Για το δικαστήριο στις 5 Απριλίου

Κείμενο από την κατάληψη apertus 

 

 

Την Πέμπτη 5 Απριλίου γίνεται το δικαστήριο για την υπόθεση της επίθεσης φασιστών εναντίον συντρόφου  στις 4/9/2007 με αποτέλεσμα  σοβαρό τραυματισμό στο μάτι του.

 

 Συγκεκριμένα, στις 4/09 /2007 τις πρώτες πρωινές ώρες τα πρωτοπαλίκαρα  του  τότε υποψηφίου βουλευτή του ΛΑ.Ο.Σ. Σπυρίδων Σταθόπουλου επιτέθηκαν σε παρέα αντιφασιστών σε κεντρικό σημείο του Αγρινίου. Ένας από αυτούς- γιος του υποψήφιου βουλευτή και φασιστοχούλιγκαν- τραυμάτισε σοβαρότατα σύντροφο με ένα σπασμένο τασάκι. Ο τραυματισμένος μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του Αγρινίου και από εκεί στην εντατική του νοσοκομείο της Πάτρας, χτυπημένος άσχημα στο μάτι του. Και σαν να μην έφτανε μόνο αυτό ο υποψήφιος βουλευτής είχε το θράσος να καταθέσει μήνυση στην παρέα των συντρόφων ,οι οποίοι ήταν  μάρτυρες υπεράσπισης.

 

Να σημειωθεί ότι η παρέα των φασιστοτραμπούκων επέβλεπε από μακριά το προεκλογικό περίπτερο του ΛΑ.Ο.Σ.  στο κέντρο της πόλης και επιτέθηκε απρόκλητα στη παρέα των αντιφασιστών. Μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζει η σύνθεση των τραμπούκων μιας και συμπεριλάμβανε μπράβους, υποψήφια κοινοβουλευτικά ανδρείκελα του ΛΑ.Ο.Σ.   καθώς και γνωστό τέος υποψήφιο του ΛΑ.Ο.Σ. και νυν χρυσαυγίτη της πόλης.

 

Η απάντηση έπρεπε να είναι πολιτική και κινηματική. Η ευρύτερη τοπική κοινωνία έπρεπε να μάθει τι ακριβώς συνέβη για να πάρουν όλοι θέση. Οι φασίστες έπρεπε να καταλάβουν ότι τίποτα δε μένει αναπάντητο. Το Σάββατο στις 08/09, καλέστηκε συγκέντρωση –πορεία με αφίσα από την «Συνέλευση Αναρχικών –Αντιεξουσιαστών-στριών Αγρινίου», με μεγάλη συμμετοχή κόσμου τόσο από το Αγρίνιο όσο και από άλλες πόλεις.

 

Οι ακροδεξιές και φασιστικές συμμορίες αποτελούσαν ανέκαθεν τα παρακρατικά δεκανίκια της εξουσίας και των κατασταλτικών δυνάμεων της. Όταν δεν τα κατάφερνε το γκλομπ της αστυνομίας αναλάμβαναν δράση τα μαχαίρια των νεοφασιστών, που στόχευαν ανθρώπους που αγωνίζονταν, μετανάστες, ομοφυλόφιλους και γενικότερα όσους δεν πληρούσαν το πατριαρχικό, χριστιανικό, πατριωτικό, αρρενωπό και στρατιωτικό μοντέλο που χαρακτηρίζει τη μισάνθρωπη ιδεολογία τους. Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε  το ότι οι δρόμοι και η δράση των φασιστικών συμμοριών και της παρακρατικής μαφίας της νύχτας διασταυρώνονται. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο προηγούμενος υποψήφιος περιφερειάρχης της χρυσής αυγής στην Αιτωλοακαρνανία Χρήστος Ρήγας ο οποίος συνελήφθη για διπλή δολοφονία κατόπιν πληρωμένου συμβολαίου θανάτου.

 

 

<<Οι ακροδεξιές πολιτικές οργανώσεις εκμεταλλευόμενες την κρίση του κεφαλαίου, τις ιδιαιτερότητες των σημερινών οικονομικών  και κοινωνικών συνθηκών βρίσκουν το κατάλληλο πάτημα για να διοχετεύσουν στην κοινωνία το ρατσιστικό και φασιστικό δηλητήριο της ιδεολογία τους. Επίσης, εκμεταλλεύονται την αγανάκτηση και το θυμό του κόσμου απέναντι στα σκάνδαλα διαφθοράς που έχουν στιγματίσει τα μεγάλα κόμματα προκειμένου να εμφανιστούν προσιτές, χαμογελαστές και πολιτικά ορθές, αποφεύγοντας το παλιό ακροδεξιό προφίλ ( μαχαιρώματα, πογκρόμ κατά μεταναστών , επιθέσεις σε αυτοοργανωμένους χώρους και καταλήψεις)

 

Γενικά, η δεξιά και η ακροδεξιά στην Ελλάδα και οι υποστηρικτές της νοσταλγούν τα παλιά καλά χρόνια του ελληνικού έθνους. Πρόκειται για μια νοσταλγία αναχρονιστική, συντηρητική και επικίνδυνη που αποδίδει την φτώχεια, την κρίση, την ανασφάλεια, τον κίνδυνο πολέμου και ότι άλλο τους ενοχλεί, στα «χαμένα ιδανικά της πατρίδος» και στην «απώλεια της εθνικής συνείδησης». Και ποιοι φταίνε για αυτό; Φυσικά οι μετανάστες, οι οποίοι εν τέλει αποκτούν μορφή δαίμονα….>>

 

Οι φασίστες πρέπει να καταλάβουν ότι τίποτα δε μένει αναπάντητο, καμία πρόκληση δεν πρόκειται να μας φοβίσει .Το Αγρίνιο ήταν και θα παραμείνει  καθαρό από κάθε φασιστική δράση. Οποιαδήποτε  δράση τους μέσα στην πόλη του Αγρινίου θα εξουδετερώνεται, όπως και γίνεται μέχρι τώρα.

 

 ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ: ΠΕΜΠΤΗ 5 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2012, 9:00π.μ

 

Παλιότερο ενημερωτικό κείμενο και βίντεο για την υπόθεση

Για τη Στέλλα Αντωνίου


Ο αντιτρομοκρατικός νόμος, ένας νόμος – έκτρωμα γι’ αυτόν που διώκεται με βάση αυτόν, αλλά και ένα χρήσιμο νομικό εργαλείο για το κράτος και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, αφού αρκούν μονάχα ενδείξεις βασισμένες σε υποκειμενικές εκτιμήσεις και κρίσεις για να χρησιμοποιηθεί εναντίον κάποιου, νομοθετήθηκε με σκοπό να εξοντώσει τους πολιτικούς αντιπάλους του καθεστώτος και να παραδειγματίσει τους επόμενους που θα αντισταθούν σ’ αυτό.

 

Είναι ξεκάθαρο ότι στις δύσκολες στιγμές για τους εξουσιαστές, λόγω της έντονης δυσαρέσκειας και οργής που εκφράζει πολύμορφα η κοινωνία απέναντι στο πολιτικό σύστημα της χώρας, θέλουν να ξεριζώσουν κάθε εξεγερσιακή διάθεση, κάθε αγωνιστική συμπεριφορά, κάθε επαναστατική προοπτική, στέλνοντας μήνυμα μηδενικής ανοχής.

 

Θεωρώ πως μια από τις περιπτώσεις που εφαρμόζεται αυτή η παραδειγματική καταστολή είναι και η δική μου. Επιδιώκεται να σταλεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα σε ολόκληρο το Αναρχικό – Αντιεξουσιαστικό κίνημα πως στο εξής δεν θα διώκονται μονάχα οι αξιόποινες πράξεις, αλλά θα διώκεται και η αλληλεγγύη, θα διώκονται οι πορείες, θα διώκεται η δημοσίευση κειμένων και αύριο μεθαύριο ίσως και οι συναθροίσεις. Στοχοποιούν το οικογενειακό και κοινωνικό περιβάλλον ανθρώπων που κατηγορούνται ως τρομοκράτες, δημεύουν σπίτια και λογαριασμούς, παρακολουθούν τηλέφωνα, σε τοποθετούν στο περιθώριο και σε οδηγούν στον αποκλεισμό.

 

Μέσα από αυτή την επιστολή θέλω να καταγγείλω και ταυτόχρονα να θέσω κάθε αρμόδιο προ των ευθυνών του, για την προκλητική αμέλεια που δείχνουν 15 μήνες τώρα απέναντι στο σοβαρό πρόβλημα υγείας αντιμετωπίζω.

 

Παρ’ όλη την εμπεριστατωμένη ενημέρωση από μένα την ίδια αλλά και τη δικηγόρο μου, παρ’ όλες τις εκθέσεις που έχουν κατατεθεί από εξειδικευμένους γιατρούς σε όλους τους αρμοδίους του υπουργείου δικαιοσύνης, από τον γενικό γραμματέα μέχρι τον Παπαϊωνάννου, συνεχίζουν να δείχνουν προκλητικά την αδιαφορία τους και να αρνούνται να πράξουν το αυτονόητο, παίζοντας κυριολεκτικά με την υγεία μου.

 

Σήμερα 8.3 καταθέτω την 5η κατά σειρά αίτηση αποφυλάκισης. Προφυλακισμένη 15 μήνες τώρα στις φυλακές Κορυδαλλού, βαρυνόμενη με ένα κατηγορητήριο εντελώς σαθρό όσον αφορά τα αποδεικτικά στοιχεία, στηριγμένο κατά βάση σε υποθέσεις και συλλογισμούς, τόσο από τα τσακάλια

της αντιτρομοκρατικής κατά τη διάρκεια της προανάκρισης, όσο και από τους γνωστούς ανακριτές Μπαλτά και Μόκκα που συνέχισαν το έργο τους. Το γεγονός ότι δεν έκρυψα την πολιτική μου ταυτότητα, δηλώνοντας ότι ανήκω στον Αναρχικό – Αντιεξουσιαστικό χώρο.

 

Το γεγονός ότι δεν αρνήθηκα να δείξω έμπρακτα την αλληλεγγύη μου σε φίλο και σύντροφο ο οποίος φυγοδικούσε, καθώς και ότι δεν κατάφεραν κατά τη διάρκεια της προανάκρισης να με στρέψουν κατά του συντρόφου μου με τον οποίο και συγκατοικούσα, αλλά και η γενικότερη άρνησή μου να συνεργαστώ με τις αρχές, άρκεσε απ’ ό,τι φαίνεται και περίσσεψε για τους εκπροσώπους της δικαιοσύνης για να μου φορτώσουν κατηγορίες όπως η συγκρότηση τρομοκρατικής οργάνωσης, η διακεκριμένη οπλοκατοχή και η κατοχή εκρηκτικών υλών, κατηγορίες βαρύτατες που προβλέπουν πολυετείς καθείρξεις.

 

Απαιτώ την άμεση αποφυλάκισή μου, προκειμένου να έχω πρόσβαση στην απαιτούμενη εξειδικευμένη ιατρική παρακολούθηση, αντιμετώπιση και θεραπεία της ασθένειας μου, την οποία στερούμαι μέσα στη φυλακή.

 

Απαιτώ την άμεση αποφυλάκισή μου και στέλνω μήνυμα πως δεν πρόκειται να σιωπήσω ούτε να ανεχτώ άλλο την προσπάθεια συστηματικής εξόντωσης μου.

 

Στέλλα Αντωνίου

Ένα ακόμα σημείο…

 

Από το σήμερα στις απαρχές του καπιταλισμού

 

Δευτέρα, 13 Φλεβάρη. Οι ακτίνες του ηλίου συναντούν το πρώτο πρωινό μετά την ψήφιση του δεύτερου μνημονίου. Από το τηλεοπτικό του παραθύρι ο Κραουνάκης, αυτός ο ογκόλιθος του θεάτρου και του τραγουδιού, μας δίνει την συμβουλή του πως να αντιμετωπίσουμε την κρίση: «Να κάτσουμε σπιτάκι μας! Να ακούμε μουσική, να πηγαίνουμε θέατρο». Ακόμα και αυτήν την ώρα, δεν διαφεύγει ούτε στιγμή από το μυαλό του «αντικομφορμιστή» διανοούμενου, πως πάνω από όλα προέχει το ατομικό του μικροσυμφέρον. Το να πουλάει σιντι και να κόβει εισιτήρια, όπως φαίνεται, έχει εξέχουσα σημασία για αυτόν. Μα, τόσο απροκάλυπτα πια; Στο κάτω μέρος της οθόνης, περνάει μια λωρίδα με τους σημαντικότερους τίτλους ειδήσεων: «- Ψηφίστηκε το psi και το νέο μνημόνιο με 199 «ναι» – Μειώνεται κατά 22% ο κατώτατος μισθός όλων των κλιμακίων του ιδιωτικού τομέα – Εκτεταμένα επεισόδια χθες το βράδυ στο κέντρο της Αθήνας – Κανονικά λειτουργούν μετρό και ηλεκτρικός.»


 


Η τελευταία είδηση μου καρφώνεται στο μυαλό. Ανάβω τσιγάρο. Τα πνευμόνια μου γεμίζουν καπνό και το μυαλό μου με σκέψεις. Σκέφτομαι τους ανθρώπους στα μέσα μαζικής μεταφοράς να πέφτει ο ένας πάνω στον άλλο με στατική αδιαφορία. Σκουντιόνται χωρίς να συναντιούνται. Άλλη μια μέρα άμισθης ή μισθωτής αποκτήνωσης ξεκινά. Μέσα στο στοιβαγμένο πλήθος οι ελεγκτές γυρεύουν λαθρεπιβάτες. Παντού οι φωτεινές επιγραφές αναπαράγουν το μήνυμα: «Όλοι είμαστε μαζί, αλλά ο καθένας είναι μόνος του». Οι άνθρωποι, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, ζουν χώρια. Αποχωρισμένοι από τους γύρω τους, αποχωρισμένοι από αυτά που παράγουν, αποχωρισμένοι από τον ίδιο τους τον εαυτό. Η ανθρώπινη ιστορία είναι η ιστορία ενός θεμελιακού διαχωρισμού: τον κοινωνικό διαχωρισμό σε αφέντες και δούλους. Αυτός ο διαχωρισμός προκαλεί και οροθετεί όλους τους υπόλοιπους. Στην Αγγλία του 16ου αιώνα οι αγρότες εκδιώχθηκαν από την γη που ζούσαν και καλλιεργούσαν. Η συλλογική ιδιοκτησία έγινε ιδιωτική. Φυτευτήκαν φράχτες, σκάφτηκαν χαντάκια, ο δημόσιος χώρος χάθηκε, η κοινοτική ζωή διαλύθηκε. Οι αγρότες αποξενώθηκαν από την γη και μετατράπηκαν σε σκλάβους μισθωτούς ή άμισθους. Αυτό αποτέλεσε την πρωταρχική συσσώρευση κεφαλαίου. Έτσι ξεκίνησε ο καπιταλισμός. Και όπως όλα δείχνουν, η ιστορία θα συνεχίζει να γράφεται με φωτιά και αίμα, μετατρέποντας τους ανθρώπους σε εμπορεύματα. Σβήνω το τσιγάρο μου.