H “μεταφύτευση” του Δήμου Αγρινίου

 

Στα πλαίσια των έργων της "ανάπλασης" του Δημοτικού Πάρκου Αγρινίου είναι και αυτό της "μεταφύτευσης" των δέντρων από το χώρο του φυτωρίου στο Ζαπάντι και στα Τριαντέικα.

Δείτε στο παρακάτω βίντεο (διάρκειας 02:13) πως ακριβώς αντιλαμβάνεται ο Δήμαρχος και οι εργολάβοι του τη διαδικασία της μεταφύτευσης…
 
(κάντε κλικ στην φωτογραφία για να δείτε το βίντεο)
051
 

Θα κλείσω το παράθυρο

 

ir

 

Τον κρατούσε όλο το βράδυ αγκαλιά. Μην τυχόν κινηθεί και τον ξυπνήσει. Να ξεκουραστεί εκεί. Να μην περάσει ούτε ένα δευτερόλεπτο μακριά της. Να τον κρατήσει λίγο ακόμα. Να μην ακούει τους χτύπους του ρολογιού. Να τον ακούσει να αναπνέει. Να τον χαϊδέψει απαλά κάτω από τη μπλούζα. Να τον ησυχάσει. Να του ψιθυρίσει ένα όνειρο. Να του μιλήσει σιγανά για ένα παιδί. Να ακούει την καρδιά του. Να κολυμπάνε σε βαθιά θάλασσα. Να μην φτάνουν οι ήχοι του δρόμου και οι σειρήνες. Να μην ακουμπάνε τα δάχτυλα τους στο έδαφος. Να βουτάνε με μια ανάσα. Να μην ακούνε τις φωνές. Να μην αλυχτάνε τα σκυλιά. Να σταματήσει η νύχτα. Να μην ακούει τις σκέψεις της. Να μη φοβάται άλλο. Να περάσει τα δάχτυλά του μέσα από τα μαλλιά της. Να την αγγίξει τυχαία. Να ακουμπά το κεφάλι του στο στήθος της. Να μην τον ξαναδεί να αγωνιά για κανέναν. Να τον βλέπει να χαμογελάει. Να δει τη σκιά του στην πόρτα. Να του ζεστάνει τα χέρια. Να του σιδερώσει το πουκάμισο. Να του φιλήσει τα χείλια. Να περάσει τα δαχτυλά της από το λακάκι στο λαιμό του. Να την κρατήσει απ’τη μέση. Να νιώσει την ανάσα του στο προσωπό της. Να του πει ένα μυστικό. Να τσακωθούνε για ψήλου πήδημα. Να της κρατήσει μούτρα. Να του τηλεφωνήσει ντροπαλά. Να πάνε στη συναυλία.  Να τον νιώσει δίπλα της. Να πιούνε κρασί. Να γελά ζαλισμένη. Να κοιμηθεί μεθυσμένος. Να μην ξημερώσει η επόμενη μέρα. Να μην υπάρχει σκοτάδι. Να μην φύγει. Να σταματήσει τον χρόνο. Να τον κλείσει στα χέρια της. Να γίνουν τα χέρια της τοίχος. Να γίνει το κορμί της ασπίδα. Να γίνει το κορμί της φωτιά. Να γίνει ύαινα. Να τους καταπιεί. Να μην τον δούνε. Να μην τον ξέρουν. Να μην τολμήσουν. Να μην τον πλησιάσει κανείς.

 

Τον κρατούσε όλο το βράδυ αγκαλιά. Στο πεζοδρόμιο. Ακίνητη. Μην της τον πάρουν.

 

http://jaquou.wordpress.com/

 

Η ζωή στους βράχους

 

alinta

 

Η ζωή στους βράχους, της Αλίντα Δημητρίου

 

Εμφύλιος: οι Γυναίκες πάνε στο βουνό, στο Δημοκρατικό Στρατό, αλλά και στις εξορίες.

 

Μετά την υπογραφή της συμφωνίας της Βάρκιζας οργανώθηκαν οι παρακρατικοί, οι συνεργάτες των Γερμανών και άρχισε το κυνηγητό των Αντιστασιακών. Από τις Γυναίκες, άλλες πρόλαβαν και πήγαν στο βουνό και άλλες συνελήφθησαν. Όλες γιατί ήταν αντιστασιακές. Σε όσες, από αυτές που συνέλαβαν, τα στρατοδικεία δε μπόρεσαν να στοιχειοθετήσουν κατηγορία (σε ισόβια ή εκτέλεση), τις έστειλαν εξορία: Χίος – Τρίκερι – Μακρόνησος.

 

Στην ταινία, 33 Γυναίκες καταθέτουν τη μαρτυρία τους για τις διώξεις που υπέστησαν αυτές και οι οικογένειές τους, μετά την υπογραφή της Βάρκιζας, στις 12 Φεβρουαρίου 1945.

 

Παρασκευή 13/09, Ώρα 20:00

Στην αυλή της κατάληψης apertus

 

SOSτε το Πάρκο!

 

Ενημερωτικό ντοκιμαντέρ για την “ανάπλαση” – λεηλασία του  πάρκου από την "Ανοιχτή συνέλευση για την αναζωογόνηση και την προστασία του δημοτικού πάρκου Αγρινίου".

 

3 (091ab)

(Για να δείτε το βίντεο κάντε κλικ στην φώτο)

 

Για περισσότερα επισκεφτείτε την ιστοσελίδα της συνέλευσης, κανοντας κλικ εδω: SOSτε το Πάρκο

Να παλέψουμε για το αυτονόητο: Τον τελευταίο πνεύμονα πράσινου της πόλης μας!

Αναδημοσιευμένο κείμενο από την  «Ανοιχτή Συνέλευση για την προστασία και την αναζωογόνηση του Δημοτικού Πάρκου Αγρινίου». Στις φωτογραφίες που συνοδεύουν το κείμενο παρουσιάζονται οι δυο χάρτες πριν και μετά την ανάπλαση.

 

parko5

 

SOSτε το Παπαστράτειο Δημοτικό Πάρκο Αγρινίου

 

Να παλέψουμε για το αυτονόητο: Τον τελευταίο πνεύμονα πράσινου της πόλης μας!

 

Την Τρίτη 20 Αυγούστου εργάτες, μηχανικοί του δήμου και μπουλντόζες έβαλαν μπρος την εντολή της Δημοτικής Αρχής για «ανάπλαση» του Δημοτικού Πάρκου Αγρινίου. Πόρτες σφραγίστηκαν με λουκέτα και άρχισε να σπάζεται μέρος από το κράσπεδο. Από την πρώτη μέρα πολίτες εμπόδισαν τις εργασίες σταματώντας τις μπουλντόζες ενώ «άνοιξαν» ξανά τις πόρτες του πάρκου, ώστε η πρόσβαση να είναι δυνατή σε όλους τους πολίτες. Την Δευτέρα 26 Αυγούστου εργολάβος, εργάτες και μηχανικοί εμφανίστηκαν στο πάρκο μαζί με όλη την τοπική αστυνομική δύναμη καθώς και διμοιρίες από Πάτρα. Το έργο, από την μεριά τους, έπρεπε με κάθε μέσο να συνεχιστεί.

 

Η στοχοποίηση του τελευταίου πνεύμονα μιας ήδη τσιμεντοποιημένης πόλης γίνεται εδώ και πολύ καιρό. Πρόκειται στην ουσία για ένα «φιλέτο» μίζας για Δήμο και εργολάβους, που πρέπει άμεσα να απορροφηθεί και το μοναδικό σχέδιο του Δήμου για τον προϋπολογισμό έργου για τις επόμενες εκλογές. Σε αυτούς τους καιρούς φτωχοποίησης της τοπικής κοινωνίας, η λεηλασία του Πάρκου φαντάζει σαν κακόγουστο αστείο εις βάρος των πολιτών και του περιβάλλοντος.

 

Αναμφίβολα, η ανάπλαση του πάρκου θα αποτελέσει ένα περιβαλλοντικό έγκλημα για την πόλη μας. Στο χώρο που τόσο χρόνια εσωκλείεται από την πέτρινη μάντρα, που οι δημοτικές αρχές θέλουν να ρίξουν, έχει δημιουργηθεί εδώ και 80 περίπου χρόνια ένα οικοσύστημα. Αυτό το οικοσύστημα περιλαμβάνει δέντρα ( κάποια από αυτά μεγάλης ηλικίας και ύψους), ποώδη βλάστηση αλλά και πανίδα, όπως τα σκιουράκια που οι επισκέπτες μπορούν να βρουν σε αυτό. Το οικοσύστημα αυτό δημιουργήθηκε μέσα στο χρόνο και έχει πάρει τη σημερινή του μορφή.

 

Οι παρεμβάσεις, που σχεδιάζονται να γίνουν με την ανάπλαση, αποτελούν μια πολύ βίαιη παρέμβαση σε αυτό το οικοσύστημα βάζοντας σε κίνδυνο τη βιωσιμότητά του. Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις όπως η άνοδος θερμοκρασίας κατά τους καλοκαιρινούς μήνες δε θα περιοριστούν μόνο στη γύρω περιοχή από το πάρκο αλλά θα επηρεάσουν όλη την πόλη αφού το πάρκο αποτελεί πηγή δροσισμού και είναι ο μοναδικός πνεύμονα πρασίνου και οξυγόνου της πόλης.

 

Από την πρώτη στιγμή που ανακοινώθηκε η «ανάπλαση», οι δημοτικές αρχές επέλεξαν την συσκότιση μη δημοσιεύοντας τα τοπογραφικά και τη μακέτα. Μετά από τόσο καιρό μαθαίνουμε ότι το έργο απαλλάχτηκε περιβαλλοντικής μελέτης ,κάτι που δε ξέρουμε πόσο νόμιμο είναι. Ακόμα οι δημοτικές αρχές εξαφάνισαν από τα τοπογραφικά σχέδια γύρω στα 921 δέντρα ( πάνω από τα μισά που υπάρχουν) με στόχο την παράνομη υλοτομία τους. Ενώ ακόμα μας υπόσχονται 32 στρέμματα γκαζόν που δεν προσφέρει τίποτα στο μικροκλίμα της περιοχής αλλά αντιθέτως χρειάζεται αρκετή ποσότητα νερού.

 

Η οικονομία τη αγοράς θέλει να αποικίσει τα πάντα. Οι δημόσιοι χώροι πρέπει να εμπορευματοποιηθούν για να διατηρηθεί η κερδοφορία του κεφαλαίου. Η ανάπλαση του Πάρκου δεν αποτελεί εξαίρεση. Είναι φυσική προέκταση τη αντίληψης που θέλει τους δημόσιους χώρους αποστειρωμένους και παραδομένους στις προσταγές της κερδοφορίας. Με την εν λόγω ανάπλαση δεν θα ανοίγει το πάρκο στην πόλη. Αντίθετα το αστικό τοπίο και η τσιμεντοποίηση εισβάλουν στο χώρο του Πάρκου. Τη στιγμή που τα πάντα γύρω μας καταρρέουν, επιχειρείται η καταστροφή ενός χώρου συνάντησης, ξεκούρασης, και αναψυχής για την τοπική κοινωνία της πόλης. Ενός χώρου, που εδώ και έναν αιώνα περίπου, αποτελεί το μεγάλο πνεύμονα της πόλης, που εκτός από περιβαλλοντολογική αξία, έχει και εξαίσια κοινωνική, ιστορική και πολιτισμική βαρύτητα.

 

Όμως το Πάρκο, ως δημόσιος χώρος, είναι και τόπος λήψης αποφάσεων για την τοπική κοινωνία. Όλοι και όλες έχουμε ευθύνη για την εξέλιξη και το μέλλον του, εδώ και τώρα. Εμείς οι κάτοικοι του Αγρινίου είναι η ώρα να θέσουμε τους όρους του αγώνα ενάντια στη λεηλασία του πάρκου. Μέσω τις ανοιχτής συνέλευσης με συλλογικές και ισότιμες διαδικασίες καλούμε όλους τους Αγρινιώτες να κάνουμε πραγματικότητα την ενεργή συμμετοχή στα δημόσια θέματα της πόλης. Σκοπός μας είναι η αναζωογόνηση του Πάρκου και η αποτροπή της λεηλασίας του.

 

Ανοιχτή συνέλευση για την προστασία και την αναζωογόνηση του Δημοτικού πάρκου

 

ΥΓ1: H συνέλευση πραγματοποιείται κάθε απόγευμα στις 7 μμ στο πάνω μέρος του πάρκου (λιμνούλα).

 

ΥΓ2: Στο σχέδιο 1 φαίνεται το πώς είναι ακριβώς το πάρκο σήμερα. Γεμάτο βλάστηση. Στο σχέδιο 2 είναι το τοπογραφικό του δήμου για το πώς θα γίνει το πάρκο μετά την ανάπλαση που «επιχειρείται». Οι χώροι με το πράσινο χρώμα προορίζονται για γκαζόν και τα δέντρα που θα παραμείνουν είναι μόνο οι κύκλοι που βλέπετε στο σχέδιο. Η καταστροφή είναι εμφανής. Τσιμέντο, σίδερα, μάρμαρο, πορσελάνη, χάλυβας και γκαζόν είναι τα υλικά της ανάπλασης. Ούτε το 1/5 των δέντρων δε θα παραμείνει.

 

1

(σχέδιο 1)

2

(σχέδιο 2)

 

“Πού πήγαν κείνα τα φασιστάκια”

 

121008stathkaratzaferispw1

Ο Γ. Καρατζαφέρης με τον Σπ. Σταθόπουλο, με τη σημαία της UEN (Union for Europe of the Nations )

 

Συνταγές με παρθενογενέσεις δεν υπάρχουν στην ιστορία. Συνεπώς ούτε και ο φασισμός γεννήθηκε από το μηδέν. Τυπικά πήρε το όνομά του και έκανε τα πρώτα του βήματα στην Ιταλία. Ωστόσο, ο Μουσολίνι δεν ήταν κανένας μοναχικός τυχοδιώκτης. Παρόμοια κινήματα εμφανίζονταν στην μεταπολεμική Ευρώπη ανεξάρτητα από το φασισμό του Μουσολίνι, έχοντας τα ίδια ή παρόμοια χαρακτηριστικά. «Το κοινό κάθαρμα που επιδιώκει να αναλάβει την εξουσία, συνοδευόμενο από μάζες που πανηγυρίζουν»: να ένας χαρακτηρισμός του Τόμας Μαν που ταιριάζει σε όλα τα φασιστικά κινήματα. Πάντα σε ισορροπία με την κερδοφορία του κεφαλαίου και σε συνεργασία με τους φανερούς και μυστικούς μηχανισμούς του κράτους.

 

Το κείμενο-ερευνά από την  ομάδα  «γραφιάδες των πόλεων» που αναδημοσιεύουμε, τεκμηριώνει αυτό το «ταξικό συνεχές» του φασισμού και παρουσιάζοντας τα κυρίαρχα ρεύματα και πρόσωπα αποκαλύπτει πως το αυγό δεν έσκασε ξαφνικά, πως πάντα ήταν εδώ. Για την περιοχή μας το κείμενο έχει και μια επιπλέον σημασία. Στην  «ομάδα φίλων και συναγωνιστών» που έφερε το νεοφασισμό μετά την μεταπολίτευση στην Ελλάδα, αναφέρεται στους επικεφαλείς και ο Σπύρος Σταθόπουλος (που πρόσφατα απεβίωσε) με καταγωγή από το Αγρίνιο. Ο Σπ. Σταθόπουλος έγινε αρκετά γνωστός στην περιοχή, αφού το 2007 ως υποψήφιος βουλευτής του ΛΑΟΣ (και σε ηλικία 67 χρονών) πρωτοστάτησε μαζί με 5-6 ομοτράπεζους του (ανάμεσά τους και ο ανιψιός του και μέλος της Χ.Α Λεωνίδας Σταθόπουλος) σε επίθεση εναντίον παρέας αναρχικών και αντιφασιστών τραυματίζοντας σοβαρά στο μάτι έναν από αυτούς, δημιουργώντας έντονες αντιδράσεις από την κοινωνία του Αγρινίου (περισσότερες πληροφορίες εδώ). Ο Σπ. Σταθόπουλος, ως γνήσιο think tank του φασισμού, δεν έπαψε ποτέ να έχει στην ατζέντα του την βία. Το ίδιο πράττουν οι φυσικοί και ιδεολογικοί του συνεχιστές…

 

Διαβάστε το κείμενο στο παρακάτω σύνδεσμο:

Πού πήγαν κείνα τα φασιστάκια

 

Αλληλεγγύη στις καταλήψεις “Παράρτημα”, “Μαραγκοπούλειο” και “Στέκι ΤΕΙ” στη Πάτρα

(update)

afisa_teliki

 

" Ξημερώματα Δευτέρας 5 Αυγούστου, 6.30πμ, έλαβε χώρα στην Πάτρα ευρείας έκτασης αστυνομική επιχείρηση με στόχο την εκκένωση της κατάληψης «Στέκι ΤΕΙ – Ν.Γύζη», του κατειλημένου «Μαραγκοπουλείου» και της ιστορικής «Κατάληψης Παραρτήματος». Μέσα σε κλίμα αστυνομοκρατίας και απόλυτης καταστολής, με τους μπάτσους να συλλαμβάνουν πέντε συντρόφους που βρίσκονταν εκείνη τη στιγμή στο Μαραγκοπούλειο και να προσαγάγουν αρκετούς άλλους αλληλέγγυους έξω από το κτήριο αλλά και από άλλα σημεία της πόλης, το κράτος έκανε άλλη μια επίδειξη δύναμης και «δημοκρατικής» πυγμής, ως συνέχεια της προ μερικών μηνών κίνησής του απέναντι στις καταλήψεις και στους χώρους αγώνα σε όλο τον ελλαδικό χώρο." (…)

 

Περισσότερη ενημέρωση στους παρακάτω συνδέσμους:

 

– Σχετικά με την εκκένωση των τριών καταλήψεων στην πάτρα 5/8/2013 (από αναρχικοί/ες, αλληλέγγυοιες)

– Kαμιά οπισθοχώρηση απέναντι στην κρατική καταστολή (από αναρχική ομάδα "Δυσήνιος Ίππος'

– 4η προς 5η Αυγούστου. Διατάξτε… (από ελευθεριακή πρωτοβουλία "no man's land")

Οι καταλήψεις δουλεύουν για όλους και όλες εμάς (από καταληψίες του χθες, του σήμερα και του αύριο)

Σχετικά με τις "καταστροφές" στο Παράρτημα

Δήλωση διωκόμενων Ολικών Αρνητών Στράτευσης σχετικά με τα αυτόφωρα

Σε περίπτωση που νομίζατε ότι κάτι καταφέρατε…

(προς στρατολόγους, στρατοδίκες, μιλιταριστές και πάσης φύσεως εξουσιαστές)

 

Επειδή γενικά δε συμπαθούμε τους μονολόγους και σίγουρα απεχθανόμαστε όταν η εξουσία νομίζει ότι μπορεί να μιλά μοναχή της, είναι (ξανά) καιρός να πούμε κι απ’ τη μεριά μας 2 κουβέντες.

 

Τον τελευταίο χρόνο αποφασίσατε πως είμαστε αρκετά ενοχλητικοί κι έπρεπε να μας κάνετε πέρα, να κυνηγήσετε δειγματοληπτικά εμάς, μήπως τρομάξουν κι οι άλλοι. Μας στείλατε κλήσεις για δικαστήρια και μας καταδικάσατε, φροντίσατε να μας καλέσετε για στράτευση όσες φορές γινόταν, νομίζοντας ότι η πίεση αυτή θα αποδώσει και θα έχετε το πάνω χέρι, μας επιδώσατε ραβασάκια με πρόστιμα που θα τα έλεγε οποιοσδήποτε παράλογα ακόμα και σε εποχές παχιών αγελάδων. Αφού όλα αυτά δε βγήκαν, το φτάσατε στα άκρα, εισβάλατε στην καθημερινότητά μας και μας αρπάξατε βίαια από αυτήν, μας δέσατε, μας προφυλακίσατε και μας περνάτε αυτόφωρα.

 

Φυσικά ήσασταν σίγουροι πως όλα αυτά θα ήταν αρκετά, πως κάπου θα σπάγαμε, πως θα έπεφταν οικογένειες, φίλοι, συνάδελφοι να μας συνετίσουν και να μας πουν ότι όλο αυτό είναι μια “νεανική τρέλα” ή οτιδήποτε άλλο ακίνδυνο για εσάς, την εξουσία, το μιλιταρισμό σας και την υπόσχεση απόλυτης τάξης και πειθαρχίας που θέλετε μέσα κι έξω από το στρατό σας.

 

Ξέρετε ήδη ότι πέσατε έξω.

 

Πέσατε έξω, γιατί δεν εκτιμήσατε σωστά – αφού ποτέ δεν είχατε την τύχη να τη μάθετε- τη δύναμη του συλλογικού αγώνα, ακόμα κι αν όλες αυτές οι διώξεις μοιάζουν καθαρά εξατομικευμένες. Δε μάθατε από το παρελθόν πως η δύναμη της επίθεσής σας γυρνάει πίσω και μας πεισμώνει κι έτσι, κάθε φορά που μας χτυπάτε, είναι για εμάς και τους/τις συντρόφους/ισσές μας μια υπέροχη ευκαιρία να διαδώσουμε πλατύτερα και να ζυμώσουμε βαθύτερα τις ιδέες μας.

 

Πέσατε έξω, γιατί φυσικά και δε γνωρίζετε τι σημαίνει αλληλεγγύη, πώς κρατάει έναν άνθρωπο όρθιο, όταν φαίνεται μόνος απέναντι στην εξουσία, πώς μπορεί κανείς όταν τη δέχεται, να νιώθει ότι στο εδώλιο στέκεται με χιλιάδες μαζί, στο κελί έχει όλους/ες του τους/τις συντρόφους/ισσες. Γιατί δεν έτυχε ποτέ να μάθετε πως η μεγαλύτερη αλληλεγγύη για εμάς είναι να συμμερίζονται και να συμμετέχουν κι άλλοι στον αγώνα μας κι έτσι αναρωτιέστε πώς γίνεται, ενώ προσπαθείτε να μας εξαφανίσετε να γινόμαστε περισσότεροι.

 

Πέσατε έξω, γιατί μας υποτιμήσατε, γιατί θεωρήσατε πως μόνο στο πόδι και στα καφενεία λέγονται αυτά, σάμπως δεν ξέρατε πως πάντα υπάρχουν άνθρωποι που εννοούν βαθιά το καθετί που λένε δημόσια. Γιατί δεν καταλάβατε λέξη από όσα έχουμε πει τόσες φορές και θα ξαναπούμε άλλη μία: η επιλογή της ολικής άρνησης στράτευσης δεν είναι συγκυριακή, δεν είναι τυχαία, δεν είναι παιχνίδι. Είναι συνειδητή πολιτική απόφαση και διαρκής στάση ζωής. Είναι επιλογή που μας την ορίζει η πολιτική και κοινωνική μας συγκρότηση, οι αξίες και η συνείδησή μας. Και γι’ αυτό αποτελεί για εμάς υποχρέωση πολύ βαθύτερη και πιο επιτακτική από τους νόμους σας, το στρατό σας και τους καταναγκασμούς που προσπαθείτε με κάθε τρόπο να επιβάλλετε.

 

Δεν αισθανόμαστε θύματα μιας αναβαθμισμένης καταστολής σε μια περίοδο πλατιάς κοινωνικής κατάρρευσης, εκφασισμού κοινωνίας και εξουσίας και αυταρχικής διακυβέρνησης. Καταλαβαίνουμε, όμως, πια ότι ο στρατός, οι μιλιταριστές και η εξουσία μας αναγνωρίζουν ως αντιπάλους κι εχθρούς. Χαιρόμαστε γι’ αυτό, γιατί ακριβώς έτσι είναι.

 

Δεν πρόκειται να κρυφτούμε, να αλλάξουμε δρόμο ή να τρελαθούμε (όσο πολύ κι αν το θέλετε). Θα κρατηθούμε ακέραιοι και θα συνεχίσουμε, εμείς μαζί με τόσους άλλους, μέχρι την κατάργηση της υποχρεωτικής θητείας, μέχρι την κατάργηση συνόρων και στρατών. Κι αν μας προτιμάτε στα στρατοδικεία σας, εμείς επιμένουμε να δίνουμε τα ραντεβού μας στους δρόμους και στους αγώνες.

 

Μενέλαος Εξίογλου – Μιχάλης Τόλης

18 Ιουνίου 2013

Σαλονίκη – Γιάννινα

 

ΥΓ. Θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να ειπωθεί κάποτε στον “ελληνικό λαό”, στο όνομα και για την ασφάλεια του οποίου γίνονται οι διώξεις μας, πόσο τελικά κοστίζει το κάθε αυτόφωρο show. Γιατί, με τόσους μπάτσους, οχήματα, διμοιρίες, ασφαλίτες, μεταγωγικά, παρατεταμένα αυτόματα, φύλακες στα κρατητήρια να ασχολούνται με την αφεντιά μας, πρόκειται σίγουρα για υπερπαραγωγή. Σε πόσες μέρες λειτουργίας ενός σχολείου που είναι για συγχώνευση ή ενός κέντρου υγείας που καταργείται αντιστοιχεί τελικά η επίδειξη πυγμής και εκδικητικότητάς σας;

 

ΥΓ2. Σε μια υπόθεση εργασίας, στην οποία αύριο καταργούνταν η υποχρέωση στράτευσης, πόσοι αλήθεια πιστεύετε ότι θα ήταν πρόθυμοι, πεισμένοι και με αρκετή “αγάπη για την πατρίδα τους” για να καταταχθούν εθελοντικά;

Ωχρά Σπειροχαίτη: Μπαλάντα για μια λυπημένη χώρα

 

gazi-istanbul-7-june

 

 

Μπαλάντα για μια λυπημένη χώρα 

Acı bir vatana balad

 

Οι μέρες είναι μαγικές
όταν μπορούμε και γελάμε δίχως φόβο
όταν δεν έχει θάνατο του πρωινού καφέ η κουβεντούλα
οι μέρες είναι φυλακές
όταν η νύχτα πλημμυρίζει βαθμοφόρους
οι μέρες είναι φυλακές
όταν χτυπάνε κάρτα οι βασανιστές

 

*Sidet buyuleyijidir sidet umutur
umut suz ve sesiz bir
Sesiz bir dunada

 

Ο χρόνος είναι μαγικός
όταν δεν κρύβονται χαφιέδες στα ρολόγια
όταν γερνάμε σίγουροι με το κεφάλι στο λαιμό μας
ο χρόνος είναι πανικός
όταν ανοίγουν τα ντοσιέ οι στρατοδίκες
ο χρόνος είναι πανικός
όταν μας ζώνει μια τεράστια διαταγή

 

*Sidet buyuleyijidir sidet umutur
umut suz ve sesiz bir
Sesiz bir dunada

 

Η πόλη είναι μαγική
όταν φιλιόμαστε στο πάρκο δίχως φόβο
όταν δε γίνονται έφοδοι στα καφενεία και στους σινεμάδες
η πόλη είναι ασφυκτική
όταν την πνίγουν τα εθνικά ιδεώδη
η πόλη είναι ασφυκτική
όταν ξυπνάμε με εμβατήρια χακί

 

Sidet buyuleyijidir sidet umutur
umut suz ve sesiz bir
Sesiz bir dunada

 

Ωχρά Σπειροχαίτη

 

600647_10201278373910859_704602741_n

Καμία δίωξη στον ολικό αρνητή στράτευσης Μ. Τόλη!

 

5DM0937

 

Στις 3 Ιούνη συνελήφθη στα Γιάννενα ο ολικός αρνητής στράτευσης Μιχάλης Τόλης. Η σύλληψή του έγινε με τη διαδικασία του αυτοφώρου για την κατηγορία της ανυποταξίας. Φαίνεται λοιπόν, ότι στρατός και αστυνομία σε συνεργασία, συνεχίζουν να εντείνουν την καταστολή απέναντι στους αρνητές στράτευσης με ενισχυμένη πλέον φαρέτρα: οικονομική εξόντωση μέσω του προστίμου των 6.000 ευρώ, συνεχείς κλητεύσεις για στράτευση, αντίστοιχα απανωτά στρατοδικεία (υπενθυμίζουμε ότι ο ολικός αρνητής Μ. Εξίογλου 5 μήνες μετά την πρώτη καταδίκη του ξαναδικάζεται στις 20 Ιούνη..) και σαν τελευταία τακτική η ενεργοποίηση της διαδικασίας του αυτοφώρου.

 

Το ελληνικό κράτος σε εποχή κρίσης και διεθνών ανακατατάξεων προσπαθεί να καταπνίξει κάθε φωνή αντίστασης στο εσωτερικό του, προκειμένου να εδραιώσει την κυριαρχία του εντός και εκτός συνόρων. Μας το έχουν κάνει σαφές αυτό, σε όλα τα πεδία των κοινωνικών ταξικών αγώνων της τελευταίας περιόδου, και έχουν παραπάνω λόγους να το κάουν ακόμα σαφέστερο όταν πρόκειται για τον στρατό τους. Δεν υπολογίζουν όμως ότι η καταστολή αυτή μόνο δυνατότερους μπορεί να μας κάνει, καθώς η άρνησή μας να γίνουμε κρέας για τις οβίδες τους δεν είναι κάποια τυχαία ή περιστασιακή επιλογή, αλλά πολιτική απόφαση σύμφωνη με την αγωνιστική και ταξική μας συνείδηση που διαμορφώνεται σε συλλογικό ριζοσπαστικό πρόταγμα.

 

Η επιπλέον ταλαιπωρία μέσω των κρατήσεων και των μεταγωγών μόνο επιπλέον πείσμα μας προκαλεί.. Έτσι κι αλλιώς για τα αφεντικά μας δεν θα πολεμήσουμε ποτέ, όσα στρατοδικεία κι αν στηθούν. Το αντίθετο μάλιστα, θα διαχέουμε πιο δυναμικά και όλο μαζικότερα την εναντίωση στο στρατό, όπως κάναμε και 2 εβδομάδες πριν με αφορμή το στρατοδικείο του ολικού αρνητή Δ.Νιώτη, όπου στήθηκε στην πόλη μας μια πολυήμερη γιορτή αλληλεγγύης και αντιμιλιταρισμού.

 

Δεν πάμε στο στρατό και αυτό το ξέρουν όλοι,

αλληλεγγύη (και) στον Μ. Τόλη!

 

https://xupolutotagma.squat.gr/

ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ APERTUS

 

poreia-april-13

 

Τρίτη 30 Απριλίου

 ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΛΤΙΚΗ – ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ  ΠΟΡΕΙΑ

Πλατεία Δημάδη, 6:00 μ.μ.

ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ

Στο χώρο της κατάληψης, 9:30μ.μ.

Τα χτυπήματα τους μας οπλίζουν με περισσότερη ορμή για αγώνα

 

 

Ανακοίνωση της κατάληψης Apertus


Οι καταλήψεις είναι κομμάτι των κοινωνικών ταξικών αντιστάσεων

 

Αργά το βράδυ προς ξημερώματα της 21ης Απριλίου κάποιοι νοσταλγοί και ιδεολογικοί απόγονοι του χουντικού συρφετού πραγματοποίησαν επίθεση στο χώρο της κατάληψης Apertus στο Αγρίνιο. Προξένησαν φθορές στην εξωτερική και στην εσωτερική πόρτα του χώρου και συνέχισαν τους τραμπουκισμούς τους σε μικρή παρέα νεολαίων στη πλατεία Δημάδη όπου πέταξαν και φειγ βολάν υμνώντας την 21η Απριλίου.

 

Οι απόγονοι των ντόπιων ταγματασφαλιτών συνεχίζουν τις πρακτικές των προγόνων τους με το να κυνηγούν, να στοχοποιούν και να επιτίθενται σε ανθρώπους και χώρους που προασπίζονται την ελευθερία σε μια εποχή ολοκληρωτισμού.

 

Οι επιθέσεις που έχει δεχθεί ο χώρος της κατάληψης το τελευταίο χρόνο από κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς (μηνύσεις, επιθέσεις φασιστών) αποσκοπεί στην ποινικοποίηση και τρομοκράτηση ενός ολόκληρου κομματιού κόσμου που αγωνίζεται. Του κόσμου αυτού που κατεβαίνει στο δρόμο και στις απεργίες αντιδρώντας έτσι στα μνημόνια και στη ντόπια και ξένη τρόικα, του κόσμου που βρίσκεται απέναντι στα ντόπια και ξένα αφεντικά που με αφορμή τη κρίση έχουν στήσει γλέντι πάνω στο πτώμα του κόσμου της εργασίας και της ανεργίας. Του κόσμου που αντιστέκεται στον φασισμό και στο ρατσισμό και στέκεται αλληλέγγυος στους μετανάστες, που αντιδρά στο σύγχρονό ολοκληρωτικό καθεστώς με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών και τα πογκρόμ κατά των οροθετικών, των τοξικοεξαρτημένων και των αστέγων. Του κόσμου που διεκδικεί τη πρόσβαση στα κοινωνικά αγαθά (ρεύμα, νερό, υγεία) για όλους και αγωνίζεται για μια ζωή με αξιοπρέπεια.

 

Τα χτυπήματα τους ούτε μας τρομάζουν ούτε μας τρομοκρατούν.

Μας οπλίζουν με περισσότερη ορμή για αγώνα

 

Υ.Γ. Φαίνεται ότι η τοπική οργάνωση της χρυσής αυγής μετά το φιάσκο της μεγάλης συγκέντρωσης που ήθελε να πραγματοποιήσει στη πόλη του Αγρινίου στις 14 Απρίλη  αλλά δε κατάφερε μετά τη γενική κατακραυγή της Αγρινιώτικης κοινωνίας, προσπαθεί με κάθε τρόπο να ανυψώσει το ηθικό των μικρόψυχων οπαδών της διοργανώνοντας (με την στήριξη & ενίσχυση από το γνωστό περιφερόμενο θίασο της χ.α από άλλους νομούς και τις πλάτες της αστυνομίας) επιθέσεις σε πόρτες αυτοδιαχειριζόμενων χώρων (όταν μάλιστα αυτοί είναι κλειστοί & χωρίς κόσμο) και εφόδους σε άδειες πλατείες.

 

 

Κατάληψη Apertus

21/04/13

Αγρίνιο

 

315626_10200971493991713_393128513_n