Category: ΠΟΛΗ / ΔΗΜΟΣΙΟΙ ΧΩΡΟΙ

 

Κάντε κλικ πάνω στις φωτο για μεγέθυνση. Για περισσότερες πληροφορίες εδω

 

 

            

 

Κείμενο αυτοπαρουσίασης της Κατάληψης Στέγης Σαχίνη 3 – Γιάννινα

(Κατεβάστε όλο το pdf εδώ)

 

 

 

 

Το Δημοτικό Πάρκο Αγρίνιο περνάει από Ιερά Εξέταση. Στις 16 Οκτωβρίου δημοπρατείται. Μια κατασκευαστική εταιρία θα αναλάβει να το αναπλάσει. Σύμφωνα με το  έργο «Αναμόρφωση του Πάρκου» ο Δήμος Αγρινίου προβλέπει, ανάμεσα σε άλλα, και τα εξής:  δημιουργία αμφιθεάτρου χωρητικότητας 2.500-3.000 ατόμων και εκθεσιακού χώρου, κατασκευή υπόγειου παρκινγκ 300 θέσεων, αλλά και την κατασκευή σιντριβανιών, γλυπτών και φωτιστικών.

 

 

 

Με λίγα λόγια ο Δήμος Αγρίνιο, οργανώνει την επικείμενη λεηλασία του πάρκου. Οι πέτρες θα γίνουν μάρμαρο, το χώμα θα γίνει  τσιμέντο, θα ξεριζωθούν δέντρα και μαζί με αυτά θα ξεριζωθεί η μνήμη και η ιστορία του Αγρινίου. Τη στιγμή που τα πάντα γύρω μας καταρρέουν, επιχειρείται η καταστροφή ενός ελεύθερου χώρου ξεκούρασης, συνάντησης και αναψυχής για την τοπική κοινωνία της πόλης. Ενός χώρου συνολικής έκτασης 54 στρεμμάτων που μετρά σχεδόν έναν αιώνα ζωής.

 

Από την δική μας μεριά και όσο αναπνέουν τα πνευμόνια μας θα φωνάξουμε: ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΚΟ!

 

Θα επανέλθουμε…

Ελπίζουμε με καλά νέα!

 

 

 

 

Λήψη φωτογραφιών από: Δημήτρη Β. Γερονίκο στο οικοσύστημα του δημοτικού πάρκου Αγρινίου Αιτωλοακαρνανίας, κατά τη διάρκεια των ημερών 15, 17 και 18 Απριλίου του 2012.

 

To παρακάτω κείμενο καθώς και οι φωτογραφίες δημοσιεύτηκαν ως σχόλια στην αναδημοσίευση του κειμένου «Αγρίνιο, 1926: Ο ΑΙΜΑΤΗΡΟΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ» του Παροξυσμού στο Athens Indymedia.

 

 

(Για μεγέθυνση κάντε κλικ πάνω στην φωτογραφία)

 

·         Το καινούριο (2009) και πιο πίσω το παλιότερο (κάπου στις αρχές των ‘80ς) μνημείο της Εξέγερσης των Καπνεργατών, στην είσοδο του Δημοτικού Πάρκου της Πόλης. Στη διαδρομή της καθόδου των απεργών, από την «αγια Σωτήρα», στο κέντρο του πάρκου, προς τα, τότε, όρια του Αγρινίου και τη ζώνη της αιματηρής καταστολής.

 

·         Το «παλιό», τουλάχιστο, μνημείο από την εποχή της τοποθέτησής του, λίγα μέτρα πιο μπροστά αν θυμάμαι καλά, αλλά σχεδόν «αόρατο», πολύ «ταπεινό» και χωμένο στις βραγιές του πάρκου, ΒΑΝΔΑΛΙΣΤΗΚΕ επανειλημμένα από νεοναζί οι οποίοι ΔΕΝ είναι καινούριο φρούτο στην Πόλη. Οι πολλαπλοί καθαρισμοί του από αγκυλωτούς σταυρούς, στοχάδια και «συναφή» προφανώς συντέλεσαν στο να είναι πια μισοσβησμένη η γραφή και τα ονόματα των Αγωνιστών στη μαρμάρινη πλάκα.

 

·         Τόσο φανερό, ότι πριν «μονοπωλήσουν» (σιγά μη!….) ως στόχοι του ναζιστικού μίσους οι «ξένοι» εργάτες, όταν «ξένοι» δεν υπήρχαν, για τους φορείς του, όπως και αν «παρουσιάστηκαν» μεταπολιτευτικά (και…) στο Αγρίνιο, «νέα θέσις», ΕΝΕΚ, «Εθνική Παράταξις», «Κόμμα προδευτικών (Μαρκεζίνη)», «ΕΠΕΝ- ν. ΕΠΕΝ», «Χ.Α.» κλπ. ο Εχθρός του  ήταν , είναι και θα είναι η Εργατική Τάξη, οι Κοινωνικοί Αγώνες, οι «Αναρχοκομμουνισταί»….

 

Ως προς το 1926, πια- παρατήρηση:

 

·         Εντυπωσιακή (;..) ιστορικά, η χρήση των «ευζώνων», δηλαδή τακτικού στρατού, αξιωματικών και παιδιών που υπηρετούσαν τη θητεία τους, εποχής από το στρατόπεδο του κοντινού Μεσολογγίου , παράλληλα με τους «νομιμοποιημένους» μπάτσους εναντίον του «εσωτερικού εχθρού», των Καπνεργατών. Τα όπλα των φαντάρων εναντίον των Αδερφών, Γονιών, Φίλων, Γειτόνων τους!…  Παράλληλα, η δημιουργία από τους αστούς μεγαλοκαπνέμπορες εποχής, τρομοκρατικού μηχανισμού , από λούμπεν στοιχεία, κατά των Εργατικών Αγώνων και η φυσικότατη συνέχειά τους…. Σημαντικά τους τμήματα, «εργάστηκαν» λίγα χρόνια μετά για λογαριασμό της δικτατορίας Μεταξά, στο δοσιλογισμό για τους κατακτητές ναζί, στην εμφυλιακή και μετεμφυλιακή τρομοκρατία …και ως τις φαιές δικές μας μέρες και «εθνικιστικά» μορφώματα…

 

·         Το Αγρίνιο ΔΕΝ ξεχνά και μια από τις απαντήσεις του, στη «λεωφόρο ‘εθνικής ενότητας’» το καλοκαίρι δείχνει την Οδό!…

 

 

(Πίσω από το καινούργιο μνημείο, διαγράφεται "ταπεινό"

και σχεδόν αόρατο το παλιότερο μνημείο)