Ο αντιτρομοκρατικός νόμος, ένας νόμος – έκτρωμα γι’ αυτόν που διώκεται με βάση αυτόν, αλλά και ένα χρήσιμο νομικό εργαλείο για το κράτος και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, αφού αρκούν μονάχα ενδείξεις βασισμένες σε υποκειμενικές εκτιμήσεις και κρίσεις για να χρησιμοποιηθεί εναντίον κάποιου, νομοθετήθηκε με σκοπό να εξοντώσει τους πολιτικούς αντιπάλους του καθεστώτος και να παραδειγματίσει τους επόμενους που θα αντισταθούν σ’ αυτό.
Είναι ξεκάθαρο ότι στις δύσκολες στιγμές για τους εξουσιαστές, λόγω της έντονης δυσαρέσκειας και οργής που εκφράζει πολύμορφα η κοινωνία απέναντι στο πολιτικό σύστημα της χώρας, θέλουν να ξεριζώσουν κάθε εξεγερσιακή διάθεση, κάθε αγωνιστική συμπεριφορά, κάθε επαναστατική προοπτική, στέλνοντας μήνυμα μηδενικής ανοχής.
Θεωρώ πως μια από τις περιπτώσεις που εφαρμόζεται αυτή η παραδειγματική καταστολή είναι και η δική μου. Επιδιώκεται να σταλεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα σε ολόκληρο το Αναρχικό – Αντιεξουσιαστικό κίνημα πως στο εξής δεν θα διώκονται μονάχα οι αξιόποινες πράξεις, αλλά θα διώκεται και η αλληλεγγύη, θα διώκονται οι πορείες, θα διώκεται η δημοσίευση κειμένων και αύριο μεθαύριο ίσως και οι συναθροίσεις. Στοχοποιούν το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον ανθρώπων που κατηγορούνται ως τρομοκράτες, δημεύουν σπίτια και λογαριασμούς, παρακολουθούν τηλέφωνα, σε τοποθετούν στο περιθώριο και σε οδηγούν στον αποκλεισμό.
Μέσα από αυτή την επιστολή θέλω να καταγγείλω και ταυτόχρονα να θέσω κάθε αρμόδιο προ των ευθυνών του, για την προκλητική αμέλεια που δείχνουν 15 μήνες τώρα απέναντι στο σοβαρό πρόβλημα υγείας αντιμετωπίζω.
Παρ’ όλη την εμπεριστατωμένη ενημέρωση από μένα την ίδια αλλά και τη δικηγόρο μου, παρ’ όλες τις εκθέσεις που έχουν κατατεθεί από εξειδικευμένους γιατρούς σε όλους τους αρμοδίους του υπουργείου δικαιοσύνης, από τον γενικό γραμματέα μέχρι τον Παπαϊωνάννου, συνεχίζουν να δείχνουν προκλητικά την αδιαφορία τους και να αρνούνται να πράξουν το αυτονόητο, παίζοντας κυριολεκτικά με την υγεία μου.
Σήμερα 8.3 καταθέτω την 5η κατά σειρά αίτηση αποφυλάκισης. Προφυλακισμένη 15 μήνες τώρα στις φυλακές Κορυδαλλού, βαρυνόμενη με ένα κατηγορητήριο εντελώς σαθρό όσον αφορά τα αποδεικτικά στοιχεία, στηριγμένο κατά βάση σε υποθέσεις και συλλογισμούς, τόσο από τα τσακάλια
της αντιτρομοκρατικής κατά τη διάρκεια της προανάκρισης, όσο και από τους γνωστούς ανακριτές Μπαλτά και Μόκκα που συνέχισαν το έργο τους. Το γεγονός ότι δεν έκρυψα την πολιτική μου ταυτότητα, δηλώνοντας ότι ανήκω στον Αναρχικό – Αντιεξουσιαστικό χώρο.
Το γεγονός ότι δεν αρνήθηκα να δείξω έμπρακτα την αλληλεγγύη μου σε φίλο και σύντροφο ο οποίος φυγοδικούσε, καθώς και ότι δεν κατάφεραν κατά τη διάρκεια της προανάκρισης να με στρέψουν κατά του συντρόφου μου με τον οποίο και συγκατοικούσα, αλλά και η γενικότερη άρνησή μου να συνεργαστώ με τις αρχές, άρκεσε απ’ ό,τι φαίνεται και περίσσεψε για τους εκπροσώπους της δικαιοσύνης για να μου φορτώσουν κατηγορίες όπως η συγκρότηση τρομοκρατικής οργάνωσης, η διακεκριμένη οπλοκατοχή και η κατοχή εκρηκτικών υλών, κατηγορίες βαρύτατες που προβλέπουν πολυετείς καθείρξεις.
Απαιτώ την άμεση αποφυλάκισή μου, προκειμένου να έχω πρόσβαση στην απαιτούμενη εξειδικευμένη ιατρική παρακολούθηση, αντιμετώπιση και θεραπεία της ασθένειας μου, την οποία στερούμαι μέσα στη φυλακή.
Απαιτώ την άμεση αποφυλάκισή μου και στέλνω μήνυμα πως δεν πρόκειται να σιωπήσω ούτε να ανεχτώ άλλο την προσπάθεια συστηματικής εξόντωσης μου.
Στέλλα Αντωνίου