Να γκρεμίσουμε τους εθνικούς μύθους !
Η εθνική «μας» ιστορία βρίθει από ψεύδη, αποσιωπήσεις και ουκ ολίγες είναι οι περιπτώσεις που τα γεγονότα αναστρέφονται ολοκληρωτικά. Η εθνική ιστορία έχει κλειδαμπαρώσει την πόρτα από το σκοτεινό της υπόγειο που βρίσκονται θαμμένες ιστορίες γενοκτονιών, σφαγών και φρικαλεοτήτων. Και παρ’ όλα αυτά οι παρελάσεις συνεχίζουν να παρελαύνουν, υπό την στήριξη των χειροκροτητών τους, ενώ τα μνημεία που δοξάζουν ιερά εγκλήματα και ενδόξους φονιάδες, στέκουν αγέχωρα στο τοπίο των πόλεων και των χωριών.
Στις 22 Σεπτεμβρίου 1821 ελληνικές δυνάμεις, με αρχηγό τον Θ. Κολοκοτρώνη καταλαμβάνουν την Τριπολιτσά και επί τρεις μέρες εκτέλεσαν το «ιερό χρέος» τούς, δηλαδή σφάγιασαν 32.000 αμάχους τούρκους και εβραίους -άντρες, γυναίκες, παιδιά και βρέφη.
Στον Ύμνο εις την Ελευθερίαν ο Διονύσιος Σολωμός αφιέρωσε 39 κεντρικές στροφές ομολογώντας την σφαγή της Τριπολιτσάς.
Ιδού δύο από αυτές :
Κοίτα χέρια απελπισμένα
Πως θερίζουνε ζωές
Χάμου πέφτουνε κομμένα
Χέρια, πόδια, κεφαλιές, (στροφή 64η)
Και παλάσκες και σπαθία
Με ολοσκόρπιστα μυαλά,
Και με ολόσχιστα κρανία
Σωθικά λαχταριστά. (στροφή 65η)
Η παραχάραξη της ιστορίας είναι το μεγαλύτερο όπλο του εθνοφασισμού. Δεν υπάρχουν «ιστορικές αναγκαιότητες», παρά μόνο εθνικοί στρατοί που εξοντώνουν μέχρι να αλληλοεξοντωθούν.
