Category: ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.

 

τελικκοοοοοοοο - Αντίγραφο

 

Aλληλεγγύη στον αναρχικό απεργό πείνας N. Ρωμανό.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.

 

Από τις 10/11 ο αναρχικός Νίκος Ρωμανός χορεύει με το θάνατο με οδόφραγμα το τελευταίο οχυρό της αξιοπρέπειάς του, το ίδιο του το σώμα. Οι αλλεπάλληλες αρνήσεις των κρατικών μηχανισμών για τη χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας δηλώνουν το μένος και την εκδικητική σκοπιμότητα απέναντι σε κάθε διεκδίκηση και αγώνα. Δίπλα του στέκονται αλληλέγγυοι, περνώντας σε απεργία πείνας, οι Γ.Μιχαηλίδης (από17/11).Α. Μπουρζούκος και Δ. Πολίτη (από1/12).

 

Παράλληλα Σύριοι πρόσφυγες απεργοί πείνας που παζαρεύουν με τη ζωή τους ένα ψίχουλο αποδοχής από το ελληνικό κράτος, η αυτοκτονία της Κατερίνας, μιας από τις 27 οροθετικές που δε άντεξε τη μηντιακή διαπόμπευση του Λοβέρδου, ο Γ.Σ. που ξεκίνησε απεργία πείνας με αίτημα την αποφυλάκισή του, η ένταση της καταστολής σε όλες τις πόλεις του ελλαδικού χώρου, όπως και στο Αγρίνιο (επιθετικές κινήσεις των μπάτσων προς τη διαδήλωση της 17 Νοέμβρη) συμπληρώνουν το σκηνικό πολέμου. Μαζί με αυτά, όλοι και όλες εμείς που βιώνουμε μια ζωή γεμάτη υποτίμηση, εκμετάλλευση και καταπίεση.

Η απάντηση δε μπορεί να είναι παρά μια :

ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ ΣΤΟ ΔΡΟΜΟ

 ΝΑ ΣΤΗΣΟΥΜΕ ΟΔΟΦΡΑΓΜΑΤΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ

6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ, 6ΜΜ, ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΟ

Κατάληψη APERTUS

Ελεύθερος κοινωνικός χώρος στο Αγρίνιο

 

Ενημέρωση για τις 6/12/2010 στο Αγρίνιο

Ενημέρωση από το Δελτίο της Ζώνης Αντιπληροφόρησης της Ραδιουργίας σχετικά με τα γεγονότα στις 6 Δεκέμβρη 2010 στο Αγρίνιο.

Πορεία στη Πάτρα

Με κεντρικό σύνθημα

“Δε ζητάμε την καταδίκη του ενός μπάτσου αλλά την εξαφάνιση κάθε είδους μπάτσου από τις ζωές μας”

οι ανυπάκουοι μαθητές και οι αυτοοργανωμένες/νοι μαθήτριες/ες παραρτήματος καλούν σε πορεία από το παράρτημα την Τετάρτη 20 Γενάρη στις 12.30.


Για περισσότερα εδώ

Ενημέρωση από το διήμερο εκδηλώσεων αλληλεγγύης στο Αγρίνιο

Την Τρίτη 22/12 πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση – παρέμβαση με μικροφωνική στην Κεντρική Πλατεία του Αγρινίου. Στην συγκέντρωση, έγινε ενημέρωση για την υπόθεση του αναρχικού Ρεσάλτο και διαβάστηκαν κείμενα, ενώ υπήρχε πανώ που έγραφε “Αλληλεγγύη στους διωκόμενους του Ρεσάλτο και της κατάληψης του Δημαρχείου Κερατσινίου. Ενάντια στο Σοσιαλισμό της Βαρβαρότητας” Η συγκέντρωση διήρκησε περίπου τρεις ώρες.


Την επόμενη μέρα, πραγματοποιήθηκε εκδήλωση / συναυλία οικονομικής ενίσχυσης στους διωκόμενος στην Πανεπιστημιακή σχολή με την συμμετοχή των συγκροτημάτων Μαύρα Πρόβατα, ΕΚΜ, σαρδαNaplm Death και Αντιστροφή Μέτρηση από Πάτρα και Αμόκ από Αγρίνιο. Κατά την διάρκεια της εκδήλωσης έγινε ενημέρωση από σύντροφους για την εισβολή ΜΑΤ στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο στα Γιάννινα, καθώς και ενημέρωση για τα γεγονότα στο Ρεσάλτο και την κατάληψη στο Δημαρχείο.

Το ποσό που συγκεντρώθηκε για τις εγγυήσεις είναι 371 ευρώ


Η συγκέντρωση και η εκδήλωση / συναυλία καλέστηκαν από την Συνέλευση αναρχικών / αντιεξουσιαστών / τριών και αλληλέγγυων Αγρινίου



Αφίσες και πανώ από το χώρο της εκδήλωσης στην Πανεπιστημιακή σχόλη

Πανώ Αλληλεγγύης


Πανώ2



πανώ3



πανώ4



Αφίσες


Από το χώρο της συναυλίας

Διαπιστώσεις και δηλώσεις άρνησης από το χώρο της εκδήλωσης

Διαπίστωση1


Διαπίστωση2


Δήλωση άρνησης


Για τα τελευταία γεγονότα και τους ρουφιάνους δημοσιογράφους του Αγρινίου

«Πρέπει μονάχα να εκτείνουμε τις στιγμές αλήθειας, τα υποκείμενα παγόβουνα που θα καταποντίσουν τους Τιτανικούς του ψεύδους.»

Τις τελευταίες ημέρες, με αφορμή προγραμματισμένες εκδηλώσεις, δράσεις και διαδηλώσεις ένα χρόνο μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, η αστυνομοκρατία και η στοχοποίηση χώρων κοινωνικής συνεύρεσης και πολιτικής ζύμωσης ήταν απανταχού παρούσα σε κάθε γωνία του αστικού τοπίου. Ότι δεν καταφέρνουν οι δεκάδες χιλιάδες αστυνομικών με πάνω από χίλιες προσαγωγές, ξυλοδαρμούς και σοβαρούς τραυματισμούς διαδηλωτών, προσπάθησαν να το πετύχουν τις επόμενες μέρες τα μμε με τη λασπολογία, τη συκοφάντηση και την ολοκληρωτική διαστρέβλωση της πραγματικότητας. Από την άλλη, το μεγαλύτερο κομμάτι της κοινωνίας, μέσα από μια ατμόσφαιρα τηλοψίας, ανυπομονούσε για ένα ακόμη ηδονιστικό θέαμα με αρκετούς σχολιασμούς από «εγκρίτους δημοσιογράφους», σκοποθεσία των οποίων είναι η διαμόρφωση και κατεύθυνση της λεγόμενης κοινής γνώμης.


Το κυνήγι των μαγισσών κορυφώθηκε το απόγευμα της 5/12 με την εισβολή, άνευ λόγου και αιτίας, στο αυτοοργανωμένο χώρο Ρεσάλτο στο Κερατσίνι. Έψαχναν για «παρασκευαστήριο εκρηκτικών» και «γιάφκα τρομοκρατών», αλλά συνάντησαν ένα χώρο με πληθώρα ευπρόσωπων παρεμβάσεων και δράσεων στην τοπική κοινωνία. (Η τακτική αυτή εφαρμόστηκε και την επόμενη μέρα στα Γιάννινα οπού τα ματ περικυκλώνουν και εισβάλουν στον Αυτοδιαχειριζόμενο Κοινωνικό Χώρο οπού ακολούθησε σωματική έρευνα του κόσμου, εξακρίβωση στοιχείων, έρευνα σε τσάντες και φωτογραφικές μηχανές.) Ατάραχοι όμως οι ταγοί των μμε συνέχισαν το παραμύθι τους παρουσιάζοντας την κίνηση των ελληνικών αρχών ως μια αδιαφιλονίκητη επιτυχία και δίνοντας τόσες και τέτοιες πληροφορίες ώστε αιτιοκρατικά να οδηγηθεί ο μέσος φιλήσυχος πολίτης στα δικά τους προκάτ συμπεράσματα.


Μετά από αυτό η κριτική κίνησή μας στο δρόμο δεν θα αποτελούσε μια ακόμη παρουσία σε ένα ετήσιο ραντεβού, αλλά μία απάντηση στις νέες τακτικές της καταστολής.

Τα γεγονότα στο Αγρίνιο

Το μεσημέρι της 6/12/2009 πραγματοποιήθηκε πορεία 60-70 ατόμων στο κέντρο του Αγρινίου με κατάληξη την Πανεπιστημιακή σχολή Αγρινίου. Το απόγευμα της ίδια μέρας πραγματοποιήθηκε συγκέντρωση στην πλ.Δημάδη και στις 21:00 ξεκίνησε πορεία με την συμμετοχή περίπου 100 ατόμων. Κατά την διάρκεια της πορείας έγιναν επιθέσεις σε κρατικοκαπιταλιστικούς στόχους. Η πορεία κατάληξε στην πλ. Δημάδη από ακολούθησαν συγκρούσεις με τις δυνάμεις καταστολής. Κατά την διάρκεια και μετά την λήξη της πορείας προσάχθηκαν 11 άτομα τα όποια μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες αφέθηκαν ελεύθερα. Το πρωί της Δευτέρας 7/12 πραγματοποιήθηκε μαθητική πορεία και λίγο πριν την λήξη της έγιναν 9 προσαγωγές. Από τους 9 προσαχθέντες κρατήθηκαν 2 άτομα με 5 κατηγορίες σε βαθμό πλημμελήματος, από τις οποίες την επόμενη μέρα οι τέσσερις κατερίφθησαν και έμεινε μόνο μια, την οποία οι «κατηγορούμενοι» την θεωρούν και αυτή ανυπόστατη.


Στο Αγρίνιο το ότι βγήκε κόσμος στο δρόμο (6 και 7/12/2009) σε μερίδα της κοινωνίας φάνηκε ακατανόητο. «Μα τι κάνουν αυτοί» απορούσαν κάποιοι φωναχτά, όταν παρατηρούσε κόσμο να διαδηλώνει ή να συγκρούεται με τα ματ στο κέντρο του Αγρινίου. Δεν είχαν καν την κριτική σκέψη να καταλάβουν πως τρεις βιτρίνες από καταστήματα έσπασαν επειδή τα ματ σκόπιμα στέκονταν εμπρός από αυτές. Ρωτούσαν κόσμια μα όλο περιφρόνηση «μα γιατί πετάνε πέτρες στις βιτρίνες;» αντί να αναρωτηθούν και να σκεφτούν για την στάση των ματ. Καθόλου δεν μας ξάφνιασαν επίσης τα ντου που έκαναν οι «άντρες των ματ» σε περίπτερα της περιοχής, κλέβοντας νερά και σοκοφρέτες. Τέλος, είναι αξιοσημείωτο ότι κάποιοι καταστηματάρχες έκαναν μήνυση στην αστυνομία για τις φθορές, αντιλαμβανόμενοι, ενόψει των προσωπικών τους συμφερόντων, το πραγματικό υπαίτιο των ζημιών.

365 μέρες το χρόνο…


Ωστόσο δεν θα πρέπει να υπάρχουν αυταπάτες πως ο κόσμος που ήταν στο δρόμο στις 6/12/2009 στο σύνολο του κατάφερε να ξεπεράσει την λογική της «συγκρουσιακής επετείου». Η παρουσία στη ροή των γεγονότων δεν γίνεται μια φορά το χρόνο, αλλά όλο το χρόνο από την κίνηση και την παρέμβαση μέσα στις πόλεις (μητρόπολη και επαρχίες) είτε σε συλλογικό, είτε σε ατομικό επίπεδο. Η μνήμη διατηρείται μέσα από την συνεχόμενη δράση, η οποία οφείλει να συμπορευτεί από την κριτική των αποτελεσμάτων της αλλά και των γεγονότων όπως αυτά διαμορφώνονται ή διαμορφώνουν. Τελικά αυτή θα είναι η μνήμη που οχυρωμένη θα αναδυθεί στη συνείδηση των υποκειμένων, μακριά από τις στρεβλώσεις και την εντυπωσιακή ψευδής πραγματικότητα που καταλαμβάνει το σύνολο των ανθρώπινων και κοινωνικών δραστηριοτήτων όλου του χρόνου. Γιατί οι δολοφονίες δεν είναι μια νέα τακτική του κράτους. Το κράτος και οι μηχανισμοί του δολοφονούσαν πάντα μετανάστες/τριές, αντιφρονούντες, «αποκλίνοντες», «μιαρούς» στους δρόμους, τις φυλακές, τα κρατητήρια, τα σύνορα, το Αιγαίο…

Για τους δημοσιογραφίσκους του Αγρινίου

(το ότι είναι αστείοι δεν σημαίνει πως δεν είναι και επικίνδυνοι)


Οι δημοσιογράφοι του Αγρινίου πάσχισαν να δραματοποιήσουν τις συμπεριφορές τους μιμούμενοι τους δημοσιογράφους των «μεγάλων καναλιών». Η στάση τους όμως δηλώνει πως ακόμα και με την μικρή επιρροή που έχουν στην τοπική κοινωνία του Αγρινίου παραμένουν ρουφιάνοι και επικίνδυνοι. Έτσι, ένας «πυλώνας» του δημοσιογραφικού τοπίου του Αγρινίου, έσπειρε τον τρόμο και την σύγχυση μέσα από τα ερτζιανά του suber b στους ακροατές του, όταν την Τρίτη 8/11 το πρωί, όπου 30 αλληλέγγυοι βρισκόταν στα δικαστήρια προς συμπαράσταση σε δυο συλληφθέντες της μαθητικής πορείας που έγινε την Δευτέρα 7/12, διαλαλούσε πως αναρχικοί έχουν συγκεντρωθεί στα δικαστήρια και θα γίνουν επεισόδια και συγκρούσεις με την αστυνομία. (Κάτι που ενισχύθηκε από το γεγονός πως εκείνη την ημέρα, βάση εντολής, τα δικαστήρια παρέμειναν κλειστά.) Φυσικά «επεισόδια» δεν έγιναν και η συγκέντρωση στα δικαστήρια έληξε, αφού απελευθερώθηκαν οι δυο συλληφθέντες.


Με μία παρόμοια άλογη τακτική κινείται και ένας άλλος δημοσιογράφος της πόλης, ο οποίος μάλιστα έχει υιοθετήσει ένα στυλάκι διανοουμενίστικο, ασορτί με τα κασκόλ και τους μπερέδες του. Μέσα από τις σελίδες της φυλλάδας που αρθρογραφεί (ο μαχητής), έκανε μια «σημειολογική ανάλυση» (του κώλου) για τα γεγονότα και τα «επεισόδια» στο Αγρίνιο, φωτογραφίζοντας και περιγράφοντας τους συγκεντρωμένους θέλοντας να αποδείξει πως «κόβει το μάτι του». Δεν έπεσε μέσα όμως ούτε κατά διάνοια. Δεν είναι όμως η πρώτη φορά που προβαίνει σε τέτοιου είδους κινήσεις. Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε πως η θεματολογία των άρθρων του αντλείται από αφίσες αναρχικών και αντιεξουσιαστών-τριών του Αγρινίου. Πριν λίγο καιρό και μερικές μέρες μετά από εκδήλωση για την παρανομοποίηση της εργασίας των μεταναστών στο εντευκτήριο τρένου (28/11), έγραψε ένα άρθρο με την ίδια θεματική (από την ανάποδη όμως) δείχνοντας πως έχει άχτι του μετανάστες. Ενώ το πρωί της 11/12 από τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό (antenna star) κριτίκαρε αφίσα (από τον ιό αταξίας και τη σύνθεση αποκλινουσών συμπεριφορών) που είχε ως αιχμή το σύνθημα «Τι γύρευαν οι μετανάστες στην εξέγερση του Δεκέμβρη; Επέστρεψαν την καταπίεση και τη βία που δέχονται τόσα χρόνια.» λέγοντας πως «ο Ιός αταξίας είναι μια από τις εξουσιαστικές ομάδες της πόλης και ποιοι είναι αυτοί που ρωτάνε κάτι και δίνουν την απάντηση μόνοι τους». Εμείς μπορούμε να πούμε ότι όταν έχουμε καταφέρει να δώσουμε κάποιες απαντήσεις είναι, όχι επειδή έχουμε διαβάσει πολύ, αλλά διότι επιδιώκουμε να ψηλαφούμε αυτά που συμβαίνουν γύρω μας αδιαμεσολάβητα και να σκεφτόμαστε χωρίς ιδιοτέλεια και ιδεολογίες, μακριά από τους παραμορφωτικούς φακούς της κυριαρχίας και των πολιτικών και κοινωνικών εκφραστών τους.


Ακόμα, λοιπόν, και στη μικρή μας πόλη, οι δημοσιογράφοι αποκαλύπτουν πως έχουν τον ίδιο ρόλο που έχουν παντού: φερέφωνα την εξουσίας και των συμφερόντων. Και εδώ λοιπόν δικαιώνεται η επιλογή μας να μην συνδιαλεγόμαστε με κανέναν δημοσιογραφικό φορέα με κανένα μμε. Η κριτική θεωρία της αδιαμεσολάβητης δράσης, μιας αντιμίντια κατεύθυνσης, έχει με επιμονή επισημάνει και αναλύσει τον κυρίαρχο ρόλο που διαδραματίζουν τα μμε στην κατασκευή της ιδεολογίας, της χειραγώγησης της κοινωνικής ζωής από τους ισχυρούς εκφραστές της ιδιωτικής οικονομίας, αλλά και από το κυρίαρχο-μονοπωλιακό εκφραστή της κοινωνικής οργάνωσης.


Η αντιμίντια δράση έχει αποδείξει και τη χρησιμότητάς της αλλά και την αποτελεσματικότητά της. Σε κάθε περίπτωση, απέναντι στο σύμπλεγμα της προπαγάνδας των μμε , της κρατικής καταστολής αλλά και της κοινωνικής απάθειας, η χρήση ανατρεπτικών οδών και μέσων αντι-πληροφόρησης είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος σύλληψης τον γεγονότων και της πραγματικότητας και η θωράκιση ταυτόχρονα για να αποτρέψει τη προπαγάνδα της κυρίαρχης πληροφόρησης να εισχωρήσει, να επηρεάσει και να κατευθύνει τη συνείδηση μας.

ΚΑΜΙΑ ΣΥΝΔΙΑΛΛΑΓΗ ΜΕ ΤΑ ΜΜΕ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΟΥ ΡΕΣΑΛΤΟ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ ΣΤΟ ΚΕΡΑΤΣΙΝΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ

Ιός Αταξίας / Αγρίνιο 13/12/2009

Όταν ο καπνός της μάχης διαλύεται, πολλά πράγματα εμφανίζονται αλλαγμένα.Μία εποχή έχει περάσει.Ας μην μας ρωτάτε τώρα, τι αξία είχαν τα όπλα μας: έχουν κάτσει στο λαιμό του συστήματος των κυρίαρχων ψεμάτων. Το αθώο του ύφος δεν θα επιστρέψει πια.

Αντι προλογου

«Η ανία γεννάει την βία, η ασχήμια των κτιρίων παροτρύνει τον βανδαλισμό, οι σύγχρονες κατασκευές που τις τσιμεντώνει η περιφρόνηση των αρχιτεκτόνων, εμφανίζουν ρωγμές, καταρρέουν, φλέγονται… Και στη συνέχεια, το αντανακλαστικό της καταστροφής εγγράφεται στη λογική του θανάτου μιας εμπορευματικής κοινωνίας, της οποίας η ανάγκη για κέρδος εξαντλεί τη ζωντάνια των όντων και των πραγμάτων, την φθείρει, την μολύνει, τη σκοτώνει.»
Ραούλ Βάνεγκεμ, Προειδοποίηση προς τους μαθητές γυμνασίου και λυκείου
Αντί προλόγου…
Καμία ιδεολογία, καμία πολιτική γραμμή δεν μπόρεσε να ορίσει, προσδιορίσει και κατευθύνει αυτό που έγινε το Δεκέμβρη. Ο Δεκέμβρης τελείωσε όπως και ο Γενάρης αλλά από τους σπόρους που φυτεύτηκαν εκείνη την περίοδο κανείς δεν μπορεί να προβλέψει τις είδους φυτά και άνθη θα ξεπροβάλουν. Με μοναδική σιγουριά ότι θα είναι άγρια και πολύχρωμα.

Οι μαθητές εξεγέρθηκαν. Οι περισσότεροι μαθητές έχουν βιώματα που τους οδήγησαν εκεί… Το πλουσιόπαιδο που του παρέχουν τα πάντα και πνιγμένο στις ενοχές καλείται καθημερινά να εκπληρώσει το κοινωνικό συμβόλαιο ενός ρόλου που οι γονείς του έχουν ορίσει. Ο μετανάστης που έχει ποτίσει μίσος από το αποκλεισμό και την περιφρόνηση, που ακούει συνέχεια για διαπολιτισμική εκπαίδευση και το μόνο που βλέπει είναι μια δια-ρατσιστική εκπαίδευση. Ο μαθητής που βλέπει τους γονείς του να τσακίζονται στα κάτεργα της μισθωτής σκλαβιάς «για το καλό του». Ο μαθητής με τις μαθησιακές δυσκολίες που μια ζωή τον αποκαλούν «χαζό», «σκασιάρχη», «τεμπέλαρο», «προβληματικό» κάνοντας έτσι την απογοήτευση τρόπο ζωής. Οι μαθητές που νοιώθουν πως μειονεκτούν επειδή το σώμα τους δεν αντεπεξέρχεται στα πρότυπα της κυρίαρχης εικόνας. Οι μαθητές που ο κόσμος της ανεργίας ή της εργασίας ροκανίζει ήδη το κορμί και την ψυχή τους. Οι μαθητές που βλέπουν με τρόμο το μέλλον σαν μια μαύρη τρυπά που πέρα από το ορίζοντα των γεγονότων δεν υπάρχει τίποτα. Οι φοβικοί μαθητές που πιστεύουν ότι ο Μπαμπούλας κάποιες νύχτες κρύβεται ακόμη πίσω από το κομοδίνο τους και αργά ή γρήγορα θα τους αρπάξει. Οι μαθητές που τους λένε ότι είναι αγόρια ή κορίτσια αλλά αυτά δεν έχουν επιλέξει ακόμα το φύλο τους.

Ένας άνθρωπος στην ηλικία των 16 ετών θέλει να ζήσει και βιώσει εμπειρίες. Το σώμα του από βιολογική άποψη θέλει να βρίσκεται σε κίνηση να απολαύσει τους χυμούς της ζωής, να έρθει σε επαφή με τη φύση. Αντί για αυτό τον καθηλώνουν 10 ώρες σε θρανία και έδρανα, τις υπόλοιπες ώρες στο γραφείο και το κρεβάτι, με μόνη διέξοδο την περιφορά στα όρια των διασκεδαστηρίων. Η σχολική σφαίρα (σχολείο, φροντιστήριο, διάβασμα…) μαθαίνει στο μαθητή να επιβιώνει, κάνοντας τον να ξεχνά πως ζει. «Η ζωή μας είναι χάλια, θέλουμε να τελειώσει το σχολείο να περάσουμε φοιτητές». Άλλη μια ψευδαίσθηση για να τα βγάλουν πέρα! Όπως και ο φυλακισμένος που κοιτάζει έξω από το παραθύρι του περιμένοντας κάτι καλύτερο. Όταν όμως με το κλειδί της ονειροπόλησης ανοίξει την πόρτα, θα διαπιστώσει πως η φοιτητική ζωή δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια περίοδος αναμονής με ένα περιτύλιγμα «ξεγνοιασιάς» και αφασίας.

Οι μαθητές ήταν στο πρώτο μέτωπο του κύματος της κοινωνικής έκρηξης του Δεκέμβρη. Στα μονοπάτια που χαράχτηκαν για πρώτη φορά οι αρνήσεις των μαθητών που ζυμώθηκαν από χρόνια καταπίεσης, εγκλεισμού και κατήφειας, συνάντησαν το μίσος και την οργή που καλλιεργούνται από την κοροϊδία και τον εξευτελισμό των αδειών παραμονής και των αιτήσεων ασύλου, των ληγμένων δανείων και των ατελείωτων δόσεων, το αδιέξοδο της απόλυσης, το εξευτελισμό των επιδομάτων, την καταστολή της επιθυμίας, τις νευρώσεις και το άγχος, τις κτηνώδεις σχέσεις, την ασφυξία της καθημερινότητας…

Η ομαλότητα του σχολείου, της εργασίας και του «ελεύθερου χρόνου», της οικογένειας και της κατανάλωσης, σκοτώνει όλες τις επιθυμίες της ελευθερίας. Και οι επιθυμίες αυτές έχουν μαυρίσει και είναι αλλοιωμένες γιατί είναι επιθυμίες φυλακισμένες και υπονομευμένες από μια κανονικότητα παγωμένη σαν το πιο παγωμένο άγριο θηρίο. Είναι αλλοιωμένες γιατί η διάθεση για ζωή, πριν ισοπεδωθεί κάτω από το βάρος των ρόλων και των υποχρεώσεων, μεταμορφώνεται στο αντίθετο της, γίνεται σκιά για να επανεμφανιστεί με τη φιγούρα του πιο άθλιου σκλάβου.

Ξέραμε και από πριν πως χωρίς τη βίαιη ρήξη με τη συνήθεια καμιά αλλαγή δεν είναι δυνατή.
Όμως, όσο κοινότυπο και αν ακούγεται, από την ταχύρρυθμη πρακτική της ελευθερίας του Δεκέμβρη μάθαμε πολλά.

Οφείλουμε να διαπιστώσουμε το εξής:

Οι συγκρούσεις για τον Αλέξη ήταν σφοδρές και συνεχόμενες. Ο Αλέξης ήταν ένα αγόρι που δεν είχε παραβατική συμπεριφορά. Μάλιστα όπως συχνά έχει ειπωθεί «15 χρονών παιδί, τί κακό μπορεί να έκανε;». Η ηλικία του Αλέξη του εξασφάλισε την μη-απόκλιση. Το επίμαχο σημείο ήταν και είναι η απόκλιση. Κάθε φορά αυτό ψάχνουν οι δικηγόροι. Αν η βιασθείσα αποδειχθεί ότι ήταν «ελευθέρων ηθών», καλώς εβιάσθη. Ομοίως αν ο δολοφονηθέντας αποδειχθεί αποκλίνων, καλώς εφονεύθει.

Τι θα συνέβαινε όμως αν οι νέοι θεωρούσαν τον δολοφονημένο ως άτομο με αποκλίνουσα συμπεριφορά; Μήπως τότε οι αντιδράσεις θα ήταν περιορισμένες και θα ακολουθούσαν την νομιμόφρον οδό της πολιτικής τυπολατρίας; Αν φυσικά υπήρχε αντίδραση. Πάντως μέχρι τώρα όταν δολοφονούνται μετανάστες, ρόμα ή σαφώς αποκλίνοντες οι αντιδράσεις είναι ελάχιστες έως ανύπαρκτες. Ας ελπίσουμε πως η αντίδραση των μαθητών δεν ήταν αποτέλεσμα μιας επιλεκτικής αντιμετώπισης των εκάστοτε δολοφονημένων, αλλά ότι ο δολοφονημένος πρόκειται περί εφήβου και ότι οι μαθητές ως έφηβοι επίσης εξεγείρονται.

Το χρονικό στο αγρίνιο

Σάββατο, 6 Δεκεμβρίου, γύρω στις 9 το βράδυ, Εξάρχεια. O Αλέξης δολοφονείται από τη σφαίρα του μπάτσου κορκωνέα. Το γεγονός γίνεται γνωστό σε όλη τη χώρα, σε χρόνο μηδέν.
Στο Αγρίνιο, όπως και σε όλη την επαρχία, μόλις μαθεύτηκε η δολοφονία του Αλέξη, οι κινητοποιήσεις νεολαίων και όχι μόνο, ήταν άμεσες. Στο Αγρίνιο γύρω στα 30 άτομα συγκεντρώνονται στην πλατεία Δημάδη στο κέντρο της πόλης και εφοδιασμένοι με πέτρες και ξύλα επιτίθενται στην τράπεζα πειραιώς όπου καταστρέφεται ολοκληρωτικά. Η πορεία, επιστρέφοντας στη πλατεία Δημάδη, κατευθύνεται προς την αγροτική στην πλατεία Φλέμινγκ η οποία έχει την ίδια κατάληξη: σπασμένα τζάμια, κατεστραμμένα ΑΤΜ και κάμερες.
Η πορεία καταλήγει στην πλατεία Δημάδη, όπου μετά τις επιθέσεις περιμένει την απάντηση των μπάτσων που δεν έρχεται ποτέ…Εν τω μεταξύ μέσα από συνελεύσεις αποφασίζονται οι επόμενες κινήσεις-επιθέσεις σε κρατικούς στόχους. Επόμενος στόχος η τράπεζα alpha bank στο σιντριβάνι και η αγροτική τράπεζα που βρίσκεται απέναντι.

7 Δεκέμβρη

Κυριακή απόγευμα. Συγκέντρωση από τη Συνέλευση αναρχικών-αντιεξουσιαστών-στριών. Στη συγκέντρωση παραβρέθηκαν 40 άτομα όπου μοιράστηκαν και διαβάστηκαν κείμενα.

8 Δεκέμβρη
Δευτέρα πρωί. Μαθητές καλούν σε συγκέντρωση-πορεία. Γύρω στα 1000 άτομα κατεβαίνουν στους δρόμους της πόλης διαδηλώνοντας ενάντια στους δολοφόνους του Αλέξη. Ένα μεγάλο κομμάτι της πορείας κατευθύνεται προς το αστυνομικό τμήμα του Αγρινίου που εδώ και λίγα χρόνια βρίσκεται έξω από την πόλη. Η πορεία πλησιάζει, αλλά δε φτάνει στο Α.Τ. Ο λόγος ήταν το μπλοκ των αριστερών που ανάγκασε τους μαθητές να μην προβούν σε σύγκρουση με τους μπατσους. Το κύριο και κατάπτυστο επιχείρημα των αριστερών ήταν «να μη γίνουμε βίαιοι, να μην γίνουμε σαν και αυτούς».
Την ίδια μέρα το απόγευμα καλείται συγκέντρωση – πορεία στην πλατεία Δημάδη από αριστερούς. Η πορεία ξεκινάει στις 8 το βράδυ και αριθμεί κάπου στα 500 άτομα. Στο μπλοκ των αντιεξουσιαστών-στριών βρίσκονται περίπου 150 άτομα, με πολύ παλμό και πολλά αντιμπατσικά συνθήματα να ακούγονται και να γράφονται σε όλη την πόλη. Η πορεία περνάει μέσα από όλο το κέντρο και καθώς περνάει την πλατεία Χατζοπούλου για την επιστροφή και το τέλος της, ένα μεγάλο κομμάτι -γύρω στα 150 άτομα- αποκόβεται και κατεβαίνει την οδό Δαγκλή και στη συνέχεια στρίβει στην οδό Αναστασιάδη όπου βρίσκονται κρατικοί στόχοι. Ένας κάμεραμαν του τοπικού σταθμού αχελώος t.v δέχεται επίθεση από μερίδα ατόμων την ώρα που πήγε να τραβήξει πλάνα της πορεία. Η τράπεζα κύπρου δέχεται την πρώτη επίθεση όπου καταστρέφεται ολοκληρωτικά όπως και απέναντι η γενική τράπεζα. Την ίδια τύχη είχε και η eurobank, η οποία βρίσκεται στη γωνία των οδών Βότση και Αναστασιάδη. Στο δρόμο της καταστροφής βρίσκονται ακόμα το ταμιευτήριο κ η είσοδος της τράπεζας της ελλάδος. Την ίδια κατάληξη έχει και η εμπορική όπου βρίσκεται απέναντι. Η πορεία φτάνει στην κεντρική πλατεία της πόλης -την πλατεία δημοκρατίας- όπου γίνονται έργα ανάπλασης. Έτσι το πλήθος εφοδιάζεται και προχωράει δυναμικά για τον επόμενο στόχο που είναι η τράπεζα pro bank που καταστρέφεται ολοσχερώς. Την ίδια στιγμή ομάδα ατόμων ανεβαίνει στον όροφο πάνω από την τράπεζα όπου βρίσκονται τα γραφεία του ΛΑ.Ο.Σ, σπάνε την πόρτα, κατεβάζουν τη σημαία από το μπαλκόνι και γίνονται υλικές ζημιές, ενώ σχεδόν ταυτόχρονα η εθνική τράπεζα που βρίσκεται στην οδό Σούλου καταστρέφεται μέσα-έξω. Η πορεία σταματάει μπροστά στον ο.τ.ε. όπου γίνονται υλικές ζημιές και επιστρέφει στην κεντρική πλατεία σπάζοντας την euro bank, που βρίσκεται στο πάνω μέρος της πλατείας. Η πορεία τελειώνει φτάνοντας στην πλατεία Δημάδη, όπου ο κόσμος βάζει φωτιές στους γύρω κάδους αλλά και μέσα στην πλατεία. Όσο περνάει η ώρα ο κόσμος αυξάνεται και αποφασίζει να γίνουν και άλλα χτυπήματα. Έτσι κάπου στα 200 άτομα με πέτρες και ξύλα βγαίνει στο δρόμο μπροστά από το ταχυδρομείο και διασχίζοντας την οδό Κύπρου, φτάνει στην τράπεζα πειραιώς, κλείνεται ο δρόμος και καταστρέφεται ολοκληρωτικά για δεύτερη φορά σε 3 μέρες. Η πορεία επιστρέφει φωνάζοντας συνθήματα στην πλατεία Δημάδη όπου ο στόχος είναι το ταχυδρομείο και ένα παράρτημα της αγροτικής -η οποία είναι και αυτή απέναντι από την πλατεία- σπάζονται όλα τα τζάμια και οι κάμερες και γράφονται συνθήματα. Η πορεία συγκεντρώνεται στην πλατεία Δημάδη και άμεσα αποφασίζει τις επόμενες κινήσεις. Λίγη ώρα αργότερα ξεκινάει για την πλατεία σιντριβανιού όπου εκεί υπάρχουν κάποιες τράπεζες, αλλά και άλλοι στόχοι που βρίσκονται στο δρόμο. Η πορεία διασχίζει την οδό Αντωνοπούλου -που βρίσκεται απέναντι από την πλατεία Δημάδη-, μετά περνάει απέναντι στην Γρίβα και βγαίνει στην οδό Παναγοπούλου, όπου οδηγεί στην πλατεία σιντριβανιού και οι επιθέσεις αρχίζουν από την alpha bank, η οποία σπάζεται για δεύτερη φορά και αυτή μέσα σε τρεις μέρες όπως και η αγροτική, που βρίσκεται απέναντι. Επίσης καταστροφές γίνονται στην millennium που βρίσκεται στον πεζόδρομο της οδού Χ. Τρικούπη. Την ίδια τύχη έχει και το δημαρχείο. Η πορεία αποφασίζει να επιστρέψει στην πλατεία Δημάδη μέσο ενός παράδρομου που περνάει μπροστά από την εφορία, όπου δέχεται την επίθεση της πορείας. Ο κόσμος συγκεντρώνεται ξανά στην πλατεία όπου βάζει φωτιές τους γύρω κάδους στους δρόμους αλλά και πάνω στην πλατεία. Ακόμα και το χριστουγεννιάτικο δέντρο παραδίδεται στις φλόγες, ενώ ο κόσμος εξακολουθεί να παραμένει στην πλατεία μέχρι αργά.
Η αστυνομία δεν έκανε ποτέ την εμφάνιση της .


Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου
Το πρωί μαθητές έχουν καλέσει συγκέντρωση πορεία στην πλατεία Δημάδη, καθώς επίσης και αναρχικές-οί. Η πορεία αρχίζει με γύρω στα 1000 άτομα, διασχίζει το κέντρο της πόλης φωνάζοντας αντιμπατσικά συνθήματα, γράφονται συνθήματα, πετάγονται τρυκάκια. Φτάνοντας στο τέλος της μεγάλο κομμάτι γύρω στα 600 με 700 άτομα αποφασίζει να συνεχίσει και αυτή τη φορά να φτάσει μέχρι το Α.Τ.(γυρνώντας την πλάτη στις παρακλήσεις των αριστερών για μη-βίαιη αντίδραση). Η πορεία μετά από λίγη ώρα φτάνει 50 μέτρα από το Α.Τ Αγρινίου. Οι μπάτσοι στα παράθυρα φωτογράφιζαν την πορεία από μακριά αλλά και όταν αυτή πλησίαζε, μέχρι την στιγμή που γύρω στα 50 άτομα κάνουν επίθεση στο ΑΤ. Για δέκα λεπτά περίπου ένας πετροπόλεμος καταστρέφει όλα τα τζάμια του κτηρίου και το πλήθος όλο και πλησιάζει μέχρι την ώρα που κάνουν την εμφάνισή τους δυο διμοιρίες και αρχίζουν την ρίψη δακρυγόνων και χημικών και η πορεία οπισθοχωρεί. Μένουν λίγα άτομα μπροστά συνεχίζοντας τον πετροπόλεμο, όχι για πολύ όμως μιας και τα δακρυγόνα έπεφτε το ένα μετά το άλλο. Η πορεία συγκεντρώνεται σε παραπάνω δρόμο δεχόμενη βοήθεια από συντρόφους με Maalox, αφού οι περισσότεροι ήταν μαθητές και δεν είχαν ξαναβρεθεί σε παρόμοια κατάσταση. Αποφασίζετε να γίνει επίθεση από άλλο δρόμο προς το ΑΤ. Ο κόσμος μετά την ρίψη δακρυγόνων έχει μειωθεί (κάπου στα 300 άτομα) παρόλο αυτά είναι αποφασισμένος να επιτεθεί ξανά και έτσι περνάει την εθνική οδό και κατευθύνεται μέσα από ένα παράδρομο προς το αστυνομικό τμήμα. Οι μπατσοι βλέποντας τις κινήσεις κλείνουν το δρόμο και αμέσως, αφού δέχονται επίθεση από πέτρες και ξύλα, απαντούν με δακρυγόνα. Ο κόσμος μένει πάνω στην εθνική οδό σταματώντας την κυκλοφορία και πετώντας ότι βρίσκει γύρω τους προς τους μπάτσους οι οποίοι δεν σταματούν την ρίψη δακρυγόνων, υποχρεώνοντας την πορεία να οπισθοχωρήσει αρκετά και να την οδηγήσει πίσω από την εθνική οδό, προς το κέντρο της πόλης, εκεί όπου για λίγα λεπτά πέφτουν βροχή πέτρες από τη μία και δακρυγόνα από την άλλη, αλλά είναι και η στιγμή που οι μπάτσοι προκαλούν ζημιές σε σταθμευμένα αυτοκίνητα ρίχνοντας την ευθύνη στους διαδηλωτές. Η ώρα περνάει και οι μπάτσοι μένουν στο ίδιο σημείο. Από την άλλη πλευρά ο κόσμος έχει λιγοστέψει αρκετά (γύρω 100 με 150 άτομα) και κάπου εκεί αποφασίζει να γυρίσει πορεία στο κέντρο της πόλης και έτσι επιστρέφει στην πλατεία Δημάδη, όπου σιγά-σιγά αρχίζει να διαλύεται, ενώ οι ασφαλίτες βολτάρουν γύρω-γύρω.
Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου
Οι κινητοποιήσεις των μαθητών συνεχίζονται και έτσι μετά από δύο μέρες πραγματοποιείται πορεία με προορισμό χτύπημα ξανά στο ΑΤ. Αυτή τη φορά οι μαθητές είναι πιο οργανωμένοι με μάσκες και βόμβες μολότοφ. Γύρω στα 500 άτομα φτάνουν στο ΑΤ όπου εκεί τους περιμένουν δυο διμοιρίες, γίνεται επίθεση με πέτρες και μολότοφ, ενώ οι μπάτσοι απαντούν με χρήση δακρυγόνων και χημικών.
Καθημερινά υπάρχουν πρωτοβουλίες από διάφορο κόσμο με επιθέσεις σε τράπεζες, φωτιές σε κάδους ακόμα στο δέντρο και τη φάτνη.
Τετάρτη 31 Δεκεμβρίου


Πραγματοποιείτε συγκέντρωση με μικροφωνική απέναντι από το δημαρχείο στην πλατεία Παναγοπούλου (πλατεία σιντριβανιού). Στη συνέχεια καταλαμβάνεται το δημαρχείο μέχρι την πέμπτη βράδυ. Μέσα από την κατάληψη δημαρχείου δημιουργείται η Ανοιχτή συνέλευση κατάληψης δημαρχείου αποφασίζοντας τις κινήσεις και το μέλλον της κατάληψης. Οι συνελεύσεις γίνονται μέσα στο κτήριο του δημαρχείου στην αίθουσα συνεδριάσεων και είναι ανοιχτή σε όλη την κοινωνία του Αγρινίου. Όλη τη μέρα υπάρχει μικροφωνική έξω από το κατειλημμένο κτήριο και μοιράζονται κείμενα. Στην αλλαγή του χρόνου ομάδα ατόμων επιτίθεται στην alpha bank (δέχεται επίθεση για τρίτη φορά μέσα σε λίγες μέρες), στην millennium, στην εθνική και την pro bank (καταστρέφονται για δεύτερη φορά μέσα στις μέρες του Δεκέμβρη) που βρίσκονται στον πεζόδρομο της Χ. Τρικούπη.
Την επόμενη μέρα το μεσημέρι στην συνέλευση της κατάληψης, αποφασίζετε προβολή για το βράδυ και το τέλος της μετά από αυτή.
Παρασκευή 23/1/09
Η Ανοιχτή συνέλευση κοινωνικής παρέμβασης Αγρινίου πραγματοποιεί συγκέντρωση στα δικαστήρια στα πλαίσια πανελλαδικά συντονισμένων δράσεων (που έγινε μία μέρα νωρίτερα για πρακτικούς και μόνο λόγους) και το βράδυ εκδήλωση αλληλεγγύης στους συλληφθέντες της εξέγερσης, την Κ. Κούνεβα για την δολοφονική επίθεση που δέχτηκε με βιτριόλι και τους αντιστεκόμενους Παλαιστίνιους και αντικαθεστωτικούς Ισραηλινούς, στην πανεπιστημιακή σχολή Αγρινίου με συζήτηση και συναυλία.
Στην εκδήλωση παραβρέθηκαν γύρω στα 150 άτομα. Στην συζήτηση τέθηκαν ζητήματα και έγιναν τοποθετήσεις για την εργασία, τους μετανάστες, το ρατσισμό και άλλα. Από την συναυλία συγκεντρώθηκε οικονομική ενίσχυση (200 ευρώ) που στάλθηκε στον προσωπικό λογαριασμό της Κ. Κούνεβα.

Kείμενο του ιού αταξίας για Δεκέμβρη

Δεν είναι μονό η εν ψυχρώ εκτέλεση του Αλέξη.
Είναι και οι εκατοντάδες εκτελέσεις ανώνυμων πάντα μεταναστών.
Οι δεκάδες εκκαθαρίσεις συντρόφων και αγωνιστών με ποικίλους τρόπους.
Είναι οι «αυτοκτονίες» στο στρατό και στις φυλακές.
Είναι τα ψυχιατρεία και τα φάρμακα τους.
Είναι τα σχολεία και τα πανεπιστήμια που διαδίδουν με βία την γλώσσα των κυρίαρχων ψεμάτων.
Είναι οι ρόλοι, τα πρότυπα, τα στερεότυπα που οδηγούν σε μια αβίωτη ζωή.
Είναι ο ατέρμονος εγκλεισμός σε χρόνια καταπίεση και εκμετάλλευση.
Έχουμε γεμίσει μπαρούτι μέχρι τα αυτιά και ο Αλέξης άναψε το φυτίλι.
Το Αγρίνιο, η μικρή μας πόλη, διαταράχτηκε.
Πάνε οι τράπεζες, πάει η εφορία, ο οτε, το δημαρχείο, το Α.Τ.
Καλοκαιρινά και τα γραφεία του ΛΑΟΣ.
Ας αφήσουμε λοιπόν τους δημοσιογράφους και τους οικονομολόγους να κλαίνε τα εκατομμύρια ευρώ που χάθηκαν σε όλη τη Ελλάδα πάνω στις στάχτες των καμένων τραπεζών και πολυκαταστημάτων. Ας αφήσουμε τους κοινωνιολόγους, τους αναλυτές και τους ψυχολόγους να τραβάνε τα μαλλιά τους για τα παιδιά που έχουν χάσει την πίστη τους στην πολιτική και στο σύστημα. Όλοι αυτοί που συγκρούονται ξέρουν καλύτερα. Ζούνε στο παρόν και έχουν καταλάβει το μέλλον που τους επιφυλάσσουν.Όσο για τα αριστερά δεκανίκια της εξουσίας, όλων των τάσεων και αποχρώσεων, που καταδικάζουν τη βία από όπου κι αν προέρχεται, που τόσο κόσμια και υπεύθυνα ξέρουν να διαδηλώνουν την υποταγή τους και να συνθηκολογούν, εξισώνοντας τη βία ενός συστήματος που λεηλατεί ζωές και σκοτώνει 15χρονα με τις σπασμένες βιτρίνες και τις μολότοφ στους μπάτσους, η πολιτική τους χρεοκοπία δεν έχει όρια. Μας θέλουν εκτεθειμένους στα χτυπήματα του εχθρού χωρίς ποτέ να απαντάμε «για να αποδείξουμε ότι εμείς δεν είμαστε σαν και αυτούς», τη στιγμή που η βία του συστήματος είναι παρών σε κάθε εντολή και καταναγκασμό που είμαστε υποχρεωμένοι να υπομένουμε στωικά κάθε μέρα, από το πρωινό ξύπνημα για το σχολείο και τη δουλεία μέχρι το αυταρχικό βλέμμα κάθε αφεντικού και μπάτσου. Οι ειρηνικές διαδηλώσεις νομιμοφροσύνης δεν μας αφορούν. Έχουμε εδώ και καιρό ξεμπερδέψει με την λεγόμενη παθητική αντίσταση. Δεν μας φτάνει να πέσει η κυβέρνηση, γιατί θα ήταν άστοχο -αν όχι ύποπτο- να πιστεύουμε πως αυτή η δολοφονία ήταν απλά μια παρέκκλιση της δημοκρατίας, ένας λάθος χειρισμός που θα διορθωθεί μόλις τον καταδείξουμε.
Το μόνο που επιζητούμε είναι η καθολική ανατροπή του συστήματος που γεννά, προωθεί και αναπαράγει την καταπίεση και την εκμετάλλευση.
Όλα τ’ άλλα είναι φλυαρίες.

Αλληλεγγύη στους συλληφθέντες για τα γεγονότα οργής και αντίστασης με αφορμή την δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου.

ΑΝΟΙΧΤΑ ΜΕΤΩΠΑ ΠΟΛΕΜΟΥ ΠΑΝΤΟΥ

Ιός Αταξίας – Αγρίνιο 20/12/08

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ

ΝΑ ΜΟΛΥΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΜΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
Σαν ένα ακόμα βήμα στην κατεύθυνση της όξυνσης του κοινωνικού αγώνα, στεκόμαστε αλληλέγγυοι σε όλους τους συλληφθέντες και τους διωκόμενους της εξέγερσης του Δεκέμβρη και σε όλους τους ομήρους του κράτους. Αντιλαμβανόμαστε την αλληλεγγύη ως συνέχιση του αγώνα για την κοινωνική απελευθέρωση. Στο πλαίσιο αυτής της δράσης καταλαμβάνουμε το Δημαρχείο Αγρινίου από το πρωί της Τετάρτης 31 Δεκεμβρίου και απαιτούμε την άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων.

Αγωνιζόμαστε για το γκρέμισμα κάθε φυλακής, για την κατάργηση του εγκλεισμού. Αγωνιζόμαστε ενάντια στη θεσμισμένη εκμετάλλευση και καταπίεση από το κράτος και το κεφάλαιο.

Η κατάληψη ως δράση και ως διαδικασία απελευθερώνει το κτίριο του Δημαρχείου από το θεσμικό του ρόλο. Διακόπτοντας την ομαλή λειτουργία του δημιουργούμε έναν ελεύθερο κοινωνικό χώρο που στοχεύει στην αντιπληροφόρηση έξω και ενάντια στην κρατική προπαγάνδα των ΜΜΕ. Θέλουμε να κάνουμε την κατάληψη αφετηρία δράσης που θα παραχθεί μέσα από την πολιτική ζύμωση και συνδιαμόρφωση.
Όλες οι αποφάσεις παίρνονται από την συνέλευση της κατάληψης που είναι ανοιχτή σε όλους. Λειτουργούμε αυτοοργανωμένα και συλλογικά, έχουμε όλοι λόγο και ισότητα στο λόγο, είμαστε ενάντια σε κάθε λογής κεντρικά όργανα, αρχηγούς, ιεραρχία, ηγετικές ομάδες, πρωτοπορίες, εφαρμόζοντας τις αρχές της άμεσης δημοκρατίας.
Αρνούμαστε να συμμετέχουμε σε γιορτές και άλλες τέτοιες αηδίες την στιγμή που ο Παλαιστινιακός λαός δέχεται μια νέα πρόστυχη επίθεση από τον μπάτσο της καπιταλιστικής κυριαρχίας στην περιοχή. Στους 350 έχουν φτάσει οι νεκροί και χιλιάδες οι τραυματίες. Δεν κρατάμε «πολιτική ίσων αποστάσεων», είμαστε ολόψυχα με την αντίσταση του παλαιστινιακού λαού και των αντικαθεστωτικών Ισραηλινών.

ΝΑ ΑΝΑΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ,
ΤΗΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗΣ, ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ

ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΧΩΡΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΩΝ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΔΕΚΕΜΒΡΗ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΑ ΚΕΛΙΑ

ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ ΑΓΡΙΝΙΟΥ
ΑΓΡΙΝΙΟ 31/12/2008