Το χρονικό του δουλεμπορίου στη Κατοχή Αιτωλοακαρνανίας.

 

DSC00060

 

IMG_2082

(Φωτογραφίες απο τον καταυλισμό, Γενάρης 2010)

 

Στις 2 και 3 Φεβρουαρίου, εκδικάστηκε στο Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο Αγρινίου η υπόθεση του δουλεμπορίου στην περιοχή της παραχελωΐτιδας (Κατοχή Αιτωλοακαρνανίας), με βασικούς κατηγορούμενους επτά άτομα (δυο ρουμάνικης καταγωγής και πέντε ελληνικής καταγωγής). Η έκβαση της δίκης, όπως αναφέρεται στην Εφημερίδα Γεγονός (2015, Φεβρουαρίου 7) ήταν η καταδίκη σε πολυετή κάθειρξη ενός άτομου ρουμανικής καταγωγής, ενώ σε δυο ελληνικής καταγωγής επιβλήθηκαν ποινές πρόσκαιρης κάθειρξης και αφέθηκαν ελεύθεροι. Δεν περιμένουμε τίποτα από την αστική δικαιοσύνη. Ούτε πιστεύουμε πως το δουλεμπόριο στην εν λόγω περιοχή έχει πάψει να υφίσταται. Παράλληλα, μπορούμε να πούμε με σιγουριά, πως μερικές ποινές δεν θα σταματήσουν αυτά τα φαινόμενα που αποτελούν μια τεράστια, αλλά αόρατη, περιοχή του καπιταλισμού. Μιλάμε για τον καπιταλιστικό «κάτω κόσμο», όπου κυριαρχεί η εκμετάλλευση της εργασίας των μεταναστών και μεταναστριών. Μια περιοχή που παραμένει πεισματικά σε όρους σκλαβιάς, συστηματικά απούσα από τις εθνικές στατιστικές.

 

Ωστόσο, κάποιοι άνθρωποι θέλουν να σταθούν εμπόδιο στην επέλαση του κεφαλαίου. Για αυτό το 2010, αλληλέγγυοι και αλληλεγγύες από το Αγρίνιο (μέσω πρωτοβουλίας που αναπτύχτηκε εκείνη την περίοδο για το συγκεκριμένο ζήτημα), επισκεφτήκαν την περιοχή Κατοχής Αιτωλοακαρνανίας αρκετές φορές, παρέχοντας υλική στήριξη στους μετανάστες και τις μετανάστριες, με τρόφιμα και είδη πρώτης ανάγκης. Εκεί, από πρώτο χέρι, είδαμε τις συνθήκες διαβίωσης τους, αναλογιστήκαμε τις όρους εργασία τους, ήρθαμε αντιμέτωποι με την ιεραρχική δομή του καταυλισμού τους, κοινοποιήσαμε και θέσαμε το ζήτημα στην δημόσια σφαίρα, δείξαμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας –αντιλαμβανόμενοι πάντα πως η ζωή των μεταναστών αποτελεί μελλοντική εκδοχή της δική μας ζωής. Η πρωτοβουλία αυτή έληξε αφενός διότι έφτασε στα όρια των δυνατοτήτων της και αφετέρου η ιεραρχική δομή του καταυλισμού δεν άφηνε περιθώρια για περαιτέρω κινήσεις. Ήδη από τις πρώτες επισκέψεις μας στον καταυλισμό, εντοπίσαμε τα «κεφάλια» του καταυλισμού, αξιολογήσαμε τις σχέσεις τους με τους «ντόπιους παράγοντες», ακούσαμε κάποιες σιγανές φωνές άλλων μεταναστών που μιλούσαν για «κουμάντα» και «αρχηγούς».

 

Η είδηση που ήρθε κάποιο καιρό αργότερα ότι άτομα ελληνικής και ρουμανικής καταγωγής κάνουν εμπορία ανθρώπων «κατά εξακολούθηση, κατά συρροή και κατ΄ επάγγελμα», έχοντας ως βασική τροφοδοσία τους μετανάστες και τις μετανάστριες στον εν λόγω καταυλισμό, δε θα μπορούσε να προκαλέσει έκπληξη. Αυτές οι δεκάδες μεταναστών στην Κατοχής Αιτωλοακαρνανίας, δεν είναι μια «ατυχής εξαίρεση». Αποτελούν κρίκο της μακριάς αλυσίδας της σύγχρονης εργασίας. Μια αλυσίδα που ξεκινάει από τους σύγχρονους σκλάβους, την παιδική εργασία, την καταναγκαστική πορνεία, την εργασία των φυλακισμένων και φτάνει έως τις συνθήκες της σύγχρονης «τυπικής» μισθωτής εργασίας. Αυτές οι περιοχές της σκλαβιάς, σαν αυτής της Κατοχής Αιτωλοακαρνανίας, αποτελούν σημαντικό δομικό στοιχείο της βάσης που πατάει ο καπιταλισμός. Η δημιουργία στρατιών σύγχρονων σκλάβων είναι καίριο σημείο την καπιταλιστικής στρατηγικής. Για να δημιουργηθούν αυτοί οι εργάτες που θα δουλέψουν σε αυτά τα κάτεργα, όπως αναφέρει ο Caffentzis (2012), «γιγάντιες νέες περιφράξεις χαράσσονται σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Αφρικής, της Ασίας και της Αμερικής» (και η κρίση στην Ευρώπη σηματοδοτεί πως αυτές οι νέες περιφράξεις χαράσσονται και στις δικές της περιοχές). Το ίδιο κεφάλαιο που έχει στην ιδιοκτησία του τις υπερσύγχρονες δομές παραγωγής και υπηρεσιών, περιφράσσει κομμάτια γης σε ολόκληρο τον πλανήτη προκαλώντας λιμούς, επιδημίες, πολέμους χαμηλής έντασης, φτωχοποίηση και μαζική εξαθλίωση, απαραίτητα συστατικά για την δημιουργία στρατιών σύγχρονων σκλάβων. Και επειδή ο λεγόμενος «Τρίτος Κόσμος» δεν αρκεί, η κατασκευή ενός νέου «Τρίτου Κόσμου» στο εσωτερικό του «Πρώτου Κόσμου» έχει προ πολλού ξεκινήσει. Περιλαμβάνει έκτος από μετανάστες (σαν αυτούς της Κατοχής Αιτωλοακαρνανίας) και πολλούς πρωτοκοσμικούς εργάτες (άνεργους, επισφαλείς, «μαύρους», ανασφάλιστους, ελαστικούς).

 

Το κεφάλαιο των εταιριών υψηλής τεχνολογίας (υψηλής οργανικής σύνθεσης), δεν αφήνει το βλέμμα του ούτε μια στιγμή από τα κάτεργα και τα σκλαβοπάζαρα. Εκεί που η νόμιμη και «τυπική» εργασία τελειώνει, αρχίζει η σκλαβιά που παράγει τεράστιες ποσότητες υπεραξίας για το κεφάλαιο, απαραίτητη προϋπόθεση για την εξάπλωσή του.

 

Με λίγα λόγια:  Καπιταλισμός χωρίς σκλαβοπάζαρα δεν γίνεται.

 

Είτε σε περιόδους «κρίσης», είτε σε περιόδους «ανάπτυξης», από τους κάμπους παραχελωΐτιδας, μέχρι τις συνθήκες εκμετάλλευσης την «τυπικής» μισθωτής σκλαβιάς των αστικών κέντρων, η εξαθλίωση και η εκμετάλλευση για την παραγωγή κέρδους, είναι το κύριο μέλημα του κεφαλαίου. Συνεπώς, η πτώση μας στο απύθμενο βαρέλι της εκμετάλλευσης συνεχίζεται. Δική μας δουλεία είναι να ανακόψουμε αυτήν την πτώση. Μακριά από τις μεσολαβήσεις και τις αναθέσεις των καιρών μας.

 

Περιοδικό «Παροξυσμός»

23/02/1015

Αγρίνιο

 

Αναφορές:

  • Ζαρκαβέλη, Μ. (2015, Φεβρουάριος 7). Ποινές κάθειρξης για το εμπόριο εργατών γης στην Κατοχή. Εφημερίδα Γεγονός, σελ. 4.
  • Caffentzis, G. (2012). Η εργασία, η ενέργεια, η κρίση και το τέλος του κόσμου. Σκέψεις για την εργασία, την τεχνολογία και την καπιταλιστική κρίση (1980-2000). Αθήνα: Αρχείο 71.

Από το Φαρμακονήσι στην χαραυγή του καπιταλισμού

 

Το σκάφος με τους μετανάστες που βυθίστηκε στο Φαρμακονησι είναι δισέγγονο των πρώτων δουλεμπορικών πλοίων που γνώρισε η ανθρωπότητα. Οι μετανάστες, οι σημερινοί σκλάβοι, έχουν την ίδια μοίρα με τους τότε κατοίκους της μαύρης Αφρικής: σκληρή και πολλές φορές σύντομη. Το δουλεμπόριο μαύρων σκλάβων από την Αφρική το γνώρισε η ανθρωπότητα στην χαραυγή του καπιταλισμού. Από τον 16ο μέχρι τον 18ο αιώνα εκατομμύρια άνθρωποι-εμπορεύματα πουλήθηκαν και αγοράστηκαν. Κάποιοι από τους δουλεμπόρους ήταν ειλικρινείς και έδιναν στα πλοία τους ταιριαστά ονόματα όπως «Υποτέλεια». Μέσα σε αυτά τα πλοία οι σκλάβοι στοιβάζονταν σαν δέματα, για να μην χαραμίζεται σπιθαμή από το τον πολύτιμο χώρο τους. Αναρίθμητοι σκλάβοι πέθαιναν στην μεταφορά από επιδημίες, πείνα, πνιγμό. Κάποιοι αυτοκτονούσαν. Τα δουλεμπορικά όταν έφταναν στα λιμάνια ξεχώριζαν από την μυρωδιά. Όσοι σκλάβοι είχαν επιζήσει εκθέτονταν σε κεντρικό δρόμο της αποικίας για να πουληθούν.

 

Σήμερα οι βάρκες των δουλεμπόρων καταφθάνουν στα κρυφά και οι σημερινοί σκλάβοι πληρώνουν οι ίδιοι τα ναύλα τους. Οι προστάτες των συνόρων ίσως κάνουν τα στραβά μάτια, ίσως τα ρυμουλκήσουν, ίσως τα καταποντίσουν. Όσοι επιζήσουν θα εκτεθούν στην ελεύθερη αγορά του εκάστοτε τόπου. Και θα βρίσκονται ακόμα στην αρχή της διαδρομής τους.

 

Οι προπαππούδες των σημερινών δουλεμπόρων, γνώριζαν την απάνθρωπη φύση των πράξεων τους και κρυβόντουσαν πίσω από χριστιανικές δοξασίες και θεωρίες περί κατωτερότητας των μαύρων φυλών της πιο πονεμένης ηπείρου. Κάποιοι άλλοι, ίσως για να ξεπλύνουν τις αμαρτίες τους, ίσως για να υμνήσουν την ελευθερία και την ανθρωπότητα, ονόμαζαν τα δουλεμπορικά τους «Βολταίρος», «Ρουσσώ», «Ισότητα», «Ελπίδα» και «Ευσπλαχνία».  Παρολαυτά ήταν το ίδιο αδίστακτοι με τους σημερινούς. Και έκαναν απλά την δουλειά τους, ανταλλάσοντας υφάσματα με ανθρώπους, στοιβάζοντας τους σαν πράγματα, μετρώντας κεφάλια,  πετώντας κάθε πρωί τους μπόγους με το σκάρτο πράμα στην θάλασσα.

 

27/02/2014

έντυπο δρόμου Παροξυσμός

 

“έξω οι έλληνες”!

 

από το περιοδικό sarajevo | τ.58

 

Αν το έλεγε κανείς πριν 20, 15, 10 ή 5 χρόνια, θα τον πέρναγαν για τρελό. Αλλά συμβαίνει. Συμβαίνει αυτό που το 99,9% του ντόπιου πληθυσμού θεωρούσε αδιανόητο για τον εαυτό του: απελπισμένοι ελληνάρες μεταναστεύουν “παράνομα”· και γεύονται (θα γευτούν ακόμα περισσότερο…) τα σκατά με τα οποία τάισαν και ταΐζουν εκατοντάδες χιλιάδες άντρες και γυναίκες εδώ και 20 χρόνια. Αντιγράφουμε:

 

Μόνο τις τελευταίες 15 ημέρες περίπου 1.000 Ελληνες έφτασαν με τουριστικές βίζες στην Αυστραλία, αναζητώντας εργασία, στέγη και μια καλύτερη ζωή, ενώ από τον Ιούνιο ο αριθμός των ελλήνων μεταναστών που έφτασε στη μακρινή χώρα αγγίζει τους 3.000. Διαμένοντας σε ξενώνες και με τους Αυστραλούς να τους αντιμετωπίζουν σαν λαθρομετανάστες, καθώς δεν έχουν άδεια εργασίας, παλεύουν τώρα να βρουν μια δουλειά ώστε να παραμείνουν στη χώρα. “Είναι τραγικό αυτό που συμβαίνει. Αισθάνομαι θλίψη. Καθημερινά έρχονται εκατοντάδες έλληνες και οι περισσότεροι είναι σε απελπισία”, δηλώνει … ο πρόεδρος της ελληνικής κοινότητας Μελβούρνης κ. Βασίλης Παπαστεργιάδης και συνεχίζει: “Αλλοι έρχονται διερευνητικά και άλλοι εντελώς απροετοίμαστα, για να εγκατασταθούν και να αποκτήσουν μια νέα ζωή. Αυτή τη στιγμή κοιτάμε να βρούμε χώρους διαμονής ώστε να μπορούν έστω και να προσωρινά να μείνουν κάπου”, καταλήγει ο κ. Παπαστεργιάδης.

 

Ο κ. Κώστας Μάρκου είναι ο γραμματέας της ελληνικής κοινότητας Μελβούρνης. Ο ίδιος τονίζει πως “υπάρχει ένα κλίμα πανικού και μια απογοήτευση. Ερχονται πολλοί και δεν ξέρουν πού να μείνουν. Είναι σε απόγνωση και δεν κάνουν καλή προεργασία”. Μάλιστα δεν είναι λίγοι εκείνοι που μέχρι να βρουν στέγη μένουν για μερικές ημέρες στα γραφεία της Κοινότητας. “Όσοι μεταναστεύουν θεωρούν πως ερχόμενοι στην Αυστραλία θα βρουν αμέσως δουλειά. Κάνουν λάθος. Η εύρεση εργασίας είναι μια χρονοβόρα διαδικασία και χρειάζεται πολύ ψάξιμο και τρέξιμο”, αναφέρει ο κ. Μάρκου και συστήνει στους ενδιαφερόμενους να έχουν οπωσδήποτε κάνει μια έρευνα αγοράς προτού ταξιδέψουν μέχρι την Αυστραλία…

 

Που είναι λοιπόν εκείνο το αγέρωχο, σκληρό ύφος του αναπτυγμένου επιβήτορα του κόσμου, που είχαν αυτοί και όλοι οι παρόμοιοί τους στα μέρη μας; Που είναι οι βεβαιότητες ότι οι μετανάστες, πρώτα απ’ τα βαλκάνια και την ανατολική ευρώπη, κι ύστερα απ’ την ασία και την αφρική, είναι “τρίτης διαλογής” άνθρωποι; Που είναι εκείνα τα γεμάτα από αδιαφορία και ρατσιστική αηδία βλέμματα; Χωράνε άραγε στις βαλίτσες;

 

Κι έχουν, ωστόσο, κάτι λίγα πλεονεκτήματα: ταξιδεύουν κυριλέ, σαν τουρίστες, κι όχι στοιβαγμένοι σε βάρκες. Δεν έχουν να περάσουν ναρκοπέδια, ούτε φράχτες. Φτάνουν γρήγορα στον (νομίζουν) “παράδεισο” κι όχι μετά από 4, 5 ή 10 χρόνια βίας, συλλήψεων, φυλακίσεων, “διοικητικών απελάσεων”. Κι ωστόσο δεν έχουν να ελπίζουν σε πολύ περισσότερα. Είναι γνωστός ο φασισμός / ρατσισμός των λευκών αυστραλών· μεγαλούργησε για πολλές γενιές σε βάρος των ιθαγενών, των δικών τους “μαύρων”.

 

Τι θα λένε, λοιπόν, οι αυστραλοί “πιασμένοι” στους δρόμους, στις δουλειές, στα λεωφορεία όταν βλέπουν έλληνες μετανάστες τελευταίας φουρνιάς; Θα λένε εμείς δεν είμαστε ρατσιστές – αυτοί είναι βρωμιάρηδες… Θα λένε έλληνες… βουλιάξανε τη χώρα τους και τώρα ήρθαν να καταστρέψουν κι εμάς… Θα λένε έλληνες… κοπρίτες… Θα λένε να τους προσέχετε αυτούς τους έλληνες: τους δίνεις το χέρι και μετά πρέπει να μετρήσεις τα δάκτυλά σου, αν τα έχεις όλα… Θα λένε δουλεύουν για όσο νάναι και μας παίρνουν τις δουλειές… Αυτά θα λένε. Αυτά λένε οι φασίστες παντού στον αναπτυγμένο καπιταλιστικά κόσμο· και δεν έχει καμία σημασία εναντίον ποιών τα λένε. Είναι πάντα οι “ξένοι”.

 

58_20b

 

Όταν φούσκωνε η σκατοπλημμύρα του φασισμού / ρατσισμού στα μέρη μας, στις αρχές των ‘90s, κάποιοι – ανάμεσά τους κι εμείς – προσπάθησαν να αντιστρέψουν την κατάσταση θυμίζοντας (μέσω διάφορων μορφών προπαγάνδας) ότι δεκάδες χιλιάδες ντόπιων είχαν υπάρξει μετανάστες εργάτες στην ευρώπη, στην αυστραλία, στη βόρεια αμερική, για το μεγαλύτερο μέρος του 20ου αιώνα. Οι βλακείες που εισπράταμε σαν “απαντήσεις” ήταν απύθμενες. Ναι… αλλά εμείς δεν πήγαμε παράνομα (λες και η “νομιμότητα” ή η “παρανομία” βαρύνει τον μετανάστη κι όχι το κράτος και τ’ αφεντικά που τον εκμεταλλεύονται). Ναι… αλλά εμείς δεν βρωμάγαμε… Ναι… αλλά εμείς είμασταν ήσυχοι και δεν δεν δημιουργούσαμε προβλήματα… Διαπιστώσαμε τότε (όχι χωρίς φρίκη) πόσο βαθειά είναι η απανθρωπιά εκείνου που βρίσκει την ευκαιρία να πατήσει πάνω σε κάποιον άλλον, η απανθρωπιά ακόμα και της πιο μικρής εξουσίας· πόσο εύκολο και ευχάριστο είναι το κέρδος του να εκμεταλλεύσαι έναν εργάτη γης, μια καθαρίστρια, ή μια γκαρσόνα στο κωλόμπαρο, επειδή το κράτος και η νομοθεσία σου τους σημαδεύουν στο κεφάλι μ’ ένα πιστόλι· και πόσο εύκολα ξεχνάει ο χθεσινός μετανάστης και σημερινός “άρχοντας στον τόπο του” ότι και “βρωμιάρης” υπήρξε, και “εγκληματίας”, και “παράνομος”, όχι επειδή έτσι ήταν πράγματι, αλλά επειδή έτσι τον έβλεπαν οι ντόπιοι – οι κατά περίπτωση δυνατοί που φτιάχνουν τις πιο έγκυρες “αλήθειες”.

 

Πέρασε ο καιρός. Οι ντόπιοι ξύπναγαν και κοίμιζαν τον ρατσισμό και την απανθρωπιά τους ανάλογα με το πως βόλευε τα αγαμημένα τους μήντια ή τις δικές τους μικροανάγκες επιβεβαίωσης. Αλλά ο καπιταλισμός δεν κάνει διακρίσεις! Η μηχανή που υποτιμάει και συντρίβει τις ζωές δεν δουλεύει μόνο στο αφγανιστάν, στο πακιστάν, στη σομαλία ή στη σενεγάλη… Δουλεύει παντού όταν δεν συναντάει εμπόδια της προκοπής.

Κι έτσι ήρθε η σειρά των πανέξυπνων, πανέμορφων, καλλιεργημένων, ικανών ελλήνων να ρίχνουν βιαστικά δυο αλλαξιές ρούχα σε μια βαλίτσα, και να ψάχνουν ξανά την “τύχη” τους μακριά. “Νόμιμα” ή “παράνομα”, “λαθραίοι” ή “με χαρτιά” θα ζήσουν στο πετσί τους (κατά ένα μέρος σίγουρα) εκείνα που είπαν, εκείνα που σκέφτηκαν, εκείνα που έκαναν στους Άλλους τα χρόνια της ευδαιμονίας. Ήδη αυτό συμβαίνει ακόμα και σ’ εκείνους / εκείνες που δεν είναι προλετάριοι αλλά φοιτητές ή καλοπληρωμένοι μισθωτοί στην ευρώπη: αααχααά…. έλληνας είπες ε; Να οι υποτιμητικές γκριμάτσες, να τα στραβά κοιτάγματα… Θα ψάχνουν εκεί, στην “ξενητειά”, ανθρώπους με γνώση και κατανόηση, και δεν θα βρίσκουν – εκτός από τίποτα αναρχικούς.

 

Όμως είμαστε σίγουροι πως ούτε όσοι / όσες βρεθούν σε τέτοια δύσκολη θέση και κατάσταση (ούτε οι συγγενείς και οι φίλοι τους) θα καταλάβουν! Δεν θα καταλάβουν τι έκαναν (και τι δεν έκαναν) οι ίδιοι ενάντια στους “αλβανούς”, στους “βούλγαρους”, στις “ουκρανές”, τις “ρωσίδες”, τις “φιλιππινέζες”, τους “αφγανούς”, τους “πακιστανούς” και τους “μαύρους”. Δεν θα καταλάβουν γιατί αυτές τις ωραίες εποχές θα αναπολούν!… Τις εποχές που ήταν από πάνω.

 

Έτσι θα γίνει. Εν τω μεταξύ δεν ακούμε καθόλου εκείνα τα θηρία αριστεροσύνης, επαναστατικότητας (και αριστερού ρατσισμού) που για καιρό, με κορύφωση μάλιστα τον καιρό της απεργίας πείνας των 300 μεταναστών απ’ την βόρεια αφρική, έριχναν τους κεραυνούς τους στους μετανάστες, κατηγορώντας τους για λιποψυχία, δειλία, φιλοτομαρισμό, κι όλα τα υπόλοιπα, που “κάνουν τουρισμό μολύνοντας τα ήθη και τα έθιμα της ελλάδας”, “εγκαταλείποντας την πατρίδα τους”, αντί “να μείνουν εκεί να πολεμήσουν τον ιμπεριαλισμό”… Που είναι αυτοί οι ατζέντηδες του μικροαστισμού; Γιατί δεν πάνε να κάνουν αλυσίδες με τα (συχαμένα) κορμιά τους στα αεροδρόμια, να εμποδίσουν αυτούς που φεύγουν τρέχοντας για να βρουν δουλειά αλλού; Γιατί δεν βγάζουν πύρινους λόγους να τους καταγγείλουν για προδότες; Γιατί λούφαξαν; Μήπως έχουν κανά σπίτι στο εξωτερικό, μαζί με τίποτα καταθέσεις, και την έχουν κάνει για ‘κει;

Τα λαμόγια!

 

 

58_21b

Κατοχή Αιτ/νίας: Η κρυμμένη εκμετάλλευση και κάποιοι που ξαναπέφτουν από τα σύννεφα

 

IMG_2082

 

«Τα τελευταία τρία χρόνια μετανάστες και μετανάστριες από την Βουλγαρία καταφθάνουν στον εύφορο κάμπο των εκβολών του Αχελώου προκειμένου με την εργασία τους (συλλογή της παραγωγής πορτοκαλιών της περιοχής) να καταφέρουν να επιβιώσουν στο τραχύ έδαφος των εκεί αγροτικών περιοχών. Πιο συγκεκριμένα διαμένουν σε έναν οικισμό που βρίσκεται στην περιοχή του δήμου Οινιάδων και ειδικότερα μερικές εκατοντάδες μέτρα από την Κατοχή.

 

Στους οικισμούς που διαμένουν φυσικά δεν υπάρχει ίχνος υποδομής (συνθήκες υγιεινής, νερό, ηλεκτρικό…). Ζουν σε εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα, σε αντίσκηνα, ενώ αρκετοί μένουν σε έναν πρόχειρο καταυλισμό που έχουν δημιουργήσει σε ερειπωμένο παλιό εργοτάξιο. Συχνά παρουσιάζονται προβλήματα υγείας (που τα αντιμετωπίζουν κυρίως τα παιδιά που υποσιτίζονται) κατά βάση λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος λόγω της αυξημένης υγρασίας, αλλά κυρίως λόγω των άθλιων συνθηκών διαβίωσης. Αυτοί οι μετανάστες αποτελούν το φτηνό εργατικό δυναμικό της περιοχής, που πραγματικά δουλεύει για ένα κομμάτι ψωμί.(…)»

 

Το απόσπασα προέρχεται από κείμενο «Προς Θεού, δεν είμαστε και ρατσισταί!» που κυκλοφόρησε μαζί με φωτογραφικό υλικό το Γενάρη του 2010 από τον «Ιό Αταξίας» στο Αγρίνιο. Παράλληλα σε δημοσίευμα της εφημερίδας «Παναιτωλική» (Γενάρης 2010) οι κατοχιανοί καταγγέλλουν σε άρθρο της εφημερίδας: «Δυστυχώς μια έκταση περίπου δέκα στρεμμάτων έχει μετατραπεί σε εστία μόλυνσης, όπου δεν νοείται να ζουν άνθρωποι. Λίγα μέτρα από το σημείο, βρίσκεται και το κεντρικό υδραγωγείο της Κατοχής και ο γύρω χώρος έχει γίνει υπαίθριο αποχωρητήριο.»

 

Μετά από τρία περίπου χρόνια κάποιοι πέφτουν ακόμα από τα σύννεφα και παθαίνουν «ΣΟΚ» από τις εικόνες εξαθλίωσης και τις συνθήκες διαβίωσης των μεταναστών από Ρουμανία και Βουλγαρία στην περιοχή της Κατοχής  Αιτωλοκαρνανίας.

 

Η εκμετάλλευση της εργασίας των μεταναστών είναι ο μεγάλος άγνωστος Χ των καπιταλιστικών κοινωνιών, η περιοχή της εργασίας που παραμένει πεισματικά σε όρους σκλαβιάς, συστηματικά απούσα από τις εθνικές στατιστικές. Ο καπιταλιστικός «κάτω κόσμος» συνεχίζει να συσσωρεύει την καταναγκαστική εργασία της «μετά τη σκλαβιά» εποχής. Και σε αυτόν τον «κάτω κόσμο» θα βρούμε την καταναγκαστική πορνεία, το δουλεμπόριο, την παιδική εργασία, τις διάφορες μορφές δουλείας ορισμένου χρόνου, την εργασία που διεξάγεται στο εσωτερικό των φυλακών, τις διάφορες μορφές στρατιωτικής εργασίας…

 

Αυτή η εργασία βρίσκεται μέσα στα όρια της σκλαβιάς, περιέχοντας όλα τα χαρακτηριστικά της: αφαιρεί την ανθρώπινη υπόσταση του ατόμου και το υποβιβάζει σε αντικείμενο προς ιδιοκτησία και χρήση μέσα σε ένα καθεστώς εκβιασμού, ανασφάλειας, καθολικής ανελευθερίας, ακραίων συνθηκών, απάνθρωπης ρουτίνας και σκληρότητας. Συνθήκες που παραμένουν ποιοτικά οι ίδιες σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη: από τους κάμπους της  παραχελωίτηδας, τα φραουλοχώραφα στη Μανωλάδας, τα κωλόμπαρα και τα μπουρδέλα της ελληνική επικρατείας, μέχρι τα χιλιάδες φασονάδικα στη Β. Αμερική και την Ασία.

 

Αυτή η εργασία, που παράγει τεράστιες ποσότητες υπεράξιας που καταλήγουν στις τσέπες των αφεντικών, είναι που παραμένει αναγκαία για την αναπαραγωγή του κεφαλαίου. Γιατί ο καπιταλισμός δεν μπορεί να σταθεί χωρίς περιοχές σκλαβιάς, άμισθης εργασίας και πρωταρχικής εκμετάλλευσης.

 

Και κάποιοι θα ξαναπέσουν από τα σύννεφα… Και θα ξαναπούν: «Προς Θεού, τι είναι αυτά που συμβαίνουν!»… Λες και δεν θυμούνται τι γινόταν στα καπνοχώραφα του Αγρινίου επί 15 χρόνια από τις αρχές του ΄90 μέχρι τα μέσα του 2000 με τους αλβανούς μετανάστες να βρίσκονται στο κέντρο της εκμετάλλευσης, της ξενοφοβίας και του ρατσισμού.

 

Και αν κάποιοι πρωτοκοσμικοί κάτοικοι της Ν. Ευρώπης νομίζουμε πως αυτά είναι μακριά από το μονοπάτι της δικιάς μας ζωής και τα πράγματα θα φτιάξουν, τότε καλύτερα ας ξυπνήσουμε πριν ο βούρκος φτάσει πάνω από τα κεφάλια μας. Ας ρίξουμε μια ματιά στα κτήρια με τα εγκατεστημένα αντι-αυτοκτονικά δίκτυα των κάτεργων της FoxConn (της εταιρίας που παράγει τα iPad, τα iPhones και τα iPods) ή στις αποθήκες της Amazon.

 

Αλλά αν κουραζόμαστε να πάμε τόσο μακριά και θέλουμε, να πάρουμε μια ιδέα για το τι μπορεί συμβεί σε μας τους ίδιους τα επόμενα χρόνια, μπορούμε να ρωτήσουμε τους μετανάστες τι έζησαν οι ίδιοι πριν έρθουν εδώ και τι είναι αυτό που ζουν τώρα…

 

Έντυπο δρόμου «Παροξυσμός»

Δεκέμβριος 2013, Αγρίνιο

Την εποχή που οι δολοφονίες, οι ληστείες και οι βιασμοί γίνονται ρατσιστικά λάφυρα…

 

 

Αναδημοσίευση από το site της Κατάληψης Σινιάλο στο Αιγάλεω


1.

 

Δεν μπορεί παρά να είναι επιθετικός σαρκασμός από μεριάς του κράτους τόσο η ονομασία «Ξένιος Ζευς» όσο και η ημερομηνία της 4η Αυγούστου που επιλέχθηκαν για να εξαπολυθεί το νέο ρατσιστικό πογκρόμ επί «δικαίων και αδίκων» στους δρόμους της Αθήνας. Τα βασανιστήρια που ακολούθησαν στο μεταγωγών, εδώ δίπλα στη γειτονιά μας στην Πέτρου Ράλλη, ήταν φυσικό παρεπόμενο με αδιαμφισβήτητους φυσικούς φορείς ποιους άλλους; Μα… αστυνομικούς ψηφοφόρους της ΧΑ φυσικά.

 

Η Ιστορία έχει επανειλημμένως αποφανθεί ότι τα πογκρόμ δεν αποτελούν καμία λύση κανενός προβλήματος αλλά συνιστούν μήνυμα καταστολής και ελέγχου προς ολόκληρη την κοινωνία. Η υπόθεση της μετανάστευσης δεν προσεγγίζεται με πνεύμα διαχείρισης αλλά με πνεύμα λύσης. Οι μηχανισμοί της εξουσίας προσπαθούν να πείσουν τώρα τους έλληνες υπηκόους  ότι τα πογκρόμ αποτελούσαν από πάντα μία λύση την οποία δεν δρομολογούσαν στο παρελθόν λόγω πολιτικού κόστους ή «ανθρωπιστικής υπεραξίας»… Όσα πογκρόμ όμως και να εξαπολύεις, τα εκατομμύρια των ανθρώπων της Μέσης Ανατολής και της Κεντρικής Ασίας που μαστίζονται από την ανελέητη επιθετικότητα των παγκόσμιων κυρίαρχων για να εξασφαλίσουν την ενεργειακή τους υπεροπλία, θα συντρίβουν κάθε είδος συνόρων, θα διεμβολίζουν κάθε αντιμεταναστευτική πολιτική, θα ξεπερνούν κάθε φόβο για να ζήσουν! Ας κατανοήσουμε επιτέλους ότι τα πογκρόμ απευθύνονται στις υποτελείς και επικίνδυνες τάξεις της επικράτειας…

 

Πριν οι ελληνόψυχοι αναρωτηθούν  «τι δουλειά έχουν οι «λαθρο»μετανάστες στη ελλάδα» ας απαντήσουν πρώτα στην ερώτηση «τι δουλειά έχει ο ελληνικός στρατός σε 16 χώρες του κόσμου αυτή τη στιγμή που μιλάμε»…

 

2.

 

Το ρατσιστικό πογκρόμ όμως εξελίχθηκε σε ένα πολύ ενισχυτικό ξενοφοβικό κλίμα.  Η τραγική ιστορία της 15χρονης στην Πάρο που βρίσκεται στην εντατική με συντριμμένο το πρόσωπο και κακώσεις σε ολόκληρο το σώμα γίνεται ένα ακόμη ρατσιστικό λάφυρο. Ο απεχθής και απάνθρωπος δράστης, όποιος κι αν είναι, ανεξαρτήτως δέρματος, θρησκείας και γλώσσας,  χρήζει της αντίστοιχης αντιμετώπισης από μια κοινωνία που υπερασπίζεται τον εαυτό της άτομο προς άτομο. Ομολόγησε λοιπόν ένας 21χρονος πακιστανός και η αφορμή, σύμφωνα με δήλωσή του που κοινοποίησε η αστυνομία, ήταν η κλοπή ενός κινητού που εξελίχθηκε σε μια άνευ προηγουμένου βαρβαρότητα. Η δίκη του 21χρονου δεν έχει γίνει ακόμη αλλά με δεδομένη την ομολογία του και την ταυτοποίηση του DNA η καταδίκη είναι προδιαγεγραμμένη.

 

Δικαιολογεί, όμως, όλο αυτό ένα γενικευμένο πογκρόμ ενάντια σε ό,τι μελαμψό κυκλοφορεί; Μήπως ξεχνάμε ότι το έγκλημα δεν έχει πατρίδα, ότι η ανθρώπινη φύση ξεδιπλώνει τις σκοτεινές της πλευρές χωρίς να τεκμαίρεται κάποια «φυλετική επιλεκτικότητα» όπου γης; Μήπως ξεχνάνε οι ημεδαποί τον ημεδαπό από την Σαντορίνη που έκοψε το κεφάλι της γυναίκας του και το περιέφερε στους δρόμους επί ώρες; Μήπως ξεχνάνε οι ημεδαποί τον γυμναστή από την Κρήτη που βίαζε σωρηδόν τους έφηβους μαθητές του; Και πόσα χιλιάδες άλλα που με ευκολία κάποιοι άλλοι αλλοδαποί εθνικιστές θα μπορούσαν να χρεώσουν στην «ελληνική φυλή»… Ας αφήσουμε δε τελευταίο αυτό που όλα τα ΜΜΕ προσπέρασαν: ότι μετανάστες ήταν αυτοί που βοήθησαν να βρεθεί ο δράστης.

 

3.

 

Η καταιγιστική ρατσιστική προπαγάνδα όμως σύσσωμων των καναλιών είχε μεγάλη ατζέντα χτες. Μάθαμε ότι τσιγγάνοι τη νύχτα της Παρασκευής πυροβόλησαν και τραυμάτισαν 3 άτομα, τον ένα σοβαρά, σε επεισόδια που διαδραματίστηκαν στο Αιτωλικό, μια κωμόπολη κοντά στο Μεσολόγγι. Οι τσιγγάνοι αποτελούν ένα νομαδικό λαό με τον οποίο οι πολιτικοί διαχειριστές των εθνοκεντρικών χωρών της δυτικής Ευρώπης διατηρούν μια σχέση μίσους και αντιπαλότητας. Δεν είναι επί του παρόντος να ερμηνεύσουμε αυτή την αντιπαλότητα αλλά είναι κάτι παραπάνω από αυτονόητο να αποδεχτούμε ένα κυρίαρχο κλίμα «ανεπιθύμητου», ως απότοκο της ιδεολογία της κυριαρχίας,  που αντιμετωπίζουν οι τσιγγάνικοι καταυλισμοί.  Αυτή η αντιπαλότητα που εκφράζεται με κοινωνικό αποκλεισμό από τον ισχυρό εθνοκεντρικό πόλο απαντιέται με παραβατικότητα (συντριπτικά «χαμηλού χαρακτήρα», σύμφωνα με τους όρους της ποινικολογίας) από τον αδύναμο πόλο, τους τσιγγάνους.

 

Στο Αιτωλικό λοιπόν, με αφορμή ένα κοινότυπο επεισόδιο με τσιγγανάκια, το «ποτήρι» ξεχείλισε και 200 κάτοικοι ενισχυμένοι με «διμοιρία» της ΧΑ και επικεφαλής βουλευτή-διμοιρίτη της επιτέθηκαν στον καταυλισμό. Η απάντηση που δέχτηκαν ήταν απόρροια μιας χρόνιας αντιπαλότητας που ξέσπασε και αυτή τη φορά με μια ευκαιριακή αντιστροφή της ισχύος του αδύναμου πόλου προς τον «ισχυρό»: τα όπλα. Τα ξημερώματα του Σαββάτου η αστυνομία αποκατέστησε την κυρίαρχη υπεροπλία εξαπολύοντας ένα πογκρόμ στον καταυλισμό «δια την αποκατάστασιν της Τάξεως»…

 

Όμως, αυτοί που οργανώνουν τον κοινωνικό αποκλεισμό είναι υπεύθυνοι για τα απότοκά του. Ως δια «μαγείας», αυτοί εμφανίζονται εκ των υστέρων ως δυνάμεις της λογικής και ως δημοκράτες απέναντι στους εξοργισμένους γηγενείς που, μετά από τόνους επιμελημένης ρατσιστικής προπαγάνδας, ζητούν μια «τελική λύση» για τους τσιγγάνους. Είναι αυτοί που κρατάνε ζωντανή την κουλτούρα του εθνοκεντρισμού αναπαράγοντας την αντιπαλότητα με έναν λαό-παρία, αναπαράγοντας τον πολιτισμό του κοινωνικού αποκλεισμού, αναπαράγοντας την συνθήκη του διάχυτου φόβου για να γίνει «παλλαϊκή» απαίτηση ο κοινωνικός έλεγχος και η κρατική καταστολή. Τα πογκρόμ επιδιώκουν να γίνουν καθημερινότητά μας.

 

Στο Αιτωλικό οι κάτοικοι και οι τσιγγάνοι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν. Το ότι δεν έχουν τρόπο «να τα βρούν», τόσα χρόνια που συνυπάρχουν, αποτελεί επιβεβαίωση των συμφερόντων που φροντίζουν γι’ αυτό. Οι 3 τραυματίες του Αιτωλικού δεν είναι παρά 3 ακόμη ρατσιστικά λάφυρα.

 

4.

 

Μετά από όλα αυτά, η είδηση, 4η σωρηδόν, για έναν αλγερινό που στη Γλυφάδα έκλεψε 19 τσάντες από λουόμενους δεν είχε άλλο σκοπό παρά να οριοθετήσει συναισθηματικά την οργισμένη ρατσιστική κατοχή της μικροαστικής συνείδησης. Λίγη σημασία έχει το γεγονός ότι αν ήταν έλληνας ο κλέφτης (οι ημεδαποί δεν υστερούν στην χαμηλή παραβατικότητα)  δεν θα είχε καν αναφερθεί ως συμβάν και μάλιστα με την συγκεκριμένη σειρά στη ροή των «ειδήσεων»…

 

5.

 

Είναι γνωστή η «ατράνταχτη» εναντιωματική επιχειρηματολογία: «αν σκότωναν το δικό σου παιδί, αν σε έκλεβαν, αν σε βίαζαν… τα ίδια θα έλεγες;»

 

Δεν γνωριζόμαστε… Μπορούμε όμως να αποδίδουμε τις ευθύνες εκεί που αναλογούν, σε πρόσωπα, κι όχι σε φυλές, έθνη και άλλα ευτράπελα της ιστορίας. Να μην ξεχνάμε τη γυναίκα του Καντάρη (του ανθρώπου που δολοφονήθηκε στυγνά από τρεις αφγανούς στο κέντρο της Αθήνας πέρσι την άνοιξη) που δεν δέχτηκε τα λουλούδια της Χρυσής Αυγής θεωρώντας ότι κάνουν ρατσιστική πολιτική με το πτώμα του άντρα της. Είναι μια τρανταχτή απάντηση…

 

Έρχονται κι άλλες!

 

 

 

 κατάληψη Σινιάλο

 

 

  • Και μια αφίσα που κολλήθηκε στο Αγρίνιο (πέρυσι τέτοια εποχή) και που εκδόθηκε από ομάδες και μέσα αντιπληροφόρησης  που δραστηριοποιούνται σε διάφορες πόλεις του ελλαδικού χώρου. Ανάμεσα σε αυτά τα μέσα και ο Παροξυσμός.

 

 

(κάντε κλικ  για μεγέθυνση)

 

 

Επειδή δε γεννηθήκαμε χθες, αλλά έχουμε μνήμη, επειδή φτύνουμε κατάμουτρα την προπαγάνδα των καθεστωτικών media…

 

Επειδή κι εμείς, είτε γεννηθήκαμε εδώ είτε όχι, ζούμε και περπατάμε σ' αυτούς εδώ τους δρόμους,γνωρίζουμε πάρα πολύ καλά πως:

 

ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΝ

–μαζικά κιόλας– στο Αφγανιστάν, στη Σομαλία και όπου αλλού πατάει η μπότα του ελληνικού στρατού, όπως δολοφονούσε χθες στη Σρεμπρένιτσα και θα συνεχίσει να δολοφονεί όπου υπάρχειανάγκη να προστατευτούν τα «εθνικά οικονομικά συμφέροντα».

 

ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΒΙΑΖΟΥΝ

κορίτσια και αγόρια από την Αφρική, την ανατολική Ευρώπη και από παντού, χρόνια τώρα στα μπουρδέλα της πρωτεύουσας και στα κωλόμπαρα της επαρχίας, στα αστυνομικά τμήματα των γειτονιών μας. Άλλη μια απτή απόδειξη της παραδοσιακής τους παλικαριάς, ενισχυμένης απ' τη –δανεική–  συνθήκη του οικονομικά «ισχυρού έλληνα».

 

ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΗΣΤΕΥΟΥΝ

έλληνες τραπεζίτες, εφοπλιστές, αφεντικάνοι, επιχειρηματίες μεσαίου και μεγάλου βεληνεκούς, αρχιμανδρίτες και πολιτικοί, τίμιοι δικαστές και αδιάφθοροι αστυνομικοί. Στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια και όπου αλλού επεκτείνουν τις βρόμικες μπίζνες τους…

 

Η ΕΘΝΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΑΠΑΤΗ

που θέλει να δίνει την ψευδαίσθηση σ' εμάς τους «από τα κάτω» ότι έχουμε κοινά συμφέροντα μ' αυτούς που ληστεύουν τις τσέπες μας, βιάζουν την προσωπικότητά μας, μ' αυτούς που θέλουν να μας ξεζουμίσουν πριν μας δολοφονήσουν σ' ένα κάτεργο, μια φυλακή, ένα τρελάδικο.

 

Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΜΑΣ ΟΧΙ ΑΠΛΑ ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΝΕΤΑΙ

ΠΑΝΩ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΤΣΑΚΙΣΕΙ

 

ΟΜΑΔΕΣ ΑΝΤΙΠΛΗΡΟΦΟΡΗΣΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΘΙΑΣΩΤΕΣ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ  ΚΑΙ ΑΠΟΛΟΓΗΤΕΣ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

 

…και τότε ρίξανε τον κλήρο να δούνε ποιος θα φαγωθεί…«για να ξεβρωμίσει ο τόπος»

 

Aναδημοσίευση από το blog της ομάδας  cladestina


Μια προσπάθεια ερμηνείας ενός στημένου παιχνιδιού

με περισσευάμενους, αναλώσιμους, μετανάστες και φασίστες

 

Στις 26 Μαρτίου ο υπουργός «προστασίας του πολίτη» Χρυσοχοΐδης ανακοινώνει την ίδρυση 30 κέντρων κράτησης μεταναστών, συνολικής χωρητικότητας 30.000 κρατουμένων (αριθμός υπερδιπλάσιος των φυλακισμένων στο ήδη υπερκορεσμένο «σωφρονιστικό» σύστημα στην Ελλάδα).

Στις 31 Μαρτίου ο υπουργός υγείας Λοβέρδος αναφέρεται σε υγειονομική βόμβα (η ίδια έκφραση που είχε χρησιμοποιήσει και στην απεργία πείνας των 300 μεταναστών εργατών) και ανακοινώνει την κράτηση επ’ αόριστον των μεταναστών που αποτελούν «δημόσιο κίνδυνο».



Τα επιχειρήματα τα γνωστά:


·        Η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη λόγω «απουσίας μεταναστευτικής πολιτικής».

·        Η Ελλάδα δεν χωράει τόσους μετανάστες.

·        Οι μετανάστες αποτελούν απειλή για τη δημόσια υγεία.

·        Οι μετανάστες αυξάνουν την εγκληματικότητα, καθώς προέρχονται από χώρες όπου «η ανθρώπινη ζωή δεν έχει τόση αξία όσο στην πολιτισμένη Δύση».

·        Οι μετανάστες καταστρέφουν το κέντρο της Αθήνας.

 

 Για κάποιες μέρες η δημόσια συζήτηση μονοπωλείται από τις εξαγγελίες των δύο υπουργών και τις αντιδράσεις των κατοίκων των περιοχών για τις οποίες εξαγγέλθηκε η κατασκευή των κέντρων κράτησης, αφού «δεν θέλουν οι περιοχές τους να γίνουν χωματερές για τα σκουπίδια της Αθήνας


Tο κλίμα άλλαξε για λίγο με την αυτοκτονία του 77χρονου συνταξιούχου Δημήτρη Χριστούλα μπροστά στο ελληνικό κοινοβούλιο και τον βαρύ τραυματισμό του Μάριου Λώλου, προέδρου της ένωσης φωτορεπόρτερ, από επίθεση των ΜΑΤ κατά τη διάρκεια κινητοποιήσεων διαμαρτυρίας που καταστάλθηκαν βίαια. Ωστόσο το θέμα επανέρχεται, καθώς η (νεοναζιστική) ακροδεξιά πλασσάρεται επίμονα στο δημόσιο λόγο ως «λύση στην οποία καταφεύγουν οι κάτοικοι γειτονιών της Αθήνας» οι οποίοι «αντιμετωπίζουν αξεπέραστα προβλήματα εξαιτίας της παρουσίας των μεταναστών» και «δεν έχουν σε ποιον άλλο να στραφούν» αφού «η αστυνομία απουσιάζει» και η μόνη διέξοδος είναι οι περιπολίες των νεοναζί. Τελικά η δημόσια συζήτηση μετατοπίζεται προς την ακροδεξιά «αφού πρέπει να ληφθούν άμεσα μέτρα για να αποτραπεί η άνοδος της ακροδεξιάς».

Οι αιτιάσεις περί «υγειονομικής βόμβας» απαντήθηκαν άμεσα από το (κρατικό) ΚΕΕΛΠΝΟ, ενώ το ανεφάρμοστο και αναποτελεσματικό (ως προς τους διακηρυγμένους στόχους του) του μεγαλόπνοου σχεδίου Χρυσοχοΐδη-Λοβέρδου καταδείχθηκε από ανακοινώσεις της Διεθνούς Αμνηστίας, μελών της Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, ακόμα και από αξιωματούχους της Ε.Ε.

 

Πολλοί μίλησαν για ένα προεκλογικό τρυκ. Στο κείμενο που ακολουθεί θα καταδείξουμε ότι όχι απλά δεν έχουμε να κάνουμε με «απουσία μεταναστευτικής πολιτικής» αλλά αντιθέτως πρόκειται για μια στοχευμένη πολιτική επιλογή, στο πλαίσιο της «δημιουργικής καταστροφής» και της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης.

Συγκεκριμένα, θα επιχειρηματολογήσουμε για το ότι αυτή η κρατική επιλογή:

·        αχρηστεύει εργατικό δυναμικό

·        θέτει τους μετανάστες σε καθεστώς ομηρίας από τις μαφίες

·        παράγει απόγνωση σε γειτονιές της Αθήνας

·        διοχετεύει συνολικά στη χώρα τη δυσαρέσκεια από την οικονομική κατάσταση σε ιδεολογίες μισαλλοδοξίας

·        γεννάει φασιστικές πολιτοφυλακές με κοινωνική υποστήριξη

·        τελικά διαμορφώνει μια μόνιμη κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, στο πλαίσιο της οποίας οι Έλληνες έχουν να χάσουν πολύ περισσότερα από ό,τι οι μετανάστες.

 

Επίσης θα επιχειρήσουμε μια απάντηση στα (παρα)κρατικά επιχειρήματα («δεν χωράνε», «είναι εκατομμύρια», «Δουβλίνο ΙΙ», «έλλειψη ευρωπαΐκής αλληλεγγύης», «παρεμπόριο», «εγκληματικότητα») και θα διατυπώσουμε παρατηρήσεις για τις στάσεις όσων βρίσκονται από την πλευρά της κοινωνικής δικαιοσύνης και απελευθέρωσης.

 

Εισαγωγικές παρατηρήσεις

 

Για αρκετές ημέρες βομβαρδιστήκαμε με μια αληθοφανή επιχειρηματολογία διανθισμένη με χονδροειδέστατα ψέματα. Ο δημόσιος λόγος δεν έθεσε κανένα από τα ερωτήματα που είναι απαραίτητα για να αναλυθεί το «πρόβλημα»: Γιατί στοιβάζονται τόσοι άνθρωποι στην Αθήνα; Ποιοι είναι υπεύθυνοι; Ποιοι επωφελούνται; Ποιές πολιτικές επιλογές εξυπηρετεί αυτή η συσσώρευση; Ποιες κοινωνικές μεταβολές προωθούνται; Η προπαγάνδα πάντα απευθύνεται στο θυμικό και όχι στη λογική, πρέπει να φαντάζει ως η μόνη αλήθεια και όσοι αντιπαρατίθενται σε αυτή να παρουσιάζονται ως μη ρεαλιστές.

 

Το λεγόμενο μεταναστευτικό πρόβλημα προβλήθηκε με τον ίδιο παράλογο τρόπο με τον οποίο όσα συνέβησαν τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα παρουσιάστηκαν όχι ως αποτέλεσμα της δομικής αναδιάρθρωσης που επιβάλεται στην Ελλάδα-πειραματόζωο, αλλά επειδή οι Έλληνες είναι τεμπέληδες, έχουμε 1.500.000 δημόσιους υπάλληλους, οι πολιτικοί είναι κλέφτες, το σύστημα υγείας ξοδεύει πολλά για να περιθάλπτει τους μετανάστες κλπ.Έτσι, όπως ένας εκπρόσωπος του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου επελέγη ως πρωθυπουργός για να μας σώσει από τις επιθέσεις του διεθνούς χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου, μια παρακρατική οργάνωση με κυπατζίδικο παρελθόν και συμμετοχή σε μαφιόζικες συμμορίες και «δουλειές της νύχτας» παρουσιάζεται ως σωτήρας από τις μαφιόζικες συμμορίες και την εγκληματικότητα.

 

Το γεγονός ότι συνταξιούχοι ωθούνται στην αυτοκτονία και η ευκολία με την οποία τα ΜΑΤ ανοίγουν κεφάλια φωτορεπόρτερ έχει άμεση σχέση με τη δημαγωγία για το μεταναστευτικό, την οποία διαδέχθηκε η δημαγωγία για την «εντυπωσιακή αύξηση της δημόσιας απεύθυνσης των νεοναζί».Εμπροσθοφυλακή αυτής της λαθροχειρίας ήταν τα ΜΜΕ, τα οποία επιδόθηκαν σε μια κλασική ρητορική κατασκευής εξιλαστήριων θυμάτων.


Οι μετανάστες, τα «καθάρματα»…

 

Στην Αρχαία Αθήνα, κατά τον εορτασμό των Θαργηλίων εκδίωχναν από την πόλη μετά από δημόσια διαπόμπευση τους «φαρμακούς» ή αλλιώς τα «καθάρματα», δύο άντρες (ο ένας μεταμφιεσμένος σε γυναίκα) που χρησίμευαν ως συμπυκνωμένη αναπαράσταση του κακού. Η τελετουργική εκδίωξη των «καθαρμάτων» θα επέφερε τη θεραπεία της πόλης, την «κάθαρση» (ή το «ξεβρώμισμα», όπως το λένε σήμερα). Σε μια κοινωνία που ρυθμιζόταν μέσω θεατρικών συμβολισμών, αυτή ήταν μια αναίμακτη τελετή, η οποία όμως έφερε τις μνήμες πραγματικών ανθρωποθυσιών του παρελθόντος. Στον ιουδαϊκό κόσμο είχαμε τους αποδιοπομπαίους τράγους, στη Ρώμη τον «homo sacer», η χριστιανική Ευρώπη μεταχειρίστηκε τους διωγμούς των αιρετικών ενώ στις απαρχές του καπιταλισμού το κυνήγι των μαγισσών ήταν επίσημη κρατική πολιτική. Τα αντισημιτικά πογκρόμ των ναζί είναι η πιο πρόσφατη έκφραση μιας αρχέγονης αιματηρής τελετουργίας η οποία συνενώνει την κοινωνία θυσιάζοντας τα «καθάρματα».


Ως σύγχρονοι φαρμακοί, γιατρειά για την ελληνική κοινωνία που βρίσκεται σε κρίση, καταδεικνύονται οι μετανάστες και ποιος θα ήταν καταλληλότερος για το ρόλο της θεραπαινίδας του υπουργού προστασίας του πολίτη από τον υπουργό υγείας; Στο πλευρό τους οι θιασώτες των εκκαθαρίσεων και της «τελικής λύσης» που παρατάσσουν τους αγκυλωτούς σταυρούς μαζί με τα μικρόφωνα των δημοσιογράφων.Το πάντρεμα της «προστασίας» και της «υγείας» δημιουργεί το πλαίσιο όπου ανθεί το αίτημα «να ξεβρωμίσει ο τόπος», να καθαρθεί, να ξεφορτωθούμε τους υπανθρώπους, τα «καθάρματα».


Το πολιτικό κατεστημένο παίρνει το ρίσκο να δημιουργήσει φασιστικό κίνημα προκειμένου να εξασφαλίσει τον κοινωνικό έλεγχο και τη διασφάλιση της τάξης εν όψει των ακόμη χειρότερων ημερών που έρχονται. Ο φασισμός μπορεί να έχει χαρακτηριστικά κινήματος (ενίοτε ανεξέλεγκτου) τελικά όμως κάνει τη δουλειά των αφεντικών. Του καπιταλισμού.


Για τη συνέχεια του κειμένου πατήστε εδώ

Αυτή η κοινωνία βρωμάει ρατσισμό ως το μεδούλι

Επιχείρηση σκούπα και καταστροφή των προσφυγικών παραπηγμάτων στην Ηγουμενίτσα


Στις 5 τα ξημερώματα  οργανώθηκε και εκτελέστηκε σχέδιο μαζικής επίθεσης κατά των προσφύγων σε καταυλισμούς αυτοσχέδιους στην Ηγουμενίτσα. Εγινάν μαζικές συλλήψεις και καταστροφή των προσφυγικών παραπηγμάτων. Ο υπουργός προστασίας του πολίτη ,τοπικοί ΄΄άρχοντες΄΄ ,δημοσιογράφοι, αστυνομία και ντόπιοι Ηγουμενιτσιώτες έκαναν πράξη την δέσμευσή τους για μια ΄΄ανθρώπινη΄΄ και ΄΄καθαρή΄΄ Ηγουμενίτσα. Παρόμοια πρακτική  με αυτή της  κατεδάφισης και του εμπρησμού του προσφυγικού καταυλισμού στην Πάτρα το καλοκαίρι του 2009. Αυτή ήταν η κορύφωση της κατασταλτικής μανίας του κράτους μετά από μια περίοδο συνεχούς αποκλεισμού των μεταναστών ακόμα και από την εύρεση τροφής, συνεχείς συλλήψεις, βασανισμούς, απόπειρες δολοφονίας από φασίστες και λάσπη από ΜΜΕ.

Τώρα μπορούν οι ντόπιοι δημοσιογραφίσκοι να καύχιουνται το τέλος του καταυλισμού στην Ηγουμενίτσα 

http://892fm.blogspot.com/2011/06/blog-post_09.html


και ότι επιτέλους είναι ασφαλείς …

http://892fm.blogspot.com/2011/06/blog-post_3180.html


Θα μας βρείτε απέναντί σας..

Απέναντι στον κοινωνικό αποκλεισμό, την ξενοφοβία και την ρατσιστική βία, προτάσσουμε την αλληλεγγύη ως συνιστώσα του αγώνα των μεταναστών για αξιοπρέπεια και χειραφέτηση. Μια αλληλεγγύη, που αποτελώντας μια βαθμίδα προς συνεύρεση και σύμπραξη, στρέφεται ενάντια σε κάθε είδος ρατσισμό από όπου και αν αυτός πηγάζει ή προέρχεται.

Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών

ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΠΑΤΡΙΔΕΣ, ΣΥΝΟΡΑ, ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ


Παραθέτουμε και μια ενημέρωση συντρόφων από την Ηγουμενίτσα

 Στις 5 μισή το πρωί έγινε το ντου των μπάτσων στον καταυλισμό των μεταναστών στην Ηγουμενίτσα. Έγιναν συλλήψεις ενώ κάποιοι μετανάστες έχουν κρυφτεί στο δύσβατο μέρος του βουνού προς την κορυφή του. Τα ματ μαζί με τους ασφαλίτες έχουν αποκλείσει γύρω γύρω το βουνό ώστε να αναγκάσουν τους μετανάστες λόγω δίψας να παραδοθούν. Συγχρόνως συνεργεία του δήμου καταστρέφουν και φορτώνουν τον καταυλισμό σε φορτηγά. Οι μετανάστες φταίνε που ο δήμος Φιλιατών είναι χρεωμένος 3 εκατομμύρια. ευρώ από τζόγο Οι μετανάστες φταίνε που ο δήμος Ηγουμενίτσας είναι χρεωμένος 8 εκατομμύρια. ευρώ από λαμογιές Οι μετανάστες φταίνε που πρώην δήμαρχος κόβει 7 χιλιάδες ευρώ σε μπουζουξίδικο 'τα αστέρια' στη λουλουδού με τιμολόγιο του δήμου ενώ είναι ο ίδιος που έχει φάει 100.00 ευρώγια το παγοδρόμιο που δεν έγινε ποτέ. Οι μετανάστες φταίνε που ο Καλαμάς νεκρώνεται από εργοστάσια λιπασμάτων ενώ τα προϊόντα του κάμπου είναι καρκινογόνα από το μολυσμένο νερό. Οι μετανάστες φταίνε για τη συγκέντρωση βαρέων μετάλλων στο λιμάνι της Ηγουμενίτσας δημιουργώντας μια καρκινογόνα βόμβα δίπλα στη πόλη. Οι μετανάστες φταίνε για τη κατασκευή καρκινο-χυτά στο Καρβουνάρι και τις αρπαχτές από τη κατασκευή τους κράτους, εργολάβων και δήμου Ηγουμενίτσας. Οι μετανάστες φταίνε για τα αίσχη που γίνονται στο δέλτα του Καλαμά που χτίζονται παράνομα και ψαρεύουν παράνομα. Οι μετανάστες φταίνε για τις δουλειές στο τελωνείο του λιμενικού με εμπόριο παράνομων τσιγάρων χρυσαφικών κολόνιες κτλ ενώ ο πρώην προϊστάμενος του τελωνείου γνωστό κομματόσκυλο και τσιράκι του Μπέζα, κυκλοφορεί ελεύθερος με τις αρπαχτές του έχοντας 14 ακίνητα, 2 αυτοκίνητα και αμέτρητα μετρητά στη τράπεζα. Και επειδή για όλα φταίνε οι μετανάστες οι μπάτσοι πήραν τη δικαιοσύνη στα χέρια τους δολοφονώντας τον Αριβάν, ξυλοφορτώνοντας συνέχεια μετανάστες, ρίχνοντας χημικά στο βουνό, φυλακίζοντας ανήλικα παιδιά στα κολαστήρια-κρατητήρια του λιμενικού, με υπόγεια κολαστήρια σαν αυτό της Παραμυθιάς πάντα σε συνεργασία με τον πρεζάκια ρουφιάνο του ράδιο Ηγουμενίτσα, του διευθυντή του νοσοκομείου και του κέντρου υγείας και τα κομματόσκυλα ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, ΝΔ και τα τρία γνωστά τσιράκια της χρυσής αυγής. Κατά τ'άλλα η τουριστική περίοδος σας μάρανε, γαμώ τη δημοκρατία σας ,γαμώ!

Δημιουργία κέντρου κράτησης μεταναστών στην Αιτωλοακαρνανία

 

   

Ενα απέραντο στρατόπεδο συγκέντρωσης η Ελλάδα

Επιβεβαιώνονται και επισήμως πλέον τα σενάρια για τη δημιουργία κέντρου κράτησης μεταναστών στην Αιτωλοακαρνανία. Το στρατόπεδο Ψαρογιάννη που είναι μετά το Ρίβιο κοντα στη Στάνο και στη λεγόμενη περιοχή «Σαμάρι» είναι μεταξύ των 15 που ανακοίνωσε απόψε το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη.

Τα υπόλοιπα θα είναι τα ακόλουθα:

 

-Λακωνία, Σπάρτη – Κέντρο Κράτησης
-Χίος, Μερσινίδι – Κέντρο Κράτησης
-Σάμος, Βαθύ – Κέντρο Πρώτης Υποδοχής
-Αμυγδαλέζα – Κέντρο Πρώτης Υποδοχής Ανηλίκων
-Ελληνικό, τα παλαιά κρατητήρια – Κέντρο Κράτησης
-Ελληνικό, τα νέα κρατητήρια – Κέντρο Πρώτης Υποδοχής
-Μονάδα Πέτρου Ράλλη – Κέντρο Κράτησης
-Ασπρόπυργος – Κέντρο Κράτησης
-Ροδόπη, Βένα – Κέντρο Κράτησης
-Έβρος, Φυλάκιο – Κέντρο Κράτησης. 

-Θεσπρωτία, εξετάζονται τρεις προτάσεις ιδιωτών για Κέντρο Κράτησης, εκτός της πόλης της Ηγουμενίτσας. 

-Έβρος, Καρωτή, πρώην στρατόπεδο Φιλιρίδη – Κέντρο Κράτησης.

-Ορεστιάδα, εξετάζεται πρόταση ιδιώτη με στόχο τη δημιουργία Πολυδύναμου Κέντρου, όπου θα συστεγάζονται Υπηρεσία Ασύλου, Κέντρο Πρώτης Υποδοχής, Διοίκηση του Frontex , οι υπηρεσίες της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ορεστιάδας και η Πυροσβεστική Υπηρεσία Ορεστιάδας.

 

Παρακάτω παραθέτουμε δυο φωτογραφίες:

Η πρώτη για να μην ξεχνάμε ότι η Ελλάδα εκτός από τόπο υποδοχής αποτέλεσε και τόπο αποστολής μεταναστών σχεδόν σε όλη την υφήλιο.

 

 

Και η δεύτερη από το εξώφυλλο της  εφημερίδας ΜΕΤΑΝΑΣΤΗΣ, που εξέδιδε ο Ελληνοσουηδικός Σύλλογος Στοκχόλμης την δεκαετία του 70.  

Για τα τελευταία γεγονότα κοινωνικού κανιβαλισμού

Kείμενο από την Kατάληψη Apertus

 

 

Για τα τελευταία γεγονότα κοινωνικού κανιβαλισμού

 

 Στις 11/05, ήμερα Γενικής Απεργίας, στo κέντρο της Αθήνα οι κατασταλτικές δυνάμεις του κράτους επιτέθηκαν  στην πορεία με εμμονή κυρίως στα ανεξάρτητα και ακηδεμόνευτα μπλοκ. Άγριοι ξυλοδαρμοί, δολοφονικά χτυπήματα, χημικά, χειροβομβίδες κρότου λάμψης, συλλήψεις, αιμόφυρτοι και τραυματισμένοι διαδηλωτές. Από αυτήν την δολοφονική επίθεση, ο Γιάννης Κ. από το μπλοκ της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων, τραυματίστηκε σοβαρά και μεταφέρθηκε με ΕΚΑΒ στο χειρουργείο του νοσοκομείου Νίκαιας σε προθανάτια κατάσταση, με σοβαρό επισκληρίδιο αιμάτωμα και κατάγματα στο κρανίο. Τώρα ο Γιάννης Κ. νοσηλεύεται διασωληνωμένος στην εντατική.

 

Την Τρίτη 10 Μάη, ο 44χρονος Μανώλης Καντάρης, δολοφονείται στο κέντρο της Αθήνας από αγνώστους. Αιτία της επίθεσης, πιθανώς υπήρξε η προσπάθεια αφαίρεσης μίας τσάντας που είχε μαζί του.

Η δολοφονική αυτή ενέργεια είναι συνέπεια της όλο ένα και αυξανόμενης ανέχειας, φτώχειας και εξαθλίωσης που επικρατεί σε διάφορες συνοικίες του κέντρου της μητρόπολης. Αμέσως μετά το περιστατικό, το φασιστικό παρακράτος άρχισε μια νεκρολόγια διεκδικώντας ηγετική θέση στον κοινωνικό αναβρασμό. Παράλληλα ο δήμαρχος της Αθήνας, μέσα από δηλώσεις, προτρέπει τους μετανάστες χωρίς χαρτιά «να γυρίσουν σπίτια τους», δίνοντας έτσι πάτημα σε κινήσεις εναντίων των μεταναστών. Το επόμενο χρονικό διάστημα ένα συνονθύλευμα οργανωμένων φασιστών και «αγανακτισμένων πολιτών», με την συνδρομή των αστυνομικών δυνάμεων, προβαίνουν σε ρατσιστικό πογκρόμ με συνέπεια των τραυματισμό δεκάδων μεταναστών, ενώ εκδηλώνονται συνδυασμένες επιθέσεις διμοιριών και φασιστών διαδοχικά κατά των καταλήψεων Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά και Βίλα Αμαλίας (Αχαρνών & Χέυδεν), οι οποίες αποκρούονται επιτυχώς από συντρόφισσες και συντρόφους. Επίσης τα ξημερώματα της Πέμπτης 12 Μάη στην περιοχή των Κάτω Πατησίων ένας νεαρός μετανάστης από το Μπαγκλαντές πέφτει νεκρός μαχαιρωμένος από δύο έλληνες φασίστες, οι οποίοι πρώτα τον καταδίωξαν με το μηχανάκι τους. Κάποιοι, λοιπόν, επιδιώκουν με κάθε τρόπο να διαιωνίσουν αυτή την κατάσταση.

 

Αυτοί οι «κάποιοι» δεν είναι άλλοι από οργανωμένους φασίστες, πλαισιωμένοι από ένα ασαφές νεφέλωμα εθνικοφρονούντων κατοίκων και καταστηματαρχών, μπράβων και νταβάδων, σε συνδυασμό με φαιδρές προσωπικότητες του δεξιού πολιτικού παρασκηνίου. Αυτοί, λοιπόν, οι «κάποιοι» που άλλοτε πυροβολούν και μαχαιρώνουν «για την πατρίδα που βάλλεται» και άλλοτε αυτοανακηρύσσονται υπερασπιστές των «φτωχών πλην τίμιων ελλήνων», είναι που θέλουν να στρέψουν τους ντόπιους με κάθε τρόπο εναντίον των μεταναστών. Οι γειτονιές του πολυεθνικού προλεταριάτου στην Αθήνα, την Ηγουμενίτσα, την Πάτρα, την Άρτα και αλλού, μετατρέπονται σε πεδία όπου εκδηλώνεται η ρατσιστική και κατασταλτική πολιτική του κράτους και σε τόπους όπου συναντιούνται οι κοινές επιδιώξεις του κράτους και των αφεντικών με τις εθνικοκυριαρχικές φαντασιώσεις των φασιστών. Με λίγα λόγια το ένα χέρι νίβει το άλλο…

 

Όλος αυτός ο αναβρασμός είναι απόρροια της λογικής του παραλόγου ενός συστήματος που αντιμετωπίζει τις συνέπειες της αντιαθρώπινης στρατηγικής του. Το υπάρχον σύστημα είναι του δημιουργεί περιοχές και συνθήκες εξαθλίωσης. Το υπάρχον σύστημα είναι που δημιουργεί τους πολέμους, την φτώχεια, την ανέχεια και αναγκάζει τους ανθρώπους να εγκαταλείπουν τις εστίες τους για να περιπλανηθούν στον «παράδεισο» της ελληνικής βαρβαρότητας. Οι κρατικοί μηχανισμοί, ενώ θέλουν να παρουσιαστούν σαν εγγυητές της κοινωνικής ειρήνης, δεν είναι τίποτα άλλο από μηχανισμούς φίμωσης κάθε φωνής αμφισβήτησης και καταστολής κάθε πράξης αντίστασης.

Σημαντική, από άποψη συμβολισμού, είναι η χειρονομία της χήρας του Μ. Καντάρη να επιστρέψει τα λουλούδια που της έστειλε ο αρχηγός της φασιστικής «Χρυσής Αυγής», δείχνοντας στην κοινωνία ποιος είναι ο ρόλος των σύγχρονων ταγματασφαλιτών σε αυτήν την τραγωδία.

 

Όποιος κάνει ότι δεν καταλαβαίνει ή σφυρίζει αδιάφορα έχει πάρει ήδη θέση.

 

ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ

Ενάντια στην βία του κράτους, του παρακράτους και των αφεντικών

 

 

Κατάληψη Apertus

Πογκρόμ στους μετανάστες για μια «ανθρώπινη Ηγουμενίτσα»

 

Στις 3/5/2011 πραγματοποιήθηκε η προγραμματισμένη συγκέντρωση της Επιτροπής Αγώνα για να γίνει η Ηγουμενίτσα μια «ανθρώπινη πόλη», με αποκλεισμό του λιμένα της πόλης και αίτημα-πίεση προς τις αρχές να φύγουν οι μετανάστες.

 

Το παρακάτω βίντεο αποτυπώνει τα όσα ακολούθησαν.

 

Προσέχτε από το 1:15 του βίντεο και μετά, φαίνεται ξεκάθαρα πως μια πολυπληθής άγρια φασιστονεολαία στην Ηγουμενίτσα λειτουργεί ως άτυπη εφεδρεία των δυνάμεων καταστολής. Προσέχτε τα χειροκροτήματα και τις προτροπές των παρευρισκομένων σε μια πόλη που ξεχειλίζει φασισμό.


Εδώ το βίντεο

 

 

(update): Εδώ το κείμενο από συντρόφους-ισσες στην Ηγουμενίτσα

Κατάληψη στον Αχελώο TV για την αλληλεγγύη στους 300 μετανάστες-εργάτες απεργούς πείνας

 

 

ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΕ ΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΣΤΑΘΜΟ ΣΤΟ ΑΓΡΙΝΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 300 ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ – ΕΡΓΑΤΕΣ ΑΠΕΡΓΟΥΣ ΠΕΙΝΑΣ (update)

 

 

 

 

Κατάληψη στον τοπικό τηλεοπτικό σταθμό Αχελώος tv, στο Αγρίνιο, πραγματοποιήθηκε πριν λίγη ώρα (10:15 στις 28 Φλεβάρη) από 30 αλληλέγγυους/ες, ως ένδειξη αλληλεγγύης στον αγώνα των 300 μεταναστών – εργατών απεργών πείνας. Κατά τη διάρκεια της κατάληψης αναρτήθηκε πανό αλληλεγγύης ενώ διαβάστηκε το πρώτο κείμενο των μεταναστών καθώς επίσης και το τελευταίο ιατρικό δελτίο τύπου. Στη συνέχεια προβλήθηκε σύντομο βίντεο με μηνύματα των μεταναστών και φωνάχτηκαν συνθήματα αλληλεγγύης.

 

ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ


Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ/ΕΣ