3ήμερο εκδηλώσεων για τα 2 χρόνια της Kατάληψης Apertus


2 χρόνια Κατάληψη Apertus

Δημιουργούμε κοινωνικές δομές και σχέσεις αλληλεγγύης

Οργανώνουμε τις αντιστάσεις μας μέσα από αδιαμεσολάβητους αγώνες

Ενάντια στον αναδυόμενο κοινωνικό εκφασισμό και στην υποτίμηση της ζωής μας,

να χαράξουμε το δρόμο προς την ελευθερία


 

ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΥΡΩΣΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ

 

Αφίσα και κείμενο από την κατάληψη apertus

 


ΤΟ ΝΑ ΨΗΦΙΖΕΙΣ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΛΕΙΠΕΙΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΣΟΥ

 ΝΑ ΤΟΥΣ ΑΚΥΡΩΣΟΥΜΕ ΟΛΟΥΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ

ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

 

 Για την κρίση και το ΄΄κοινοβουλευτικό πραξικοπήμα΄΄ του Παπαδήμου

 

Τα τελευταία δύο χρόνια όλοι ζούμε στο πετσί μας την επέλαση της κρίσης: μειώσεις μισθών, συντάξεων, καταργήσεις κοινωνικών επιδομάτων, χαράτσια, κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας, περικοπές στην υγεία, εκπαίδευση, ανεργία, άστεγοι, λουκέτα στα μικρομάγαζα, αύξηση των αυτοκτονιών, της φτώχιας. Μια πρωτοφανής επίθεση που κάθε μέρα ακούμε για αυτή από ειδικούς οικονομολόγους, πολιτικούς αλλά εμείς είμαστε οι κατάλληλοι να μιλήσουμε για αυτή. Από το 2010 την έλευση της τρόικας και του ΔΝΤ  με τη ψήφιση του πρώτου μνημονίου το ζητούμενο είναι ένα., να καμφθεί  κάθε αντίσταση στην επέλαση που έχει ξεκινήσει. Σε αυτή τους  τη προσπάθεια οικονομικά και πολιτικά αφεντικά έχουν συστρατευθεί αφήνοντας στην άκρη τις μικροπολιτικές του παρελθόντος, η δημοκρατία τους ξεχειλώνετε, δημιουργούν ΄΄κοινοβουλευτικό πραξικοπήμα΄΄ και εγκαθιδρύουν τον τεχνοκράτη τραπεζίτη Παπαδήμο για να βγάλει εις πέρας τη βρώμικη δουλειά. Έτσι, το ΔΝΤ ορίζει το πως θα ζήσουμε και το κράτος με τους μπάτσους και την καταστολή περιφρουρεί αυτή την απόφαση.


 Για τον ρόλο των ΜΜΕ

Τα  μ.μ.ε. έχουν μετατραπεί σε μέσα επιβολής της κυρίαρχης προπαγάνδας διαχέοντας το φόβο. Από την αποτροπή συμμετοχής σε διαδηλώσεις κατά τη διάρκεια ψήφισης των μνημονίων, τη συκοφάντηση κάθε αγώνα ενάντια σε αυτό το καθεστώς, μέχρι την πριμοδότηση των επιλογών των εξουσιαστών, επιβεβαιώνουν αυτό που χρόνια τώρα ξέρουμε, ότι αποτελούν το δεξί δεκανίκι του κράτους. Κινδυνολογούν συνεχώς με την απειλή της χρεοκοπίας προσπαθώντας να εκβιάσουν τη συναίνεση του κόσμου για νέα μέτρα. Και τώρα διαχέουν το φόβο του χάους από τη πρόθεση του κόσμου να γυρίσει τη πλάτη του στα δύο μεγάλα κόμματα που κυριαρχούν στην Ελλάδα από τη μεταπολίτευση και μετά.

 

Για τα δυο ‘’μεγάλα’’ κόμματα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ

Η πολιτική διέρχεται και αυτή κρίση και  η εξουσία εγκαθιδρύει καθεστώς έκτατης ανάγκης επισείοντας τη πιθανότητα εκτροπής του καθεστώτος. Πασοκ και νδ διαλαλούν πως είναι οι μόνοι κατάλληλοι για να διαχειριστούν τη κρίση, διαχέουν το φόβο της ακυβερνησίας, και προσπαθούν να ψαρέψουν ψηφοφόρους  μετατοπίζοντας τη πολιτική ατζέντα από το θέμα της κρίσης στο θέμα των μεταναστών. Ζητούν την υπομονή του κοινωνικού συνόλου, την εμπιστοσύνη του σε ένα πολιτικό σύστημα που έχει χάσει κάθε  νομιμοποίηση στη κοινωνική συνείδηση. Επιχειρηματολογούν για την αναγκαιότητα των μέτρων χωρίς όμως να εξηγούν γιατί αυτά δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Αποφεύγουν επιμελώς να πουν ότι απλά πρέπει να λεηλατηθεί κάθε εργασιακό κεκτημένο των τελευταίων δεκαετιών, ότι πρέπει να παραδώσουν στα αφεντικά  ένα πεδίο εργασιακών σχέσεων που θα θυμίζει Κίνα.

 

Για το αντιμνημονιακό μπλοκ

Από την άλλη εμφανίζεται ένα αντιμνημονιακό μπλοκ με ετερόκλητα και από διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες πολιτικά μορφώματα. Από την παραδοσιακή αριστερά και τη νέο-πατριωτική  αριστερά μέχρι τους αντιμνημονιακούς δεξιούς και φασίστες ακροδεξιούς, από προσωπικότητες που θέλουν να εμφανιστούν ως υπερασπιστές του λαού (θεοδωράκηδες, καζάκηδες) μέχρι απόστρατους αξιωματικούς. Ένας ετερόκλητος συρφετός που  καλεί το έθνος να συσπειρωθεί απέναντι στο νέο-παλιό εχθρό της Γερμανίας και της Μέρκελ, που μιλάει για τη νέα κατοχή της χώρας. Κοινοβουλευτική και εξωκοινοβουλευτική αριστερά  έχει εγκλωβιστεί σε μια επικίνδυνη επιχειρηματολογία με ξεκάθαρα πατριωτικές αναφορές, τοποθετώντας σε δεύτερη μοίρα τα ταξικά χαρακτηριστικά αυτής της επίθεσης, θέλοντας και αυτή με τη σειρά της να ψαρέψει από τους απογοητευμένους ψηφοφόρους.


Για τους μαχαιροβγάλτες νεοναζί της χρυσής αυγής. Καμία ανοχή.. 

Αυτά τα δύο χρόνια η ακροδεξιά οργάνωση χρυσή αυγή βρίσκει πάτημα στις ιδιαίτερα οξυμένες κοινωνικές συνθήκες, την απογοήτευση και το θυμό του κόσμου  για να διοχετεύσει το μισάνθρωπο ρατσιστικό λόγο της. Ως νοσταλγοί του Χίτλερ και του φασισμού αναπολούν τις μεγάλες στιγμές του ελληνικού έθνους και στρέφονται εχθρικά ενάντια σε μετανάστες, ομοφυλόφιλους, αγωνιζόμενους ανθρώπους.  Προσπαθούν να παρουσιαστούν όσο πιο προσιτοί γίνεται, ως προστάτες των φτωχών και καταπιεσμένων κρύβοντας επιμελώς τα σκοτεινά σημεία της οργάνωσής τους. Όπως για παράδειγμα τα πογκρόμ με μαχαιρώματα εναντίων μεταναστών, αγωνιζόμενων συντρόφων, τις διασυνδέσεις τους με την αστυνομία αλλά και τη μαφία της νύχτας. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί  πρώην υποψήφιος Αιτωλοακαρνανίας ο οποίος και βρίσκεται προφυλακισμένος για διπλή δολοφονία κατόπιν συμβολαίου θανάτου.

 Mέσα σε αυτή την περίοδο γενικευμένης κρίσης που ζούμε οι κοινωνικές αντιθέσεις έχουν οξυνθεί. Τώρα είναι που διαφαίνονται πιο ξεκάθαρα οι σχέσεις μεταξύ εκμεταλλευτή και εκμεταλλευόμενου, αφεντικού και σκλάβου. Έχει γίνει πια ξεκάθαρος στα μάτια όλων ο ρόλος του κράτους, των κομμάτων, των τραπεζών, της καταστολής, των αφεντικών.


Έτσι, σήμερα αφού βρισκόμαστε στην αρχή μιας κρίσης

μας έχουν μείνει δύο επιλογές.

Η μία επιλογή είναι να πάμε να ψηφίσουμε έχοντας την ψευδαίσθηση της πολιτικής δράσης. Να εναποθέσουμε δήθεν τις ελπίδες μας ότι κάτι μπορεί να αλλάξει σε κάποιο κόμμα είτε μεγάλο είτε μικρό. Με αυτό τον τρόπο θα συνεισφέρουμε στην  συντήρηση όλου αυτού του συστήματος εκμετάλλευσης καταπίεσης και καταστολής, εξουσιοδοτώντας τρίτους να αποφασίζουν για εμας. Επιπλέον, θα συναινέσουμε στη διαιώνιση του συστήματος κοινωνικής εξαθλίωσης και υποτίμησης των ζωών μας. Για να καταλάβουμε τα όρια της εξαθλίωσης και να πάρουμε μια γεύση ας κοιτάξουμε τις συνθήκες  που ζουν μετανάστες και άστεγοι.

 

Η άλλη επιλογή είναι να  πάρουμε τις ζωές μας  στα χέρια μας. Να μην αφήσουμε χώρο για κανένα κομματόσκυλο. Να μην κρυφτούμε πίσω από τον πατριωτισμό και το δήθεν εθνικό συμφέρον.


Να οργανωθούμε συλλογικά μέσω από αδιαμεσολάβητους κοινωνικούς αγώνες  στις πλατείες, στις συνελεύσεις γειτονιάς , στα σωματεία βάσης, στις επιτροπές κατοίκων.


Να δημιουργήσουμε κοινωνικές δομές αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας.


Να συνεχίσουμε με μαζικές απεργίες, συγκρούσεις και απαλλοτριώσεις, μαζικές αρνήσεις πληρωμών σε ΔΕΗ ,δάνεια και χαράτσια.