματα – μηχανισμοί βίας και καταστολής, γήπεδα – αρένες εκτόνωσης κοινωνικής οργής, ψυχιατρεία – κελιά εγκλεισμού και βασανισμού ανθρώπων, φυλακές – κολαστήρια σωματικής και ψυχικής εξόντωσης.
Κάθε μετακίνησή μας στην πόλη προσκρούει στους παραπάνω εξουσιαστικούς συμβολισμούς, ενώ κάθε απόκλιση από τις προκαθορισμένες διαδρομές, έρχεται σε ευθεία αντίθεση με την επισφαλή «κοινωνική ειρήνη».
Η μονοτονία, η μιζέρια και η ανελευθερία είναι το τίμημα που πληρώνουμε, από τη στιγμή που η ζωή έχει ταυτιστεί με την επιβίωση. Οι καθημερινές μας προδιαγεγραμμένες στάσεις στη δουλειά, στο σπίτι, στα διασκεδαστήρια, δεν αφήνουν περιθώριο να συναντηθούμε, να επικοινωνήσουμε, να διασκεδάσουμε, να δημιουργήσουμε, να πράξουμε, μιας και ο χαρακτήρας του δημόσιου-συλλογικού έχει καταστρατηγηθεί από την εξουσία και καθετί λογίζεται ως αυστηρά ιδιωτικό-ατομικό.
Η Κέρκυρα αποτελεί άλλη μια περίπτωση αποθέωσης της ατομικής περιουσίας και της προστασίας της με κάθε τρόπο: κάγκελα, περιφράξεις, κάμερες, σκυλιά, σεκιουριτάδες. Ο θεσμός της ιδιοκτησίας, ως απόρροια είτε εκμετάλλευσης της μισθωτής εργασίας, είτε κληρονομιάς, αποτελεί τη βάση του κυρίαρχου μοντέλου οργάνωσης της κοινωνίας, που αναπαράγει τον εξουσιασμό του ανθρώπου από τον άνθρωπο, αλλά και του ανθρώπου πάνω στη φύση. Η κλοπή, που συνεπάγεται ο θεσμός της ατομικής ιδιοκτησίας, διαιωνίζει την ταξική ανισότητα, εγκλωβίζοντας τους περισσότερους στον εκβιασμό του ενοικίου και αφήνοντας απέξω τους «μη παραγωγικούς», όπως είναι οι άστεγοι, οι άνεργοι, οι μετανάστες, μιας και ο μόνος τρόπος απόκτησης ιδιοκτησίας είναι το χρήμα και ο νόμιμος τρόπος η μισθωτή δουλεία. Ως τραγικό επακόλουθο της τακτικής αυτής, εγκαταλελειμμένα κτήρια αφήνονται να ρημάξουν, ενώ πολλοί άνθρωποι ζουν στους δρόμους.
Μέσα στο πλαίσιο του κοινωνικού συμβολαίου, η ύπαρξη δημόσιων χώρων λειτουργεί ως εξισορροπητικός μηχανισμός απέναντι στο περιφραγμένο και προστατευμένο ιδιωτικό. Αντί, όμως, οι λιγοστοί δημόσιοι χώροι που έχουν απομείνει, να λειτουργούν ως χώροι συνεύρεσης και επικοινωνίας, απαξιώνονται σκόπιμα προετοιμάζοντας το έδαφος για τη μετέπειτα ιδιωτικοποίησή τους (ενοικίαση χώρου σε καφετέριες, πάρκινγκ). Από την άλλη μεριά, οι περιπτώσεις των φροντισμένων και καλογυαλισμένων δημόσιων χώρων αποτελούν, στην ουσία, βιτρίνα ενός τουριστικού προορισμού. Ακόμη και η Σπιανάδα στην Κέρκυρα, που διατηρεί, ίσως, μερικά από τα χαρακτηριστικά ενός σχετικά ζωντανού και «ελεύθερου» χώρου, δεν αποτελεί εξαίρεση στον κανόνα. Σε τελική ανάλυση, σε όλους τους δημόσιους χώρους, απαξιωμένους ή απαστράπτοντες, ο κοινωνικός έλεγχος είναι διάχυτος, αποκλείοντας τις ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, όπως είναι οι μετανάστες ή οι κάθε λογής «περιθωριακοί». Η αντιφατική προς τους δημόσιους χώρους έννοια της ανελευθερίας, γίνεται αισθητή με την παρουσία καμερών, μπάτσων και δημοτόμπατσων.
Έτσι, λοιπόν, γίνεται ξεκάθαρο ότι η διαχείριση των χώρων (ιδιωτικών και ψευτοδημόσιων) δεν είναι στα χέρια μας. Κατ’ αντιστοιχία, δομείται και ο χρόνος της καθημερινότητάς μας, αφού εξαντλείται, εξ ολοκλήρου, στο κυνήγι της επιβίωσης. Ο μύθος του ελεύθερου χρόνου καταρρέει, μιας και ό,τι απομένει από την εργασία αναλώνεται στην κάλυψη βασικών αναγκών (φαγητό, ξεκούραση, ύπνος…) και στην προετοιμασία για την επόμενη εργάσιμη.
Ένα παράδειγμα διατάραξης της κανονικότητας χώρου και χρόνου ήταν η εξέγερση του Δεκέμβρη. Η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου ήταν το σπίρτο στη μπαρουταποθήκη της «κοινωνικής ειρήνης». Το ατομιστικό – ιδιωτικό ανατινάχτηκε και ένα άγριο συλλογικό «ΕΜΕΙΣ» ξεχύθηκε στους δρόμους. Ήταν η στιγμή που κατακτήσαμε το χρόνο και το χώρο μας, μέσα από συλλογικά αυτοοργανωμένα εγχειρήματα, που κοινωνικοποιήθηκαν στους δρόμους, στις γειτονιές, στα πάρκα, στους χώρους εργασίας. Έτσι, άνθισε ένα κύμα καταλήψεων, συνελεύσεων γειτονιάς και στεκιών, προτάσσοντας την αυτοδιαχείριση ως έναν άλλο τρόπο οργάνωσης της κοινωνίας.
Η ανάγκη συλλογικού επανακαθορισμού του χώρου και του χρόνου και, κατ’ επέκταση, η επανανοηματοδότηση της ίδιας της ζωής, είναι και δική μας ανάγκη. Γι’ αυτό, λοιπόν, συμμετέχουμε και εμείς στην κατάληψη του παλιού ελαιοτριβείου του Ινστιτούτου Ελαίας, ενός δημόσιου χώρου εγκαταλελειμμένου και παρηκμασμένου. Ενός χώρου που μπορεί, με συλλογική εργασία και δημιουργικότητα, να μετατραπεί σε έναν ανθρώπινο και ανοιχτό στην κοινωνία χώρο συνεύρεσης, επικοινωνίας, συνδημιουργίας. Ένα ζωντανό κοινωνικό κύτταρο, που δε θα αναπαράγει τις υπάρχουσες εκμεταλλευτικές σχέσεις και δομές. Ένα χώρο αντιπληροφόρησης και δράσης, που θα λειτουργεί με βάση τις αρχές της αυτοοργάνωσης, της αντιιεραρχίας, της αμεσοδημοκρατίας, του σεβασμού, της αλληλεγγύης και της ισότητας. Στον πολιτικό και κοινωνικό αυτό χώρο, όπου, κατά τη γνώμη μας, πρέπει να ζυμώνονται απόψεις και να αφυπνίζονται συνειδήσεις, δε χωρούν θρησκείες, αυθεντίες, ηγέτες, πολιτικάντηδες, μέσα μαζικής εξαπάτησης/εξημέρωσης, φασιστικές και εθνικοπατριωτικές λογικές, ρατσιστικοί, σεξιστικοί και φυλετικοί διαχωρισμοί και πάσης φύσης εξουσιασμοί.
Ως συλλογικότητα πιστεύουμε ότι κανένας/καμία δεν πρέπει να θεωρεί τον εαυτό του/της νέο «ιδιοκτήτη» του χώρου, αλλά πρέπει να επιθυμεί τη χρήση του για την κάλυψη πραγματικών κοινωνικών αναγκών, με όρους αντιεμπορευματικούς. Σε αυτή τη βάση, καθετί – εκδηλώσεις, μπροσούρες, έντυπα – πρέπει να είναι χωρίς αντίτιμο.
Ενάντια στην καθεστωτική εκπαίδευση, στην εμπορευματοποιημένη τέχνη, στη διαμεσολαβημένη ενημέρωση και στη lifestyle οικολογία, να προτάξουμε την αυτομόρφωση, την αντιπληροφόρηση, την αντιεμπορευματική τέχνη, το σεβασμό και την ουσιαστική επαφή με τη φύση, μέσα από συνελεύσεις, συζητήσεις, βιντεοπροβολές, βιβλιοθήκες, έντυπο υλικό, αφίσες, εκδηλώσεις και ό,τι άλλο μπορεί να «κατεβάσει» ένας ελεύθερος και δημιουργικός νους.
Δράση / Απόδραση
http://drasiapodrasi.wordpress.com/
Tο Σάββατο 14-11-09 και ώρα:19.00 διοργανώνεται στην κατάληψη αντιβίωση στα Γιάννενα εκδήλωση με θέμα την παρανομοποίηση της εργασίας ως κρατική στρατηγική για τη μετανάστευση.
Συντρόφισσες και σύντροφοι από τις αυτόνομες πολιτικές ομάδες “Μηδέν Άπειρο”, “Σαχ”, “No Woman’s Land” (Αθήνα) θα παρουσιάσουν την πολιτική τους θέση γύρω από το θέμα.
Παραθέτουμε την αφίσα, καθώς και το 4γλωσσο κείμενο κάλεσμα (ελληνικά-αλβανικά-αγγλικά-αφγανικά).
ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΝΑ ΖΗΣΕΙ, ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΕΙ ΟΠΩΣ ΕΠΙΛΕΓΕΙ ΑΞΙΟΠΡΕΠΩΣ, ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΛΑΘΡΑΙΟ, ΟΥΤΕ ΝΟΜΙMΟ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΟ.
9 Οκτωβρίου και μια ακόμα κρατική δολοφονία είναι γεγονός. Ο Μοχάμεντ Καμράν Ατίφ υποκύπτει στα τραύματα του σαν αποτέλεσμα του συνεχόμενου, άγριου ξυλοδαρμού του στο Α.Τ. Νίκαιας με γκλομπς, χειροπόδαρο δέσιμο καιηλεκτροσόκ σε χέρια και γόνατα. Όλα ξεκίνησαν στις 26/9 μετά την εισβολή 15 μπάτσων στο σπίτι πακιστανών εργατών με αφορμή αβάσιμη, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια, κατηγορία για ξυλοδαρμό ανηλίκου. Ακολουθεί ο πολύωρος βασανισμός του και τελικά αφήνεται ελεύθερος χωρίς καμία κατηγορία (ο αδερφός του εξαναγκάζεται τρομοκρατημένος να υπογράψει πως δεν φέρει ούτε ένα μώλωπα ) για να καταλήξει νεκρός από τα τραύματα στο σπίτι του.
Το γεγονός αυτό έρχεται να προστεθεί σε μια μακρά λίστα με μετανάστες-θύματα κρατικής δολοφονικής βίας, είτε με εξαφανίσεις και ‘’τυχαίους’’ θανάτους από νάρκες στα σύνορα, είτε με επιχειρήσεις ‘’σκούπα’’ και στοίβαγμα στα στρατόπεδα συγκέντρωσης ή ξυλοδαρμούς στα Α.Τ. ,είτε ακόμα και με τη διαρκή καθημερινή εξαθλίωση στα κάτεργα της οικονομικής ανάπτυξης χάριν της επίπλαστης δυτικής ευημερίας.
Στις 17/10 πραγματοποιείται πορεία οργής προς το Α.Τ. Νίκαιας όπου 300 άτομα αποφασίζουν πετώντας πέτρες και μπογιές να αναδείξουν τους δολοφόνους της ελ.ας, καθώς και την άρνηση τους το γεγονός να γίνει αντιληπτό ως ‘’μεμονωμένο περιστατικό’’. Ακολουθούν 11 προσαγωγές με 8 συλλήψεις σε 3 από τους οποίους απαγγέλθηκε η κατηγορία περί διατάραξης κοινής ειρήνης σε βαθμό πλημμελήματος, ενώ στους υπόλοιπους 5 η ίδια κατηγορία, εν μια νυκτί, αναβαθμίστηκε σε βαθμό κακουργήματος με την προσθήκη του ιδιωνύμου περί κουκούλας. Πρόκειται για την πρώτη απόπειρα εφαρμογής του κουκουλονόμου που ως ιδιώνυμο αδίκημα προτάθηκε από τα φασιστοειδή του ΛΑΟΣ δια στόματος καρατζαφέρη-με αφορμή επιθετική δράση αλληλεγγύης στο κολωνάκι μετά τον Δεκέμβρη-,παραλλαγμένο υιοθετήθηκε από τη ΝΔ και ψηφίστηκε, για να εφαρμοστεί τελικά από το ΠΑΣΟΚ. Πολύμορφες δράσεις αλληλεγγύης ξέσπασαν σε αρκετές πόλεις μετά τη σύλληψη των συντρόφων οδηγώντας σε δηλώσεις για απόσυρση του νόμου. Ο «προστάτης του πολίτη» Χρυσοχοΐδης μάζεψε άρον άρον το ιδιώνυμο από τη μια, και ζήτησε την παραίτηση του αρχηγού της ελ.ας από την άλλη, παρουσιάζοντας τη δρομολογημένη από την αλλαγή της κυβέρνησης αντικατάστασή του, ως εξυγίανση του σύγχρονου στρατού κατοχής της δημοκρατίας.
Το νομοθετικό εύρημα του ιδιωνύμου δεν είναι πρωτοφανές, πρώτος εμπνευστής του ήταν ο Βενιζέλος το 1928 που το χρησιμοποίησε για τη δίωξη όσων έφεραν κομμουνιστικές και άλλες ανατρεπτικές ιδέες και πρακτικές. Σήμερα το θεαματικό από τα μ.μ.ε. κατασκεύασμα του κουκουλοφόρου-τρομοκράτη, εξυπηρετεί το ιδεολόγημα για τον εσωτερικό εχθρό και ‘’δικαιώνει’’ το δόγμα της ασφάλειας. Με την ποινικοποίηση της κουκούλας επιχειρείται το χτύπημα των ριζοσπαστικών κομματιών της κοινωνίας και κυρίως επιδιώκεται έμμεσα η αποïδεολογικοποίηση του αναρχικού-αντιεξουσιαστικού χώρου καθώς υπερτονίζεται ένα στοιχείο της αμφίεσης που ανάγεται σε φετίχ. Ταυτόχρονα με την απαγόρευση της παραποίησης χαρακτηριστικών του προσώπου, εξυπηρετείται η δουλειά των ρουφιάνων που βρίσκονται σε κάθε γωνία, των καμερών ασφαλείας -τη λειτουργικότητα των οποίων κάθε κουκούλα σαμποτάρει.
Ιδιώνυμο, τρομονόμος, καρτοκινητά, κάμερες, μπατσοκρατία (συμμορίες των ομάδων Δ) είναι τα εργαλεία του κράτους για την πραγμάτωση του δόγματος της μηδενικής ανοχής. Στη χώρα του ανατέλλοντος σοσιαλιστικού ηλίου του μπατσοκ … η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται…. Στρατός κατοχής εγκαθίσταται στην ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων, πραγματοποιώντας δεκάδες εξακριβώσεις, σωματικές έρευνες, προσαγωγές και συλλήψεις περαστικών και κατοίκων, στοχοποιώντας μια ολόκληρη γειτονιά σαν άντρο εγκληματικότητας και τρομοκρατίας. Ταυτόχρονα το νέο υπουργείο καταστολής αλλάζει θεαματικά τη δημόσια τάξη σε προστασία του πολίτη, όχι του κάθε πολίτη, αλλά του φιλήσυχου νοικοκυραίου που κλεισμένος στο μικρόκοσμό του εξυπηρετεί την αναπαραγωγή του συστήματος.
Όσο το πλέγμα της καταστολής απλώνεται γύρω από τους κοινωνικούς αγώνες και τις ριζοσπαστικές πρακτικές, η αναζωπύρωση και η όξυνση είναι μονόδρομος. Η σύγκρουση αυτή δεν μπορεί να αναχαιτιστεί με κανένα νόμο, στρατό κατοχής ή επικύρηξη κεφαλών. Ένστολοι και μη κρατικοί δολοφόνοι να ξέρουν πως θα μας βρίσκουν μπροστά τους…
Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ ΚΑΙ ΘΑ ΣΤΡΑΦΕΙ ΕΝΑΝΤΙΑ Σ’ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΣΤΕΚΟΝΤΑΙ ΕΜΠΟΔΙΟ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ
ΟΤΑΝ ΟΙ ΚΡΑΤΙΣΤΕΣ ΚΑΙ Τ’ ΑΦΕΝΤΙΚΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΙ ΘΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ΤΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΕΣ ΝΑ ΔΟΥΝ ΤΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΜΑΣ
Ανοιχτή Συνέλευση Αναρχικών Αντιεξουσιαστών Ιωαννίνων
ΠΟΡΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ
ΠΕΜΠΤΗ 5/11 18:00 ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΙΩΑΝΝΙΝΩΝ
Ο πόλεμος κατά των τσιγγάνων της Λευκάδας συνεχίζεται. Στις 28 και στις 29 Σεπτεμβρίου οι μπουλντοζέρηδες άρχισαν να θάβουν τον καταυλισμό των τσιγγάνων κάτω από τα σκουπίδια και σταμάτησαν μόνο μετά από την απρόθυμη επέμβαση της αστυνομίας.
Αν θυμίζουν κάτι οι λέξεις «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», θυμίζουν το ομότιτλο εθνικιστικό ποίημα του Σολωμού που αναφέρεται σε Μεσολογγίτες που πολιορκούνταν από τον oθωμανικό στρατό, μετά από μια εξέγερση τους ενάντια στην οθωμανική αυτοκρατορία, η οποία εκδηλώθηκε με γενοκτονία όλων των μη χριστιανών κατοίκων της πόλης (κυρίως μουσουλμάνων και Εβραίων).
Από τότε περάσανε πολλά χρόνια και οι παλιοί πολιορκούμενοι έχουν γίνει με την σειρά τους πολιορκητές, οι οποίοι πολιορκούν με σκουπίδια ή με σκουπιδοκέφαλους, όπως οι Χρυσαυγίτες, τις κοινωνικά και οικονομικά αδύναμες εθνικές ή φυλετικές μειονότητες, όπως οι Ρομά, οι Αφγανοί (βλέπε Πάτρα), οι Πακιστανοί και οι Μπαγκλαντεσιανοί (βλέπε Αγ. Παντελεήμονας Αχαρνών), οι Βορειοαφρικάνοι (βλέπε παλιό Εφετείο) κλπ.
Είθισται τους Ρομά της Ελλάδας να τους πολιορκούν με σκουπίδια και κάποιες φορές να τους θάβουν ζωντανούς με αυτά, με την ηλίθια δικαιολογία ότι δεν τους βλέπουν, όταν οι τελευταίοι ψάχνουν μέσα στα σκουπίδια για να βρουν κάτι να πουλήσουν στην ανακύκλωση για να ζήσουν. Τέτοια εγκλήματα έχουν επαναληφθεί ατιμώρητα στην χωματερή του Σχιστού.
Οι Ρομά της Λευκάδας έχουν την ατυχία να έχουν υποβιβαστεί στην τελευταία κατηγορία, όπως όλοι οι άστεγοι Ρομά της Ελλάδας, όμως ακόμη και στον σκουπιδότοπο οι Λευκαδίτες δεν τους θέλουν, όπως οι Ομονιακοί δεν θέλανε τους Βορειοαφρικανούς στο Εφετείο και οι Πατρινοί τους Αφγανούς κοντά στο λιμάνι της Πάτρας.
Οι μόνοι που εδώ κι ένα εξάμηνο, περίπου, αντιστέκονται απέναντι στο αίσχος που ζουν οι Ρομά της Λευκάδας είναι η τοπική ομάδα δράσης του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας αλλά και αυτοί χωρίς επιτυχία. Οι μέχρι τώρα καταγγελίες των απάνθρωπων συνθηκών διαβίωσης των τσιγγάνων (Ρομά) της Λευκάδας από την τοπική ομάδα της Αμνηστίας, όπως και από την Πρωτοβουλία «Λευκάδα Αξέχαστες Διακοπές», όχι μόνο δεν κατάφεραν να κάνουν να ιδρώσει το μάτι κανενός, αλλά αντιθέτως εξόργισαν την τοπική αστυνομία, που επιδόθηκε ακόμα και σε ξυλοδαρμούς τσιγγάνων και το δημοτικό συμβούλιο της πόλης, το οποίο αποφάσισε να εξορίσει τους Ρομά της πόλης ακόμη πιο βαθιά στον σκουπιδότοπο και κολλητά στο εργοστάσιο βιολογικού καθαρισμού, όπου η μπόχα από τα σκατά είναι αφόρητη.
Όμως οι Ρομά της Λευκάδας δεν το έβαλαν κάτω, μην έχοντας άλλη διέξοδο αν δεν μείνουν στον σημερινό καταυλισμό τους από το να πάνε δίπλα στα σκατά ή να απελαθούν από το νησί σαν «λαθρομετανάστες», και δεν έφυγαν από τον σημερινό καταυλισμό τους. Η ηρωική αντίσταση των σύγχρονων αυτών ελεύθερων πολιορκημένων εξόργισε τους εργολάβους που έχουν αναλάβει την ανάπλαση της περιοχής με απποτέλεσμα να πάρουν την απόφαση ΝΑ ΘΑΨΟΥΝ ΤΟΥΣ ΤΣΙΓΓΑΝΟΥΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ.
Το προκλητικά ανήθικο και απάνθρωπο, ή καλύτερα εγκληματικό αυτό σχέδιο, άρχισε να εφαρμόζεται από τους πάντα πρόθυμους μπουλντοζέρηδες και από την Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου οι μπουλντόζες άρχισαν να σπρώχνουν τόνους σκουπιδιών μέσα στον καταυλισμό.
Η γρήγορη αντίδραση της τοπικής ομάδας δράσης της Αμνηστίας κατάφερε την επόμενη μέρα να διακοπεί προσωρινά ο «ενταφιασμός» του καταυλισμού κάτω από τόνους σκουπιδιών. Όμως οι μπουλντόζες κάθε μέρα τριγυρίζουν στην περιοχή και σπρώχνουν σκουπίδια γύρω από τον καταυλισμό, περιμένοντας την στήριξη της αστυνομίας και των αρχών (που μετά από την παρέμβαση της Αμνηστίας αρνήθηκαν να αναλάβουν την ευθύνη του εγκλήματος) για να ολοκληρώσουν το εγκληματικό τους σχέδιο.
Σε αυτήν την χώρα δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε αισιόδοξοι, όταν βλέπουμε τα πράγματα για τους μετανάστες και τις μειονότητες να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο και τον εγκληματικό ναζισμό να κυριαρχεί στους δρόμους και να τρομοκρατεί τον κόσμο, όπως κάνανε οι μελανοχίτωνες του Μουσολίνι στην Ιταλία και οι φαιοχίτωνες του Χίτλερ στην Γερμανία. Όμως, θέλουμε να ελπίζουμε ότι οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι της Λευκάδας θα συνεχίσουν να αγωνίζονται μέχρι το τέλος, όπως έκαναν οι πολιορκημένοι του γκέτο της Βαρσοβίας το 1944, μια που, όπως και οι Εβραίοι έτσι και οι Ρομά είναι σε όλη την Ελλάδα ανεπιθύμητοι.
Η με κάθε τρόπο συμπαράσταση στους Ελεύθερους Πολιορκημένους της Λευκάδας είναι χρέος του κάθε αγωνιστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα και, βεβαίως, του κάθε Λευκαδίτη με κάποια στοιχειώδη αξιοπρέπεια και ηθική.
Οι μπουλντοζέρηδες καραδοκούν.
Ο πόλεμος κατά των τσιγγάνων της Λευκάδας συνεχίζεται. Στις 28 και στις 29 Σεπτεμβρίου οι μπουλντοζέρηδες άρχισαν να θάβουν τον καταυλισμό των τσιγγάνων κάτω από τα σκουπίδια και σταμάτησαν μόνο μετά από την απρόθυμη επέμβαση της αστυνομίας.
Αν θυμίζουν κάτι οι λέξεις «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι», θυμίζουν το ομότιτλο εθνικιστικό ποίημα του Σολωμού που αναφέρεται σε Μεσολογγίτες που πολιορκούνταν από τον oθωμανικό στρατό, μετά από μια εξέγερση τους ενάντια στην οθωμανική αυτοκρατορία, η οποία εκδηλώθηκε με γενοκτονία όλων των μη χριστιανών κατοίκων της πόλης (κυρίως μουσουλμάνων και Εβραίων).
Από τότε περάσανε πολλά χρόνια και οι παλιοί πολιορκούμενοι έχουν γίνει με την σειρά τους πολιορκητές, οι οποίοι πολιορκούν με σκουπίδια ή με σκουπιδοκέφαλους, όπως οι Χρυσαυγίτες, τις κοινωνικά και οικονομικά αδύναμες εθνικές ή φυλετικές μειονότητες, όπως οι Ρομά, οι Αφγανοί (βλέπε Πάτρα), οι Πακιστανοί και οι Μπαγκλαντεσιανοί (βλέπε Αγ. Παντελεήμονας Αχαρνών), οι Βορειοαφρικάνοι (βλέπε παλιό Εφετείο) κλπ.
Είθισται τους Ρομά της Ελλάδας να τους πολιορκούν με σκουπίδια και κάποιες φορές να τους θάβουν ζωντανούς με αυτά, με την ηλίθια δικαιολογία ότι δεν τους βλέπουν, όταν οι τελευταίοι ψάχνουν μέσα στα σκουπίδια για να βρουν κάτι να πουλήσουν στην ανακύκλωση για να ζήσουν. Τέτοια εγκλήματα έχουν επαναληφθεί ατιμώρητα στην χωματερή του Σχιστού.
Οι Ρομά της Λευκάδας έχουν την ατυχία να έχουν υποβιβαστεί στην τελευταία κατηγορία, όπως όλοι οι άστεγοι Ρομά της Ελλάδας, όμως ακόμη και στον σκουπιδότοπο οι Λευκαδίτες δεν τους θέλουν, όπως οι Ομονιακοί δεν θέλανε τους Βορειοαφρικανούς στο Εφετείο και οι Πατρινοί τους Αφγανούς κοντά στο λιμάνι της Πάτρας.
Οι μόνοι που εδώ κι ένα εξάμηνο, περίπου, αντιστέκονται απέναντι στο αίσχος που ζουν οι Ρομά της Λευκάδας είναι η τοπική ομάδα δράσης του ελληνικού τμήματος της Διεθνούς Αμνηστίας αλλά και αυτοί χωρίς επιτυχία. Οι μέχρι τώρα καταγγελίες των απάνθρωπων συνθηκών διαβίωσης των τσιγγάνων (Ρομά) της Λευκάδας από την τοπική ομάδα της Αμνηστίας, όπως και από την Πρωτοβουλία «Λευκάδα Αξέχαστες Διακοπές», όχι μόνο δεν κατάφεραν να κάνουν να ιδρώσει το μάτι κανενός, αλλά αντιθέτως εξόργισαν την τοπική αστυνομία, που επιδόθηκε ακόμα και σε ξυλοδαρμούς τσιγγάνων και το δημοτικό συμβούλιο της πόλης, το οποίο αποφάσισε να εξορίσει τους Ρομά της πόλης ακόμη πιο βαθιά στον σκουπιδότοπο και κολλητά στο εργοστάσιο βιολογικού καθαρισμού, όπου η μπόχα από τα σκατά είναι αφόρητη.
Όμως οι Ρομά της Λευκάδας δεν το έβαλαν κάτω, μην έχοντας άλλη διέξοδο αν δεν μείνουν στον σημερινό καταυλισμό τους από το να πάνε δίπλα στα σκατά ή να απελαθούν από το νησί σαν «λαθρομετανάστες», και δεν έφυγαν από τον σημερινό καταυλισμό τους. Η ηρωική αντίσταση των σύγχρονων αυτών ελεύθερων πολιορκημένων εξόργισε τους εργολάβους που έχουν αναλάβει την ανάπλαση της περιοχής με απποτέλεσμα να πάρουν την απόφαση ΝΑ ΘΑΨΟΥΝ ΤΟΥΣ ΤΣΙΓΓΑΝΟΥΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΣΚΟΥΠΙΔΙΑ.
Το προκλητικά ανήθικο και απάνθρωπο, ή καλύτερα εγκληματικό αυτό σχέδιο, άρχισε να εφαρμόζεται από τους πάντα πρόθυμους μπουλντοζέρηδες και από την Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου οι μπουλντόζες άρχισαν να σπρώχνουν τόνους σκουπιδιών μέσα στον καταυλισμό.
Η γρήγορη αντίδραση της τοπικής ομάδας δράσης της Αμνηστίας κατάφερε την επόμενη μέρα να διακοπεί προσωρινά ο «ενταφιασμός» του καταυλισμού κάτω από τόνους σκουπιδιών. Όμως οι μπουλντόζες κάθε μέρα τριγυρίζουν στην περιοχή και σπρώχνουν σκουπίδια γύρω από τον καταυλισμό, περιμένοντας την στήριξη της αστυνομίας και των αρχών (που μετά από την παρέμβαση της Αμνηστίας αρνήθηκαν να αναλάβουν την ευθύνη του εγκλήματος) για να ολοκληρώσουν το εγκληματικό τους σχέδιο.
Σε αυτήν την χώρα δεν μπορούμε ποτέ να είμαστε αισιόδοξοι, όταν βλέπουμε τα πράγματα για τους μετανάστες και τις μειονότητες να πηγαίνουν από το κακό στο χειρότερο και τον εγκληματικό ναζισμό να κυριαρχεί στους δρόμους και να τρομοκρατεί τον κόσμο, όπως κάνανε οι μελανοχίτωνες του Μουσολίνι στην Ιταλία και οι φαιοχίτωνες του Χίτλερ στην Γερμανία. Όμως, θέλουμε να ελπίζουμε ότι οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι της Λευκάδας θα συνεχίσουν να αγωνίζονται μέχρι το τέλος, όπως έκαναν οι πολιορκημένοι του γκέτο της Βαρσοβίας το 1944, μια που, όπως και οι Εβραίοι έτσι και οι Ρομά είναι σε όλη την Ελλάδα ανεπιθύμητοι.
Η με κάθε τρόπο συμπαράσταση στους Ελεύθερους Πολιορκημένους της Λευκάδας είναι χρέος του κάθε αγωνιστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα και, βεβαίως, του κάθε Λευκαδίτη με κάποια στοιχειώδη αξιοπρέπεια και ηθική.
Οι μπουλντοζέρηδες καραδοκούν.
Στις 2 Αυγούστου θέταμε το ερώτημα: Θα επιτρέψουμε την ναζιστική «τελική λύση» στο πρόβλημα που έχουμε δημιουργήσει στους συμπολίτες μας Ρομά (τσιγγάνους) και στην Λευκάδα;
Η «τελική λύση» υποστηρίζαμε ότι είναι η εκδίωξη των Ρομά από το νησί της Λευκάδας, την οποία θεωρούσαμε στόχο των ρατσιστών, που μέχρι σήμερα εύρισκαν αρωγό τις κάθε είδους αρχές, αστυνομικές, δημοτικές κλπ.
Πριν περάσουν δύο βδομάδες από την καταγγελία μας, ο άγριος ξυλοδαρμός από την αστυνομία νεαρού Ρομά και οι βρισιές και τα χτυπήματα στην μάνα του (βλέπε βίντεο http://www.youtube.com/watch?v=jGp7psVdeG8) με πρόσχημα την εξακρίβωση ταυτότητας αλλά στην πραγματικότητα, όπως φάνηκε από άρθρο που δημοσιεύτηκε πρόσφατα σε τοπική εφημερίδα, επειδή η οικογένεια του νεαρού είχε κατασκηνώσει σε ένα δασάκι στην είσοδο της πόλης και χαλούσε την επιθυμητή για τους τουρίστες βιτρίνα, υπήρξε η κραυγαλέα απόδειξη ότι οι ρατσιστές δεν το βάζουν κάτω και ο σκοπός τους παραμένει να διώξουν τους Ρομά από την Λευκάδα.
Αυτόν τον σκοπό ήρθε να επιβεβαιώσει πανηγυρικά η απόφαση του πρόσφατου 24ου δημοτικού συμβουλίου της πόλης της Λευκάδας: Ψηφίστηκε από όλους τους παρευρισκόμενους δημοτικούς συμβούλους, πλην του κ. Θ. Καββαδά, που αποτέλεσε φωτεινή εξαίρεση, η εισήγηση του δημάρχου να εκδιωχθούν οι Ρομά της πόλης από το σημείο του σκουπιδότοπου, κοντά στο Κ.Τ.Ε.Λ., όπου τους είχαν εξορίσει πριν κτιστεί το Κ.Τ.Ε.Λ. και άλλα μεγάλα σουπερμάρκετ (βλέπε βίντεο http://www.youtube.com/watch?v=w2AwS9dcJ_g)και να οδηγηθούν στο τέρμα του σκουπιδότοπου, ένα χιλιόμετρο πιο μακριά, δίπλα ακριβώς από τις εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού, όπου η μπόχα είναι αφόρητη και δεν μπορεί να σταθεί άνθρωπος περισσότερο από λίγα λεπτά. Δηλ. στα σκουπίδια που περιβάλλουν τους συμπολίτες μας Ρομά, το δημοτικό συμβούλιο απεφάσισε να προσθέσει και τα σκατά. Αν αναλογιστεί κανείς ότι ο δρόμος που οδηγεί στον «βόθρο» της πόλης είναι ένας πολύ στενός χωματόδρομος, που είναι γεμάτο λακκούβες και λασπόνερα και κάθε πέντε λεπτά καταλαμβάνεται ολόκληρος από ένα βυτιοφόρο που πηγαίνει να αδειάσει στον «βόθρο» της Λευκάδας, η εξορία των τσιγγάνων δίπλα στο «βόθρο», αν πραγματοποιηθεί, θέτει σε άμεσο κίνδυνο τα μικρά τσιγγανάκια, που συνήθως ξεφεύγουν από την επιτήρηση των μανάδων τους, να αλεστούν κυριολεκτικά από τις ρόδες των βυτιοφόρων!
Φρονούμε ότι η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της Λευκάδας, υπολογίζει στην άρνηση των τσιγγάνων να θυσιάσουν τα παιδιά τους για να παραμείνουν στην Λευκάδα και στον με αυτόν τον τρόπο εξαναγκασμό τους να εγκαταλείψουν το νησί. Εκ των πραγμάτων αποσκοπεί στην «τελική λύση», όπως είχαμε προειδοποιήσει.
Όμως αν αυτός ο εκβιασμός δεν πιάσει και, όπως φάνηκε από συνέντευξη σε τοπική εφημερίδα, κάποιοι τσιγγάνοι κάνουν το λάθος να «ζήσουνε στον βόθρο», το αίμα των παιδιών που θα αλεστούν από τις ρόδες των βυτιοφόρων, θα βαραίνει πάντα σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο της Λευκάδας, όπως αυτός εκπροσωπείται στο δημοτικό συμβούλιο. Εκτός, βέβαια, αν γιʼ αυτούς που ψήφισαν αυτή την απόφαση, οι τσιγγάνοι της Λευκάδας δεν έχουν μεγαλύτερη αξία από ότι είχαν οι Εβραίοι για την ναζιστική κυβέρνηση της Γερμανίας.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ «ΛΕΥΚΑΔΑ ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ» 25-9-2009
Στις 2 Αυγούστου θέταμε το ερώτημα: Θα επιτρέψουμε την ναζιστική «τελική λύση» στο πρόβλημα που έχουμε δημιουργήσει στους συμπολίτες μας Ρομά (τσιγγάνους) και στην Λευκάδα;
Η «τελική λύση» υποστηρίζαμε ότι είναι η εκδίωξη των Ρομά από το νησί της Λευκάδας, την οποία θεωρούσαμε στόχο των ρατσιστών, που μέχρι σήμερα εύρισκαν αρωγό τις κάθε είδους αρχές, αστυνομικές, δημοτικές κλπ.
Πριν περάσουν δύο βδομάδες από την καταγγελία μας, ο άγριος ξυλοδαρμός από την αστυνομία νεαρού Ρομά και οι βρισιές και τα χτυπήματα στην μάνα του (βλέπε βίντεο http://www.youtube.com/watch?v=jGp7psVdeG8) με πρόσχημα την εξακρίβωση ταυτότητας αλλά στην πραγματικότητα, όπως φάνηκε από άρθρο που δημοσιεύτηκε πρόσφατα σε τοπική εφημερίδα, επειδή η οικογένεια του νεαρού είχε κατασκηνώσει σε ένα δασάκι στην είσοδο της πόλης και χαλούσε την επιθυμητή για τους τουρίστες βιτρίνα, υπήρξε η κραυγαλέα απόδειξη ότι οι ρατσιστές δεν το βάζουν κάτω και ο σκοπός τους παραμένει να διώξουν τους Ρομά από την Λευκάδα.
Αυτόν τον σκοπό ήρθε να επιβεβαιώσει πανηγυρικά η απόφαση του πρόσφατου 24ου δημοτικού συμβουλίου της πόλης της Λευκάδας: Ψηφίστηκε από όλους τους παρευρισκόμενους δημοτικούς συμβούλους, πλην του κ. Θ. Καββαδά, που αποτέλεσε φωτεινή εξαίρεση, η εισήγηση του δημάρχου να εκδιωχθούν οι Ρομά της πόλης από το σημείο του σκουπιδότοπου, κοντά στο Κ.Τ.Ε.Λ., όπου τους είχαν εξορίσει πριν κτιστεί το Κ.Τ.Ε.Λ. και άλλα μεγάλα σουπερμάρκετ (βλέπε βίντεο http://www.youtube.com/watch?v=w2AwS9dcJ_g)και να οδηγηθούν στο τέρμα του σκουπιδότοπου, ένα χιλιόμετρο πιο μακριά, δίπλα ακριβώς από τις εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισμού, όπου η μπόχα είναι αφόρητη και δεν μπορεί να σταθεί άνθρωπος περισσότερο από λίγα λεπτά. Δηλ. στα σκουπίδια που περιβάλλουν τους συμπολίτες μας Ρομά, το δημοτικό συμβούλιο απεφάσισε να προσθέσει και τα σκατά. Αν αναλογιστεί κανείς ότι ο δρόμος που οδηγεί στον «βόθρο» της πόλης είναι ένας πολύ στενός χωματόδρομος, που είναι γεμάτο λακκούβες και λασπόνερα και κάθε πέντε λεπτά καταλαμβάνεται ολόκληρος από ένα βυτιοφόρο που πηγαίνει να αδειάσει στον «βόθρο» της Λευκάδας, η εξορία των τσιγγάνων δίπλα στο «βόθρο», αν πραγματοποιηθεί, θέτει σε άμεσο κίνδυνο τα μικρά τσιγγανάκια, που συνήθως ξεφεύγουν από την επιτήρηση των μανάδων τους, να αλεστούν κυριολεκτικά από τις ρόδες των βυτιοφόρων!
Φρονούμε ότι η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου της Λευκάδας, υπολογίζει στην άρνηση των τσιγγάνων να θυσιάσουν τα παιδιά τους για να παραμείνουν στην Λευκάδα και στον με αυτόν τον τρόπο εξαναγκασμό τους να εγκαταλείψουν το νησί. Εκ των πραγμάτων αποσκοπεί στην «τελική λύση», όπως είχαμε προειδοποιήσει.
Όμως αν αυτός ο εκβιασμός δεν πιάσει και, όπως φάνηκε από συνέντευξη σε τοπική εφημερίδα, κάποιοι τσιγγάνοι κάνουν το λάθος να «ζήσουνε στον βόθρο», το αίμα των παιδιών που θα αλεστούν από τις ρόδες των βυτιοφόρων, θα βαραίνει πάντα σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο της Λευκάδας, όπως αυτός εκπροσωπείται στο δημοτικό συμβούλιο. Εκτός, βέβαια, αν γιʼ αυτούς που ψήφισαν αυτή την απόφαση, οι τσιγγάνοι της Λευκάδας δεν έχουν μεγαλύτερη αξία από ότι είχαν οι Εβραίοι για την ναζιστική κυβέρνηση της Γερμανίας.
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ «ΛΕΥΚΑΔΑ ΑΞΕΧΑΣΤΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ» 25-9-2009
Στην Λευκάδα συνεχίζονται οι διωγμοί και οι κακοποιήσεις των Ρομά (τσιγγάνων).
Στις 14 Αυγούστου το απόγευμα, 4 ασφαλίτες χωρίς να δείξουν ταυτότητες κακοποίησαν βάναυσα και αναίτια έναν νεαρό Ρομ (τσιγγάνο) και την μητέρα του κατά την διάρκεια εξακρίβωσης στοιχείων. Στις παρακλήσεις των γονέων του να σταματήσουν να τον χτυπούν, οι ασφαλίτες απάντησαν με χυδαίες βρισιές και απειλές . Ο νεαρός οδηγήθηκε μαζί με τους γονείς του στο τοπικό αστυνομικό τμήμα, από όπου αφού τον δέσανε και τον πλύνανε με μάνικα, για να φύγουν τα αίματα, τον οδήγησαν στο νοσοκομείο. Ο γιατρός του νοσοκομείου αρνήθηκε να δώσει οποιοδήποτε χαρτί που να πιστοποιεί τα ευρήματα της εξέτασης που του έκανε, παρά τις εκκλήσεις του νεαρού. Ο νεαρός αφέθηκε ελεύθερος μετά από μιάμιση μέρα, αφού υποχρεώθηκε να υπογράψει ενοχοποιητικά εναντίον του έγγραφα, τα οποία δεν ήταν σε θέση να διαβάσει. Οι γονείς θα καταθέσουν μήνυση κατά της αστυνομίας.
Δείτε το βίντεο με την συγκλονιστική μαρτυρία του νεαρού Ρομ και των γονέων του, όπου επιβεβαιώνονται, για ακόμη μια φορά, αυτά τα οποία έχουν καταγγελθεί πρόσφατα όσον αφορά την κακομεταχείριση των Ρομά (τσιγγάνων) στην Λευκάδα.
http://www.youtube.com/watch?v=jGp7psVdeG8