Kείμενο από την Kατάληψη Apertus
Για τα τελευταία γεγονότα κοινωνικού κανιβαλισμού
Στις 11/05, ήμερα Γενικής Απεργίας, στo κέντρο της Αθήνα οι κατασταλτικές δυνάμεις του κράτους επιτέθηκαν στην πορεία με εμμονή κυρίως στα ανεξάρτητα και ακηδεμόνευτα μπλοκ. Άγριοι ξυλοδαρμοί, δολοφονικά χτυπήματα, χημικά, χειροβομβίδες κρότου λάμψης, συλλήψεις, αιμόφυρτοι και τραυματισμένοι διαδηλωτές. Από αυτήν την δολοφονική επίθεση, ο Γιάννης Κ. από το μπλοκ της Συνέλευσης Αντίστασης και Αλληλεγγύης Κυψέλης/Πατησίων, τραυματίστηκε σοβαρά και μεταφέρθηκε με ΕΚΑΒ στο χειρουργείο του νοσοκομείου Νίκαιας σε προθανάτια κατάσταση, με σοβαρό επισκληρίδιο αιμάτωμα και κατάγματα στο κρανίο. Τώρα ο Γιάννης Κ. νοσηλεύεται διασωληνωμένος στην εντατική.
Την Τρίτη 10 Μάη, ο 44χρονος Μανώλης Καντάρης, δολοφονείται στο κέντρο της Αθήνας από αγνώστους. Αιτία της επίθεσης, πιθανώς υπήρξε η προσπάθεια αφαίρεσης μίας τσάντας που είχε μαζί του.
Η δολοφονική αυτή ενέργεια είναι συνέπεια της όλο ένα και αυξανόμενης ανέχειας, φτώχειας και εξαθλίωσης που επικρατεί σε διάφορες συνοικίες του κέντρου της μητρόπολης. Αμέσως μετά το περιστατικό, το φασιστικό παρακράτος άρχισε μια νεκρολόγια διεκδικώντας ηγετική θέση στον κοινωνικό αναβρασμό. Παράλληλα ο δήμαρχος της Αθήνας, μέσα από δηλώσεις, προτρέπει τους μετανάστες χωρίς χαρτιά «να γυρίσουν σπίτια τους», δίνοντας έτσι πάτημα σε κινήσεις εναντίων των μεταναστών. Το επόμενο χρονικό διάστημα ένα συνονθύλευμα οργανωμένων φασιστών και «αγανακτισμένων πολιτών», με την συνδρομή των αστυνομικών δυνάμεων, προβαίνουν σε ρατσιστικό πογκρόμ με συνέπεια των τραυματισμό δεκάδων μεταναστών, ενώ εκδηλώνονται συνδυασμένες επιθέσεις διμοιριών και φασιστών διαδοχικά κατά των καταλήψεων Πατησίων 61 & Σκαραμαγκά και Βίλα Αμαλίας (Αχαρνών & Χέυδεν), οι οποίες αποκρούονται επιτυχώς από συντρόφισσες και συντρόφους. Επίσης τα ξημερώματα της Πέμπτης 12 Μάη στην περιοχή των Κάτω Πατησίων ένας νεαρός μετανάστης από το Μπαγκλαντές πέφτει νεκρός μαχαιρωμένος από δύο έλληνες φασίστες, οι οποίοι πρώτα τον καταδίωξαν με το μηχανάκι τους. Κάποιοι, λοιπόν, επιδιώκουν με κάθε τρόπο να διαιωνίσουν αυτή την κατάσταση.
Αυτοί οι «κάποιοι» δεν είναι άλλοι από οργανωμένους φασίστες, πλαισιωμένοι από ένα ασαφές νεφέλωμα εθνικοφρονούντων κατοίκων και καταστηματαρχών, μπράβων και νταβάδων, σε συνδυασμό με φαιδρές προσωπικότητες του δεξιού πολιτικού παρασκηνίου. Αυτοί, λοιπόν, οι «κάποιοι» που άλλοτε πυροβολούν και μαχαιρώνουν «για την πατρίδα που βάλλεται» και άλλοτε αυτοανακηρύσσονται υπερασπιστές των «φτωχών πλην τίμιων ελλήνων», είναι που θέλουν να στρέψουν τους ντόπιους με κάθε τρόπο εναντίον των μεταναστών. Οι γειτονιές του πολυεθνικού προλεταριάτου στην Αθήνα, την Ηγουμενίτσα, την Πάτρα, την Άρτα και αλλού, μετατρέπονται σε πεδία όπου εκδηλώνεται η ρατσιστική και κατασταλτική πολιτική του κράτους και σε τόπους όπου συναντιούνται οι κοινές επιδιώξεις του κράτους και των αφεντικών με τις εθνικοκυριαρχικές φαντασιώσεις των φασιστών. Με λίγα λόγια το ένα χέρι νίβει το άλλο…
Όλος αυτός ο αναβρασμός είναι απόρροια της λογικής του παραλόγου ενός συστήματος που αντιμετωπίζει τις συνέπειες της αντιαθρώπινης στρατηγικής του. Το υπάρχον σύστημα είναι του δημιουργεί περιοχές και συνθήκες εξαθλίωσης. Το υπάρχον σύστημα είναι που δημιουργεί τους πολέμους, την φτώχεια, την ανέχεια και αναγκάζει τους ανθρώπους να εγκαταλείπουν τις εστίες τους για να περιπλανηθούν στον «παράδεισο» της ελληνικής βαρβαρότητας. Οι κρατικοί μηχανισμοί, ενώ θέλουν να παρουσιαστούν σαν εγγυητές της κοινωνικής ειρήνης, δεν είναι τίποτα άλλο από μηχανισμούς φίμωσης κάθε φωνής αμφισβήτησης και καταστολής κάθε πράξης αντίστασης.
Σημαντική, από άποψη συμβολισμού, είναι η χειρονομία της χήρας του Μ. Καντάρη να επιστρέψει τα λουλούδια που της έστειλε ο αρχηγός της φασιστικής «Χρυσής Αυγής», δείχνοντας στην κοινωνία ποιος είναι ο ρόλος των σύγχρονων ταγματασφαλιτών σε αυτήν την τραγωδία.
Όποιος κάνει ότι δεν καταλαβαίνει ή σφυρίζει αδιάφορα έχει πάρει ήδη θέση.
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ–ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ–ΑΥΤΟΟΡΓΑΝΩΣΗ
Ενάντια στην βία του κράτους, του παρακράτους και των αφεντικών
Κατάληψη Apertus