Πορεία για τη δολοφονία του Στράτου Π. στα Χανία

 


 

ΟΠΟΥ ΑΚΟΥΣ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΑΣΦΑΛΕΙΑ, ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΑΙΜΑ ΜΥΡΙΖΕΙ…

 

Όταν η σιωπή είναι τόσο εκκωφαντική πρέπει να σπάει


Ο λόγος για το θάνατο του Στράτου Π. ενός 19χρονου μαθητή, ο οποίος τραυματίστηκε σοβαρά στις 14/10, όταν έπεσε πάνω σε αμάξι στη συμβολή των οδών Τσόντου Βάρδα και 8ης Δεκεμβρίου, κατά τη διάρκεια πιεστικής καταδίωξής του από αστυνομικούς της ομάδας ΔΙ.ΑΣ, όταν δε σταμάτησε με το μηχανάκι του σε μπλόκο που είχαν στήσει. Ο 19χρονος μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο κλινικά νεκρός, όπου μετά από μερικές ημέρες κατέληξε.


Η αποσιώπηση του γεγονότος εξόφθαλμη

 

Η παραπληροφόρηση πολύ καλά στημένη, αφού τα ΜΜΕξαπάτησης αναφέρθηκαν στο θάνατο του παιδιού ως ακόμα ένα «θύμα τροχαίου». Για μας ο θάνατός του είναι ξεκάθαρα μία δολοφονία από τις ένοπλες συμμορίες του κράτους και όχι άλλο ένα «θύμα της ασφάλτου» όπως τα media έχουν φροντίσει να (παρα)πληροφορούν. Οι δημοσιογράφοι δε, είναι λαλίστατοι όταν εξαπολύουν την προπαγάνδα για την αναγκαιότητα και το έργο της ομάδας ΔΙ.ΑΣ. και των λοιπών σωμάτων της ΕΛ.ΑΣ., με σκοπό να γίνει αποδεκτή η συνεχής παρουσία τους στην καθημερινότητά μας.


«Τα περιστατικά είναι μεμονωμένα»

 

Το ακούμε συχνά πυκνά. Ας θυμηθούμε όμως έστω και μερικά από τα πολλά «ανδραγαθήματα» των κρατικών σκυλιών. Ο Ηρακλής Μαραγκάκης δολοφονείται το 2003 δεχόμενος από πίσω σφαίρες μέσα στο αμάξι του, όντας άοπλος, επειδή τόλμησε να μη σταματήσει σε μπλόκο ειδικών φρουρών. Ο Nicolas Toddi, εργάτης, δέχεται καμιά 20αριά σφαίρες πισώπλατα, επειδή οι σερίφηδες του κράτους τον μπέρδεψαν με άλλον στο πιστολίδι που επέλεξαν να ανοίξουν σε πυκνοκατοικημένη περιοχή. Την περασμένη εβδομάδα στο Βόλο, ένας ακόμη μαθητής με μηχανάκι δε σταματάει σε μπλόκο των ΔΙ.ΑΣ. Ακολουθεί η γνωστή καταδίωξη μέσα στην πόλη και αφού τον ακινητοποιούν, τον σακατεύουν στο ξύλο με αποτέλεσμα τον σοβαρό τραυματισμό του, ενώ για άλλη μία φορά το γεγονός παρουσιάζεται  ως «τροχαίο ατύχημα». «Εξοστρακισμοί» σφαιρών, «τυχαίες εκπυρσοκροτήσεις», «ατυχήματα» σε καταδιώξεις, ανελέητοι ξυλοδαρμοί, σοβαροί τραυματισμοί σε διαδηλώσεις από ξύλο, εφορμήσεις με μηχανές μέσα σε πορείες, χημικά, χειροβομβίδες, βασανιστήρια, βιασμοί και «αυτοκτονίες» μέσα σε αστυνομικά τμήματα, 100άδες δολοφονίες, 1000άδες «μεμονωμένα» περιστατικά. Τα παραπάνω παραδείγματα δε δίνονται για να δημιουργήσουν εντυπώσεις, αλλά γιατί δείχνουν τόσο τη διαχρονικότητα των δολοφονικών πρακτικών του κράτους, όσο και ότι τέτοια γεγονότα αφορούν τον καθένα μας.


«Δεν είναι όλοι οι αστυνομικοί ίδιοι»


Δεν είναι ζήτημα καλού ή κακού μπάτσου. Είναι ο ρόλος της αστυνομίας η οποία παρουσιάζεται ως προστάτης της κοινωνίας. Μια προστασία που περιέχει τη διάχυτη αστυνομοκρατία στις γειτονιές, την αναβάθμιση των συστημάτων παρακολούθησης και ελέγχου, χιλιάδες ένστολους ακροβολισμένους και μηχανόβιους μπάτσους στους δρόμους. Όλα αυτά σε μία προσπάθεια να διατηρήσουν την κοινωνική ειρήνη και ένα αίσθημα ασφάλειας. σε καιρούς που η εικόνα που είχε κατασκευάσει η κυριαρχία για τον εαυτό της έχει πλέον καταρρεύσει και το μόνο που απέμεινε είναι η βαρβαρότητα της φτώχειας, της ανεργίας και του άγριου ανταγωνισμού. Όμως για να επιτευχθεί η ασφάλεια πρέπει να εγκαθιδρυθούν και οι δύο γνωστές προϋποθέσεις της: η ησυχία και η τάξη. Και σε αυτή τη συνθήκη περιλαμβάνεται και το συμπέρασμα: Κανείς δε θα περνάει απαρατήρητος, κανείς δε θα μένει ατιμώρητος και ανεξάρτητα με την «παρανομία» που μπορεί να έχει διαπράξει, το κόστος της μη υποταγής στην εξουσία του μπάτσου μπορεί να είναι ακόμα και η ίδια η ζωή.


Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η δολοφονική καταδίωξη του 19χρονου παιδιού. Το κράτος και τα σώματα ασφαλείας απέδειξαν για άλλη μια φορά το δολοφονικό τους πρόσωπο. Ένα μισητό, αντιανθρώπινο και αντικοινωνικό ρόλο που δεν μπορεί να ωραιοποιηθεί, όσο και να προσπαθεί το κράτος μέσω των ΜΜΕξαπάτησης. Όσο κι αν οι δρόμοι κατακλύζονται από τους «εγγυητές της τάξης και της ασφάλειας», εμείς θα συνεχίζουμε να επιτιθόμαστε στο δημοκρατικό άλλοθι των κρατικών δολοφονιών. Τέτοιες πρακτικές δε θα μένουν αναπάντητες…


ΜΠΑΤΣΟΙ-ΓΟΥΡΟΥΝΙΑ-ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ-ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΟΥΜΕ

ΚΑΜΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΑΝΑΠΑΝΤΗΤΗ

 

ΠΟΡΕΙΑ, ΠΕΜΠΤΗ 18/11

ΠΛ. ΑΓΟΡΑΣ, 18:00

                                                                                                                                                                Αναρχικοί- Αναρχικές

Επίσχεση εργασίας στο Ιπποκράτειο

Σε επίσχεση εργασίας έχουν προχωρήσει από τις 18 Οκτωβρίου οι εργαζόμενοι στο Ιπποκράτειο στο Αγρίνιο καθώς παραμένουν απλήρωτοι εδώ και 6 μήνες, ενώ τους οφείλονται και αναδρομικά από τις νόμιμες αυξήσεις που ποτέ δεν έγιναν. 

 

Παρακάτω αναδημοσιεύουμε το κείμενο που μοιράζουν οι εργαζόμενοι. (Αριστερό κλικ για μεγέθυνση).

Μπάτσοι – Τραμπούκοι στο Αγρίνιο

Αναδημοσιεύουμε το κείμενο της Αυτόνομης Ζώνης για περιστατικό ασφαλίτικης τρομοκρρατίας στην πόλη του Αγρινίου. Σε αυτό το θέμα θα επενέλθουμε…


Ο ρόλος της κρατικής καταστολής ήταν από πάντα αντικοινωνικός και είχε ως μοναδικό σκοπό να φιμώνει και να καταστέλλει κάθε φωνή αντίδρασης και αντίστασης σε οποιονδήποτε δεν ακολουθούσε τις προσταγές της κυρίαρχης τάξης.Έτσι λοιπόν οι κρατικοί κατασταλτικοί μηχανισμοί στοχεύουν στους ανθρώπους που εναντιώνονται στα μισάνθρωπα σχέδια των εξουσιαστών.Η στοχοποίηση πολλές φορές γίνεται ακόμη πιο συγκεκριμένη και κατευθύνεται με λύσσα ενάντια σε μετανάστες, απεργούς, οπαδούς-γηπεδικούς, ανήσυχους νεολαίους και σε όλους όσους η στάση τους αποτελεί παρασπονδία για το μικροαστικό καθωσπρεπισμό και τα σχέδια των εξουσιαστών.

Η παρουσία της κρατικής καταστολής είναι παντου:Στους δρόμους,στις γειτονιές,στις πλατείες,στις πορείες,στα γήπεδα.Κύριος σκοπός της ο εκφοβισμός. Τα μέσα που χρησιμοποιούνται για αυτό είναι πολλά: Εξακριβώσεις προκλήσεις και τραμπουκισμοί. Το πρωινό της 18 Οκτωβρίου έγινε ένα περιστατικό πρωτοφανές για τη πόλη μας που αποδεικνύει ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος των μπάτσων. Ασφαλίτες εισέβαλλαν σε καφετέρια και χωρίς λόγο και αιτία απήγαγαν νεαρό συμπολίτη μας και αφού τον οδήγησαν σε απόμακρη περιοχή της πόλης μας, τον τραμπούκισαν λεκτικά, έκαναν επανειλημμένες ερωτήσεις που αφορούσαν προσωπικά θέματα όπως την οικονομική κατάσταση του συμπολίτη μας και στη συνέχεια αποχώρησαν. Χαρακτηριστικό είναι ότι μέλος της παρέας των μπάτσων φορούσε κουκούλα (αλήθεια για αυτόν ισχύει ο "κουκουλονόμος"?), εικόνα που παραπέμπει σε άλλες εποχές και πολιτικές καταστάσεις που προφανώς οι μπάτσοι αναπολούν.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι τέτοιες συμπεριφορές και μέθοδοι εδώ στο Αγρίνιο δεν μας φοβίζουν καθόλου.

ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ

Νέα κατάληψη στην Πάτρα!!!

Νέα κατάληψη ξεκίνησε στην Πάτρα από το συλλογικό εγχείρημα λόγου και δράσης Πέρασμα.  Σύντροφοι και συντρόφισσες καλορίζικη!!!