Αλ Καντάνης

 

alkadanis

 

Ο πάτερ Aλ Καντάνης βρίσκεται στο κεφαλόσκαλο του Ναού του. Παρατηρεί τους Χριστιανούς Νέους να προετοιμάζονται για το νέο γύρο του αγώνα paint ball. Στο μυαλό του πάτερ έρχονται σκέψεις από τις προηγούμενες μέρες. Θυμώνει σαν σκέπτεται το σχόλια που δέχτηκε από σελίδες του διαδικτύου που τον αποκαλούσαν πολεμοχαρή που εθίζει τα παιδιά στις συνήθειες μιας μάχης. Κάποιοι άλλοι τον αποκάλεσαν φασίστα επειδή ευλόγησε στα εγκαίνια τους τα γραφεία της Χρυσής Αυγής στο Αγρίνιο. Τα παιδιά από κάτω έχουν αρχίσει το paint ball. Γελούν, φωνάζουν, βρίζουν καμία φορά. Δεν τον πειράζει. Μέσα του είναι θυμωμένος για την αποδοκιμασία που δέχτηκε. Τόσα έχει κάνει για αυτήν την πόλη. Φροντιστήρια για ελληνόπουλα, συσσίτια και παζάρια ρούχων μόνο για έλληνες. Μέχρι και αφίσες κόλλησε με το σύνθημα «Χριστός ή Κρίση; Η Μετάνοια είναι η λύση». Και τόσο μένος πια για το πρόσωπό του;

 

Ξαφνικά ο ουρανός σκοτεινιάζει. Καταιγιδοφόρα νέφη κατακλύζουν τον ορίζοντα. Δυνατός άνεμος φυσά. Η γενειάδα του και τα άμφια του ανεμίζουν. Αστραπές και βροντές χαλάνε τον κόσμο. Οι Χριστιανοί Νέοι στρέφουν τα βλέμματά τους πάνω του. Τα μάτια τους λάμπουν σαν την πανσέληνο τα μεσάνυχτα. Τα πλαστικά τους όπλα έχουν μετατραπεί σε πολυβόλα. Ο παπά-Καντάνης πηδά από το κεφαλόσκαλο και βρίσκεται στην σέλα του Λευκού Αλόγου της Αποκάλυψης. Με την ποιμαντορική του ράβδο το οδηγεί. Ξωπίσω του τον ακολουθούν οι Νέοι του πάνω σε πυραυλοκίνητα skate. Στο διάβα τους τιμωρούν αλλόπιστους, άθρησκους, αμαρτωλούς και μετανάστες. Εισβάλουν σε μπαρ, καφέ και άλλα στέκια ακολασίας και τα πυρπολούν. Ο πάτερ καλπάζει με σιγουριά προς το Δημαρχείο. Καταλαμβάνει την εξουσία της πόλης! Ο Δήμαρχος αγνοείται! Τώρα μέσα στο Δημαρχείο βρίσκεται ο παπά-Καντάνης με τους πάνοπλους Χριστιανούς Νέους να τον στηρίζουν!

 

Στην πλατεία σιντριβανιού έχει μαζευτεί κόσμος. Όλοι είναι έντρομοι καθώς περιμένουν τις επόμενες κινήσεις του. Μέσα ο πάτερ ετοιμάζεται. Το αρχιερατικό του εγκόλπιο φωτοβόλει! Ο Θεός του έδωσε και άλλη δύναμη! Φορά το στιχάριο και το ωμοφόριό του. Η ποιμαντορική ράβδος ακτινοβολεί! Πλέον βρίσκεται πάνω από το δάπεδο! Αιωρείται! Είναι ο κάτι μεταξύ του Γκάνταλφ, του Μπάτμαν, του Μαγκνέτο και του Αγίου Κωνσταντίνου! Ο κόσμος περιμένει το διάγγελμα του! Θα εγκαθιδρύσει ένα Νέο Βασίλειο και αυτός θα είναι ο Αυτοκράτορας! Σκληρός αλλά Δίκαιος! Και αρχίζει σήμερα από το κέντρο του Αγρινίου! Ίπταται. Εξέρχεται από το παράθυρο του Δημαρχείου! Λάμψεις παντού! Το σιντριβάνι αντί για νερό, αναβλύζει αίμα! (Κάποιοι το πέρασαν για κρασί και πήγαν να πιουν). Πίσω του ακτινοβολεί ένας ενεργειακός σταυρός. Η φιγούρα του είναι αποκαλυπτική. Ο κόσμος έντρομος και με θαυμασμό κρέμεται από τα χείλη του! «Φασίστα Αλ Καντάνη το νου σου!», του φωνάζει κάποιος περαστικός από το προαύλιο της εκκλησιάς. Βρίσκεται ακόμα στο κεφαλόσκαλο του ναού, οι Χριστιανοί Νέοι ακόμα παίζουν paint ball. Όλα στο μυαλό του… Κάποια μέρα όμως θα τους δείξει…

 

Προδημοσίευση από το 14ο τεύχος του Παροξυσμού.

Εικονογράφηση okso81.

 

Για τα σχολικά συσσίτια του Ιδρύματος «Στ. Νιάρχος» και το ταξίδι μια παλιάς ιστορίας…

 

Το τυποποιημένο σακουλάκι περιέχει μια πίτα και ένα μήλο. Έρχεται κάθε Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή σε μερικές δεκάδες σχολεία της χώρας. «Το Ίδρυμα του Νιάρχου πραγματικά νοιάζεται για τους νέους της χώρας μας, που αυτήν την περίοδο δοκιμάζονται. Ο Νιάρχος είναι αυτοδημιούργητος και ξέρει τι σημαίνει πείνα. Η βοήθεια του μέσω του Προγράμματος Σίτισης είναι ανάσα για τους μαθητές του σχολείου που υποσιτίζονται» κηρύσσει περιχαρής η φιλόλογος προς τους μαθητές του Λυκείου που εκείνη την στιγμή περιεργάζονται αμήχανοι το σακουλάκι τους. Πίσω της ο υπεύθυνος του κυλικείο της ρίχνει φθονερές ματιές καθώς βάζει σε σειρά τις απούλητες τυρόπιτες.

 

Είναι πάντοτε η παλιά ιστορία του «αγαθού φιλόπονου και εγκρατούς εργάτη» που έγινε πλούσιος και του άθλιου χασομέρη που σπατάλησε όλα του τα υπάρχοντα στο γλέντι και για τιμωρία υποχρεώθηκε αυτός και τα παιδιά του και τα παιδιά των παιδιών του, να καταπονούνται στον αιώνα τον άπαντα δουλεύοντας για τους «ενάρετους» Νιάρχους και τους απογόνους τους. Μια ιστορία, που σαν παραμύθι, ταξιδεύει από αιώνα σε αιώνα. Όπως ταξιδεύουν και οι απόγονοι του Νιάρχου με τις θαλαμηγούς τους. Στο κατάστρωμα οι απόγονοι των «ενάρετων» χαίρονται τα δώρα της ζωής. Στα αμπάρια κρυμμένοι τριτοκοσμικοί κατασκευάζουν τα πιο ονειρεμένα γεύματα, που οι ίδιοι απαγορεύεται να δοκιμάσουν. Απαγορεύεται ακόμα και να αντικρίσουν το φως του ηλίου, ανεβαίνοντας στο κατάστρωμα. Ζουν σαν τα ποντίκια για βδομάδες, μήνες, για όσο χρειαστεί. Και οι από πάνω απόγονοι του Νιάρχου ταξιδεύουν, με ένα μοναδικό τρόπο που μόνο τα μέλη του διεθνούς jet set στερεώματος γνωρίζουν. Ταξιδεύουν, μα το μυαλό τους είναι καρφωμένο στα θησαυροφυλάκιά τους. Διάσπαρτα σε κάθε γωνία του πλανήτη θησαυροφυλάκια τεράστιας χωρητικότητας αναδεύουν ένα παχύρευστο χυλό κιτρινωπής απόχρωσης. Κάθε μόριο του χυλού έχει βγει από τους πόρους του δικού μας σώματος. Εκεί βρίσκονται συμπιεσμένες ώρες εργασίας που αθροίζουν χιλιετίες, μαζί με τσακισμένες αρθρώσεις, σακατεμένα μυαλά, διερρηγμένα στομάχια, γαστρικά υγρά, νευρώνες, λαμαρίνες, καουτσούκ, μικροτσίπ, κυβικά χιλιόμετρα πετρελαίου…

 

Το Ίδρυμα ΣΤ. ΝΙΑΡΧΟΣ ισχυρίζεται πως «αγωνίζεται για μια πιο ανθρώπινη κοινωνία» και μας πετάει ένα κόκαλο. Αυτοί οι «ενάρετοι» που αρπάζουν κάθε μέρα το ψωμί από το τραπέζι μας τώρα εμφανίζονται ως σωτήρες μας. Και η παλιά ιστορία του «αγαθού φιλόπονου και εγκρατούς εργάτη» που έγινε πλούσιος, περιπλέκεται ακόμα πιο πολύ…

 

12/03/2014

έντυπο δρόμου Παροξυσμός

 

Locomotiva: Νέα Περιοδική Αντικαπιταλιστική – Αντικρατική Έκδοση

 

locomotiva001

 

Locomotiva: Νέα Περιοδική Αντικαπιταλιστική – Αντικρατική Έκδοση Της Συλλογικότητας "Ταπί Και Ψύχραιμοι"Στο Aγρίνιο μπορειτε να την βρείτε στην κατάληψη apertus.

 

Ο Άγιος Βασίλης, ο υπάλληλος

santa-300x199

 

Ο Eduardo Galeano σε μια από τις ιστορικές του αφηγήσεις αναφέρει για το σύγχρονο μύθο του Άγου Βασίλη:

 

«Τα Χριστούγεννα του ’30, ο Άι Βασίλης προσελήφθη από την Coca-Cola.  Μέχρι τότε δεν φορούσε στολή, και γενικά προτιμούσε τα μπλε ή κόκκινα ρούχα. Ο σχεδιαστής της Coca-Cola τον έντυσε με τα χρώματα της εταιρίας, κόκκινο με λευκές ρίγες, και του έδωσε τα χαρακτηριστικά που σήμερα όλοι γνωρίζουμε. Ο φίλος των παιδιών έχει λευκή γενειάδα, γελάει συνέχεια, ταξιδεύει με το έλκηθρο και είναι τόσο ευτραφής που δεν ξέρουμε πως καταφέρνει να χωθεί στις καμινάδες του κόσμου φορτωμένος με δώρα και μια κόκα κόλα σε κάθε χέρι.

 

Ούτε ξέρουμε τι σχέση έχει με τον Χριστό»

 

Αλλά ξέρουμε σίγουρα πια είναι η σχέση του με τον καπιταλισμό, να συμπληρώσουμε εμείς…

 

(Και επίσης ξέρουμε πως αυτο το καπιταλιστικό κάθαρμα εμάς δεν μας έχει τιμήσει ποτέ!)