Χτες στις πρόβες που γίνονται από την θεατρική ομάδα Πανεπιστημίου για το ανέβασμα της παράστασης του Ντάριο Φο «Η μεγάλη παντομίμα», έγινε το παρακάτω γεγονός: Σε κάποιο σημείο του έργου παρουσιάζεται μια ομάδα φοιτητών που διαδηλώνουν απέναντι στην εξουσία και ακούγεται το σύνθημα «Μπάτσοι, γουρούνια, δολοφόνοι».
Μόλις, λοιπόν, ακούστηκε το εν λόγω σύνθημα στον χώρο του φουαγιέ του θεάτρου έκαναν την εμφάνισή τους μπάτσοι θιγμένοι ζητώντας εξηγήσεις για το σύνθημα. Υπήρξε ένταση και διαμαρτυρίες από τους φοιτητές αλλά και από την σκηνοθέτιδα του έργου .
Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι οι μπάτσοι προσπάθησαν να φιμώσουν την τέχνη.. Μα μια τέχνη υπό την σκεπή του δήμου, των σπονσόρων και των πεφωτισμένων πόσο επικίνδυνη θα μπορούσε να ήταν;
Αν η ανάγνωση του γεγονότος έμενε σε αυτό θα παρέβλεπε συνολικά την αντικοινωνική υπόσταση των μπάτσων :η βαρβαρότητα αποτελεί τον βασικό δομικό χαρακτηριστικό τους .Το μένος τους για καταστολή λειτούργει με κεκτημένη ταχύτητα σε βαθμό που δεν τους επιτρέπει να διακρίνουν την αναπαράσταση ενός γεγονότος μέσω ενός θεατρικού δρώμενου από το ίδιο το γεγονός…
Πράγμα που δημιουργεί προβληματισμούς για το επίπεδο εντιμότητας, την υπηρεσιακή τους ωριμότητα αλλά και την σκοπιμότητα της συγκεκριμένης τους κίνησης…
Λες και δεν έχουν ξανακούσει αντιμπατσικά συνθήματα στο Αγρίνιο σε πραγματικό χρόνο και τόπο..