Δράσεις για τους 23 πρόσφυγες

Στα σύνορα της Ευρώπης ορθώνεται ένα φρούριο και οι μετανάστες έρμαια των δουλεμπόρων ρισκάρουν τη ζωή τους όταν περνούν ναρκοθετημένες περιοχές, αντικρίζουν τις συνοριακές περιπόλους, βυθίζονται τα σκάφη με τα οποία ταξιδεύουν. Και ο κατάλογος συνεχίζει μακρύς. Συλλήψεις, επανοπροωθήσεις, παράνομες πολύμηνες κρατήσεις, βασανιστήρια, στρατόπεδα συγκέντρωσης, εξευτελισμοί , απαξίωση της ανθρώπινης ζωής. Και αν τελικά καταφέρουν να φτάσουν στο προορισμό τους έχουν να αντιμετωπίσουν το κρατικό και θεσμικό ρατσισμό, αστυνομική βία, το κυνήγι μιας ροζ κάρτας στις ουρές της Π. Ράλλη (με 3 νεκρούς μετανάστες τον προηγούμενο χειμώνα), τις επιχειρήσεις σκούπας. Αλλά και του ξεζούμισμά τους από τα ντόπια ανά την επικράτεια αφεντικά είτε στα φραουλοχώραφα της Ηλείας είτε πριν κάποια χρόνια στα καπνοχώραφα της περιοχής του Αγρινίου. Ο ρατσισμός αυτός, θεσμιμένος και διάχυτος, δεν εφαρμόζεται μόνο σε μετανάστες και μετανάστριες, αλλά και σε καθένα και καθεμία που μπορεί να θεωρηθεί «μιαρό στοιχείο», όπως συμβαίνει για παράδειγμα στην Λευκάδα στην περίπτωση των Ρομά.(τσιγγάνων) που τους έχουν αναγκάσει να μένουν σε ένα σκουπιδότοπο και που δέχονται συνεχώς ταπεινώσεις, εξευτελισμούς και ξυλοδαρμούς.

Τους τελευταίους 3 μήνες το ελληνικό κράτος έχει εξαπολύσει ένα πογκρόμ εναντίων των μεταναστών σε όλη την επικράτεια συλλαμβάνοντας, φυλακίζοντας, απελαύνοντας. Έχει στο πλευρό του για άλλη μια φορά τα ΜΜΕ, που εμφανίζουν τους μετανάστες ως πλεονάζων πληθυσμό εν μέσω κρίσης και καλλιεργούν ένα ξενοφοβικό κλίμα, και τη πλειοψηφία των κομμάτων με το ακροδεξιό ΛΑΟΣ να δίνει κατευθυντήριες γραμμές δράσης. Όλοι συμπορεύονται για να αποσπαστεί η απαραίτητη κοινωνική συναίνεση για αυτό που θα ακολουθήσει.. Και τι είναι αυτό; Επιχειρήσεις σκούπα στα μεγάλα αστικά κέντρα όπου υπάρχει μεγάλος αριθμός μεταναστών, εκκενώσεις κτιρίων που βρίσκουν καταφύγιο, εκκένωση του καταυλισμού της Πάτρας, φυλακίσεις σε ΑΤ σε όλη τη χώρα. Και τι ακολουθεί; Νέα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών σε Αττική και Β. Ελλάδα, τροποποίηση της νομικής διαδικασίας απόκτησης ασύλου ώστε να γίνει ακόμη πιο δύσκολη η απόκτηση έστω και μιας προσωρινής «νομιμότητας» για τους μετανάστες, και ενίσχυση ακόμα περισσότερο των συνόρων μέσω της frontex της ευρωπαϊκής συνοριακής υπηρεσίας.

Η αλληλεγγύη σε κάθε μετανάστη, μετανάστρια και πρόσφυγα πηγάζει από το γεγονός πως οι μηχανισμοί, οι συνθήκες και οι αιτίες που οδηγούν στην υποταγή σε μια αβίωτη ζωή είναι ίδιοι και για τους «ντόπιους» και για τους «ξένους» εργάτες, με τη διαφορά ότι στους δεύτερους εκφράζεται με τον πιο ειδεχθή τρόπο. Μια αλληλεγγύη που ξεπερνά τους πλαστούς εθνικούς διαχωρισμούς και ανοίγει μέτωπα με κάθε είδος ρατσισμού από όπου και αν αυτός πηγάζει ή προέρχεται. Αυτή η αλληλεγγύη, που εκφράζεται διάχυτα και δεν γυρεύει πολιτικά ανταλλάγματα και ψήφους, είναι που θα κάνει την συνομοταξία των αφεντικών και των λακέδων τους να τρέμει.